Het is weer zover. Rosa “Lavender Blue “ is eraan begonnen. Een marathon van eind mei tot met Kerstmis als het niet te snel vriest in het najaar.

“Lavender Blue” is een klein enkelbloemig struikroosje dat met weinig tevreden is. Het is één van de weinige rozensoorten die je hier op onze Kempense zandgrond jaar na jaar kan zien bloeien zonder weg te kwijnen. Het is een doorbloeier, van nu tot een stuk in augustus bloeien ze continue. Dan moet de plant even op adem komen, we snoeien de uitgebloeide bloemtakken weg  en doen een zeer lichte vormsnoei. Twee weken later begint het bloemenfestijn opnieuw en dat blijft duren tot de vorst er een einde aan maakt. Soms is dat begin november maar het is ooit al Kerstmis geweest toen er nog bloemetjes instonden, uiteraard iets minder dan in de zomer.

Begin maart wachten we een vorstvrije periode af om ze redelijk drastisch te snoeien; zo’n 5-10cm boven de grond gaat alles eraf. Ze krijgen dan ook wat kalk en 2-3 weken later wat organische meststof, en “that’s it”. Het is wel belangrijk, en dat geldt voor elke kalkminnende plant, ook voor het gazon, om eerst kalk te strooien om de pH omhoog te krijgen en dan pas te bemesten. Als de bodem een pH van 5 heeft mag je zoveel meststof geven als je wil, de plant kan deze gewoonweg niet opnemen. Je kan eventueel zelfs reeds kalk strooien op het gazon voor de winter, dan groeit het mos minder snel want dat heeft wel liefst een zure bodem!

Dus, van die "kant en klaar" alles in één meststoffen zijn eigenlijk grotendeels weggegegooid geld. Tegen dat de kalk is opgenomen door de bodem is de meststof al grotendeels weggespoeld en heeft de plant er weinig of niks aan gehad! Bye bye meststof, bye bye euro's !

Ons roosje heeft weinig last van ziektes, vorig jaar had ik op een bepaald moment redelijk wat bladluizen. We hebben ze er gewoon met een waterstraal afgespoten. En als enkele bladluizen blijven zitten zal de roos er ook niet aan ten onder gaan. We hebben ten andere ook nog vriendjes in de tuin die bladluizen met de kilo verorberen : het Lieveheersbeestje ! Maar da’s weer een verhaal voor een andere keer.