Zoeken in blog

BBrutal
OOrderly
JJoyful
AAccurate
KKeen
OOld

Name / Username:

Name Acronym Generator
From Go-Quiz.com
Laatste commentaren
  • grootmoeders apotheek (Gilbert Van Oost)
        op grootmoeders apotheek....
  • Dubai Escorts (alisha jonwal)
        op foto trouw
  • he he (Lieve)
        op Olà
  • altijd leuk (Thea)
        op Olà
  • even terug ? (ani)
        op Olà
  • Goedemiddag (Dirk)
        op Olà
  • 5QShDGKPEe (3JbCKahvYd)
        op foto trouw
  • YlKU5OJqPq4E (Ybq7EG66pRZ)
        op FOTO LOGO ANTWERPEN
  • HTAyCDQA (XYwLsi9VV8)
        op Het loopt niet altijd zoals gepland ....
  • qI9mM8WJ (ZCVhBY2eB)
        op Het loopt niet altijd zoals gepland ....
  • hello hello hello - nice to see you, please visit again!
    hallo, olà, doei, bonjour, bedankt voor je bezoekje!
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    NABORAM
  • Hier vind je informatie over borstkanker : website Antwerpen
  • een moeder aan de computer
  • dear son...
  • The good old days.

    Foto
    New Page 1

     

    this picture shows a line of little girls holding hands facing the immensity of ocean waves.
    Alone they might be washed away, but together they stand strong.
    Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing a wave of my own.
    I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.

     All of us girls,

    Old and young,
    Near and far,
    Hold special memories of good times we've shared.
    We've had our share of hard times when our friends were there to make us feel better.
    We've shared...
    our hearts,
    our time,
    our secrets ,
    our fears,
    our hopes

    and our dreams.
    Let us never break the chain of friends!


    Mrs.Bo and Mr. Silver

    19-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bescherm uw dialect!

    Bezoek snel even : www.dialectendag.be/  (gelezen vandaag in de krant)

     

    Doe mee aan de enquete en geef uw dialect woorden op voor allerlei kinderspelletjes die we ooit gespeeld hebben!

     

    Bovendien wil ik van de gelegenheid gebruik maken om twee blogs in de kijker zetten die naar mijn mening veel te weinig gekend zijn en ze zijn echt een regelmatig bezoekje waard hoor!


    19-10-2006 om 13:56 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.conversatie met kleinzoon....



    Free Image Hosting at www.ImageShack.us





    Woensdag namiddag  waren kleinzoon 1 en 2 bij ons, mama had late shift.

    Kleinzoon 1 is nu zes jaar oud en zit in het eerste leerjaar.

    Omdat hij vrij laat wordt afgehaald door zijn papa vroeg ik of hij iets moest doen voor school.

    Hier volgt ons gesprek:


    Kleinzoon: “Ja nana, ik moet lezen èn schrijven”

    Nana: “Ga dan uw boekentas eens uit de gang halen zoeteke en breng het naar hier”

    Kleinzoon: “Gaat gij dat maar halen nana want ik ben moe...”

    Nana: “ Schattebol, ik ben uw meid niet hoor, ga zelf maar”

    Kleinzoon: “Wat is een meid?”

    Nana: “Een meid dat is iemand die alles voor u doet, maar die moet ge daarvoor betalen en dat kost heel veel geld.”

    Kleinzoon: “Hoeveel?”

    Nana: “Awel, om bv. nu uw boekentas te gaan halen zou die twintig euro vragen”

    Kleinzoon: “Pffft....ik heb meer in mijne spaarpot zenne! Ik zal u twintig euro geven.”

    Nana:  “Amaai gij hebt veel geld, beseft ge wel hoeveel twintig euro is jongen?  Uw meester geeft u altijd punten die ge moogt opsparen als ge flink werkt hé, hoeveel hebt ge er nu?”

    Kleinzoon: “Ik heb al elf goede punten!”  ( ze moeten een punt terug afgeven als ze stout zijn)

    Nana: “Wel, zoudt ge die elf goede punten aan uw meester geven om uw jas van de kapstok te halen?”

     

    Kleinzoon keek me met grote ogen aan, dacht heel diep na, stond op en ging naar de gang en kwam met zijn boekentas terug en nam zijn kaft met huiswerk eruit.

     

    Nana: “Goed ventje, nu hebt ge net twintig euro gespaard, is dat niet plezant?  Kom laten we nu al beginnen met het lezen, je moet volgens je agenda blz. 14 lezen.”

    Kleinzoon: “Maar nee nana, da’s veel te gemakkelijk dat ken ik al van buiten, ik lees al van achter in mijn boek” waarop hij blz 28 met gemak voorlas.

     

    Ik slaakte een enorme zucht van opluchting.....

    ik denk (hoop) niet dat hij het dyslectisch gen geërfd heeft.

    19-10-2006 om 12:42 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (3)
    17-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.passionele liefde....

    Je kan soms zonder enig merkbaar signaal een dreiging voelen aankomen. Ik heb nu dat gevoel, een bang, onheilspellend gevoel.

    Ik beleef weer een zoveeltste buitenechtelijke passionele liefdesrelatie, mijn vierde als ik me niet vergis.

    Wanneer ik hem zie en in mijn armen neem, dan krijgen zelfs de vlinders in mijn buik op hun beurt vlinders.

    Ik betrap me erop dat ik de uren zit af te tellen tot ik hem eindelijk weerzie.

    Ik ben ervan overtuigd dat hij mij ook oprecht liefheeft, alhoewel hij het nooit heeft gezegd. 
    Hij is een man van weinig woorden, weinig haar en weinig tanden, maar mijn liefde voor hem overwint dit alles.
    Zijn blikken alleen spreken boekdelen, meer hoef ik niet.

    Deze relatie gaat stuk omwille van het leeftijdsverschil tussen ons beiden.
    Ik kan zo’n intense, hevige relatie niet meer aan, ik ben veel te oud voor hem.
    Hij is pas in de lente van zijn leven en ik heb de winterperiode al bereikt.
    Mijn hart en mijn hersenen voelen zich nog twintig maar mijn lijf wil verdorie niet meer meewerken.

    Hij is heel veeleisend en vergt onwillend, onwetend, te veel van mijn lichaam.

    Het is ook deels mijn schuld.
    Ik kan het niet laten en wil hem zo veel mogelijk in mijn armen houden, knuffelen, zachtjes in zijn hals knabbelen, met mijn mond zijn buik kriebelen, zijn voeten kussen, één voor één zijn tenen ....met mijn lippen zacht over zijn schaarse haardos strelen.

    Als ik verliefd ben, ben ik altijd halsoverkop verliefd en ken ik geen grenzen of limieten. 
    Ik hou van hem met een ongelooflijke passie.

    Maar ik voel het afscheid naderen, ik merk het  in de ogen van anderen dat zij het ook zien aankomen, maar ze durven er nog niet over spreken, ze weten dat mijn hart waarschijnlijk bij het afscheid gaat breken.

