't Is weer volop rozentijd. Door sommigen zelfs "koningin" van het bloemenrijk genoemd. Persoonlijk vind ik dat een beetje overdreven maar mooi zijn ze wel. Nu heb ik niet echt de ideale rozengrond hier in de Kempen. Lichte zandgrond waar alle water direct in wegtrekt en dan nog eens een lage pH door alle dennennaalden die hier ooit zijn gevallen. Dat maakt het niet makkelijk om over langere tijd rozen te laten groeien. Met veel compost en kalk lukt het nog enigzins maar het is werken tegen de natuur in.

Er zijn gelukkig uitzonderingen op de regel. De kleinbloemige roos "Lavender Blue" doet het behoorlijk goed. Bij de start, 5 jaar geleden, heb ik veel compost in de grond gebracht. Sindsdien moeten ze het stellen met een jaarlijkse kalkgift en wat organische meststof. En tot nu toe word ik elk jaar beloond met een bloemenzee van juni tot november.

Ook een onbekend klimroosje doet het behoorlijk goed en bloeit elk jaar rijkelijk.

Wie zei dat rozen op zandgrond niet kunnen groeien en bloeien? Ik heb de indruk dat het beter lukt met kleinbloemige soorten.

Ik heb het ook ooit geprobeerd met Austin rozen. Prachtig het eerste jaar, al veel minder het tweede jaar, en de jaren daarna niet meer om aan te zien. Ik heb ze tenslotte cadeau gedaan aan een kennis met leemgrond in zijn tuin. Daar zijn ze helemaal bekomen en staan daar nu nog elk jaar te pronken!

Je kan de natuur wel een beetje leiden maar tegenwerken loopt sowieso niet goed af !