De vlinderstruiken bloeien al heel de zomer. Tot nu toe mankeerde er echter iets in het plaatje: de atalanta. Normaal één van onze meest voorkomende zomergasten uit vlinderland. De hete zomer van vorig jaar was rampzalig voor hun rupsjes. De brandnetels waar ze normaal van leven verschrompelden bijna allemaal van de droogte waardoor de rupsjes de hongerdood stierven. En nu de kalender augustus aanduidt zijn ze er ineens toch nog. Ze fladderden gisteren vrolijk rond de vlinderstruiken samen met distelvlinders en koolwitjes. En ik heb nu een hoekje met brandnetels staan dat extra water krijgt indien nodig. Sommigen vinden me rijp voor psychiatrie. Ik weet wel beter, en jullie nu ook!