    Hijzelf verlaat me ook uit liefde, bezorgd dat hij teveel voor me wordt. Liefst zou hij ook onze relatie laten voortduren zoals het nu is.
    Hij begrijpt niet waarom het moet veranderen.

    Maar anderen beslissen voor ons...ze trekken ons met liefde uit elkaar...."we denken aan u, aan uw gezondheid" zeggen ze dan vriendelijk en bezorgd, "ge zijt geen twintig meer, het leeftijdsverschil, je moet daar rekening mee houden, nog even en hij breekt  je rug!"

    Bah....wat kan mij mijn rug schelen.... pijn verdwijnt in het niets als ik over hem gebogen, diep in zijn prachtige blauwe ogen kijk en mijn lippen weer een zoveelste zachte kus op zijn voorhoofd drukken.

    Er zullen weldra tranen vloeien, veel tranen, mijn tranen en zijn tranen.

    Jonge Romeo en oude Julia ... een onmogelijke liefdesverhouding, van bij de aanvang gedoemd om snel te eindigen.

    Ach, ik zal me er wel doorheen slagen.
    Hij zal me nog wel regelmatig komen bezoeken, daar ben ik van overtuigd, maar toch...deze zalige periode in mijn leven nadert stilaan zijn einde.

    De herfstvakantie is op komst  en dan volgt de onherroepelijke scheiding... daarna gaat Seppe naar de kribbe....

    Ik ben er al gaan kijken en zie tot mijn ontzetting dat  niemand daar  een weelderige, zachte boezem heeft zoals zijn nana om zijn hoofdje op te leggen!
    Wie gaat er zijn hoofdje kussen terwijl hij luid smakkend zijn flesje drinkt?

    Liefhebben  kan toch zo pijnlijk zijn....


     

    Image Hosted by ImageShack.us

    17-10-2006 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (10)
    16-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.avondcursus voor mannen....

     

     

    AVONDCURSUS VOOR MANNEN  

     

    Alleen toegankelijk voor mannen!

    Let op: vanwege de complexiteit en moeilijkheidsgraad van de lessen, zal

    elke cursus maximaal 8 cursisten accepteren. De cursus is verdeeld over

    2 dagen en zal de volgende onderwerpen omvatten: 

     

     

    DAG 1

    1. HOE GEEF IK DE PLANTEN WATER?

    Stappenplan en diavoorstelling.

     

    2. TOILETROLLEN- GROEIEN ZE VANZELF WEER AAN?

    Groepsdiscussie.

     

    3. VERSCHILLEN TUSSEN DE WASMAND EN DE VLOER?Oefenen met verschillende soorten wasmanden    (visualisatietraining)

     

    4. IS HET GENETISCH GEZIEN MOGELIJK STIL TE ZITTEN ALS ZIJ FILE PARKEERT?

    Rij-simulator.

     

    5.         DE AFSTANDSBEDIENING?
    De afstandsbediening loslaten: telefonische hulplijn en diverse praatgroepen.

     

    6.         HOE KAN JE DINGEN VINDEN?

    Training in het zoeken op de goede plek in plaats van schreeuwend het hele huis overhoop te halen. Open forum.

     

     

    DAG 2

     

    1.LEGE MELKPAKKEN: KOELKAST OF PRULLENBAK?

    Groepsdiscussie en rollenspel.

     

    2.BLOEMEN MEEBRENGEN VOOR HAAR IS NIET SCHADELIJK VOOR JE?

    PowerPoint-presentatie.  

     

    3.ECHTE MANNEN VRAGEN DE WEG ALS ZE VERDWAALD ZIJN?

    Waar gebeurd verhaal van de man die het eens probeerde.

     

    4.DE VAAT/ SERVIESGOED: VLIEGEN ZE ZELF NAAR HET AANRECHT/ AFWASMACHINE?

    Debat met enkele experts.

     

     

    5.BASISVERSCHILLEN TUSSEN JE MOEDER EN JE PARTNER?

    Praktijkles en rollenspel.

     

    6. HET IDEALE WINKELMAATJE ZIJN?

    Ontspanningsoefeningen, medidatie en ademhalingstechnieken.

     

    7. BELANGRIJKE DATA ONTHOUDEN & BELLEN ALS JE LATER THUIS KOMT?

    Neem agenda EN/OF PDA mee naar de cursus.

     

    8. LOSLATEN: ERMEE LEREN LEVEN DAT JE TOCH NOOIT GELIJK HEBT?

    Persoonlijke begeleiding mogelijk.

     

    Afsluiting met hapje en drankje.

     

     

     

     

     

    16-10-2006 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    » Reageer (10)
    14-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de Britse keuken.....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Toen ik onlangs in mijn blogstukje schreef dat ik altijd nog snel inkopen ga doen in Engeland voor we de trein terug nemen naar België, was er een reaktie van Huismusje

    “ ....Wat ik mij ook al een tijdje afvraag, en wat ik je vergeten te vragen ben toen, is, hoe komt het dat jij zo van typsch Engels voedsel houdt?
    Je roots, natuurlijk, maar je bent toch reeds van je negen hier!
    Nierpasteitjes, brrrr.
    De rest moet je mij (ons bloggers) bij gelegenheid eens uitleggen wat het is....”

    Ok Musje, hier ga ik dan even op proberen te antwoorden.

    Ik weet dat het voor jullie onbegrijpelijk is dat er iemand van de Britse keuken kan houden, ik ken de reputatie van Brits eten, maar net zoals zoveel toeristen hebben jullie waarschijnlijk nooit de échte Britse keuken gesmaakt en daarmee bedoel ik dan wel de keuken van iemand die goed kon koken.

    Ik ben hier in België inderdaad al sinds ik negen was, maar mijn vader was Brits, mijn moeder Belgisch, en iedereen zal begrijpen dat in mijn jeugd vaders wil “de wet” was, en wat vader lustte kwam dan ook dikwijls op tafel.
    Ik veronderstel dat in een Italiaans gezin er veel Italiaanse gerechten op tafel komen, ook al wonen ze hier al bijna veertig jaar.

    Het eerste wat mijn moeder dus moest leren toen ze in Engeland aankwam in 1946, was op z’n Brits koken, en dan nog mijnwerkerskost.
    Ik verzeker u dat een mijnwerker in die tijd ’s morgens vertrok met ongeveer 4 à 5000 calorieën in zijn maag, wat hij ook nodig had voor dat zware werk.
    Bovendien werden mijnwerkers toen in Engeland slecht betaald  en men moest heel inventief zijn om met heel weinig middelen, maaltijden te bereiden met zoveel calorieën.

    Ik herinner me als kind dat het ontbijt van vader bestond uit :
    een bord dikke havermout pap waar je lepel in rechtstond, bereid met water (goedkoper dan melk), daarna werd er suiker op gestrooid en dan pas melk erover, de room bovenop de melk was altijd voor vader.

