this
picture shows a line of little girls holding hands facing the immensity of
ocean waves.
Alone they might be washed away, but together they stand strong.
Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing
a wave of my own.
I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.
All
of us girls,
Old
and young, Near and far, Hold special memories of good times
we've shared. We've had our share of hard times when
our friends were there to make us feel better. We've shared... our hearts, our time, our secrets
, our fears,
our hopes and our dreams. Let us never break the chain of friends!
Mrs.Bo and Mr. Silver
28-05-2008
snurk snurk ....
.
Hier zit ik weer voor mijn scherm int putteke van de nacht - t is bijna drie uur.
Twee dagen heb ik Turbo Seppe bijgehouden en gisteren om half negen ben ik volledig uitgeteld als een blok int slaap gevallen.
Ik kan niet zoals mijne zilveren, me in de zetel leggen, slapen tot een uur of elf, dan rustig verder TV kijken tot een uur of één en dan terug verder slapen.
In schijfkes slapen bekomt me niet, ik moet in één ruk door kunnen maffen.
Als ik moe ben, en ik verzeker jullie, ik was gisteren bekaf, dan wil ik kunnen doorslapen en dan kruip ik maar liever ineens mijn bed in.
Ik heb nog even geprobeerd om vanuit bed TV te kijken, maar dat lukte niet, mijn kleppen vielen toe.
Natuurlijk zal je zien dat ik dan net uit mijn eerste diepe slaap ben wanneer His Lordship zich naast me komt vleien en pakweg tien seconden later zijn boomzagerij in gang zet.
Er zijn slechts enkele mogelijkheden wanneer je wederhelft zo snurkt;
Je stampt hem, je port hem, je draait hem, je knijpt zijn neus een tijdje dicht, je bedwingt je lust om hem te versmachten met je hoofdkussen, ach...je kiest dan maar eieren voor je geld en besluit om dan maar op te staan en iets anders te gaan doen nu je toch klaarwakker bent.
Ik zie me al voor Meneer de Juge staan : euh sorry edelachtbare maar ik had een onweerstaanbare drang om mijn man te versmachten omdat hij zo vreselijk snurkt enkele juryleden zouden er misschien nog begrip voor hebben.
Je zou kunnen voorstellen : 'maar ga dan in de logeerkamer slapen kind! '
Hèb ik al gedaan, maar dat is nog meer frustrerend, want ik hoor hem door de muren heen snurken en dan moet ik elke keer opstaan om hem een por te geven.
Ik heb hem verteld dat ik op TV gezien heb dat er mannen zijn die s nachts met een masker op slapen, of die hun huig laten opereren, maar ik krijg dan zon vreselijke dodelijke blik en dan antwoordt hij : gij kunt misschien oordoppen dragen.
Heb ik trouwens ooit eens geprobeerd, maar dat is een vreselijk gevoel, precies of je oren zitten vol tuttefrut (kauwgom Thea).
Bovendien vind ik dat akelig, want stel je voor dat er een inbreker in huis zou zijn, ik zou het niet eens horen.
En zeggen dat ze in Zaventem klagen over de vliegtuigen die s nachts overvliegen ze zouden hier moeten komen luisteren naar El Snurko de decibels die hij produceert zijn meer dan een jumbo jet die rakelings je huis voorbijvliegt.
Int midden van de nacht is er ook zo weinig dat je kan doen hé!
Mijn Harry Potter reeks is uit, t is nog te vroeg om te beginnen poetsen of koken, op TV is niets meer op.
Gelukkig staan er op mijn PC wat spelletjes waarbij ik mijn verstand op nul kan zetten!
Morgen komen er geen zieke kindjes, ik kan dus uitslapen als het moet.
Terwijl Seppeke slaapt jaja hij is weer ziek ! maak ik even van de gelegenheid gebruik om jullie te laten zien dat ik rustig en lustig blijf verder bloggen, ondanks mijn vorig item.
Ik heb na meer dan een jaar pesterijen een klacht ingediend op web-log.nl tegen voormeld heerschap (zie vorige item) maar ik heb nog geen bevestiging gekregen dat ze mijn klacht ontvangen hebben.
Mijn vrienden raden me allemaal aan om alles te negeren: wel dit heb ik al meer dan een jaar gedaan anders zouden jullie er al lang op de hoogte van geweest zijn.
Sommige vrienden wisten ervan omdat ik hen dit persoonlijk had verteld, ook zij hadden me de raad gegeven om te blijven negeren.
Maar soms heb je die ene druppel die de emmer doet overlopen en dat is gebeurd.
Soit, het zal hopelijk het eerste en het laatste zijn dat ik over hem schrijf, want ik hoop dat web-log.nl de nodige stappen zal ondernemen om zulke mensen te weren.Seniorennet had dit voordien al gedaan.
Ach er zijn leukere dingen om over te schrijven.
Zo was ik gisteren heel blij dat er ondanks de buien her en der toch grote zonnige periodes waren en ik dacht de hele tijd aan Natoken en haar BBQ.
Ge ziet dat mijn noveen kaarske voor u toch gewerkt heeft hé Natoken?
Bij mij is vandaag mijn planning weer helemaal in het honderd gelopen zoals ik zei is Seppeke weer ziek voor de zoveelste keer.
Onze auto weigerde vorige week voortdurend te starten tenzij er met de hamer op geklopt werd (das bij mij ook zo ) maar ventje is net terug van de garage en nu zou alles eindelijk in orde moeten zijn.
Het moet wel, want vrijdag vertrekken we naar zus Engeland en met een auto die niet wil starten is dat een serieus probleem niewaar?
Seppe ligt nu even lekker te snurken in de kamer waar mijn kleerkast staat, dus in kan niet passen of inpakken voor ons reisje.
Er is een groot feest voorzien bij zus en ik wou eens zien of ik nog ergens in kon, ofwel of ik nog snel naar de winkel moest. Mijn dieet loopt niet volgens plan euh het loopt helemaal niet om eerlijk te zijn.
