Stel je voor... je hebt een mooi verhaal of een paar mooie gedichten. Het zou leuk zijn om er een boek van te maken. De meeste reguliere uitgevers zijn echter niet happig op onbekend talent. Wat doe je dan? Je geeft je boek uit in eigen beheer. Zo deed ook mijn vader, Sef van Wegberg. Inmiddels zijn er vijf versjesbundels op de markt: 't Kamikazemusje", "Leven, Over Komen... en gaan", "Dankbaar", "Aan de kirk van Pej" en "Ik vond de goede woorden niet".
Op deze blog kunnen jullie meelezen wat er allemaal komt kijken bij de totstandkoming van een boek in eigen beheer. Verder vertel ik over een aantal activiteiten die ik onderneem en leuke, misschien wel interessante feiten.
Je mag vrijblijvend gedichten kopiëren voor persoonlijke doeleinden mits bronvermelding. Voor publieke verspreiding is de schriftelijke toestemming van de auteur vereist.
Veel leesplezier!
20-01-2013
Januari 2013 Ik ben al een paar weken bezig met het selecteren en nakijken van versjes die perfect passen in de nieuwe versjesbundel die mijn vader in het voorjaar zal publiceren. Het belooft een mooie bundel te worden met 30 nieuwe versjes. Illustratrice Milou van Montfort maakt de kaft en een paar tekeningen voor het binnenwerk. Fleurig en kleurig, de eerste schetsen zien er veelbelovend uit. Als je ze ziet krijg je helemaal zin in de lente!
Wat vertelde mijn vader me laatst? "Koning winter zorgt voor mooie plaatjes, maar mijn mijmeringen zijn vol van het vernieuwde leven in het voorjaar. In die gedachten is de maand mei de bekroning van dat nieuwe leven. De dertig nieuwe versjes noem ik dan ook Meimeringen."
Vrijdag jl. was het zover: twee kartonnen dozen werden al vroeg in de ochtend afgeleverd bij mijn ouders. Dozen gevuld met in totaal 200 exemplaren van de nieuwste versjesbundel, Filosofietjes. Het boekje is opnieuw mooi verzorgd door uitgeverij Boekenbent; het zijn niet alleen leuke versjes en rijmelarijen, maar het ziet er ook nog eens prachtig uit!
Het lijkt
wel of ik een tijdje ondergedoken heb geleefd, maar wie mij kent weet
beter; eens een bezige bij, altijd een bezige bij.
Het klopt
wel dat het werk voor de versjesbundels na het uitkomen van Ik vond de goede
woorden niet (dec. 2010) een tijdje heeft stil gelegen.
Mijn vader
wordt in juli tachtig, maar zijn brein blijft soepel. Op
geregelde tijdstippen vloeit er een meer dan aardig versje uit de pen.
Met de mooiste,
leukste, meest hartverwarmende versjes (35 stuks) maken we nu een allerlaatste nieuwe
bundel, getiteld Filosofietjes.
Het startsein
werd begin februari gegeven: redactiewerk en lay-out verzorgen, fotos zoeken
voor de omslag en het binnenwerk, contacten leggen en onderhouden met
uitgeverij Boekenbent
Benieuwd wat
er over enkele weken uit de bus komt!
Bij de geboorte van een kind hoor je vaak: "Het is een jongen!" of "Het is een meisje!" Inmiddels heb ik mijn vader gezien en kijk wat hij voor me had meegebracht. "Het is een boekje!" En niet zomaar een...Zowel de gedichtjes, de lay-out (lekker handig formaat), foto's en omslag, allemaal even mooi. Het boekje kent in de paar weken dat het uit is gretig aftrek o.a. bij uitvaartverzorgers. Het kan echter ook gewoon als versjesbundel gelezen worden.
Bijgaand vind je een kopie van een stukje dat in de streekkrant "de Trompetter" regio Roermond verscheen.
Het is eindelijk zover... jippie! Ik krijg zojuist bericht van mijn vader dat hij de boekjes ontvangen heeft. Jammer dat ik nog even moet wachten om ze te zien. Tot eind volgende week, of misschien zelfs tot Kerstmis, maar ja, komt wel! Ik mag op beide oren slapen, mijn vader verzekert me dat ze heel mooi zijn.
By the way: Carlos heeft niet alleen de foto voor de kaft verzorgd. Ook in het binnenwerk prijken vijf mooie foto's van hem die hij gemaakt heeft van bloemen in zijn tuin.
De werkzaamheden aan het nieuwe boekje vorderen gestaag. De versjes liggen nu bij internetuitgeverij Boekenbent.
In 2007, toen ik een cursus Power Point volgde, ben ik bevriend geraakt met enkele medestudenten. Nu nog komen we met regelmaat van de klok bij elkaar op bezoek en houden verder contact via e-mail. Carlos, een van de vrienden van dit "Power-Point-clubje", kan goed overweg met het fototoestel. Hij maakt prachtige foto's. Onlangs stelde hij samen met zijn zoon en schoondochter een fotoalbum samen voor de verjaardag van zijn echtgenote. Zij verzorgt haar tuin met veel liefde en maakt er een hele mooie tuin van. Zo kwamen ze op het idee om foto's te maken van de tuin in alle seizoenen. Het resultaat is een gevarieerd, prachtig samengesteld album waarin de mooiste foto's prijken.