    Vervolgens kwam pas het écht ontbijt: ettelijke gebakken eieren, veel vet spek, bonen in tomatensaus, of/en als ze er waren: gebakken worsten, niertjes, champignons, en een grote in twee gesneden gebakken tomaat. Het brood dat je erbij kreeg werd ook in het spekvet gebakken. Waren er wat gekookte aardappels over van de dag ervoor, dan werden die ook gebakken en mee geserveerd.
    Deze maaltijd was meestal de zwaarste van de dag.  Het Engels ontbijt is dan ook wereldberoemd, je kan er een ganse dag mee verder!
    Had je dan nog honger of zin, dan kon je om af te sluiten nog een paar boterhammen met marmelade krijgen.

    Voilà, met deze maaltijd in zijn maag kon vader naar de mijn vertrekken.
    Maar....niet zonder zijn ‘schoofzak’.
    Omdat er onder de grond in een mijnschacht niet veel plaats of hygiëne is, bestond dit eten meestal uit iets dat de mannen uit de vuist konden eten, dus de beruchte “pies” – spreek uit als paais -.
    Ik heb er hierna enkele beschreven.
    Met hetzelfde piedeeg kon je dan natuurlijk ook zoete pies maken, je deed wat suiker bij het deeg en vulde het met seizoen fruit en dan bakken in de oven.

    In de mijn werd dit allemaal koud opgegeten, dat verklaart waarom we net zo goed een pie warm of koud lusten. Een quiche kan je ook warm of koud eten, het is maar wat je het lekkerste of het gemakkelijkste vindt.

    Toen we naar België kwamen stond vader er op dat er op tijd en stond Brits eten op tafel kwam, dus we aten regelmatig ook de beruchte ‘fish and chips’.
    Het vis wordt eerst in ‘batter’ – een vloeibaar deegje - gedaan en ook in fritvet gebakken, alles wordt daarna flink bestrooid met zout, peper en met mout azijn, veel minder sterk dan de witte azijn die we hier kennen.
    Bij de pie of de gebakken vis horen natuurlijk, fritten (goei, grote dikke fritten zodat je de aardappel nog proeft) en de grote marrowfat peas, hier in België geeft men de voorkeur aan extra fijne doperwtjes, maar bij een pie horen grote, dikke, groene, zachte ‘kanonbal erwten’ zoals mijn ventje ze noemt.
    Mushy peas dus, of pea’s pudding dat je maakt van gedroogde erwten en boter.

    Wegens het beperkt huishoudelijk budget werden de andere vleesmaaltijden meestal aangevuld met maagvullers zoals ‘dumplings’ ik denk dat Duitsers het knoedels of noedels noemen.
    Bij ons thuis (een groot gezin) ging er bij de stoofvlees altijd een lading dumplings mee in de saus.
    Deze gekruide deegbolletjes namen de smaak van de saus aan en zorgden ervoor dat we als kind nooit met honger van tafel gingen.

    Altijd was er een dessert, dat was meestal een zoete fruit pie met daarover custard, (warme lopende vanillepudding), of een ‘spotty dick’,  weer een deegbereiding met suiker en rozijnen en dat werd ook steevast geserveerd met warme vanillepudding of room – niet geklopt.
    Nog een typisch dessert was Bread-and-butter pudding, ook heel lekker, daarvoor gebruikte moeder de eventuele resten van het oud brood, de sneden brood kregen een laagje boter, werden dan in laagjes in een ovenschotel gedaan, bestrooid met veel suiker, rozijnen erbij en dit alles overgoten met melk en zo de oven in.

    In Engeland is er nog lang na de oorlog rantsoenering geweest en ik herinner me dat er nooit een grote keuze broodbeleg was. Enkel kaas of hesp. Een typisch voorbeeld van een broodmaaltijd is een ‘ploughman’s lunch’waarvan ik hierboven de foto zet en hierna het recept.

    Er kwam bij ons thuis nooit ‘haute cuisine’ op tafel want daar was geen geld voor, maar wat is in feite de definitie van ‘haute cuisine’ als het maar lekker is, nietwaar?

    Elke dag werd thuis een grote emmer vol aardappelen geschild voor de warme maaltijd en  waren er verschillende grote broden nodig voor de broodmaaltijd.
    Mijn oudste broer nam naar zijn werk een volledig groot brood mee. Alle brooddozen werden heel spaarzaam door moeder ’s morgens klaargemaakt. Je moest je buikje rond eten aan brood en aardappelen ... boter, beleg en jam werden héél spaarzaam gebruikt.

    Vrijdag was het meestal “puree dag”, dan kregen we op ons bord een berg puree en daar mochten we als kind eerst een fort van bouwen en versieren met erwtjes,  en toen legde moeder bovenop onze burcht één zachtgekookt ei, dat prikten we kapot en we lieten het eigeel langs onze burcht naar beneden lopen om dan met smaak de hele boel op te eten.
    Fishcakes waren ook een traditioneel vrijdags gerecht.
    Weer heel veel puree met heel weinig vis eronder, je maakte daar pasteitjes van (de vorm van een hamburger) draaide de fishcakes vervolgens door geklopt ei en dan door paneermeel en dan zachtjes bakken aan beide zijden in de pan.
    mmmm....lekker.... en weer kwam dan de mout azijn er aan te pas. Azijn, citroen...veel verschil is er niet, het is allebei zuur en ze horen allebei bij vis.
    Kijk maar naar Kamiel zijn gebakken haring met ajuinsaus, in ajuinsaus zit ook veel azijn nietwaar?

    Fruit was er ook altijd, maar ik heb voor de eerste keer een volledige appel, een volledige appelsien en een volledige banaan gegeten nadat ik trouwde, voordien was het altijd de helft.

    Enfin, ik kan uren doorgaan over de lekkere Britse keuken. Ik heb dan nog niet eens geschreven over de uitgebreide ‘sunday dinner’ maar dat zal voor een andere keer zijn.

    *°*°*°*°*°*

    Verklarende woorden:

    mushy peas: heel grote dikke erwten, wordt gegeten ofwel bij fish and chips, ofwel bij de steak and kidney pie of de andere pies.
    Moet niet,  maar mag!

    mint sauce: zoetzure geconcentreerde saus van gesnipperde munt, vermengd met suiker en wat azijn,  dat vooral gegeten wordt bij lamsvlees.

    pork pies:
    een pie kan van alles zijn, het is te vergelijken met een quiche of een niet zoete taart, dus ook aan de bovenkant afgesloten met deeg om al de smaken erin te houden, een pork pie heeft wel een ander soort deeg en is voornamelijk gevuld met een mengeling fijngehakt, gekruid varkensvlees, en het wordt nadat het deegdekseltje erop gezet is, na het bakken, door een gaatje in dat deksel heel zachtjes bijgevuld met vleesbouillon, de inhoud wordt dan een vaste massa wegens de gelatine wanneer de pie koud is, dan lijkt het op bv. een paté en croute,

    cornish pasties:
    dus ook een deegbasis, maar dit nu gevuld met een mengsel van vlees, ui, aardappelstukjes, wortelstukjes enz. De Cornish pasty komt uit Cornwall.
    Elk deel van Engeland is fier op zijn ‘pies’ of ‘pasties’ en je kan alle mogelijke soorten vullingen bereiden,
    mince pie: gebakken gehakt met ui en gravy (saus);
    ham and egg pie: hesp en geklopte eiren
    tomato and onion pie: uiringen en tomaten... enz. eindeloze variaties zijn mogelijk.

    dropped scones:
    kan je zelf ook heel gemakkelijk maken, het zijn kleine dikke, zoete pannekoekjes (model blinis) die op een heel zacht vuurtje aan beide zijden gebakken worden en warm of koud kunnen gegeten worden, de kinderen en kleinkinderen zijn er zot van.

    steak and kidney pie:
    ja, jullie zullen het nu intussen wel begrepen hebben, een deegtaart gevuld met op voorhand bereide stoofvlees met niertjes.