Voilà meer tijd is er niet, dus nu snel dit tekstje op mijn blog zetten zodat jullie zien dat ik niet weg te krijgen ben en lustig blijf verder bloggen ondanks die enkele rare mensen die in cyberspace rondzoeven.
Enfin, nieuwe bloggers en ook oude zijn hierbij verwittigd denk goed na en wees zuinig met wat je op je blogje zet,want het kan allemaal tegen u gebruikt worden.
Verder dank ik jullie allemaal van harte voor jullie lieve reakties.
(als dit item er twee keer op staat, dan is het omdat Sennet weer raar deed hoor! )
Ik wou vandaag schrijven over ons bezoekje aan zee, maar ik ben van gedacht veranderd.
Meestal ga ik eerst, vooraleer ik schrijf, even lezen bij mijn favoriete blogjes.
Vanmorgen deed ik hetzelfde en ik zag dat zeer goede vriendErnstzich niet langer heeft kunnen inhouden en ik dacht dat ik het wel kon, maar het moet vandaag ook even hier van mijn lever.
Al meer dan een jaar lang worden Huismusje/Troubadoerke en ikzelf en nadien ook Ernst die het altijd voor ons opnam, beschimpt, beledigd, gecyberstalkt door ene Fred Martens.
Hoe het verhaal juist in elkaar zit kan je lezen bij Ernst , ik heb helemaal geen zin om het hier nog eens neer te pennen.
Mijn reactie kan je trouwens ook bij hem hier lezen
Het zijn mensen zoals Fred, over wie ik tot nu nog nooit heb geschreven, bij wie ik nog nooit heb gereageerd, die de prettige kant van het blog schrijven verzieken.
Geen nood hoor, ik heb me nog nooit door iemand laten wegpesten en dat zal hier ook niet gebeuren, ik wou jullie maar enkel op de hoogte brengen dat er heel rare kwibussen op het net zitten en let op, ik bedoel hiermee niet Seniorennet,want daar is Fred buitengevlogen.
Dit stukje dient enkel als verwittiging.
Moest dit heerschap ooit onder één van zijn vele namen op jullie blog beginnen vleien let op voor de gevolgen, ik kan ervan meespreken.
Als de auto het nu niet helemaal begeven heeft (de starter is kapot maar we krijgen hem nog in gang door er met een hamerke op te kloppen - cfr de raad van broer 1 ) dan zitten we vandaag een dagje aan zee, allez een dag en half, want we blijven overnachten bij broer 2 en schoonzus zodat we zorgeloos kunnen lampetteren. We moeten wel de volgende dag op tijd terug thuis zijn om kleindochter op te vangen s middags van 't school.
Ik reken heel optimistisch op zon en warm weer! Gelukkig is de kapotte airco nu ook hersteld, jaja ons bakske wordt, net zoals wij, een dagje ouder ocharme, en bepaalde onderdelen beginnen het te begeven. Ons trouw vervoermiddel is net bij de plastische chirurg voor auto's geweest en is herspoten en ziet er fonkelnieuw uit en nu begint er sapperdenondepietjes vanalles kapot te gaan. De vraag met een wat oudere auto is altijd : wanneer zijn het kosten op t sterfhuis en koop je best een andere?! Ik denk dat we nu in zo'n overgangsfase zitten.
Enfin, ik dwaal weer serieus af, ik had het eigenlijk over een dagje aan de Costa Belgica.
Broer 2 en schoonzus verblijven er al twee maanden en we hadden een open invitatie om eens op bezoek te komen. Vermits we nooit tijd hebben (zoals de meeste senioren) hebben we nu echt tijd gemaakt. Als we nog langer wachten zijn ze terug thuis. Ze hebben voor enkele maanden een appartement gehuurd in Blankenberge. Aaaahhh .memories ..de stad waar ik ooit mijn eerste Vlaamse woorden leerde spreken, de stad waar ik mijn eerste zes maanden in België doorgebracht heb in een kelderwoning met als bed omgekeerde appelsienkisten, waar ik zingend met veel andere kinderen in stoet via de dijk een hele dag naar het strand ging, ergens tegen het staketsel. Een leider met vlag voorop marcherend, luidkeels een lied meebrullend waar ik geen snars van snapte:
Mijn maternale grootouders, tantes, neven en nichten woonden en werkten er al vele jaren, maar zij spraken thuis Mechels. Je zal het maar meemaken als kind, een taal proberen te leren en iedereen spreekt de woorden anders uit.
Geen haar heeft het gescheeld of we zaten in Sydney inplaats van Blankenberge. De papieren lagen destijds klaar, maar grootouders en tantes wisten moeder te overhalen om niet naar het ander eind van de wereldbol te vertrekken, dit nadat ze haar tien jaar eerder het huis hadden uitgesmeten omwille van de schande die zij over hun diep christelijk gezin had gebracht. Ongetrouwd zwanger worden, je zou het maar durven anno 1946, en dan nog van een gehuwde Britse soldaat. Je zou voor minder je dochter buitensmijten, oorlog of geen oorlog. Moeder ocharme het dutske, was zo bleu dat ze niet eens wist hoe kinderen eruit kwamen, laat staat erin!
Tirez votre plan, as goe gat verbrandt moet ge maa oep de blaare zitte riepen mijn grootouders razend tegen hun jongste dochter en mijn moedig moederke deed dat. Ze trok naar Luik op kamers, (ver weg omwille van de schande) vervolgens naar Engeland met haar knappe soldaat en ze werd ondanks haar jarenlange ballingschap heel gelukkig en ze leefden veel en kregen nog enkele kindjes, waarvan ik er eentje was.