Opeens ging er bij mij een lichtje branden... dat ik daar niet eerder aan had gedacht! Wat als ik Carlos eens vraag of we een foto mogen gebruiken voor de kaft van het nieuwe boekje? And the answer is 'yes'! Fijn, zeker als je beseft dat Carlos niet alleen een goed fotograaf is, maar ook een beminnelijk en behulpzaam man.
Het is even zoeken geweest welke foto het beste past bij de inhoud van de versjes. Welke is als winnaar uit de bus gekomen...? Wait and see tot het boekje klaar is
Het wordt een boekje dat gebruikt kan worden
door iedereen die te maken heeft met het overlijden van een familielid, vriend,
kennis.
Je probeert vaak te verwoorden wat het verlies voor je betekent, maar
vindt de goede woorden niet. Dit boekje kan hulp bieden bij het vinden van de
gepaste woorden als gedachte op bv. rouwbrieven, rouwadvertenties e.d.
De versjes lenen er zich ook uitstekend toe om
te worden voorgedragen tijdens uitvaartplechtigheden.
Een tijdje
geleden las ik op een overlijdensbericht een versje dat mijn vader geschreven
had.
Ik vond het
zo mooi dat ik nog eens ben gaan
neuzen in zijn eerder verschenen bundels en op het idee kwam om
de allermooiste versjes te bundelen in
een nieuw boekje. De geselecteerde versjes zullen worden aangevuld met een paar
nieuwe, niet eerder gepubliceerde gedichtjes. Het uiteindelijke resultaat wordt
een verzameling van 26 gedichtjes die je even stil doen staan bij het
leven en de dood.
Ik ben nu
bezig met de redactie, correctie, contacten met Boekenbent. De werktitel is 'Ik vond de goede woorden niet'.
Van verschillende lezers uit Limburg kreeg mijn vader de
vraag of hij niet een aantal van zijn eerdere, in het Nederlands verschenen versjes
naar het Limburgs wilde omzetten.
We vonden dit een prima idee!
Het resultaat hiervan is de nieuwe versjesbundel getiteld
Aan
de kirk van Pej die zopas half mei 2010 verschenen is.
Dank aan Ton Janssen en Piet Aben van Veldeke kring Echt die
ons hierbij geholpen hebben.
Naast de eerder verschenen versjes staan er ook enkele
nieuwe in, allemaal in het Limburgs!
De eerste zin van het titelvers luidt: Aan de kirk van
Pej höb ich mien hert verpandj. Mijn vader heeft veel gereisd, op veel
plaatsen gewoond, maar nu de zandloper van zijn leven bijna leeg is, beseft hij
hoezeer zijn jeugdjaren in de Houtstraat in het Nederlands Limburgse Pey in zijn
herinnering blijven en van onschatbare waarde zijn.
In mei ben ik begonnen met m'n blog om wat uitleg te geven over het uitgeven van een boek in eigen beheer. Nu ook de derde bundel af is, is dit doel dus eigenlijk bereikt...
Toch vind ik het zonde om de blog nu al te "verlaten". Dus dacht ik, laat ik er wat extra informatie op zetten; informatie die niet direct te maken heeft met het uitgeven in eigen beheer, maar die wel indirect betrekking heeft op de versjesbundels.
Sinds begin van dit jaar, 2009, geeft mijn vader namelijk ook voordrachten. D.w. z. hij draagt voor uit eigen werk en wisselt de versjes af met vaak grappige anekdotes, of met wat achtergrondinformatie zodat de toehoorders de versjes beter kunnen plaatsen. Hij doet dit voor klein en groter publiek. Bij voorbeeld:
- in rust-, zorg-, en verpleegcentra vindt de voordracht meestal plaats in een kleinere, gesloten ruimte, zodat je een intieme sfeer creëert. Dit is prettig voor de mensen die komen luisteren; het zijn hier natuurlijk vooral oudere mensen. Voor hen is het prettig dat ze niet te ver van de spreker zitten om beter te kunnen volgen.
- een groter publiek had mijn vader begin november jl. voor de Postactieven (in België "gepensioneerden") uit het CNV-Onderwijs. De bijeenkomst was georganiseerd door de afdeling Eersel. Hier waren naar schatting 40 à 50 mensen aanwezig.
De voordracht duurt over het algemeen een uur tot anderhalf uur en valt tot nu toe erg in de smaak bij de toehoorders. Als de voordracht deel uitmaakt van een groter geheel (bv. van een gedichtenavond met meerdere sprekers), dan past hij zich natuurlijk aan aan de wensen van de organisatoren.
In Eindhoven en omgeving en voor locaties in (Nederlands) Limburg zijn de voordrachten volledig gratis. Mijn vader vraagt wel om de toehoorders na afloop de mogelijkheid te bieden een of meerdere boekjes te kopen.
Meer informatie over de voordrachten staat op de website www.sefvanwegberg.nl
Helaas heb ik weinig tijd om artikels te schrijven voor de blog. Maar dit is wel heuglijk nieuws en kan niet onopgemerkt voorbij gaan! Het is eindelijk zover: de nieuwe versjesbundel - DANKBAAR! - is vanaf vandaag verkrijgbaar! Mijn vader heeft de boekjes in handen en is heel erg enthousiast over het resultaat. Het ziet er mooi uit qua lay-out, kaft, leuke tekeningen van Milou en ernstige, grappige en 'lieve' versjes. Wat wil je nog meer?! Neem nu ook eens een kijkje op de aangepaste website www.sefvanwegberg.nl Alvast bedankt voor de belangstelling!
