Een buurman kwam onlangs eens een kijkje nemen. Voor de oude bosborder stond hij meewarig met zijn hoofd te schudden! "Zoveel werk nog, al dat onkruid tussen de planten!", "onkruid? welk onkruid"? Hij wees de richting aan : "dat daar, het staat er vol van!". "Maar, brave man, dat is helemaal geen onkruid! Het zijn Vergeet-mij-nietjes! Wacht nog maar enkele dagen, dan ziet heel de border hemelsblauw".
Het is hier ooit als "onkruidje" binnengewaaid! Mooi toch! Elk jaar na de bloei trek ik ze (bijna) allemaal uit, ondertussen hebben ze zich dan toch al vrolijk uitgezaaid zodat ik nooit zonder val. Waarschijnlijk zijn het bos Vergeet-me-nietjes. Ze groeien het best in de halfschaduw en mogen toch ook wel wat zon hebben.
|