Ik leerde bij onze komst naar dit mooie, platte land mijn grootvader kennen; een lelijke, norse, oude man in stofjas en pet, hij was toen minstens vijftig, stokoud in de ogen van een kind - hij heeft nooit gewerkt en was altijd stomdronken. Hij zat op een stoel tussen de schouw en de keukenkast, precies een stuk van 't meubilair, een witteke in zijn bibberhanden, nooit leeg en een zelfgerolde sigaret bengelend in zijn bruine, tandeloze mond. Jakkes!
Grootmoeder: graatmager, norse blik, altijd met een frakvoorschoot over haar kleed met daarover een andere kleine schort om de goede schort niet vuil te maken en in de zak van de kleine schort een stofvod waarmee ze voortdurend onbestaand stof wegveegde, getekend door haar leven met een dronken, gewelddadige man, het verlies van een kind en hard labeur. Ze leek in mijn kinderogen echter op een toverheks. Nooit keek of klonk ze vriendelijk. Brrrr . Ik krijg er nog rillingen van.
Ik schat dat ik mijn grootvader hooguit twee of drie keer gezien heb in mijn leven en mijn grootmoeder een paar keer meer. Zeer tegen haar zin is ze ooit op ons komen passen toen mijn moeder doodziek in het ziekenhuis was opgenomen.
Misschien is het daarom dat ik nu mijn uiterste best doe om een leuke grootmoeder te zijn voor mijn kleinkinderen. Ik zou graag hebben dat ze aan ons later wat leukere herinneringen hebben dan ik aan mijn grootouders.
Tiens...ik wou over een dagje aan zee schrijven, raar toch hoe je gedachten soms kunnen afdwalen hé?
Gisteren hebben we schoonma met de wagen naar t zeetje gedaan, ze gaat voor enkele dagen op bezoek bij schoonbroer en schoonzus en maakt dan van de gelegenheid gebruik om daar de eerste verjaardag van haar vijfde achterkleinkind te vieren.
Schoonbroer en schoonzus zijn ook volop aant verbouwen.
Er is blijkbaar een bouwmicrobe in het drinkwater van onze familie geslopen, want iedereen is aant kopen, verkopen, verbouwen of bouwen.
We dachten de files te vermijden door niet int weekend te rijden, pffft . het maakt tegenwoordig niet meer uit op welke dag je rijdt, t is altijd file!
Vandaag werkt ventje op de bouwwerf van zoon 2, maar hij heeft zijn orders : op tijd terug thuis zijn, want er wordt straks op de twee allerkleintjes gepast!
Spijtig dat het weer zo omgeslagen is, want in de school van kleinzoon 1 was het dit weekend eerste communie.
Kleinzoon doet zijn communie wel niet, maar de dag wordt voor hem ook een speciale dag, dat vonden zijn mama en papa nodig (wij ook trouwens).
Hij verkoos om vandaag naar de Efteling te gaan, hij wou nog eens in De Vliegende Hollander.Gaat ge niet mee nana, dan kunt ge met mij nog eens mee, t is echt reuze plezant!
Ik heb feestelijk bedankt, ik ben nogaant bekomen van de Bobslee van ons vorig bezoek aan de Efteling ! Ik zal met hem op de Sinksenfoor wel eens in de railway gaan!Hopelijk is mijn tikker er nog altijd tegen bestand.
Morgen is er dan vervolgens een klein feestje bij hen thuis om zijn stap van kind naar jongen te vieren.
Zoon en schoondochter zijn niet gelovig maar vinden wel dat bepaalde rites nodig zijn in een mensenleven.
Deze rites bestaan trouwens al sinds mensenheugenis, de stap zetten van het ene status naar het andere is heel belangrijk bij alle culturen en moet daarom ook gevierd worden.
Kleinzoon heeft al vijf opdrachten vervuld die hem symbolisch toelaten om de stap te zetten van kind naar grote jongen.
Later zal hij, wanneer hij die leeftijd bereikt, vervolgens de stap zetten naar adolescentie en volwassenheid.
De opdrachten zijn nu nog klein, hij is tenslotte nog maar zeven.
- Zonder begeleiding naar de winkel gaan en wat boodschappen doen en zorgen dat hij juist betaalt en het juiste wisselgeld krijgt,
- hij heeft zijn zwembrevet gehaald,
- vorige vrijdag (de zon scheen toen nog) is hij bij ons in het vrij koude zwembadwater (21°C) durven stappen en hij heeft het hele zwembad overzwommen!
Ons kereltje durft het allemaal, hij is rijp om de stap naar grote jongen te zetten.
Morgen wordt dit natuurlijk ook gevierd met een geschenk waar hij al heel lang van droomt maar helemaal niet verwacht.
Ik popel al om zijn gezichtje te zien glunderen.
Ons eerste kleinkind wordt groot, letterlijk en figuurlijk! Heerlijk toch?
Ik word toch wel even stil bij al ons geluk wanneer ik denk aan de aardbeving in China en het verschrikkelijke verdriet van de vele Chinese ouders, ook aan het verdriet en de nood van de mensen in Myanmar.
Vandaag geen tijd om te schrijven, want we zijn op stap met schoonma.
Ik, en vele anderen hebben dit al gezien bij ons allerliefste Hotlips maar zij zal het me zeker niet kwalijk nemen dat ik het hier nog eens zet. Ik bewonder de mensen die zo iets mooi kunnen maken op de computer, je moet het maar kunnen! Bovendien past het ook wel goed bij de muziek hé ?
Deze versie is niet die van de film en is de moeite om even te kijken hoor!
Niet vergeten eerst mijn muziek af te zetten in de rechterkolom!
Im singin in the rain, Im singing in the rain snel terug naar een geel achtergrondje en dan komt Laura misschien terug.
Laat ons hopen dat dit niet onze hele zomer was, maar wat we gehad hebben kunnen ze niet meer afpakken hé?
Gelukkig heb ik tenvolle van genoten.