Net als bij de bundel LEVEN, Over komen... en gaan, hebben we ook nu de drukker gevraagd om 30 posters te drukken aan de hand van de kaft van DANKBAAR!
Als mijn vader voorleest uit eigen werk in bijv. rust- en verpleeghuizen, sturen we op voorhand een poster naar de medewerkers van de activiteitenbegeleiding.
Inmiddels hebben we akkoord ontvangen van The Read Shop in Eindhoven (Cassandraplein) en de boekwinkel in Echt dat ze bereid zijn om een aantal bundels in de winkel te leggen. Heel fijn!
Donderdag jl. hebben mijn vader en Milou de proefdruk ontvangen.
De post tussen Nederland en België functioneert de laatste weken niet optimaal, dat heb ik aan den lijve ondervonden; 10 dagen voor een brief uit Eindhoven naar Ternat... Maar goed, met de proefdruk viel het reuze mee: gisteren, maandag, lag hij al in de bus.
Heel nuttig, zo'n proefdruk!
Milou vond dat de tekeningen goed tot hun recht kwamen en was tevreden over de printkwaliteit.
In de tekst, met name de plaatsing, moest wel iets veranderd worden. Bijv. een gedicht dat over 2 pagina's loopt, stond voor een deel op een oneven pagina - dus rechts. Om verder te lezen moest je de bladzijde omdraaien; niet handig!
Verder merkte ik op dat de linker marge op de rechterpagina's te smal was. Je zou het boekje echt bijna plat moeten duwen om de eerste letters van elke regel fatsoenlijk te kunnen lezen.
Ook aan de kaft moest nog een beetje gesleuteld worden, beetje schaduw 'verzachten' en de lettergrootte iets kleiner zetten.
Het lijken details, maar het boekje moet nu eenmaal 'af' zijn... Het zou jammer zijn dat zoveel energie en moeite a.h.w. de mist in gaan door een paar van dit soort foutjes.
Inmiddels zijn de aanpassingen doorgevoerd. Gisteravond al heb ik de volledige bundel nogmaals gelezen. Volgens mij is hij nu volledig oké.
Vandaag heeft Boekenbent bevestigd dat de bundel tussen de drukpersen ligt!
Jammer dat ik het zo druk heb de laatste tijd. Ik had zo graag de laatste loodjes naar de finish wat uitvoeriger beschreven. Maar 'that's life'... we moesten en zouden zo nodig onze badkamer vernieuwen en als werklui zeggen dat ze kunnen komen, dan laat je ze ook maar best meteen binnen!
Nu het ergste vuil opgeruimd is en we weldra kunnen genieten van een volledig nieuwe badkamer, heb ik tijd om - weliswaar in een notendop - te beschrijven hoe het ondertussen met de nieuwe versjesbundel is gegaan.
Eerst even over hetbinnenwerk.
Toen alle afbeeldingen eenmaal op hun plaats stonden, kwamen we er achter dat op sommige plaatsen in het boekje een aantal versjes na elkaar kwamen zónder tekening, gevolgd door een rits versjes mét tekening. Niet evenredig verdeeld dus en dat viel op. Ik ben toen aan het puzzelen geslagen en heb een aantal versjes verplaatst; anderen met elkaar verwisseld... zodat er meer afwisseling is.
Het blijft opvallend dat er in het ene hoofdstuk beduidend meer tekeningen staan dan in het andere. Maar ernstige versjes lenen er zich nu eenmaal minder toe geïllustreerd te worden dan luchtige versjes.
Dan de kaft.
Die moest opnieuw gemaakt worden, omdat de achterkant uiteindelijk nog niet volledig naar wens was.
"Probleempje": uitgever Boekenbent zou met vakantie gaan in de week van 19-23 oktober... en de kaft zou pas 19 of 20 oktober volledig af zijn. Gevolg: vertraging in de uitgifte van de proefdruk en bijgevolg van de volledige levering. We zouden de boekjes graag medio november in handen hebben; dat zou wel erg krap worden!
Maar, om nu te spreken van een vlotte samenwerking:
vrijdag 16 oktober jl. heeft Boekenbent het binnenwerk al doorgegeven aan de drukker. Milou kon maandagavond zelf de kaft op de server zetten, zodat er van vertraging geen sprake meer is! Fantastisch.
We wachten nu op de proefdruk. Er komt een exemplaar voor mijn vader, voor Milou en voor mezelf.
Deze week heb ik een eerste kaftontwerp ontvangen van Milou. De kaft van het vorige boekje (Leven, Over komen... en gaan) is een tekening. Deze keer gaat Milou uit van een foto: een foto van een verweerde hand die een pennetje of potlood vasthoudt. Op de voorkant komen naast de titel, de naam van de auteur, ook een paar losse blaadjes met handgeschreven tekst: Ernst / Lief / Kolder - subtitels in het boek en weerspiegeling van de 'aard' van de versjes en dus van mijn vader. Op de achterkant komt een gedichtje, een foto van mijn vader en de tweede hand / zonder pennetje of potlood. De composities (3) die Milou voorstelde waren helemaal niet slecht. Ik zou voorstel 1 en voorstel 2 met elkaar willen combineren. Komend weekend zal ze op basis van de gegevens die ik haar gestuurd heb een nieuwe compositie maken.
