|
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Reacties op bericht (0) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
 |
|
 |
|
|
| hoog boven de wolken sta jij je hand stoer in je zij trots draag jij je rode baret dapper heb jij je daarvoor ingezet glimlachend kijk je op me neer met ogen zo helder als een meer ik lach naar jou jij knipoogt naar mij en toch ben je een schilderij Jacqueline |
|
|
 |
|
|
| Ik schrijf je letters op papier met je praten je aanraken je huid voelen doe ik in letters op papier een oceaan scheidt ons van elkaar maar nooit letters op papier Jacqueline |
|
|
 |
|
|
| Gekleed in eenzaamheid loop ik verlaten door het lege huis elke kamer een eigen herinnering klevend aan muren verborgen tussen bloemetjesbehang leegte spookt rond in leegheid ondergedompeld in vergetelheid Jacqueline |
|
|
 |
|
|
| Slapen eeuwig slapen zodat ik kan vluchten voor de werkelijkheid wegzinken in een roes van vergetelheid doch is er weer het pijnlijk ontwaken langzaam als een dodelijk gif dringt de pijn mijn leven binnen het vreet aan mijn lichaam het beneveld mijn verstand mensen beweren wel scherpe kanten slijten af maar wie helpt mij om die scherpe kanten te slijpen Jacqueline |
|
|
 |
|
|
| Schemerige weg wazige beelden windvlagen koude rillingen een oneindig zicht zoekend naar het einde van een lange weg Jaqueline |
|
|
 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