Ik heb al lang geleerd met ons wisselvallig klimaat, dat we van de zon moeten genieten wanneer ze schijnt, dus de hele week in mijn tuin gelegen, gehangen, gelezen, gezwommen zaaaaalig!
Eén minpunt ik heb mijn zesde Harry Potter uit en neef heeft het vervolg nog niet gebracht ik vertoon al serieuze afkickverschijnselen.
We zijn tussendoor wel even over en weer naar de Aspergeboer geweest en ik heb mijn voorraad asperges gekuist, ook lekker buiten in de tuin trouwens.
Een minpunt was dat we merkten dat de airco van onze auto het begeven had.
"No airco no reizen naar Zuid Frankrijk", zei ik tegen mijne zilveren.De auto mag een wrak zijn, maar zonder airco overleef ik niet in een auto op een snikhete dag.
Hij is dus nu naar de garage om het zo snel mogelijk te laten maken, stel je voor dat hij zijn reis naar de Ardèche moet missen in september, ondenkbaar!
Voilà, en nu het regent kan ik met een gerust geweten beginnen opruimen, wassen en poetsen.
Vanmiddag moet ik wel even buiten om boodschappen te doen en dat zal dan vandaag maar met het parapluuke zijn.
Ach so what .Im singin in the rain, Im singin in the rain
Jaja lieve blogvienden, ik weet het, ik zit precies aan de Prozac hé!
Ik had een mooie zij het vrij venijnige reaktie neergepend op de onzin hieronder, maar Harry besloot dat het te warm was om te schrijven, sloeg daarom waarschijnlijk tilt en mijn hele tekst was foetsjie.
k heb helemaal geen zin meer om het terug te schrijven, dus laat me maar weten wat jullie hiervan denken. Waaarschijnlijk hetzelfde als ik!
Ik ga nu lekker zonnen en zwemmen want Harry heeft gelijk - 't is veel te lekker weer om binnen te zitten.
BOMEN ZIJN MOORDENAARS
GVA 10-11-12/5/2008
De actiegroep flits.bnet.be-Drive Safely wil dat bomen langs de Belgische autowegen verdwijnen of achter een vangrail komen. "Dat zou heel wat dodelijke ongelukken voorkomen", stelt de pro-auto-organisatie.
Bomen zijn volgens flits.bnet.be-Drive Safely moordenaars. "Iedereen kent wel een beschadigde stam waar een kruisje of een foto aan hangt. Talloze Belgische doorgangswegen zijn afgezoomd met dikke bomen. Ergers zelfs, dagelijks worden bij de heraanleg van wegen nieuwe bomen aangeplant, stelt woordvoerder Tom Van Steertegem.
Kappen
Het comité eist een verbod op de aanplanting van nieuwe bomen naast wegen. Bestaande bomenrijen moeten gekapt, afgeschermd met motorvriendelijke vangrails of verplaatst worden. In Nederland hebben ze volwassen bomen verplaatst langs een snelweg, maar dat is heel duur. Kappen is het goedkoopst. De dood van François Sterchele moet de discussie op beleidsniveau op gang brengen. Als er groen moet staan, plant dan struiken. Maar bomen horen in een bos.
Romeinen
De gewoonte om bomen te planten langs wegen dateert nog uit de tijd van de Romeinen. Bomen moesten toen schaduw bieden aan marcherende soldaten. Dat er nog nooit een boom voor een auto gesprongen is, vindt Van Steertegem geen argument. Verongelukken tegen een boom hoeft niet jóuw fout te zijn. Een uitwijkmanoeuvre voor een overstekende hond of een put in het wegdek kan al voldoende zijn. En wat met verlichtingspalen? De nieuwe generatie kreukelpalen buigt mee. Een boom nooit.
Bron : http://www.gva.be/nieuws/binnenland/
Dank aan Fons voor mijn mooie welkomgroet bovenaan! Ik moet er nog een studie van maken
bericht BERICHT bericht BERICHT of ziedeniegoe????
..
foto van Cocon Center en ingezet (ook deze link) dankzij de hulp van 'The Fonz'
En dat zonneke blijft maar lekker verder schijnen hé mannekes !
Ik zit nu te wachten op de eerste zagemannen.
Gewoonlijk is dit op het nieuws hé: er gaat nu weer teveel fruit aan de bomen hangen, de patatten groeien niet goed omdat er teveel zon is en te weinig regen, de opwarming van de aarde doet ons klimaat veranderen naar dat van Zuid-Frankrijk (so what! Ik reis toch niet graag.) de prijzen zullen omhoog gaan omdat ze zakken bij de boeren etc. etc.etc.!
Let the beat go on, en liefst nog een flink tijdje astemblieft. Als het véél te warm wordt komen al mijn waaierkes terug boven uit de kelder en moest ik weten dat het elk jaar een lange hete zomer werd dan investeerde ik in airco.
Nu ben ik al elke dag mijn zwembad ingedoken alhoewel het onverwarmd water nog maar ergens tussen de 19°C en 20°C schommelt. Jaja mijne zilveren heeft het dit jaar klaargespeeld om het zwembad in orde te krijgen tijdens het warm weer en niet erna zoals vorig jaar.
Wanneer ik erin duik kan ik de eerste vijf seconden wel niet meer ademen maar eens op dreef is het zaaaaaaalig.
Ik ga eerst even lekker liggen stoven in de zon om een soort sauna gevoel te krijgen en dan duik ik erin.Alst gezond is in de sauna zal het zo ook wel gezond zijn zeker?
De zilveren staat dan wel bezorgd toe te kijken, hem krijgen ze met geen stokken in het water tot het minstens 30°C is.Ik denk dat hij bang is dat mijnen tikker zal stilvallen.
Gisteren was kleindochtertje hier en ze keek met grote ogen toe toen ze haar nana voor de eerste keer bewust in het grote zwembad zag duiken.