De tekeningen die de uitgever nu bezit, staan niet in het goede bestandsformaat. Ook dit wordt komend weekend goedgemaakt. Op deze manier kan Boekenbent volgende week de foto's een mooie plek in de bundel geven.
Afgelopen weekend hebben we beslist welk lettertype en welke
lettergrootte het worden, dus alweer iets wat in kannen en kruiken is!
Ik heb het ontwerp dat de uitgever me stuurde, dit weekend nog eens grondig gelezen. Sommige, eerder kleine zaken, moesten worden aangepast. Dit is inmiddels gebeurd.
Vandaag heeft Milou de twee laatste tekeningen gestuurd!
Nu alle tekeningen zijn goedgekeurd, mogen ze naar de uitgever. Die geeft ze een mooie plaats naast of onder het bijbehorende versje. Als ik goed tel zijn het 29 illustraties.
Milou heeft een paar foto's gemaakt waarmee ze iets wil doen voor de kaft. Ik ben benieuwd.
'Doktersbezoek' is een tekening die niet in de bundel verschijnt, omdat we uiteindelijk beslist hebben om het versje niet te plaatsen. Dat neemt niet weg dat het geen leuke tekening is! Om jullie al een idee te geven...
Een boek uitgeven gaat niet van een leien dakje. Er zijn kleine kantjes, waarvan je niet zou verwachten dat ze zoveel tijd in beslag nemen. Neem nu de keuze van het lettertype en de lettergrootte. Ik vond (en vind nog steeds) het type en grootte die in de bundel Leven werden gebruikt, erg mooi. Alleen, Dankbaar! is een ander boekje; en... ander boekje, andere regels... Dus ga ik samen met Boekenbent op zoek naar iets anders dat minstens even mooi staat. Hier gaan weer een paar dagen overheen. Als de kogel door de kerk is, kunnen we aan het inhoudelijke werk beginnen.
ik heb de versjesbundel - samen met de tekeningen die af zijn - naar de internetuitgeverij gestuurd!
Milou heeft nog 7 tekeningen voor de boeg; ook de kaft van het boekje gaat ze nog maken.
Boekenbent zou in de loop van volgende week beginnen met het opmaken van het binnenwerk, d.w.z. de versjes een mooie plaats geven op elke bladzijde, bijpassende tekeningen erbij zetten. Als dat klaar is, sturen ze een kopie in pdf.bestand die ik volledig nakijk, ook nog eens op taal - en typfoutjes.
Nog een flink karwei, maar het zijn de laatste loodjes...
Jack is een van onze jongste eendenspruiten. Zijn moeder had in april jl. haar nest verlaten en niet gezien dat er nog een kuiken uit moest komen. Toen mijn zoon van school kwam en naar het nest ging kijken, zag hij een piepklein kuikentje dat net uit het ei kwam gekropen. Van moeder eend geen spoor. Kuiken ziet mijn zoon, gaat op zijn voet staan en denkt 'hallo, mama, hier ben ik'. Het schijnt dat een eendenkuiken het eerste levende wezen dat hij kruist, als zijn moeder beschouwt. We hebben veel eksters in onze tuin; dus zonder hulp zou dit kuiken een vogel voor de kat zijn geweest. Het heeft een paar weken lekker warm gelegen in een doos 'Jack in the box' ;-); daarna liep het rond in onze tuin. Uiteindelijk is het 'geadopteerd' door zijn oom en tante, alias Josje en Fonsje (doopnaam: Alphonsine ;-). Jack is ondertussen een prachtige woerd geworden, vliegt als de beste, peddelt in de beek achter ons huis en voelt zich prima thuis in zijn nieuwe habitat. En als er weer eens een paar woerden in de tuin zitten en we weten niet wie Jack is, dan naderen we de eenden voorzichtig; er is er altijd één die op je voet komt staan en dat is Jack. Op je voet... of op je hoofd, zoals deze foto bewijst!
Afgelopen zondag, 6 september, was het heerlijk wandelweer. Dus wat hebben we gedaan om de beentjes te strekken? Van een fietsroute een wandelroute gemaakt, is eens iets anders ;-) We hebben het traject van de Schiptrekkersroute gevolgd dat 30 km lang is en begint & eindigt aan het station van Denderleeuw. Een groot stuk van de wandeling gaat langs de oevers van de Dender, in de sporen van de schiptrekkers die vroeger hun brood verdienden door binnenschepen naar hun plaats van bestemming te trekken. Kunnen we ons vandaag de dag nog voorstellen dat zoiets heeft bestaan? Dat man of paard een schip vol steenkool tegen 5 km/uur trok? Onderweg kom je langs de dorpskernen Okegem, Iddergem, Welle en Erembodegem. In het overstromingsgebied van de Dender (bv. de Wellemeersen en de Kapellemeersen) vind je ongerepte stukjes natuurgebied. De foto met de zonnebloemen lijkt wel getrokken in de Provence...
