Lieve vader...

Duizend woorden zijn te weinig
om te zeggen hoe je was.

Duizend woorden zijn te weinig
voor de omvang van de wanhoop
toen je lichaam niet genas.

Duizend woorden zijn te weinig
voor de grootte van jouw moed
vanaf het begin tot aan je afscheidsgroet.

Bedankt voor zovele mooie dingen
die we van jou mochten leren...

02-11-2007 om 20:09 geschreven door André & Ida

De bomen laten hun laatste blaren los,
het graan ligt in de schuren
eenjaar ging voorbij,
het is november geworden.
Met armen vol chrysanten
gaan we naar het kerkhof
en tooien het als een verrijzenistuin.
Kinderen hebben verdriet
bij het graf van hun ouders,
ouders verbijten tranen bij het kruis
waar hun kind begraven ligt.
Familie, vrienden en kennissen
liggen in lange rijen.
Zijn deze kille stenen dan het einde ?

01-11-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ik zie je handen voor me liggen
eens zo vaardig, nu zo stil
duizend dingen, duizend zaken
die ik nu opeeens nog weten wil.

Ik wil met je praten,
je horen vertellen,
ik weet, het kan niet meer.


In mijn gedachten
zal je altijd bij me blijven,
ik zal je missen,
elke dag weer...

31-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

De laatste uren voor het einde,
dan wordt die grote wereld klein,
is plotseling alles onbeduidend,
tot aan het laatste beetje pijn.

Wat wij zo indrukwekkend vonden,
verliest zijn glans, verliest zijn zin,
maar achter de gesloten ogen,
glanst een gigantisch groot begin.

Toon Hermans

30-10-2007 om 11:05 geschreven door André & Ida

Langzaam ben je moe gestreden
stilletjes van ons heengegaan
nu is nog het verdriet om 't heden
maar de dankbare herinnering
zal blijven bestaan.
*
Naast het levensgroot gemis,
wat er dag aan dag weer is
zijn er de goede herinneringen
die ons altijd weer omringen.
Deze dingen houden ons op de been
want zoals jij was er maar één.

29-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ik kon niet zeggen wat ik voelde
ik heb het ook niet uitgelegd
maar toch wist jij wat ik bedoelde
de stilte had het al gezegd.

Als ik je kuste of griefde
in blijheid of in droefenis
de liefde is pas échte liefde
als de stilte taal geworden is.

Toon Hermans

28-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ik misse u waar ik heen ga
of waar ik heen keer.
De morgenstond, de dageraad rond
en d'avonden nog meer.
Wanneer alleen ik tranen ween
't zij droevig, 't zij blij.
Ik missen u, ik misse u zo,
ik misse u nevens mij.

G. Gezelle

27-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

We zijn nog niet vergeten
de dingen die gebeuren
er komen nieuwe kleuren
er komt een nieuwe dag
maar jij, onze liefste jij.

Jij hebt ons van jouw leven
het mooiste stuk gegeven
want jij, onze liefste schat
jij gaf ons zoveel dingen,
het sterke en het broze
de glimlach in je ogen
en blije en je dromen
de hoge regenbogen
Jij hebt ons leren zingen
ik heb het leven lief.

Toon Hermans

26-10-2007 om 12:11 geschreven door André & Ida

Ik ben niet meer alleen.
Een vreemde siddering
vaart door mee heen
als ik de dingen aanraak
die gij hebt bemind.

Ik dool geluidloos in de morgenwind
door dit welluidend land,
door bossen en door dalen,
de koele lovers langs
waarin de nachtegalen
de dieren dromen doen
van hun betoverend lied.

Ik ben niet meer alleen
in dit van droom en eeuwigheid
doorstraald gebied
waar dood en leven
naast elkander schrijden.
...
Waarom loopt gij nu zwijgend
aan mijn zijde ?

P.G. Buckinx

25-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Je werd ouder
en wist niet altijd meer waar je was.
Je zag mensen
maar je herkende ze niet echt.

Toch bleef je strijden
om bij ons te leven,
hoewel het soms moeilijk was,
want je was zo moe.
We wilden niet dat je ging,
maar dan zagen we je gelaat
en wisten we,
het was tijd om afscheid te nemen.
We hopen echt dat je nu
de rust is gegeven.