    Branston pickels:
    een donkerbruine zoet-zure pickels, Branston is wel een merknaam, er bestaan andere supermarkt merken nu ook.

    *°*°*°*°*°*

    Recept voor een ‘ploughman’s lunch’:

    zie foto hierboven, druk erop en dan zie je het groter!

    Nodig:
    een dik stuk kaas, Cheddar, Stilton of ander kaas.
    Pickels, meestal Branston Pickels en/of zure uitjes
    een appel,
    een paar stronkjes witte, rauwe stoofselder, zonder de groene bladjes!
    een hardgekookt eitje
    zoetzure rode biet schijfjes, opgelegd in moutazijn met suiker
    eventueel wat sla en rauwe ui ringen

    brood en boter

    Smakelijk eten... ik ga uit de diepvries nu een pork pie halen Huismusje!

    14-10-2006 om 23:55 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    » Reageer (14)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Misterie.... en heel 'spooky' ....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Deze link heb ik gezet na het lezen van de blog van  -
    -  maar misschien zijn jullie ook benieuwd, druk dan maar even op het plaatje....wel best even de muziek afzetten!

    14-10-2006 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (4)
    13-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.prille liefde....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Elk jaar weer komen ze allen samen op het familiefeest.

    De allereerste keer zaten ze met vijf aan tafel, nu zijn ze al met achttien, de leeftijden variërend van tachtig tot enkele maanden.

    Toch vinden ze allemaal een plaats aan de steeds langer wordende tafel in de living.

    Ieder jaar wordt het drukker en rumoeriger, er wordt veel gepraat en gelachen en als het te bont wordt kunnen de kinderen de tuin in en uit rennen om wat stoom af te blazen.
    Gelukkig is het dit jaar mooi weer.

    Aan de ene kant van de lange tafel wordt het mooie servies en de kristallen glazen gebruikt, aan de ander kant staan en hangen kinderstoeltjes en is het bestek iets minder breekbaar en kostbaar en ongevaarlijk voor de grijpgrage en onhandige kleine kinderhandjes.

    Helemaal in het midden van de lange tafel zit de laatste nieuwkomer, het nieuw lief van de jongste dochter des huizes, zij zit tegenover hem aan de andere kant.

    Ze hebben elkaar leren kennen op reis. Zij is slank en lijkt klein en frêle ondanks haar één meter zeventig naast zijn flink uit de kluiten gewassen twee lange, volle meters.

    Over de tafel heen kijken ze elkaar verliefd in de ogen. Al de drukte en het lawaai ontgaat hen. Ze voelen zich alleen op hun liefdes-eiland temidden al die drukte.

    Heel zachtjes schuift haar linkerhand over de tafel naar hem toe. Hij legt er zijn grote hand teder over en streelt zachtjes wrijvend over haar vingers, haar tweede hand volgt en zijn hand neemt die ook in bescherming.

    Zo zitten ze, met hun beidjes een hele tijd verlegen diep in elkaars ogen te kijken. Hun blikken spreken boekdelen en ze vertellen uiterst stil, de meest romantische gedichten aan elkaar, gedichten over een liefde die met woorden niet te omvatten is.

    Zo mooi, zo teder, zo verliefd......

    Schilderij: Young Lovers

    Aldo Luongo

    13-10-2006 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (10)
    11-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hilarisch (voor mij toch) - Robin Williams
    Deze video zal niet door iedereen geapprecieerd worden, maar door mij des te meer. Het doet me helemaal terugdenken aan mijn vader met een goed stuk in zijn frak (for ze dutch : dronken). Het dialect klinkt ongeveer zoals die van de streek waar ik geboren ben en thuis werd er ook à peu près steeds dit taaltje gesproken, zonder de f***k woorden natuurlijk want dit was 'not done if there were ladies present'... vergeet niet om eerst de muziek af te zetten!!!! 
     

    11-10-2006 om 13:58 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    » Reageer (12)
    09-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verkiezingen anders...deel 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen








    Iedereen beleefde de grote verkiezingsdag gisteren op zijn manier. Ventje en ik stapten lekker langs de zonnige kant van de straat naar het gemeente schooltje waar we al jaar en dag in hetzelfde lokaal electronisch stemmen.

    Verrassend deze keer was wel de half om half mix van allochtone Belgen en autochtone Belgen die aan tafel zaten.( indien deze twee woorden niet langer politiek correct zijn, neem me dit dan niet kwalijk, ik weet niet langer welke woorden gebruiken). Dit was een primeurtje. Couleur locale en ‘moet kunnen’ zoals we hier in nu in bepaalde districten van Antwerpen zeggen.

    Onze keuzes waren al lang gemaakt en met de computer hadden we al verschillende keren voordien gestemd, er was geen wachtrij, dus ventje en ik waren op een ik-en-een-gij buiten.

    Toen begon pas het ‘echte’ stemwerk: schwiegermutti....

    Schoonma had al weken vreselijk last van de zenuwen omdat ze ongelooflijk bang was van de computer, voor haar was dit nieuw, zoals waarschijnlijk voor veel mensen.

    Begrijpelijk ook, het menske is 83 en heeft al jaar en dag overmatig last van haar zenuwen en moest dus ook al lang op voorhand meermaals gerust gesteld worden.

    Al zeker twee weken zeggen we elke keer:
    “ ge moet niet ongerust zijn ma, ’t is spotgemakkelijk, ’t is net zoals geld uit de muur nemen, dat kunt ge nu ook! Wij gaan u wegdoen en begeleiden u naar binnen. Binnen wordt ge opgewacht door een vriendelijke mijnheer of mevrouw en die gaan u uitleggen hoe de computer werkt.”

    Schoonma is echter niet snel gerustgesteld en toen we gisteren rond tien uur belden om te zien of ze al klaar was, hoorden we nog de zenuwen via de telefoon door haar lijf gieren.

    “Wacht ma, ich bin nok nie klor, ich weit nie wa ondoen, ich bien soe senuwachtig, booshma booshma...du vershtots nie oe moeilak da is vur die aawe mens”.

    Ik stelde haar voor de elfendertigste keer gerust dat ik dit wel verstond en noteerde dat we twee uur later haar pas mochten komen ophalen, want zoveel tijd was nodig om te beslissen wat ze die dag qua kledij moest dragen.
    ’t Ja wat is nu de gepaste etiquette kledij om te gaan kiezen?

    Twaalf uur klokslag stonden we met de auto haar op te wachten.