Omdat het bij Boekenbent erg druk is en Milou toch nog bezig is met de illustraties, wordt alles een beetje opgeschoven. Niets aan de hand! Ik heb afgesproken met Boekenbent dat de voorschotfactuur eind september gestuurd zal worden. Tegen die tijd zullen ook de tekeningen 'af' zijn. Dan kan Boekenbent tekst en illustratie meteen op elkaar afstemmen. Ik reken erop dat het dan snel kan gaan en hoop dat het boekje uiterlijk een maand later, dus eind oktober, van de pers zal rollen. Wait and see... ;-)
Vandaag ontving ik per e-mail (PDF-document) de "uitgeefovereenkomst" die opgesteld wordt tussen Boekenbent enerzijds en de auteur, zijnde mijn vader, anderzijds. Ik heb de ontbrekende gegevens ingevuld, het document ondertekend en het daarna per fax teruggestuurd naar Boekenbent.
De volgende stap: wachten op de voorschotfactuur. Zodra die betaald is, kunnen we de versjes doorsturen en kan Jo-Ann van Boekenbent met de opmaak van het binnenwerk beginnen!
We gaan akkoord met de prijzen die Boekenbent gestuurd heeft en bestellen via e-mail alvast 500 boekjes. Boekenbent gaat voor 2 weken met vakantie. Eind augustus stellen we de 'uitgeefovereenkomst' op. Ondertussen lees ik alle versjes nog eens grondig en bekijk nogmaals of er echt geen taalfouten meer in staan.
Verder moeten we nog uitmaken in welke volgorde de 3 hoofdstukken geplaatst worden: - ERNST / LIEF / KOLDER of - LIEF / ERNST / KOLDER. Voordeel van starten met ERNST is dat de 'toon' van de versjes mooi overgaat van (heel) ernstig naar (heel) grappig/luchtig. Voordeel van starten met LIEF is dat de versjes in dit hoofdstuk minder serieus zijn, luchtiger van aard, zodat de start minder 'zwaar op de hand ligt'. Stof tot nadenken...
Er zit schot in de zaak... Vandaag heb ik de prijsofferte van Boekenbent ontvangen. Ik heb hem meteen bestudeerd. De prijzen zijn in vergelijking met begin 2008 licht gestegen, maar bij afname van bv. 500 boekjes vallen de drukkosten nog binnen ons budget.
Behalve de drukkosten zijn er extra kosten voor bv. de opmaak van het binnenwerk, aanvraag ISBN-nummer en opname in de webwinkel. Deze prijzen zijn heel redelijk.
De termen die drukkers gebruiken zijn voor leken niet altijd even duidelijk. Voordat we de bestelling doorgeven, wil ik nog even weten wat "garenloos gebrocheerd in flexibele hotmelt" precies betekent.
Aanvraag prijsofferte bij internetuitgeverij Boekenbent
Vandaag, 5 augustus 2009, heb ik de website van Boekenbent nog
eens grondig gelezen om te kijken of er sinds verleden jaar niets is veranderd
in hun manier van werken.
Ik heb een prijsofferte aangevraagd.
Hiervoor
heeft Boekenbent de volgende zaken nodig:
-het aantal boekjes dat je wilt maken:
afgaande op de verkoop van de boekjes Leven en t
Kamikazemusje denken wij aan een oplage van ongeveer 500 boekjes.
-Welke afmetingen moet het boekje
hebben?
Wij kiezen 13,5 x 21 cm
-Hoeveel paginas telt elk boekje:
Ongeveer 105
-Komen er tekeningen in? Zo ja, hoeveel,
zwart-wit of kleur:
29 of 30 kleurenillustraties
-Wil je een hardcover- of
paperbackuitgave:
Wij kiezen paperback
-Welke papiersoort wil je gebruiken?
Zoals in het boekje LEVEN kiezen wij 120 grams Roman wit. Dit is
heel licht crèmekleurig glad papier, heel mooi!
Als je het vorige bericht leest, merk je wel dat de werkzaamheden aan de nieuwe versjesbundel even op een laag pitje hebben gestaan. Maar daar komt binnenkort verandering in! Ik heb verleden week al contact gehad met Milou. Ze heeft een paar tekeningen gestuurd om te kijken of we ze goed vinden en of ze bij de stijl van de versjes passen. Ons antwoord: een volmondig 'ja'! Ze kan dus aan de slag: bij 29 of 30 versjes komt een mooie, grappige, leuke,... tekening. Wie het boekje straks in handen heeft, zal wel zien dat tekst en tekening mooi op elkaar zijn afgestemd!
Na ruim twee weken wandelen in het prachtige bergstaatje Andorra, heb ik eindelijk nog eens tijd om naar mijn blog te kijken. Wandelen in de Andorrese Pyreneeën... zo mooi, een echte aanrader! Voor de liefhebbers: de Riu de Rialb, Estanys ('meer') van Juclar, Vall de Sorteny met zijn vlinder- en bloemenpracht, de Pic dels Pessons en niet te vergeten de Coma Pedrosa, de hoogste berg van Andorra (2.942 m). Ik heb het - natuurlijk ;-) niet kunnen laten om een dagje te gaan winkelen in Andorra La Vella. Echt goedkoop kun je het er niet noemen, je kunt wel lekker en voordelig eten. Er zijn enorm veel parfumerieën en apotheken!
Andorra is een bergstaatje dat - toen wij er waren - de kaap van 85.000 inwoners bereikte. Daarvan zijn er 33.000 Andorrezen. Verder wonen er Spanjaarden, Fransen, Portugezen en Argentijnen. De voertaal is het Catalaans, maar met Spaans en Frans kom je een heel eind.