24-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Een vlinder
zo mooi, zo vol levenslust
die om je heen fladdert
en je leidt
langs de dingen van het leven.


Een vlinder
die je voor altijd bij je wilt houden
maar op een bepaald moment
vliegt ze toch weg
om haar tocht voort te zetten...

23-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

God, wat moet je schrijven
als je moeder dood gaat ?

Hoe goed ze was ?
Dat weet toch iedereen.

Hoe hard ze voor ons heeft gewerkt ?
Dat weet toch iedereen.

Hoe bezorgd ze om ons was ?
Dat weet toch iedereen.

Hoe sterk ze was ?
Dat weet toch iedereen.

Hoeveel pijn het nu doet ?
Dat weten wij alleen !

22-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Er staan veel sterren
aan de hemel,
één schitterende ster ben jij.

21-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Je moeder blijft je moeder
zp eigen en vertrouwd.

Je wil haar niet graag missen
omdat je van haar houdt.

Maar eens dan komt de dag
dat je haar moet laten gaan.

Je verstand zegt dat het goed is
maar in je ogen blinkt een traan...

20-10-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

38 procent van de overledenen wordt gecremeerd

In België werden in 2004 42.060 crematies uitgevoerd. Dat is zowat 38 procent van het aantal overledenen.

In Vlaanderen alleen waren er bijna 27.000 crematies of meer dan 45 procent van het aantal overledenen.
 
Mogelijk is dat cijfer een lichte vertekening van de realiteit, omdat er in Vlaanderen meer crematoria zijn dan in Wallonië en Brussel samen.
 Het aantal crematies in ons land blijft in ieder geval flink stijgen. In 1989 werd in België na 17,2 procent van de overlijdens een crematie uitgevoerd.
In 1992 was dat aantal al opgeklommen tot 23,1 procent.

31-05-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Crematoria zijn goud waard

In de Nederlandse en Belgische crematoria worden steeds meer kunstheupen, gouden vullingen en protheses uit edele metalen opgehaald om te recycleren.
 De opbrengst gaat naar goede doelen zoals het Nederlandse Kankerfonds of de Hartstichting.

Sinds 1997 haalde het Nederlandse Vaillantfonds zo al voor 700.000 euro op. Dat zegt Peter van Schalk, die de populaire internetkrant Uitvaart.com uitgeeft. Volgens Kris Coenegrachts van het crematorium van Lochristi zijn verschillende Belgische crematoria lid van de Nederlandse organisatie en komt die ook bij ons geregeld langs om de achtergebleven edele metalen op te halen.

In de crematieovens blijven de laatste jaren steeds meer bruikbare materialen achter zoals zink, titanium, roestvrij staal, goud, zilver en platina.
Vooral kunstknieën zijn van hoogwaardige kwaliteit. Zij worden één of twee maal per jaar opgehaald bij de crematoria en vervolgens gesmolten. Het metaal wordt daarna doorverkocht aan de auto- of vliegtuigindustrie. Zo kan het gebeuren dat een kunstheup hergebruikt wordt voor een stuk vliegtuigvleugel.
 JOLO

31-05-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Al wie voor 't dierbaar Vaderland
Zijn leven vroom ten offer bracht,
Is waard dat onder 't volk zijn naam
In eer en bede wordt herdacht.

30-05-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Als je door verdriet en pijn
wordt neergeslagen.
Het waarom van dit,
aan niemand kan vragen.
Dan is het goed,
dat je zoveel lieve mensen ziet.
Ook al vinden zij...
de juiste woorden niet.

27-04-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Hij zei:"Ik hoop maar dat het sneeuwt
als ze mij naar buiten dragen"
Het was nog zomer toen met lange,mooie
dagen

Maar in september viel de regen
druilerig op de zwarte wagen.
Ik was een kind van acht en durfde
niet te vragen.

26-04-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Je was nog zo vol plannen
en maakte tijd voor alles,
maar tijd maakte geen tijd
meer voor jou....

25-04-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida