|
5.9.9.2.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Klankvol
Dát is even ráák geweest in het Jan-Joke-segment. Wij engelen- merkten het al in zoals de mensen het noemen- begin 1983: een vermindering van Jans conditie; lampen, die uitvielen op zijn controlepaneel, alarmlichten, die opflitsten
Pal daarop: versterking van het Schreeuwschrik-kamp. Want dit is opmerkelijk: het initiatief gaat meestal van de méns uit. Als die naar bederf begint te ruiken (1 Sam. 13:10, 11), dán stormen de demonen toe om de zwakke plek te zoeken en dáár een doorbraak te bewerkstelligen (1 Sam. 16:14).
Op een iets andere manier zie je dat óók: denk op één punt negatief (Job. 3:25)
en
; de demonen krijgen er lucht van (Job. 1:9)
maar dit terzijde
Ján begon
met dat helemaal verwerpelijke idee van véél kinderen bij véél vrouwen
een vorm van hoogmoed. En toen was daar Ellen, een echt zorgenkind voor ons engelen, die hem voet gaf. Dat is te zwak gezegd: die zichzelf áánbood. Wíj moesten eerst even afwachten
zien, hoe de vijandelijke aanval zich ontwikkelde. Dat ging ondermeer zo:
- Jo oogkleppen aanbinden.
- Barts gave van kennis voor-wat-betreft-Jan in de weg staan.
- Aaf zo gecharmeerd maken van Jan, dat zij geen kwaad van hem wilde horen.
Ik moet zeggen: Olieglad, Wreedworg en Schreeuwschrik hierna veelal O, W en S of de drie- lieten er ook verder bepaald geen gras over groeien. Toen Jo weggerangeerd was naar die avondvergaderingen, bleek overigens, hoe Jan helemáál zélf verantwoordelijk was
zich echt niet op verleiding zus-of-zo kon beroepen. Hij ontwikkelde eigen initiatieven
hij deed uitspraken, zo huiveringwekkend-gemeen
die konden hem niet zijn ingegeven
ze moesten uit zijn eigen brein zijn voortgekomen. Want
als mensen kwaad willen, hoeft de duivel ze heus niet zoveel te leren
Griezelig was het om deze man eens een leider-in-wording- bezig te zien als een meesterverleider. Ademstokkend te bemerken, dat hij wíst, dat de demonen hem probeerden te beïnvloeden
en
dat hij dat wel góed vond. Ze pakten hem aan op het gebied van de seks, zoals ik al had gevreesd
híj speelde bewust met hun lang voorbereid plan mee. Als leidende gedachte had hij:
een kans
die moet ik pakken
hoe dan ook
Afschuwelijk!
Wij openden de tegenaanval via opmerkingen van Ab en Karel. Zoals hij die zélf pareerde! O, W en S zaten er duimen bij te draaien, wuifden spottend naar mij
Wij probeerden iets te bereiken via Suzan, maar zij kwam zelfs niet tot een gesprek met Jan.
Toch nam onze aanvalskracht toe. Gebeden van Ab, Suzan en Karel waren onze beginimpulsen.
Ik probeerde Ellen te bewegen om aan Leontien op te biechten. Mij was namelijk gebleken, dat de drie naar een dieptepunt toewerkten. Zij opereerden volgens een uitgekiend plan, zó grimmig
!... ze weten, dat hun tijd kort is (Openb. 12:12). Alles moest uitlopen op een climax. Een voortijdige ontknoping zou hun opzet bederven. Maar we kwamen niet door de vijandelijke linies heen (Dan. 10:13). Toch was het beeld veranderd. Het initiatief was niet meer uitsluitend bij O, W en S. in sommige frontsectoren wáren wíj in de aanval. De linies van de demonen brokkelden af. Daarachter echter bouwden de drie aan hun toppunt
en dáár konden wij nog niet bij
En
: er was háást bij
Zij bouwden een toren van wanhoop. Stel je voor: niet alleen keiharde Schreeuwschrik bouwde er aan met zijn vele raadgevers, maar ook demonen als Olieglad en Wreedworg
van een kaliber
! Als die toren op hún moment omviel, kon dat alleen maar tot de dood van Jan en Ellen leiden
en tot niet te berekenen schade voor hun omgeving. Het demonenfront was vreselijk
en stérk
! Maar
o glorie
op het allerlaatste ogenblik doorbraken wij de slagorde. Ik zie Denkdurf en Goudglans nog bezig met hun beslissende penetratie. Daardoor kon ik Aaf nog juist iets influisteren, waardoor haar ongerustheid van máánden werd geactiveerd. En
wij góóiden die toren om, maar dan wél op ónze manier en in die richting, die wij wensten. Denk nu niet, dat het daarmee kláár was: de schade was ontzettend. Het allerergste was voorkomen
vooral toen we later op de avond nog het bouwwerk van Jans verbijstering vóór de tijd van de anderen konden laten omvallen
De steun, die wij van Astrid daarbij hadden
nee
ik zeg dat nog niet schérp genoeg
de léiding, die Astrid gaf
:
We kwamen handen te kort in het grote gevecht, toen Jo daar met die gonghamer stond
het was Astrids gebed, dat er voor zorgde, dat die hamer op de grond viel en niet toesloeg
En Astrid zit niet eens in mijn rayon
des te groter de verrassing.