Karel de Grote zou het Andorrese volk een stukje land beloofd hebben in ruil voor hun strijd tegen de Moren. Andorra is geen lid van de Europese Unie, maar heeft als betaalmiddel wel de euro. De grondwet van 1993 bepaalt dat Andorra een souvereine parlementaire democratie is met twee co-prinsen als staatshoofd; het regeringshoofd heeft de uitvoerende macht. Een van de co-prinsen is de president van Frankrijk, op dit moment dus Nicolas Sarkozy, de andere co-prins is de huidige bisschop van het Spaanse La Seu d'Urgell.
Omdat geen van beide prinsen in Andorra woont, is hun rol
bijna volledig symbolisch.
Het is bijna zomervakantie en dat merk je wel!
Het werk aan de versjesbundel ligt even stil. Ik wacht op nieuws van Milou die in juli begint aan de illustraties.
Onderstaand versje komt uit de eerste bundel, 't Kamikazemusje.
Het roze versje van Ho en Mo
De twintig kippen hadden grote pret
er waren net twee hanen in hun hok gezet
de veren gladgestreken en de kam gekleurd
was het wachten op hun allereerste beurt.
Maar de hanenjongens, Ho en Mo geheten,
slaakten weliswaar zeer liefdevolle kreten
die waren niet bedoeld voor de hennenschaar,
maar helemaal voor zichzelf, voor elkaar.
Onder de kippen heerste droefenis
door het vergeefse wachten
toch waren er twee hennen die nog lachten
zij vonden het gemis van Ho en Mo helemaal niet naar,
Oké oké, ik geef het toe: de laatste dagen veel te weinig geschreven op mijn blog. Klassiek antwoord: geen tijd... ;-) Helaas is dit antwoord maar gedeeltelijk correct. Om eerlijk te zijn, was (ben) ik een beetje teleurgesteld in het aantal reacties dat je krijgt op een bericht. Ik had me voorgesteld dat je dankzij het blog wat meer in contact kon komen met andere mensen die ook bezig zijn met 'schrijven', in de ruime zin van het woord. Gelukkig zijn er toch nog enkele pennenvrienden/kennissen die me aanmoedigen om er mee door te gaan. Dus... hierbij...
In de dagen dat ik geen berichtjes heb geplaatst, heb ik niet stilgezeten. Ondertussen liggen de versjes die in de bundel komen, voor nagenoeg 100% vast. Wat is nieuw? - de bundel krijgt geen 4, maar 3 hoofdstukken: Ernst, Lief en Kolder - Milou heeft al een ontwerpje gestuurd voor de voorkant van de omslag: die mag een beetje nostalgisch getint zijn, het zal immers de laatste bundel zijn die mijn vader wil uitgeven. - Alle versjes die geïllustreerd mogen worden - ongeveer 30 - liggen bij haar. Ik wacht met belangstelling haar eerste schetsen af!
Een aantal dagen geleden heb
ik met Cleo een bezoekje gebracht aan outlet Rosada in Roosendaal. www.rosada.nl Wat een gezellige dag is het
geworden! Leuke boetieks en nog leuker: in sommige zaken kreeg je 50% korting
op de outletprijs. Toen we tegen 14.00u. een lekker broodje aan het nuttigen
waren, hadden we het over de terugkeer: ofwel vertrekken we voor de file, maar
dan is het snel eten en wegwezen ofwel blijven we nog een paar uur en nemen we
het ervan! Wat dacht je, onze leuze is 'Enjoy it now'... we hebben er nog een
paar uur winkelplezier aangeplakt en reden weg toen de winkeliers hun rolluiken
naar beneden lieten.
Deze foto is gemaakt in de
laatste winkel. Aan de pakjes en de zakjes is wel te zien dat het een geslaagde
dag was... !
Vandaag heb ik de versjes die geïllustreerd mogen worden naar Milou gestuurd. Het zijn er 32 of 33 (van de 80 - 85 versjes die hoogstwaarschijnlijk in de derde bundel zullen verschijnen). Milou zal ook de omslag verzorgen. Ideeën voor de omslag hebben we wel, maar we wachten het advies van Milou af. Milou is pas 18 jaar en ze heeft tekentalent! Ondergaande zon, hoort bij versje 'De dood' uit de bundel Leven, Over komen... en gaan:
Een aantal jaar
geleden ben ik met mijn vriendin Cleo naar een kleurenconsulente
geweest. Deze dame leerde ons dat je je
karakter/je persoonlijkheid kunt ondersteunen door kleren te dragen in de kleur
die bij je past. Vroeger droeg ik bv. heel vaak zwart . Niet goed! Je
ziet er met zwart snel moe uit. Er zijn eigenlijk maar weinig mensen die goed
staan met zwart.
Ik probeer sinds deze 'ontdekking' enkel kleding in de juiste
kleuren te dragen. Je ziet er
niet alleen beter uit, het winkelt ook gemakkelijker! Je hoeft immers niet meer te zoeken in rekken met voor jou
verkeerde kleuren. Je geeft ook minder geld uit, want
miskopen behoren (meestal) tot het verleden. Ik zeg wel 'meestal'... ;-),
soms kan ik het niet laten en koop nog iets zwarts, gewoon omdat het model me
aanstaat. En het
model/de stijl van een kledingstuk is natuurlijk ook
belangrijk!
Cleo was zo
onder de indruk van ons bezoekje aan de kleurenconsulente dat ze avondlessen is
gaan volgen, 'Kleur- en stijlanalyse' bij Syntra http://www.syntra-ab.be/. Donderdag 28 mei jl.
had ze een eerste examen. Elke leerling moest een model meebrengen. In haar
geval was ik dat.
