Bij de waterkantxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Daar bij de waterkant

Zit ze daar zo alleen met

In haar haren een kleine hand

Zachtjes fluistert ze na de wind

Dat alleen maar eenzaamheid

Haar verdrietige weg vindt

Ze reikt haar hand na het water

En komt in aanraking met haar

Toekomst haar beeld later

Ze ziet een hoop geluk

En met dat beeld in haar gedachten

Kan haar verdrietige dag niet meer stuk