Later toen het gróte plan van de drie mislukt was en S verder alléén werkte aan het kleine plan- konden we gaan herstellen. Uiteraard stootten wij telkens op Schreeuwschrik, die afbrak, wat wij opbouwden. Even een paar namen:
Monica: zij valt óók buiten mijn rayon
: ik ben toch verdrietig.. het liep allemaal erg triest met haar. Wij engelen, kunnen maar heel bescheiden dingen doen. Lang niet iedereen kunnen wij bij de poorten van het donkere rijk weghouden. We zijn blij, als iemand zich naar het licht keert (Luc. 15:10)
het omgekeerde geldt ook (hiervoor geen tekst).
Gert: nu al: een aanvoerder
evenals Astrid misschien aan het worden is
híj sprak vele verlossende woorden. Dingen deed hij, die wij engelen niet kunnen doen. Wat wij wel konden, deden wij: uitgaande van zijn woorden Aaf, Nel, Wout en Bart versterken.
Bij Jo was het Corrie, bij Jan onder anderen Carla, die de fundamenten legden, waarop wij voortbouwden. Uiteraard probeerde Schreeuwschrik alles overal, bij iedereen te ondergraven.
Noch hij, noch wij kunnen spreken van een totale overwinning. De uitkomst van de strijd is niet zo slecht als wij engelen hadden gevreesd en niet zo goed, als wij wel zouden wensen. Vanuit het standpunt van de demonen zal zeker hetzelfde gelden. Er zijn voor ons engelen, die de mensen zó liefhebben, winstpunten.
Erik en Ellen
wat een geschenk uit de hemel. Want Eriks actie verraste ons. Er waren ook verder onverwachte gebeurtenissen: de dood van Agnes
rechtstreekse ingreep vanuit het middelpunt van het lichtrijk. Wij hebben die interventie echter leren begrijpen en ondanks het leed-op-de-korte-termijn- leren bewonderen. Ten aanzien van Jan verloren wij voordien de controle even. Door dit ingrijpen van God echter, herwonnen wij die. Met Ellen ging een tijdlang alles goed; doordat heel nare met Agnes raakten wij het contact met haar kwijt. Toen evenwel was er het Willemsen-kader, dat handelde, zoals het voor niemand van ons engelen mogelijk is.
De ouders van Jan gaven niet helemaal de leiding, die ik wel had gewenst. Toch waren ook zij wel grondslagleggers
En dan de mensen, die ik zag opknappen buiten mijn bemoeiingen om
Ik ren af-en-aan met de gebeden als routeschema:
Schreeuwschrikschade repareren híer
een Slijmsluwscheur dichten dáár
denk opeens aan Bart: tijd niet naar hem omgekeken
blijkt al hersteld te zijn. Hoe
ik kan dat niet goed doorzíen
de mensen hebben zélf zulke onbegrijpelijk heerlijke mogelijkheden
En die vóndsten van hen
! De Van Dalens met die woning in Spanje: Domoren in de gemeente hielpen S om bij Ellen te slopen, wat wij oprichtten
in Spanje kwam zij tot zichzelf en tot Jezus.
En familie De Jong: dat meenemen van Jan s nachts!
Onze doodmoede overwinnaarsgroep keek ze na rillend van emotie over wat die avond gepasseerd was- toen kon ik zeggen:
goed werk lui
op de plaats
rust
Jan zit veilig
En de gemeente
met die geldinzameling voor Aafs en Barts reis. Dat was nu eens echt: de gemeente op zijn breedst. Goed
hij toonde zich ook wel eens op zijn smalst, maar hierin toch niet.
En Gijs en Nancy met hun hartelijk weer ontvangen van Jan. Ach
weet je
de mensen zijn me zo lief
ze zijn zo boeiend
Ik ben zó totaal eenswillend geworden met Gods plan om ons engelen tot dienaren (Hebr. 1:7) te maken en hen tot zonen (Hebr. 2:10). Eerlijk: ze zijn het waard
in zoverre zij zich helemaal onder Jezusvaandel en in de beschutting van Gods Geest plaatsen.