Ik wil ook zwemmeuuuu! riep ze luidkeels van de kant, maar t water was nog veel te koud voor haar klein lijfke en bovendien was ze bij ons omdat haar ouders vermoeden dat er weer een oorontsteking op komst is.
De grote knuffelstoel (zie foto en jaja dat ben ik en dat is mijn klein tuintje ) staat terug open in de tuin en ik zette het na het zwemmen helemaal plat in de hoop dat zij met mij daarna een zalig lang dutje wou doen, ja patatten niks te dutten. Er zat nog heel veel leven in ons klein ziek-mijn-voeten madammeke.
Van armoe heb ik de stoel dan maar terug recht gezet en een poging gedaan om verder te lezen inHarry Potter and The Half Blood Prince, maar ik kreeg Bob de Bouwer onder mijn neus geduwd en wie kan er weerstaan aan de vrouwelijke charmes van een blond driejarig schattebolleke?
Later op de middag kwam mijn lieve vriendin op bezoek.Haar chemo kuren zijn eindelijk voorbij en ze heeft vreselijk afgezien.Gelukkig mag ze nu eventjes bekomen vooraleer ze met de bestralingen beginnen.De markeringen op haar borst leken op een abstract schilderij.
Ik hoop maar dat ze niet zo erg zal afzien van de bestralingen als van de chemo.
Zus Engeland believe it or not zit NOG ALTIJD te wachten op een afspraak bij de specialist oftewel Consultant zoals ze daar genoemd worden.
Toen ze vorige week telefoneerde om te vragen waar de brief met haar afspraak bleef kreeg ze zoals altijd zijn hautaine secretaresse aan de lijn : uw dossier ligt ter inzage op zijn bureau was haar antwoord. Ja maar wanneer krijg ik eindelijk een afspraak? vroeg mijn zus. Mevrouw ik zeg u dat uw dossier op zijn bureau ligt! basta, en ze moest het daarmee stellen.Ze sukkelt al sinds vorig jaar september.
We kunnen het ons hier niet voorstellen hé, en wij maar klagen!?!
Gelukkig heeft ze nu wat minder pijn door zelfmedicatie en een dieet dat ze via het Internet gevonden heeft.Ze speelt maar op goed geluk, want van frustratie heeft ze haar symptomen ingetikt op Google en een ziekte gevonden die beantwoordt aan die symptomen en ze heeft vervolgens de zelfhulpgroep gecontacteerd die haar een hoop raadgevingen hebben doorgezonden.
Ze heeft ooit twee jaar in Malawi gewoond en had daar sneller medische hulp dan in Engeland.
Voilà zie, mijn dagboekske is weeral bijgeschreven.
Vanmiddag is het feest bij neef die verjaart.
Ik zal vooraleer ik vertrek nog maar snel wat baantjes trekken (of liever ovalen cirkels want het is een ovaal zwembad) zodat ik erin kan vliegen en morgen toch nog in mijn badpak kan.
als jullie dit een rare titel vinden bovenaan - weet dan dat ik dit stukje er vijf keer ingezet heb en steeds weer een melding kreeg : "Geen bericht ingezet ga terug via de browser" - elke keer is dan weer je kader, je tekst en je foto weg.
Nu ook vingers gekruist dat de link werkt en dat jullie bij de Fons in Keukenweetjes uitkomen.
"Joël Riguelle, actuel bourgmestre de Berchem-Sainte-Agathe... " ik ken de man niet - maar zo staat het geschreven op Youtube! Indien het een imitator is dan doet hij het wel heel goed.
Best wel eerst de muziek afzetten rechts op mijn blog.
het begin van een lange hete zomer .... (hopelijk)
Oef, puf en diepe zucht t is weer voorbij, onze jaarlijkse plicht voor onze wijkgemeenschap én voor zoonlief is weer volbracht. Volgend jaar moet hij me wel een ander jobke geven, want drie dagen lang gedrogeerd door pijnstillers in een tombola kraam staan en ijverige grijpgrage kindjes aan een dolgeworden rad laten draaien is niet bepaald mijn idee van een leuke bezigheid.
Mijne zilveren stond met broer Ardennen in het Frietkraam frietjes te verkopen. Hij bleef elke avond plakken in de bodega (wat had je gedacht? ) en toen hij véél later naast me neerplofte in onze echtelijke beddenbak was het alsof iknaast een gebakken friet met braadworst lag te slapen.Ondanks de douchegel was de geur van frietvet te diep in zijn poriën gedrongen en niet weg te krijgen.
Drie dagen hebben we geleefd op frieten, hamburgers en/of braadworsten.
Vanmorgen ging ik op de weegschaal staan om de schade op te nemen : om een hartinfarct te vermijden stond ik eerst op één been, dat hielp niet het gewicht dat erop kwam was niet mijn gewicht maar dat van een baby olifant, vervolgens hield ik me met één hand aan de lavabo vast en met mijn ander hand hing ik tegen de muur, ik hield mijn adem in en liet mezelf uiterst zachtjes neerzakken op de weegschaal tot ik een voor mij aanvaardbaar gewicht zag verschijnen.
Ik weeg nu op deze wijze volledig aangekleed met mijn Crockskes: 55 KG.Knappe truuk hé ladies?
Ik had natuurlijk veel liever zoals de andere mensen int zonnetje op het grote kermis terras gezeten en van daar uit financieel de gemeenschap gesteund, maar tegenwoordig nog medewerkers vinden die zichzelf drie dagen gratis willen opofferen wordt steeds moeilijker.
Maar kom, laat ik het langs de zonnige kant bekijken, ik heb heel veel vrienden en kennissenteruggezien en dat is ook plezant.
Onze kleinkinderen hebben zich ook drie dagen langreuze geamuseerd, zonen hebben hun oude studiegenoten terug ontmoet en gezellig zitten keuvelen over pot en pint.