    Zoals steeds was ze gekleed om door een ringetje te halen. Haren netjes in de krul, de gepaste juwelen aan en...

    “ Ich habe maain roede trooi ongedon...oeioei....noe ich bin precies ein communist”, waarop ik zei: “troost u ma, de kleur van de socialisten is ook rood, ze gaan het u zeker niet kwalijk nemen” want ik had schrik dat ze terug naar binnen wou om een ander truitje aan te doen.

    Aangekomen aan haar stemlokaal, ondersteund door ventje aan de ene arm en ik aan de andere, staken de zenuwen met geweld hun kop weer op.

    “Goshpodin, aaiaaai, ich weit nieks, ich weit nie oep wie ich mut schtemmen”.

    We stopten dus in het stembureau voor de lange lijsten die uithingen voor het stemlokaal waarop alle nummers en namen vermeld stonden.

    “Kijk ma, hierboven staat een nummer, daaronder staat de naam van de partij, kijk nu naar de partij waarvoor ge wilt stemmen en onthoud die nummer voor seffens”.

    “Moh Shaakie.....ich kan nicht so lang onthouwen, ich bin so senuwachtig, ich weit nie oep wie ik muss schtemmen, ich wil oep die schoene joengen schtemmen”.

    Waarop ik natuurlijk met verbazing vroeg: “welke schone jongen bedoelt ge precies ma?”

    “Awel die schoene...oep die foto’s....ich kenne noam nicht meer van die zeenuwe”.

    “Bedoelt ge misschien Patrick Janssens ma?”
    “ Jaaaahhhh..... die is’t....is hiel schoene, liefe joenge en iel friendelaaik, oep welke noemer moest ik dan schtemme?”

    “Ja ma, als ge Patrick Janssens bedoelt, dan is dat de SPA"
    "Wa ist da SPA?" - "dat zijn de socialisten van vroeger ma” en ik wees de lijst met de nummer erboven aan, “die schone jongen staat daar op die lijst”.

    Ventje voerde daarop zijn gerustgestelde moeder mee tot aan de deur van het stemlokaal en toen nam iemand haar van hem over.

    Ik zette me intussen even buiten op de speelplaats op een bank in het zonnetje.

    Een klein half uur later kwam schoonma stralend minus haar zenuwen terug buiten.

    “Niet zo moeilijk hé ma? Viel het mee?” zei ik opgewekt.

    “Ach....Shaakie....zoen schoen joengen hat maai geholpen, zoe friendelaaik....”

    Schoonma straalde.... het was achter de rug, de zenuwen konden weer eventjes bekomen.
    Twee schoon jongens op één dag, wat kan een drieëntachtige dame nog meer wensen.

    Ik hoop dat Patrick Janssens beseft dat hij minstens één stem extra heeft gewoon omdat hij zo’n ‘schoon joengen’ is....

    Dat is waarschijnlijk de verklaring voor zijn talrijke voorkeurstemmen: hij ligt heel goed in de markt bij de oude madammekes...

    Patrick man, volgende keer zeker niet vergeten om de bejaardenhomes te bezoeken, ge doet de oude hartjes sneller slaan!

    09-10-2006 om 20:21 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    » Reageer (9)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VEILIGHEIDSCODE
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











    Sorry voor het ongemak lieve vrienden, maar ik heb bij de reakties de veiligheidscode er terug ingezet omdat ik weer reklame kreeg voor viagra en andere leuke pillen, spotgoedkoop maar nog niet broodnodig! 
    Het maakt het een beetje moeilijker om te reageren, maar het is ook toch ook niet leuk om spam berichten te krijgen.  Er stond zelfs een prachtig roosje bij van ons musje uit 2005, hoe ze dat geflikt hebben weet ik ook niet hoor.
    Schrijven voor mijn blogje zal weer nachtwerk worden vermits kleinzoon 2 op bezoek is, da's mijn grote knuffelbeer en die heeft zijn nana nodig.
    Zijn school werd gisteren gebruikt voor de verkiezingen en natuurlijk dient alles nu weer opgeruimd te worden...
    Van verkiezingen gesproken....nee...da's voor straks.....

    09-10-2006 om 10:28 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (4)
    07-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blankety blank, blank, blank...nl: biep.biep.biep.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











    Mijn ventje is een man van weinig woorden, maar een man van grote daden. 

    Wanneer hij merkt dat ik in een serieus dipke zit,  dan schiet hij in aktie.

    Meestal probeert hij het probleem op te lossen op een manier waar hij ook wat plezier aan beleeft en trouwens, deze keer zat hij mee in de dip, hij mist Flor net zoveel als ik.

    “Shoeke, hebt ge geen zin om een paar dagen mee te gaan naar Londen met neef 1? “ vroeg mijn teerbeminde. 

    Ik keek omhoog van mijn boek,  dat ik trouwens ondersteboven hield, over mijn brilleglazen heen,  en zei volledig futloos: “huh???”
      

    “Ja shoeke, neef 1 moet weeral in Londen zijn voor zijn werk en dan kunnen we enkele dagen  mee, wat vindt ge ervan? 
    ’s Lekker shoppen, eten, musea bezoeken, ....ge weet wel, ons gedachten eens verzetten!”

    Deze zin was een van de langste dat mijn ventje ooit aaneengeregen heeft,  een overduidelijk teken dat hij héél graag zou willen dat ik met hem meega.

    Ik antwoordde dus maar: “huhuh, ’s goe, ’sal me goeddoen zeker”, een van mijn meer kortere en bondige zinnen.


    De dag voor het vertrek waren de kleinkindjes hier allemaal en bleef iedereen  spagetti eten. 

    ’s Avonds om tien uur plofte ik pompaf in de zetel en ventje vroeg bezorgd: “zoudt ge uw valieske niet maken shoeke, we moeten morgenvroeg wel om zes uur vertrekken hoor”.


    Ik keek hem met heel vermoeide ogen aan en zei: “uhuh” en trok naar boven, gooide verveeld wat kleren in de reiszak, kwam een kwartier later terug beneden en zei: “’t is klaar, ik ga dan nu maar slapen als ik er morgen zo vroeg uit moet”. 

    Meestal zit ik dan nog een tijdje te bloggen, maar de fut was er helemaal uit. 

    Ik kon amper een letter schrijven.


    Mijn biologische wekker liep de volgende ochtend af om vijf uur, ik heb nog nooit in mijn leven een echte wekker nodig gehad, en om tien voor zes stond ik gepakt en gezakt klaar.

    Zelfs na veertig jaar vindt ventje dit een wonder, een vrouw die op een kwartier klaar staat en daarbovenop nog een picnic en koffie heeft klaargemaakt voor de reis.    Zijn moeder heeft hier minimum een maand planning voor nodig.

    Ik kom uit een groot gezin en werd opgevoed door de moeder van alle moeders!  Goede organisatie was een must!
     

    Enfin, vijf na zes 's morgens, alles nog heel donker en stil en wijle weg in de luxe-car van neef 1, de autotrein op en daar in de auto ons ontbijt opgegeten. 

