Na een turbulente vlucht van enkele uren landen we in de outback van Australië.
Als we uit het vliegtuig komen overvalt de hitte ons, gelukkig staat er een stevige wind.
Maar wat is me dat hier, al die vliegen.
Ze zitten zelfs binnen in het luchthavengebouw.
Er missen ook bagages van diverse personen van onze groep, tja dat zal behelpen worden met het toiletpakket dat je dan krijgt.
Heb het ook al meegemaakt, koffers die verloren gaan, zelfs voor hele week, niet aangenaam.
Ik mix altijd de koffers en heb altijd de nodige kledij en toiletgerief voor enkele dagen bij me in de handbagage. Nu ja toiletgerief, opletten want ze nemen alles af uit veiligheidsredenen. Mogen maar minieme hoeveelheden zijn.
Waarschuwingsborden hier al in de luchthaven voor dingos.
Ze leven van konijnen maar durven ook schapen en kleine kangoeroes aan te vallen.
Een dingo is familie van de wolf en we zullen er verschillende zien.
We worden naar het hotel gebracht waar we eerst het middagmaal gebruiken en vervolgens de kans krijgen om vliegennetjes te kopen.
Het is echt niet te doen zonder zo een net over je hoofd.
De koffer van de autocar is voorzien van een groot reservoir met koel drinkwater. Overal wijst men je erop dat je voortdurend moet drinken. Het water is peperduur in de steden, ik betaalde 4 AUD voor een fles gekoeld water in Sydney! 1 Euro is ongeveer 1,7 Australische Dollar, dure grap.
We hebben dus de gelegenheid steeds flesje water op te vullen en dit volledig gratis.
We rijden naar Uluru of Ayers Rock, het grootste rotsblok ter wereld.
Het maakt een zeer diepe indruk, hier heb ik al lang naar uitgekeken!
De rots ligt op een vlakte en steekt 348m de lucht in. Hij heeft een omtrek van 8km en is rood, door de grote hoeveelheid ijzer die het gesteente bevat.
Men mag hem beklimmen, maar dit hebben de aboriginals, die het 132 900 ha grote park bezitten waarin de rots ligt, om religieuze redenen liever niet.
Wij houden het bij wandelen aan de voet voorzien van de nodige uitleg en legendes over de aboriginals.
Het is prachtig weer, ideaal dus voor de zonsondergang mee te maken.
We zijn niet alleen, een massa volk staat te wachten.
De sfeer in de groep stijgt ten top want we worden voorzien van heerlijke bubbels en dito hapjes.
Let wel, eten en drinken moet met dat vliegennet op gebeuren. Drinken lukt nog wel door de mazen heen, maar om hapjes in je mond te steken moet je dat net opheffen en maar hopen dat je geen vlieg mee binnen krijgt!
De eigenlijke zonsondergang is een beklijvend moment, om nooit meer te vergeten. De rots krijgt voortdurend een andere kleur tot de zon helemaal ondergegaan is. Meteen zijn ook de vliegen niet meer te bespeuren.
Terug in het hotel duiken we het mooie zwembad in, een nachtelijke zwempartij met een onvergetelijke sterrenhemel boven ons hoofd, ergens midden in de woestijn, tja het leven kan mooi zijn.
Het zal een korte nacht worden want we vertrekken om 5u morgenvroeg voor de zonsopgang boven Uluru.
|