Dit was altijd de bedoeling van Pastoor zijn liefste wens was onze wijkgemeenschap elk jaar weer samenbrengen, het hoefde voor hem niet altijd in een kerk te zijn; op een terras met een lekkere pint gezellig samenzijn op een kermis was naar zijn mening veel aangenamer en iedereen was welkom, ongeacht de kleur of de god die ze al of niet aanbidden.
Terloops wil ik ook nog niet om te stoefen,maar gewoon als mededeling zeggen, -(enfin toch een beetje om te stoefen) dat onze kwisploeg met een paar puntjes verschil tweede is geëindigd. De winnende ploeg bestond uit acht personen, die van ons maar uit zes; zij beschikten dus over twee hersenpannen meer!Volgend jaar vragen we er nog twee vrienden bij en dan winnen we vast en zeker. Ik beken heel deemoedig, ik ben een streverke ziet ge : ik win graag en t is niet voor de prijzen hoor, want iedereen krijgt dezelfde prijs, t is gewoon voor de ja voor watte?Omdat ik zoals Tom Boonen liever nummer één ben dan nummer twee zeker?
Ik wou hierboven een foto zetten van onze voorgevel die nu helemaal vol blauwe regen hangt, t is prachtig al zeg ik het zelf, maar de pillen van de camera waren leeg.
Achter in de tuin bloeien de seringen en camelia welig mijn pioenboomke heeft echter nog wat aanmoediging nodig denk ik of t is misschien een laatbloeierke.
Gert, een engeltje - geboren en overleden op 29 april 2008.
Er zijn zo van die dagen die in mineur starten en blijven duren, gisteren was er zo eentje.
De dag ervoor kreeg ik als ambulante medewerkster door zoon 2 de tombola kraam met Rad van Fortuin toegewezen op onze Vlaamse Kermis. Kinderen vinden onze Vlaamse Kermis heerlijk, de ouders veel minder, want elke draai aan het Rad en elk lotje kost hen een euro.
De man die deze kraam al jaren voor zijn rekening neemt was ziek, dus ons mama (bibieke dus) zou het wel doen.
Ons mama kwam een uurtje voor de kermis begon en zag tot haar grote verbazing een lege tent!
Omdat ons mama geen flauw idee had wat er van haar verwacht werd liep ze achter drukwerkende medeorganisator zoon 2 aan, die net zoals haar vroegere baas heen en weer lopend dicteerde, gelukkig had moeder vroeger Steno geleerd.
Ik noteerde dat ik in lokaal X dozen moest zoeken met prijzen, lotjes moest verkopen elk lotje had drie vakjes om open te maken en bij getallen van 17 tot 21 had je prijs, eronder of erboven was het nada.
De prijzen moesten worden uitgestald naar waarde: ja zeg mama zoek het maar uit hé, ge ziet toch of iets waardevol is of niet hé : dus, diepe, héél diepe zucht, de meer waardevolle zette ons mama bij 21 en de iets mindere enfin ge snapt het ook wel zeker?
Nog steeds achter zoon 2 aanrennend werd me vervolgens de werking van het Rad uitgelegd en de prijzen daarvoor mocht ik ook halen in lokaal X en uitstallen. Ik kreeg vervolgens een koffertje wisselgeld, twee drankbonnetjes voor t geval ik dorst kreeg, de raad om het Rad goed int oog te houden want het stond niet erg stevig en kon van de tafel vliegen et voilà vijf minuten uitleg en ons mama moest verder hare plan maar trekken.
Ons mama stamt gelukkig af van een grootmoeder, moeder en tantes die winkels hadden en markten deden in Blankenberge, dus de matriarchale overgeërvde genen schoten in werking en alles stond klaar toen de eerste kindjes stonden te dringen om aan het rad te draaien.
Twee volle Triples zijn door de danige force bij het draaien aan het Rad van mijn kraam gevlogen toen ik er nog eentje vroeg aan de bar ik had nog geen druppel gedronken zullen ze gedacht hebben dat ik ze flink kon verzetten. Ik heb die laatste dan maar veiligheidshalve op de grond neergezet.
Ik kreeg het ook niet over mijn hart om de kinderen die niets wonnen zonder prijs weg te zenden, dus ik rommelde tussen mijn prijzen om een doos met troostprijzen samen te stellen.
Een islamitisch jongentje won een hoofdprijs voor zijn euro een mand vol streekbieren en zei verdrietig : ik mag dat niet aannemen want wij drinken geen alcohol.Even wou ik zeggen : hou het dan bij om als geschenk te geven aan een niet-islamiet maar mijn peperkoeken hart liet dat weer niet toe, dus ik zocht een assortiment andere prijzen bijeen en duwde die in zijn overgelukkige armpjes.
Ondertussen was ik ook lotjes aant verkopen aan mensen, waarvan er velen niet tot 21 konden tellen en daarvoor mijn hulp nodig hadden, terwijl mijn oeuil de Moscoumijn kwakkelRad int oog moest houden, want de voorbij lopende kindjes konden er niet afblijven.
Veel bekenden en familieleden passeerden mijn kraam en stopten even voor een babbeltje.
Onze kleinzonen keken al weken uit naar deze Kermis, ze vinden het nog beter dan de Sinksenfoor.
Kleinzoon 2 had al zijn punten bijeen gespaard en kwam met schitterende oogjes zijn droomprijs laten zien: een mini plastic emmertje gevuld met mini plastic insecten.Als je hem had gevraagd om het in te wisselen voor een gouden beker zou hij het niet gedaan hebben.
Tegen de avond aan begon Herniaretta flink katoen te geven en mijn onlangs verstuikte enkel protesteerde ook venijnig de pijnstillers waren uitgewerkt.
Doodmoe pikkelde ik na de sluiting van de Kermis naar huis, want ventje bleef nog voor de Karaoke avond.
Gisteren hebben mijn lieve blogvrienden mij eens gezien op een Hump day zoals ons Lipske ze noemt.Ik was inderdaad nog steeds kribbig, waarschijnlijk door de pijn .sorry hoor maatjes, de volgende keer zal ik mijn best doen om terug wat vrolijker te zijn.