De modellen werden
volledig "ontleed", d.w.z. maten opgenomen, kleurenanalyse, welk kapsel past het
best, welke kledingstijl, make-up.
Ik vind dat Cleo het héél goed heeft gedaan (en dat zeg ik niet omdat
ze mijn vriendin is!). Oké, het is natuurlijk een voordeel als je je model al een beetje
kent. Toch durf ik met klem te beweren dat ik haar zó voor zie me als
kleurenconsulente in haar eigen praktijk! Ik heb ook haar eindwerk gelezen en
mag wel zeggen 'puik werk'.
Na analyse
blijkt dat ik een 'warme herfst' ben. Mijn
kleuren zitten tussen het lente- (lichte, warme kleuren) en het herfstpalet
(donkere, warme kleuren). Bruin, groen, rood,
geel met een 'gouden' (warme) glans zijn ideaal; blauw, zwart, wit; koude
kleuren uit den boze.
Cleo heeft ondertussen
ook geoefend met collega's en andere mensen die ze minder goed kent. Deze week
vindt immers het laatste praktijkexamen plaats. Dan moet ze een volledige kleur-
en stijlanalyse toepassen op een model dat ze nooit eerder heeft gezien.
Wie interesse heeft om
ook eens een kleuren- en/of stijl analyse te laten doorvoeren of wat meer
informatie wenst, kan bij mij aankloppen; ik zal jullie vragen doorspelen aan
Cleo. Jullie kunnen desgewenst een afspraak met haar maken.
Gisteravond belde mijn zus Marianne om te zeggen dat ze de versjes ook allemaal eens bekeken had; haar voorstellen stonden al op de mail. Een van haar goede voorstellen was om de volgorde van de hoofdstukken te wijzigen. We hebben beslist om van 4 naar 2 hoofdstukken te gaan. Aan de inhoud wordt daarbij niets veranderd, maar de versjes die onder 'lief' staan, zijn erg mooi en dus een heel mooie (lieve) opener (waarmee ik niet wil zeggen dat de ernstige versjes minder zijn, we vinden ze echter net iets te ernstig om mee te openen). Ook een paar ideeën over de tekeningen zijn gewijzigd. Je ziet hoe nuttig het is om ook iemand anders je verhaal te laten lezen. Mijn vader en ik hebben de versjes nu al zo vaak gelezen dat je bepaalde zaken soms over het hoofd ziet.
Ondertussen heb ik de voorstellen die mijn zus gedaan heeft, al aangepast en opnieuw doorgeseind naar mijn vader. Ik wacht nu even af om te horen hoe hij erover denkt.
Je ziet, er komt wat bij kijken! Maar het boekje begint mooie vormen aan te nemen, great!
De zaterdag is
opnieuw omgevlogen... Gisteravond lag ik pas om 01.00u. in bed: de hele middag
en avond gevuld met het zoeken naar een oplossing voor mijn foto's. Tja, ik ben
nu eenmaal (nog... ;-) een leek op computergebied. Maar... ik ben ook een
aanhouder en de aanhouder wint! Mede dankzij de doeltreffende hulp van een
Nederlandse dame die een blog verzorgt op seniorennet.nl http://blog.seniorennet.nl/jot/ en van Miekemuis en maatje http://blog.seniorennet.be/miekemuis_maatje/
Bon, om 01.00u. pas in bed en om 06.00u.
alweer wakker, dat betekent dat ik vandaag niet zo fris als een hoentje
rondliep. Toch nog een leuke dag gehad: vanochtend eerst met man naar de boerenmarkt in Dilbeek. Dit is een hele
gezellige wekelijkse markt met verse producten die aangeboden worden door de
boeren uit de omgeving. Direct van de producent naar de consument: allerhande
lekkere vers gemaakte kazen, kippenvlees en eieren van scharrelkippen, verse
seizoensgroente, lekkere zo biologisch mogelijk geteelde appeltjes, zelfgemaakte
pudding, chocolademousse, eigengemaakte jam,.. allemaal spek voor mijn bekje,
zo lekker en gezond (nou ja die zoetigheden bevatten wel calorieën, maar het is
artisanaal bereid, dus neem je die er wel bij). Nog naar de bib in Dilbeek en
vervolgens naar de bib in Sint-Agatha-Berchem - deelgemeente van Brussel,
gedeeltelijk Franstalig - en omdat zoonlief graag zijn Frans verzorgt en boeken
begint te lezen in het Frans, is dit een ideale plek voor hem. Ze zijn er
overigens bijzonder vriendelijk.
Na de middag heb ik gewerkt aan de
versjesbundel: mijn vader had gereageerd op mijn nieuwe voorstel (in verband
met de volgorde van de versjes). Ik heb zijn aantekeningen, opmerkingen
verwerkt. En toen ben ik beginnen nadenken over het ontwerp van de omslag, meer
bepaald de voorkant. De bundel bevat een aantal ernstige, lieve, kolder- en
stoute versjes; deze versjes samen weerspiegelen de aard van mijn vader.
Zoonlief heeft vervolgens een klein eenvoudig ontwerp gemaakt in Power Point.