    Doorgezoefd naar Londen, de jeugd van tegenwoordig heeft alles, dus ik kreeg een persoonlijke DVD speler en kon kijken  naar The Aviator vanop de achterbank, trouwens een vreselijk saaie film, geen aanrader.

    Ventje mocht vooraan zitten en mee genieten van de ‘prachtige’ muziek van de Rooie, Hete, Chili Pepers of zo iets....


    Dan verder snel ingecheckt in het hotel, neef weg naar zijn werk en wij met de taxi naar Oxford Street. 

    Gelukkig waren ze in Engeland niet enkel in Halloween stemming, maar ook al in Kerststemming, dus ik kon mijn broodnoodzakelijke kerstinkopen doen: crackers en christmas pudding en al wat kadootjes voor onder de kerstboom. 
    Weer de organisatie van ons moeder:  op tijd met alles beginnen!


    Kleinzoon 1 is al helemaal doordrongen van de Britse traditie, voor we vertrokken zei hij:  “nana ge gaat toch met kerstmis die knallers weer doen waar een papieren hoedje en een geschenkje inzit hé?”....

    Tuurlijk ging ik die kopen, kerstmis is kerstmis niet als we niet allemaal met een stomme papieren hoed aan tafel zitten in een kamer vol glitterende slingers en onze crackers met luid geknal opentrekken.


    Ventje en ik hebben dus een weekendje  gehad van:

    shop till you drop, 

    eat until defeat,  

    drink till you sink....

    en daarboven op,  toch nog een vrij kort bezoekje aan het Victoria en Albert museum om  een beetje cultuur op te snuiven.


    Op de terugweg was ik weer zoet met de draagbare DVD speler en deze keer heb ik een betere film bekeken, “The Thomas Crown affair” met Pierce Brosnan, een appetijtelijk ventje dat zeker thuishoort in mijn rijtje rechts!  Moet ik onthouden.

    Ik kon de film op mijn gemak uitzien want het was file van Londen tot Ashford,  waar we altijd nog even van de snelweg afrijden om in een grote supermarkt  Brits eten te kopen dat ik hier in de supermarkten niet vind, mushy peas, mint sauce,  pork pies, cornish pasties ... dropped scones, steak and kidney pies, mijn vriezer zit weer vol.


    Netjes op tijd de trein weer op,  en om elf uur gisterenavond waren we terug thuis, een flink pak armer, maar met mijn dipje  was het al veel beter gesteld, ik had het achtergelaten in een boutique in Oxford Street.

    Alhoewel het al heel laat was zette ik toch even de PC aan om mijn mails te bekijken en ja, lap, ik had het beter niet gedaan, ik kreeg bijna op slag mijn dipje terug.


    Milo en Kamiel geven er voor de tweede keer de brui aan. 

    Twee heren die met hun gouden pen veel vrouwenharten sneller doen kloppen... 

    Zij hebben allebei wat mijn vader zou noemen: “the gift of the gab”.  

    Ik vertaal het niet want ik weet dat Milo graag een uitdaging heeft anders zou hij geen Egyptische hiërogliefen ontcijferen. 
    Laat hem als straf maar even zoeken. 

    Kamiel/Milo – Milo/Kamiel  - ’t is precies een siamese tweeling,
    ze schrijven samen en verdwijnen steeds samen.

    We zullen het weer eens zonder hen moeten doen, dat is al de tweede keer, en ik was nog niet bekomen van het feit dat Chia geen blog meer heeft.   Drie lievelingsblogs weg op korte tijd, een mens zou van minder wit haar krijgen.

    Al goed dat er nog trouwe blogs zijn waar we op kunnen rekenen.
     

    Ik weet waaraan  het ligt hoor, het was de vorige keer toen ze verdwenen net hetzelfde,  ik had ze toen ook net allebei bij mijn favorieten gezet!   Ik had dit onlangs weer gedaan.....grove fout....nooit meer doen Bojako...!!! 

    Vandaag moesten we dan weer vroeg vertrekken naar een familiefeest aan zee, dus weer geen tijd gehad om goed te lezen waarom ze er eigenlijk de brui aan geven, dat ga ik nu eens doen, blogjes lezen en kijken wie van mijn lievelingsauteurs er nog wèl schrijft.


    PS.   Als jullie mijn button-link  naar jullie blog niet mooi of leuk vinden,  dan moet je het maar zeggen hoor, ik gooi het er onmiddellijk weer af, als je maar allemaal blijft schrijven!

     

     

     

     

     

     

     

    07-10-2006 om 20:32 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    » Reageer (7)
    06-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik zeg - jij denkt ....
    • Tuttefrut:
    • Langen asem:
    • Extra vièrge:
    • Siersigaar:
    • Maxi-cosi:
    • Cocoon:



    Free Image Hosting at www.ImageShack.us

    06-10-2006 om 00:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    » Reageer (10)
    04-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uw naam even anders bekeken...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen



















    Mijn lieve blogvriendin Hotlips °°°°  °°°° had dit ook op haar blog gezet, ik vond het grappig en met haar toestemming zet ik het hier vandaag ook voor diegenen onder u die het gemist hebben.

    Kijk zelf maar eens wat de letters van je naam van je zeggen en laat het ons weten via de reakties! Wij lachen ook al eens graag. Ik zal beginnen met mijn naam:


    B Brutal
    O Orderly
    J Joyful
    A Accurate
    K Keen
    O Old


    Probeer maar... ik ben benieuwd!



    Name / Username:

    Name Acronym Generator
    From Go-Quiz.com

    04-10-2006 om 11:15 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (21)
    03-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.herfstdipje...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen










    Ik voel me vandaag herfstachtig, net zoals het weer, grijs, somber....

    Het triest gevoel begon gisteren toen we naar het dierencrematorium reden om de as van ons Florreke uit te strooien.

    Ik zag er precies een pieteklein stukje rib tussen en kreeg meteen een enorme krop in mijn keel en dat is sindsdien niet meer weggegaan.

    De leegte die hij nalaat in huis weegt ook heel zwaar.

    ’s Morgens niemand die je tegemoet komt, tongetje uit zijn muil, en die dan je met vragende ogen naar de koelkast doet uitwijken zodat je hem zijn stukje worst kan geven en daarna eens achter zijn oren kriebelen.

    Ik betrap me erop dat ik nog steeds eerst door het glas van de keukendeur kijk om te zien of hij er niet tegen ligt, want anders moest ik langs de livingdeur naar binnen.

    Vanaf de eerste dag was zijn lievelingsplekje aan mijn voeten, eender waar, als ik de afwas deed, kookte, TV keek, buiten in de tuin zat...altijd moest ik eerst heel voorzichtig zien waar ik mijn voeten neerzette, want daar lag hij.

    Een onverwachtse stap opzij of achteruit en gegarandeerd ik trapte op hem.

    In mijn achterhoofd ben ik in het asiel al een andere vriend aan het kiezen, maar we hebben samen besloten om dat niet te doen. We zeggen niet nooit, maar niet nu.

    Ventje wil absoluut eerst wat lange reizen maken, Australië, Canada.... het kon nooit omdat hij Flor niet naar een kennel wou doen.