Vandaag terug beneveld door de nodige medicatie en na een goede nachtrust voel ik me wat beter en seffens trek ik weer naar wat nu blijkbaar mijn tombola kraam is.
Vandaag heb ik wel aan mijne zilveren gevraagd om al vroeger te vertrekken en de zware dozen met prijzen uit lokaal X te halen en klaar te zetten in het kraampje.Herniaretta zal blij zijn dat ze niet hoeft te heffen.
Vanavond is het dan ook nog de grote Kermis Kwis en ons kwisploegje doet het altijd heel goed, dat zal waarschijnlijk vanavond ook zo wel zijn.
Omdat ik gisteren mijn maandelijkse afspraak had met mijn blogmaatjes heb ik forfait gegeven aan het Kermis VIP-diner en de daaropvolgende Miss-verkiezing met show met Dirk Denoyelle.
Broer Ardennen, die ook altijd komt helpen op de Kermis was wel geweest en hij vertelde vanmorgen dat de Miss verkiezing hilarisch was.Het was de eerste keer dat dit op het programma stond.
Er waren (zo bleek nadien) slechts vier of vijf inschrijvingen en de organisators gaven voor de lol achter de schermen de dames elke keer een ander nummer en stuurden het terug het podium op zodat het leek alsof ze met veel waren.
De parade van mooie dames bleef maar duren tot ze in de zaal eindelijk doorkregen dat het altijd dezelfde dames waren die met een andere nummer paradeerden.
Bon, ik zie de klok hier met warpsnelheid tikken en ik moet me nog klaarmaken en seffens op tijd in mijn kraampje zijn, want met het mooi weer van vandaag zullen er nog meer kindjes komen vermoed ik. Het gaat weer een drukke dag worden, ik voel het in mijn knoken.
Benieuw of Herniaretta het volhoudt want morgen is er nog een dag pfffft ..
Voor iedereen een boeketje Meiklokjes van Bojako....
Het meiklokje
Muguet
Op één mei krijgt waarschijnlijk elke vrouw van haar geliefden een boeketje meiklokjes aangeboden
Meiklokjes zijn tevens een legendarische voorbode van de lente en worden ook Lelietjes van Dalen genoemd of Muguet (in Frankrijk) enLily of the Valley (in Engeland).
De bloem wordt volgens christelijke legende de tranen van Onze Lieve Vrouw genoemd.
Traditioneel wordt een boeketje meiklokjes in de straten van Frankrijk verkocht op de één mei, net zoals bij ons, want ook in Antwerpen zet deze mooie traditie zich nog steeds verder.
De bloem wordt aangeboden als een geluksbrenger en omdat vroeger alle bloemen in een boeket een bepaalde betekenis hadden was deze van het meiklokje: u zal het geluk vinden en de bloem betekende ook reinheid, bescheidenheid en zachtheid.
Elke bloem in een boeket dat je geschonken werd door iemand die je liefhad, had vroeger betekenis.
DNA-tests hebben bevestigd dat de Oostenrijker die zijn 42-jarige dochter 24 jaar lang gevangen hield in zijn kelder, de vader is van 6 kinderen die hij bij zijn dochter verwekte. Een zevende kind stierf bij de geboorte. Het lijkje werd in een verwarmingsketel verbrand.
Volgens de Oostenrijkse onderzoeker Franz Polzer (foto bovenaan) "hebben de DNA-tests beslissend bewijs geleverd dat de 6 kinderen dezelfde vader hebben, en dan hebben we het over de 73-jarige Josef Fritzl.
Drie van de zes kinderen werden gedwongen bij hun moeder in de kelder te leven. Ze hadden nog nooit daglicht gezien. De andere drie leefden als adoptiekinderen bij het gezin, in het huis. Ze wisten niets af van het lot van hun bloedverwanten in de kelder.
De zaak kwam aan het rollen toen een 19-jarig meisje bewusteloos werd opgenomen in een ziekenhuis. De politie begon daarop een zoektocht naar haar moeder.
(GVA )
De Oostenrijker Josef Fritzl zal ook de geschiedenis ingaan als monster netjes in het rijtje bij Dutroux en Fourniret en de vele andere ziekelijke perverten.
De griezelverhalen van verwerpelijke mannen blijven maar op ons afkomen het stopt niet.
24 jaar lang heeft dat monster zijn dochter in een kelder opgesloten en misbruikt.Enkele van haar kinderen moesten hetzelfde lot ondergaan en ze zullen voor de rest van hun leven de littekens ervan moeten dragen.
Ik zag op TV dat de familie Fritzl in een heel groot huis woonde en dat hij, net zoals Dutroux, de deur in de kelder heel goed gecamoufleerd had, maar hebben die dochter en haar kinderen dan nooit lawaai gemaakt, geroepen of gehuild!Kunt ge 24 jaar lang zo muisstil zijn?
Waar waren de moeder en de andere familieleden, kennissen en vrienden ?Volgens de laatste berichten was niemand op de hoogte.
Ik probeer me voor te stellen dat ik geluid in de kelder zou horen ik zou de trappen afgaan en niets vinden en waarschijnlijk denken dat het van bij de buren komt, maar na zoveel jaar ken je je buren toch en indien je daar voortdurend onverklaarbaar geween of gehuil hoort, dan begin je je toch ook vragen te stellen en ga je dat toch bij de politie aangeven.
Hoe kan iemand zo vreselijk diep zakken?
Hij is ingenieur las ik in de krant,geen randdebiel, dus hij wist verdorie heel goed wat hij deed.
Bovendien bleek dat hij in de jaren zestig al eens veroordeeld was voor verkrachting, maar na verjaring verdwijnen in Oostenrijk deze documenten in een verticaal klassement t is nooit gebeurd hij krijgt terug een blanco strafregister begrijpe wie het kan! Ik zit me nu af te vragen of dat hier ook zo is.