Dat kunnen we dan eventueel voorleggen aan illustratrice Milou. Dit eerste
grove ontwerp stuur ik in bijlage. Misschien is het veel te kubistisch, zouden
we met een foto moeten werken, bv. een close-up van mijn vader als wazige
achtergrond of gewoon een foto van mijn vader en daar de titeltekst over
schrijven? Nou ja, nog veel stof tot nadenken!
Zojuist ben ik gaan lopen. Ik
was gestart met start-to-run, maar door omstandigheden heb ik het programma niet
volledig kunnen afmaken. Ik begin nu weer opnieuw aan week 6, dat betekent: 2
minuten lopen/2 wandelen, 3L/3W, 5L/3W, 5L/2W, 5L/3W. Dat ging nog redelijk
vlot, alleen op het laatst voelden mijn benen aan als
lood.
Gisteren een paar uur gewerkt aan de versjesbundel. Aangezien
de definitieve selectie bijna vastligt, heb ik al eens bekeken in welke
volgorde we de versjes kunnen zetten. Het lijkt
eenvoudig, maar er moet wel over nagedacht worden.
Ik kijk ook al eens welke versjes eventueel
geïllustreerd mogen worden door Milou. Versjes
illustreren is een moeilijke opgave; de tekeningen moeten nl. een
meerwaarde hebben, een aanvulling zijn op de tekening. Ik heb wel al enkele
ideeën, die ik eind deze maand aan Milou zal
voorleggen.
Dit pinksterweekend hebben we met collega's en
(andere) vrienden nog maar eens een mooie wandeling gemaakt; een die we zelf
hebben uitgestippeld. Totale lengte: ongeveer 21 km. Vertrekpunt aan het
sportcentrum van Ternat in de Van Cauwelaertstraat. Richting Wambeek,
deelgemeente van Ternat, over Schepdaal (Dilbeek), Lennik, Eizeringen,
Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek (een tijdje geleden nog in de finale van het mooiste
dorp van Vlaanderen) en weer terug over Eizeringen naar Wambeek. Daar hebben we
een hapje gegeten in de Voet van Keizer
Karel www.devoetvankeizerkarel.be Dat is een leuke taverne met een prachtige tuin,
vriendelijke service en lekker eten voor een schappelijk prijsje. Trouwens, in
Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek staat ook de molen van kapitein Zeppos, mooi
gerestaureerd (officiële benaming: de Hertboommolen).
Wie meer inlichtingen
over deze wandeling wil, mag me gerust een seintje geven!
In het pinksterweekend heb ik
tijd vrijgemaakt om versjes te lezen. Samen met zoonlief Michiel heb ik de
versjes nagekeken, hier en daar punten en komma's toegevoegd of juist
weggelaten, foutjes tegen de spelling gecorrigeerd e.d. Een geluk dat zoonlief
naast me zat! Hij heeft me prima geholpen, kei in Nederlands als hij is....
Even een beetje 'opscheppen' ;-)... Hij heeft in december 2006 als 11-jarige
deelgenomen aan het Groot Kinderdictee dat werd opgenomen in de Tweede Kamer in
Den Haag (= het parlement in België). 40 Nederlandse en 20 Vlaamse kinderen
streden om de eretitel. Michiel is tweede geëindigd met 3 foutjes: in het woord
'cantharellen' had hij 2 fouten en rottweiler had hij maar met één 't'
geschreven. De eerste en derde plaats waren ook voor Vlaamse kinderen. Wie zin
heeft om dit dictee eens uit te proberen, klik op deze link en bekijk het filmpje: http://grootdictee.nps.nl/page/grootkinderdictee?jaar=2006
De definitieve keuze van de
versjes begint nu stilaan vorm te krijgen! Mijn zus Marianne wil de bundel ook eens bekijken. Dat
vind ik fijn; zij heeft de versjes nooit eerder gelezen of gehoord en een frisse
blik kan tot andere (en misschien betere) inzichten leiden.
Hallo, Ik ben Ellen, 55 jaar. Mijn vader ontdekte zo'n vijf jaar geleden dat hij vrij gemakkelijk versjes en rijmelarijen kon schrijven. Deze werden zó goed onthaald door familie en vrienden dat we beslist hebben een aantal versjes in een boekje te gieten. Ik ben blij dat ik hem hierbij heb kunnen (en nog steeds kan) helpen.
Vrijdag jl. was het zover: twee kartonnen dozen werden al vroeg in de ochtend afgeleverd bij mijn ouders. Dozen gevuld met in totaal 200 exemplaren van de nieuwste versjesbundel, Filosofietjes. Het boekje is opnieuw mooi verzorgd door uitgeverij Boekenbent; het zijn niet alleen leuke versjes en rijmelarijen, maar het ziet er ook nog eens prachtig uit!
In mei ben ik begonnen met m'n blog om wat uitleg te geven over het uitgeven van een boek in eigen beheer. Nu ook de derde bundel af is, is dit doel dus eigenlijk bereikt...
Jack is een van onze jongste eendenspruiten. Zijn moeder had in april jl. haar nest verlaten en niet gezien dat er nog een kuiken uit moest komen. Toen mijn zoon van school kwam en naar het nest ging kijken, zag hij een piepklein kuikentje dat net uit het ei kwam gekropen. Van moeder eend geen spoor. Kuiken ziet mijn zoon, gaat op zijn voet staan en denkt 'hallo, mama, hier ben ik'. Het schijnt dat een eendenkuiken het eerste levende wezen dat hij kruist, als zijn moeder beschouwt.