    Gelukkig voor mij heb ik momenteel mijn handen vol met Seppe ... en dan bedoel ik dat vandaag ook letterlijk, mijn handen hingen daarnet vol.

    Wij kloegen soms omdat we zoveel strontjes moesten rapen van Flor in de tuin, maar Seppe zorgt er voor dat we nog ruimschoots op gebied van strontjes gecompenseerd worden.

    Ach....het zal wel slijten zegt iedereen en als iedereen dat zegt dan zal dat wel zijn zeker...

    03-10-2006 om 12:13 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (11)
    02-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zoektocht naar 8 oktober toe.....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen










    Net zoals Titipoes weet ik begot niet op wie ik moet stemmen volgende zondag.  Ik ben het volmondig eens met al wat zij schrijft, als je wil weten met wat ik het eens ben, dan moet je bij haar maar eens gaan lezen.


    Met bewondering heb ik ooit het boek en de film over Pastoor Daens gelezen en gezien. 
    Een mens, priester, politieker naar mijn hart, in de film toch.   Misschien lag het ook aan de formidabele acteerkunst van Jan Decleir.   Priester Daens was iemand die zich inzette voor de onderdrukten en van niemand bang was. 

    Ik dacht bij mijn eigen zichzelve, als er nu één man is die me wat over politiek kan leren dan is het  Daens wel, dus ik begon daarnet een korte zoektocht  via Google.

    Ik heb hoogstens een kwartiertje gelezen en er natuurlijk geen ellenlange studie van gemaakt, het was niet de bedoeling dat ik een thesis ging schrijven, ik ben gewoon even kort  - met stijgende verbazing - van het één woord naar het ander gesprongen,  en ik zet het gelezene voor u op een rijtje.
     

    ... Bron:
    http://users.pandora.be/VNJ-Mere/adolf_daens.htm


    In 1893 stelde Adolf Daens het programma op van de nieuw op te richten Christene Volkspartij. Hij zocht naar samenwerking met de conservatieve Katholieke Partij, die op dat ogenblik het bewind in handen had, maar dit bleek onmogelijk, vooral door de halsstarrigheid van haar voorzitter Charles Woeste. De Christene Volkspartij nam aan de verkiezingen van oktober 1894 deel, met Adolf Daens als eerste kandidaat op de lijst. Wegens 'vergissingen' werd hij niet verkozen, maar de Kamer gelastte een nieuwe verkiezing voor het arrondissement Aalst, waardoor hij op 9 december 1894 kamerlid werd (tot 1898).

    ....

    Reeds jaren lijdend aan een hartkwaal, overleed Daens op 14 juni 1907, na zich te hebben onderworpen aan de beschikkingen van zijn bisschop. De Christene Volkspartij zette de strijd voort tot aan de Eerste Wereldoorlog. Nadien versmolt ze met 'Het Vlaamsche Front'.

    °°°°°°°°

    dat “VLAAMSCHE FRONT” intrigeerde me,  dus ik tikte het woord in Google  en kreeg de volgende site:

    Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Frontpartij

    Frontpartij is de officieuze benaming, voor de in 1919 gestichte, Vlaams-nationalistische partij Het Vlaamsche Front. Deze partij ontstond enerzijds uit de Vlaamse Frontbeweging en anderzijds uit activisten uit de Eerste Wereldoorlog. Zij kan beschouwd worden als de eerste echte Vlaams-nationalistische partij in Vlaanderen en ijverde onder andere voor amnestie van de activisten. Hoewel het Vlaams-nationalisme even oud is als België, zouden de eerste flaminganten tot 1919 onderdak zoeken bij bestaande partijen. Vooral in de Katholieke Partij waren zij sterk vertegenwoordigd. In 1937 zou de Frontpartij overgaan in het Vlaams Nationaal Verbond. Deze overgang werd o.a. tot stand gebracht door de tussenkomst van de Groot-Nederlandse historicus Pieter Geyl, die een vereniging wou van alle vlaams-nationalistische partijen. Geyl was echter blind voor de nationaal-socialistische banden die het VNV op dat moment vertoonde. Herman Vos, boegbeeld van de Frontpartij stapte bij die beslissing over naar de BWP.

     °°°°

    Oef, wablieft er u, voor een Britse even een schok....de Christelijke volkspartij was ooit versmolten met ‘Het Vlaamsche Front’ een  Vlaamse Frontbeweging, Vlaams-nationalisme, allemaal woorden waar ik meer over wou weten, ik zocht verder op Google en ik kreeg de volgende uitleg:

     

    Vlaams-nationalisme is een nationalistische stroming die een onafhankelijk Vlaanderen beoogt.

    °°°°

    Efkes wat dieper graven om goed te begrijpen wat nationalistisch is ( ik ben maar tot mijn zestien jaar naar school geweest) en ik lees:

    Nationalisme is een vorm van groepsbewustzijn die zich uit in een sterke voorkeur voor eigen volk en land - "Blut und Boden" - en kan zich uiten in miskenning van andere naties (xenofobie) en een streven naar machtsuitbreiding ten koste van andere groepen en benadrukt dat mensen zich met elkaar verbonden voelen door godsdienst, cultuur, taal, landsgrenzen of gemeenschappelijke voorouders. Het komt zowel voor bij democratische staten, als bij dictaturen en andere autoritaire staten.

    Het verschijnsel nationalisme kwam op met de opkomst van de natie (afgeleid van nasci, natum = geboren worden). Vaak wordt dit ook gebruikt door een kleinere groep om zelfstandigheid te vragen en zich af te scheiden van een grotere natie.

    Er bestaan grofweg drie vormen van nationalisme. Het staatsnationalisme, het volksnationalisme en het politiek nationalisme

     Na de Eerste Wereldoorlog verscheen de Frontpartij op het Belgische politieke toneel en vormde de eerste Vlaams-Nationalistische fractie in het parlement. Na het uiteengroeien van deze partij, onder andere om ideologische redenen, nam een deel zijn toevlucht tot het Verbond van Dietse Nationaal Solidaristen van Joris van Severen. Anderen zochten hun heil in het Vlaams Nationaal Verbond van Staf de Clercq. De collaboratie tijdens de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende repressie zetten het Vlaams-Nationalisme voor jaren buitenspel.

    Pogingen, zoals de Vlaamse Concentratie en de Christelijke Vlaamse Volksunie, om met een nieuwe partijpolitieke formatie van wal te steken hadden weinig succes. De in 1954 opgerichte Volksunie had meer bijval en werd een factor waarmee rekening diende gehouden te worden in de Belgische politiek. Ze groeide uit van een zweeppartij tot een beleidspartij.

    De rechtse en radicaal anti-Belgische vleugel van de formatie scheurde zich af na de goedkeuring van het Egmontpact. Twee partijtjes, de VNP en de VVP, respectievelijk onder leiding van Karel Dillen en Lode Claes, vormden de basis van wat later het Vlaams Blok zou worden.