Voor al deze perverse mannen vind ik levenslange opsluiting te goed, veel te comfortabel en veel te gemakkelijk.
Voor deze beesten mogen ze van mij de vergeetput terug invoeren.
Kieper ze zo snel mogelijk de dieperik in, zet er een deksel op en gooi er af en toe een korst brood naartoe en een slok water, want ik zou willen dat ze eindeloos lang daar beneden in de klamme kou zouden moeten afzien, ze verdienen niet beter.
Als ik zie hoeveel eieren men onder Dutroux en Fourniret legt dan word ik appelblauwzeegroen.
De heren bepalen zelf hoe hun verdere opsluiting zal verlopen.Meneer Fourniret wil niet gefilmd worden :
wat heeft meneer Fourniret verdorie nog in de pap te brokken alstublieft?Zelfs gevangen blijven ze aandacht opeisen en willen ze nog steeds controle uitoefenen.
Het luxe leventje van een cel veel ruimer dan dat van hun slachtoffers ze verdienen zelfs dat niet!
Ben ik dan even erg als ik hen datzelfde wil aandoen en hen nog erger wil straffen?
Nee, ik vind van niet want zij hebben zich vergrepen aan onschuldige, weerloze kinderen en dat is met niets te verrechtvaardigen.
Bij het straffen van zon beesten kan ik me verzoenen met de sharia wetten van de Islam : oog om oog tand om tand!
Vandaag maar snel terug een geel kaderke rond mijn tekst zetten één dag een blauw kaderke en t regent weer pijpenstelen nondedekke!
Van die éne dag zon hebben we wel gretig gebruik gemaakt om in de tuin te werken. Zoon 1 en de kindjes hielpen mee de tent terug rechtzetten over het zwembad, het winterzeil eraf halen en het zwembad terug gebruiksklaar maken ik ben een eeuwige optimist één dagje zon en ik wou al meteen het water in, maar dat moet nog eerst een grondige reinigingsbeurt krijgen.
Bovendien was het water maar zeventien graden, dus nog een klein ietsiepietsieke aan de kouwe kant.
Nog meer overmoedig heb ik ongezond gezond zonder me eerst in te smeren met een total sunblock zonnecrème en nu zit ik natuurlijk geplaagd met mijn vervelende zonneallergie jeukende boebeltjes - voor diegenen die er geen last van hebben.
Enfin, we kregen even een klein voorsmaakje van wat zou kunnen zijn hopelijk blijft het daar niet bij.
Rondom ons rook ik tegen de avond overal de lekkere geur van vlees op BBQs. Bij ons waren het maar boterhammen.
Na al de regen die we als gehad hebben hoop ik dat Pazke haar nieuw aangelegde tuindrainage nu voldoende getest is.
De nieuw aangeplante bloembollekes van Natoken waren bijna weggespoeld las ik.
Ik heb helemaal geen groene vingers, in mijn tuin moeten alle planten beschikken over een enorme dosis zelfbehoud want alst van mijn zorgen moest afhangen stond er enkel nog onkruid.Wanneer mijn kinderen voor mij een plant kopen vragen ze altijd in de winkel eentje dat ons mama niet kapot kan krijgen de sanseveria doet het dus nog altijd goed.
Met een heel bang hartje heb ik mijn boom pioentje en mijn camelia buiten gezet na ze een hele winter gekoesterd te hebben in de veranda. Ik heb voor deze twee mijn uiterste best gedaan alle dagen een kort gesprekje, wat aanmoediging en efkes gestreeld over hun knopkes en ze hebben beiden de winter overleefd. Gelukkig dacht ventje eraan om ze ook op tijd en stond de juiste hoeveelheid water te geven, bij mij ist altijd alles of niks.Ik merk plots dat ze droog staan en dan verzuip ik ze.
We zijn nog maar net terug van de reis naar Frankrijk en we draaien nu weer op volle toeren met de voorbereidingen van onze parochiale Vlaamse Kermis.
Zo te zien vlieg ik dit jaar in een tombola kraam .pfft .ik speel veel liever wedstrijd wiezen met de gepensioneerden, maar zoon 2 heeft me destijds benoemd tot ambulante medewerkster en ik word zonder reutemeteut ingezet daar waar hij het nodig acht.
And now for something completely different zei Monty Python:
Voor de mensen die het nog niet in hun portemonneeke gevoeld hebben het leven is hier in België op korte tijd héél duur geworden.Het stond vandaag zelfs in de Humo zwart op wit.We moeten volgens hun reporter met zn allen naar Holland want het is daar merkelijk goedkoper.
Voor hetzelfde winkelkarretje met tien identiek dezelfde producten betaalt ge in Holland 22.89 minder Voor diegenen onder u die zoals ik nog in oude Belgische franken moeten omzetten : das negenhonderd drieëntwintig frankses goedkoper op tien producten.
We kunnen natuurlijk met zn allen emigreren naar Nederland, maar misschien is het gemakkelijker als ik in t vervolg gewoon mijn boodschappenlijstje meegeef met Huismusje!
Oei...tijd om te stoppen met schrijven want ik moet nog wat blogjes lezen en straks komt kleindochter en wat later haar papa en broer en k moet nog eten klaarmaken.
Je zet bij 'King of the castle ' wel best eerst mijn blogmuziekje af en wacht even tot het bestand gedownload is...de tekst is bangelijk. Before you open this link, turn off my blog music at the top right! Wait until it opens...listen to what he sings - it's worth it!
maak ik even van de gelegenheid gebruik om jullie te laten zien dat ik rustig en lustig blijf verder bloggen, ondanks mijn vorig item.
) 
Gelukkig is de kapotte airco nu ook hersteld, jaja ons bakske wordt, net zoals wij, een dagje ouder ocharme, 
