Kunnen we van gedachten wissselen over eigen belevenissen, emoties en overtuigingen? Is er nog hoop? Hoe ervaren we eigen verantwoordelijkheid voor ons geluk? Wat denken we over de planeet aarde en zijn bewoners?
Reflecties van een bewoner stilte - emoties - vergeving
06-11-2007
In jou zit een bron van wijsheid
Een mooie gedachte voor deze dag. Een van de steeds weerkerende overtuigingen uit de geschriften van Louise Hay. Waarmee ze ons aanraadt nooit te zeggen: "Ik weet het niet", maar op zoek te gaan naar het antwoord in onze innerlijke bron. Onze innerlijke bron van wijsheid waarmee we zowel verleden, heden en toekomst kennen. Vandaag sloeg ik het boekje "Meditaties voor hart en ziel" open op "Ik ben helemaal veilig in mijn wereld". Als ik me onveilig voel, ga ik een vetlaagje kweken om me minder kwetsbaar te voelen. Zo zullen al mijn inspanningen om te "lijnen" geen effect hebben zolang ik mijn innerlijke overtuiging en gedachtepatroon: "Ik ben onzeker en heb bescherming nodig" niet aanpak.
Een oefening uit het boek "Het hart van de ziel" geschreven door Gary Zukav en Linda Francis, uitgegeven bij Servire in 2003, pagina 142 _________________________________________________________________________ Oefening: Vind je dat je een emotioneel iemand bent? Is het zo dat je vindt dat je altijd het recht hebt je gevoelens te uiten? Dat je geregeld overweldigt wordt door je emoties? Zeggen anderen dat je "te emotioneel bent"? of "behoorlijk emotioneel bent"? of dat je "te gevoelig bent"? of "behoorlijk gevoelig bent"?
Als dat zo is probeer dan het volgende: Telkens als je je kwaad, jaloers of treurig voelt,.....hou dan even op met voelen en vraag jezelf bewust het volgende : " Welke fysieke sensaties neem ik nu waar in mijn lichaam en op welke plaatsen van mijn energiesysteem neem ik ze waar"? En wacht dan met handelen.
Sta jezelf eerst tien minuten toe te voelen wat je voelt......bijvoorbeeld.... ik voel me woedend, ik voel me jaloers,......ik voel me triest en machteloos...... Pas daarna ga je doen wat je meestal doet als je je zo voelt.
Verleng bij deze oefening geleidelijk aan de "voelperiode"; ga niet direct doen wat je in een situatie als deze altijd doet.
EN KIJK METTERTIJD of je nog altijd op dezelfde manier als vroeger wilt reageren op zulke emoties..... of dat je betere manieren vindt........ _____________________________________________________________________________
Omdat het mij herinnert aan mijn "heldendaad" uit een lang vervlogen verleden. Zowat 6 jaar oud deed ik voor het eerst bellekentrek. Mijn broers en vriendinnetjes deden het regelmatig en pochten ermee, terwijl ik erbij bibberde en beefde.
Als welkom hierbij een "klein liedje" uit het Groot Versjesboek van Toon Hermans.
Liedjes van de herfst zijn altijd somber, zijn gemaakt van okers en van omber.
Toch ken ik septembers met een gouden glans, toch zijn er novembers met een toverdans.
De zon heeft in december mij al zo vaak verrukt en dikwijls heb ik rozen uit de sneeuw geplukt.
En daarom schrijf ik in dit kleine lied, niet wachten op de lente, want dan komt ie niet.
