Het was voor ons weerom een superreis, maar zeer vermoeiend.
Maar toegegeven voor onze pa was het in het begin teveel cultuur. Wat niet voor mij betreft. Onze pa is dan ook een echte natuurmens.
We zullen nog wat tijd nodig hebben om uit te slapen.
Het gezelschap viel reuze goed mee.
Het enige spijtige dat ik vind is, de eerste week hadden we een enorm goeie gids, die vervangen werd door een lieve meid, maar zij was absoluut geen gids. Ze kende niet voldoende de nederlandse taal. Dus ze is niet geslaagd als tolk. Maar nog minder was een gids. Zij was van niks op de hoogte. De info die we doorkregen was een vertaling van de peruaanse gidsen.
Bart en Sofie, merciekes om ons weg te brengen en te komen halen.
Els, het was super dat je alles bijgehouden hebt, en de fotokes en zo op de blog gezet.
Mijn conclusie is : ik heb schatten van kinderen.
Eens thuis kunnen we beginnen te rommelen, en toch al een deel van de was doen. Het is uiteindelijk dat we om 23 u 30 in bed kruipen. Nog even moest de post bekeken worden, nog een machientje was aangezet, en dan eindelijk naar ons eigen bed.
En na een vlucht van 11 uur zijn we in Madrid aangeland. Wij hebben een goei poos kunnen slapen, dankzij een slaappilletje. Zo leek de vlucht vrij snel voorbij. Dan nog 3 uurtjes van Madrid naar Brussel. En dan, de koffers !!!!!!!!!!!!!!!!!
Wie zijn koffer is er niet bij !!!!!! Tuurlijk dat, onze koffer is er niet bij. Wij hebben bij elke reis toch wel iets met koffers !!!!!! Bij de bagageclaim verzekeren ze ons dat we ze binnen de 2 dagen terug zullen hebben. Hopelijk want er zit van alles in wat we niet kunnen missen : alle onze kabels die we nodig hebben om onze toestelletjes op te laden, onze pa zijn scheerapparaat en natuurlijk een hele berg kleren.
En dan staat onze Bart en Sofie ons op te wachten !!!! hallo thuis !!! blij weeral dat alles goed verlopen is.
9 u vertrek voor een stadsrondrit. Eigenlijk zou ik nu graag reeds vertrekken. Nu denk ik dat het nog een beetje tijdvulling is. De eerste stop is in het park der verliefden. Het zou wat weg hebben van een park in Barcelona.
Daarna trekken we verder door Lima. Op een gegeven moment stoppen we aan een coté, helemaal anders dan we tot nu gezien hebben. Het is een mooi en gezellige buurt. Hier nemen we onze lunch en het is lekker. Daarna wanelen we nog een beetje verder. Op een gegeven moment zien we een betoging aan de gang. Het zijn de boeren die protesteren. Maar het mooie ervan is dat we de verschillende klederdrachten van de verschillende streken nu allemaal bijeen zien. Gewoonweg prachtig. Mooie klederdrachten, en ze laten zich graag fotograferen.
Nadien nog een terrasje doen, en dan zijn we op weg naar de luchthaven. Het weer is nog steeds schitterend. IK denk dat ik de warmte serieus ga missen.
Na de controle is het wachten, wachten. We willen onze laatste sollekes nog kwijt, maar alles is ontzettend duur.
Alléé we zien jullie morgen dan wel weer.
Oei het begint op zijn einde te lopen. Na de lunch trekken we richting Lima, waar we rond 4 uur aankomen. Pfff, de drukte van de stad is toch wel wennen hoor. En onderweg komen we verschillende sloppenwijken tegen, huizen die maar half af zijn. Dat is blijkbaar een kunst in Peru. Je kan niet begrijpen dat er mensen in wonen.
Toeristica laat me even met rust, zo dat we toch nog even door de straten Lima kunnen wandelen, nog wat cadeautjes kopen en weerom op tijd in bed, want morgen staat onze laatste trip op het programma.
Slaapwel iedereen
Na een nacht op de WC te hebben gezeten, vertrekken we om 7 uur voor een boottocht in het kleine haventje van Pisco. Het is wel een speedboot hé. We varen naar de Ballestaseilanden, die deel uitmaken van het Nationaal park van Paracas.
De weg ernaar toe is gewoonweg saai. Stel je voor dat je hier panne hebt, dan kan je uren langs de weg staan wachten. Er is gewoonweg niks te vinden hier. Sta hier maar in panne.
Vanuit het haventje varen we over de stille oceaan waar nog enkele tekeningen in de bergen zijn. Maar verder door liggen de kleine eilanden. Wat echt een climax is. De fauna is er prachtig. We mogen niet van de boot om de dieren niet te storen. Er zitten duizenden vogels, pinguins, aalscholvers en ook een massa zeeleeuwen.
Een uniek spektakel dat ik nog nooit heb gezien. Sommige eilandjes zien gewoon zwart van de vogels. Om de zeven moeten peruanen de bergen opkuisen, die waren op dit moment bezig. Ik kan je verzekeren dat dat stinkt hoor. Maar voor ons een mooi schouwspel.
Waarschijnlijk hebben we weer wel teveel foto's gemaakt, en te veel gefilmd, maar dat zien we thuis wel.
Het was gewoonweg prachtig.
Toeristica heeft mij gevonden. En dit is echt niet het moment. Vandaag staat er heel wat op programma, met de speedboot varen, en nog een hele rit voor de boeg. Pfff maar ik hou me sterk. Nooit geen bbq meer voor mij. Ik kan er dus echt niet tegen. Lang leve Imodium.
