Leve de naaktslak ! Vooraleer jullie denken dat ik gisterenavond in de drank ben gevlogen een woordje uitleg. Iedereen kent natuurlijk de naaktslakken die onze tuin terroriseren en het vooral op onze hosta’s of dahlia’s gemunt hebben. Ik zwijg dan nog over de slijmsporen die op de pas gepoetste ruiten verschijnen als deze lieverds ’s nachts op pad gaan. Hier heb ik het dus niet over.
Vorige zomer schrok ik me een hoedje toen ik bij het opruimen van een border plotseling een naaktslak tegen kwam van zo’n 10-15 centimeter lang, grijsbruin met donkere strepen - een kruipende drol.
In eerste instantie dacht ik aan een alien, een mutatie veroorzaakt door Fukushima of Tjernobyl! Gelukkig was het dat niet. In de literatuur vind je dit monstertje terug onder de naam “Grootste aardslak”. Het is de grootste inheemse naaktslak in Europa. Ik hou persoonlijk meer van de naam Tijgerslak, als je het streepjespatroon bekijkt zie je direct hoe dit beest aan die naam gekomen is. Mijn eerste reactie was: ik gooi het bij de kippen. Helaas, de kippen gingen al kakelend op de loop van deze reus. Nu zijn mijn kippen ook niet de grootste en moedigste maar toch. Enig opzoekwerk (lees Google) leerde me echter al snel dat dit eigenlijk best een nuttig beestje is. Deze soort eet geen levend fris groen maar leeft van schimmels en tuinafval en bovendien lust hij best een naaktslakje van de soort die we liever niet zien! Overwinteren doen ze ergens in een hoop vermolmd of rottend hout waar ze veilig zitten tegen de vorst. Een naaktslak bestaat voor 90% uit water, dus vorstbestendig zijn ze niet. Volgende keer dat ik er eentje tegenkom ga ik het beestje als bewaker bij de hosta’s zetten. Helaas heb ik er sindsdien geen meer gezien. Het meeste kans heb je in de vochtigste plekje in de tuin maar deze zomer zijn die er niet veel.