Er zijn ontstellende dingen gebeurd
:
Jan
van wie ik mij zoveel had voorgesteld
die al zón leiding gaf
bleek tot een terugval in staat, die ik niet voor mógelijk had gehouden. Hij is voor het moment nóg erg uit vorm. Zijn vrouw is ook heel zwaar beschadigd
erger dan zij zichzelf realiseert. Soms kijken wij wel eens waakzaam naar Ilona. Het zal toch niet zo zijn, dat vanuit die kant gevaar nadert voor Jo
Wij kijken echter ook naar Bart en Aaf: duidelijk verbeterd. Er was op het moment van de zwaarste strijd- een inzinking. Maar.. ze kwámen er doorheen. Los van wat met het echtpaar Donker gebeurde, niet direct daardoor beroerd, gingen Richard onderwerp van heel bijzondere bescherming- Harold, Ina, Gerard en Rien hun dappere weg opwaarts naar de bevelhebbershoogten
Steeds meer dwergen worden reuzen
Zó is het goed.
Soms ben ik vermoeid van de strijd. Maar dan bemoedigt Enkelvreugd mij weer. Hij wijst mij er op, hoe mooi, hoe adembenemend mooi het mensenkader bezig is te worden. Hij toont mij de overwinningsrivier, waarin alle demonische verontreinigingen afgebroken en afgevoerd worden, vér van hen weg (Ps. 103:12)
Vol moed ga ik dan weer aan het werk:
- Ik pak de ideeën uit die de Heilige Geest al heeft klaargezet in mensenbreinen
-
en sluit die programmering aan op hun denkwereld
-
en controleer op de panelen, of de begripslichten opgloeien.
Altijd ben ik bezig om vertrapte mensen overeind te helpen. Ik ben zó gelukkig met die taak! Dat opwindende ook, als die eens zo vernederden helemaal binnen beginnen te komen in het goede land. Na hun bekering en wedergeboorte déden zij al wel naar Jezus woorden (Luc. 6:47) en bóuwden op de rots. Ze dachten, dat ze ál het zand tussen hen en die rots hadden opgeruimd. Ze verwonderden zich, als hun levenshuis toch door stormen onklaar raakte
:
Hé
ik dacht toch, dat ik op alle punten rechtstreeks met de rots contact hád
(:49).
- Maar zon Jo hè
: bidden in tongen
zij groef door het gebruik van een geestesgave zand weg.
- En Jan..: met die gaven van vertolking, wijsheid en wonderwerken
: weer betere aanhechting tussen hem en de rots.
- Ina..! Heb je Ina horen profeteren
wat bóuwde zíj de gemeente (1 Cor. 14:4). Tegelijk evenwel werd er weer zand weggeperst en rustte haar grondslag nog steviger in Christus.
- Jos met zijn kennis en zijn onderscheiden van geesten.
- Erik met zijn gave van genezing.
- Gijs met zijn geloof.
Allemaal hadden ze al de geestelijke liefde
het hoogste (1 Cor. 13:13). Wat is het echter goed, om de fundamenten zich vast, vast in de rots te zien hechten (Luc. 7:48).
Ach
vroeger was er dikwijls van dat knoeiwerk. Neem nou Abram. God zegt tegen hem:
Ga naar Kanaän (Hand. 7:2,3)
Pa Terach zegt:
Leuk idee, jongen
neem ik van je over.(Gen. 11:31).
Maar het was Gods opdracht aan Abram, níet aan Terach. Abram had zich het initiatief níet mogen laten afpakken. Wat een tijdverlies in Haran, waar zij bleven steken tot pa dood was (:32). En denk eens aan Hizkia. God verhoort zijn ziekbedsmeekbede
geeft hem er vijftien levensjaren bij
verzekert die verhoring door hem iets van zijn macht te laten zien (Jes. 38:3-8).
Later komen deftige lui Hizkia gelukwensen met zijn herstel.. hij is hogelijk vereerd, laat alle schatten zien, die híj heeft. Uit niets blijkt echter, dat hij iets laat zien van de schatten, die Gód heeft
iets van wat God voor hem gedaan heeft. Hij getuigt niet bij de zonnewijzer.. en bij zijn ziekbed: En hier gebeurde het.
Hizkia had, nadat God hem zo uit zijn ellende had verlost, de dankbaarheid níet mogen vergeten (Jes. 39:1-2).
Wat een nare nasleep had het, toen hij de kat zó op het spek bond (: 5,6).
Als de Geestvervulde mens klaar is, komen zulke blunders niet meer voor. Zelfs de kleinste onder hen is groter dan zelfs kanjers als Abram en Hizkia (Matt. 11:11).
Nu zul je zeggen:
Nou zeg
en dat pál na de Jan story.
Weet ik
weet ik
maar ik kijk vooruit.
|