    De populariteit van de Volksunie bleef in dalende lijn en kon zich niet meer herstellen. In 1992 stapte een deel van de mandatarissen onder leiding van voorziter Jaak Gabriels over naar de VLD. In 2001, na hoogoplaaidende spanningen viel de partij uit elkaar. De Nationalistische vleugel onder leiding van Geert Bourgeois richtte de Nieuw-Vlaamse Alliantie op.

    °°°°°

    Wablief..... ik ben tien minuten op het internet en ik leg een verband tussen Daens, het ontstaan van de Christelijke Volkspartij en  het ontstaan van het Vlaams belang  .... honderd jaar later moet ik dus tot de vaststelling komen dat het Vlaams Belang er niet zou geweest zijn zonder Priester Daens en de Christelijke Volkspartij.

    Ik geef het op, ik zie het niet meer zitten, ik ga proberen te stemmen op een partij waarvan ik hoop dat ze niet enkel en alleen uit eigenbelang handelen, een partij waar er mensen zijn die willen  luisteren naar wat hun kiezers zeggen en vragen en niet enkel zichzelf mooie woorden willen horen uiten en daarvoor een dikke pree binnenrijven.

    Ik moet en wil ook absoluut stemmen,  uit respect voor alle vrouwen voor mij,  die heel hard gestreden hebben om ons dat stemrecht te geven.

    Maar om te eindigen met de woorden van Titipoes:

    Wij hebben te weinig echt grote morele leiders. Het zijn conflict vermijders, ijdeltuiten die steekvlammen oplaten omdat ze weten dat juist die goed liggen.

    Spijtig hé?

    02-10-2006 om 13:00 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (14)
    01-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.moeilijke keuze...

    Free Image Hosting at www.ImageShack.us



    Toen God je schiep
    Toen zag hij

    Dat slechts één hartje

    Hem restte

    Hij gaf het rechterdeel aan jou

    De linkerhelft aan ons

    Wistte de herinnering

    Aan dit ontstaan

    En liet ons vreemde wegen gaan

    Maar het hart leeft

    en bij elke klop
    Roept het de ander

    tot vereniging op

    Zo zijn we gescheiden

    Ver van elkaar

    En toch verbonden

    Want bij de laatste slag

    de laatste wonde
    Wordt de eenheid

    Toch teruggevonden

     

    Voor het doopsel van Seppe
    op 1 oktober 2006


     Gedicht van Ronald Milo

     




    Van Ronald Milo °°°° °°°° - de woordvirtuoos van seniorennet - had ik twee gedichten gekregen bij de geboorte van Seppe. 
    Vandaag wordt Seppe gedoopt en moest ik een keuze maken, wreed moeilijk, maar ik heb uiteindelijk toch voor het tweede gekozen, alhoewel het eerste ook al ingekaderd is. 
    Misschien moet ik de kinderen zelf laten kiezen welk ze het mooist vinden.

    01-10-2006 om 21:50 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (3)
    30-09-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nee Kamiel geen haringen, 't zijn paddestoelen vandaag!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen












    ’t Is herfst dus we eten:

    Paddestoelen in een zakje

    Nodig:

    Paddestoelen - alle soorten, en veel, tel de mensen die eten, denk eraan : ze krimpen veel, de paddestoelen natuurlijk, niet de mensen.

    Flink wat halfvoorgekookte patatjes in stukjes – nen hele grote in bv. acht stukjes, ne middelmatige in vier en ne kleine in twee of op z’n eentje, ook genoeg zodat iedereen een portie in zijn zakje heeft.

    Een kippenborstje per persoon, waar je inkervingen in maakt zodat de smaken er goed kunnen in dringen,
    en goei glas goei witte wijn
    een slokje mandarin likeur
    een slokje pernod
    een heel fijn gesnipperde ui
    een heel fijn gesnipperde teen look
    Tijm
    Peper en zout
    Een losgeklopt tikkeneike en een patisserie borstel
    (een bijeen gefrommeld proper stukje keukenrol kan ook als je geen borsteltje hebt)
    Genoeg Aluminium folie om een zakje te maken voor elke persoon aan tafel.

    In een grote kom doe je de paddestoelen, daarbij de halfgaargekookte aardappeltjes, ui en look, de tijm, peper en zout, het glas wijn en andere drankjes, de kip filetjes en dan,  
    netjes en zachtjes alles voorzichtig onderscheppen met je proper gewassen pollekes.

    Het aluminium papier dient om een zakje te maken.
    Dat zakje moet ruim genoeg zijn want dat gaat nog wat opblazen in de oven.
    Ge neemt een groot rechthoekig stuk en vouwt dit al dubbel, da’s een beetje sterker, dan smeert ge langs de kanten uw losgeklopt tikkeneike met een borstel – dan plakken de kanten wat beter.
    Ge vouwt uw alu-papier tot een vierkant zakje, let goed op dat de kanten plakken, en plooit de kanten dan ook nog eens een paar keer om, het zakje mag niet lekken – hou er rekening mee dat ge één kant moet openlaten, want uw paddestoelmengsel moet er nog in met het stuk kip.

    Als ge een mooi zakje gemaakt hebt, schept ge een mooie portie paddestoelen en aardappel mengsel in uw zakje, en zorg ervoor dat er in elk zakje natuurlijk een kippenborstje zit.

    Dan vouwt ge de bovenkant nu ook goed toe nadat ge de randen ook met het eimengsel bestreken hebt, nog een paar keer de rand goed omvouwen zodat het niet gaat lekken, hou er rekening mee dat het zakje door de stoom wat gaat uitzetten, dus een beetje plaats laten!

    Uw oven is inmiddels hoop ik al voorverwarmd tot 200°C en daar legt ge nu de gevulde aluminium zakjes in op een bakplaat of in een ovenschaal (ze moesten eens lekken) en laat ze lekker stoven voor een 25 à 30 minuten.

    De zakjes worden nog altijd gesloten op een groot bord opgediend en pas aan tafel met veel flan-flan opengeknipt.

    Mmmmmmm.......ruikt ge de heerlijke herfstgeur die uit de zakjes opstijgt?

    30-09-2006 om 22:39 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (8)
    29-09-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik zeg - jij denkt : Chia, we miss you!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen










     
    • Elf :
    • Troll :
    • Duivel :
    • God :
    • Fee :
    • Geest :
    • Hobbit :

     

    Jullie weten hoe het gaat nietwaar, gewoon de woordjes kopiëren en daarna terug plakken bij de reakties. 


    PS.   Staan er bij jullie ook nu zo van die onnozele, grijnzende smileys wanneer je een bericht toevoegt?  Ze staan bij mij bij 'Inhoud van uw bericht' en ik probeer al een hele avond om ze uit mijn bericht te houden, net als die vervelende prefix.... ik geef het op, doe maar alsof je het niet ziet!

     

     

     



    29-09-2006 om 00:08 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (24)
    27-09-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.afscheid van ons Florreke...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen










    Ge moet eigenlijk een hondenmens zijn om te begrijpen hoe ik me nu voel.

    Verleden week zaten ventje en ik ons nog heel boos te maken op dat dat madammeke van Blankenberge met haar dik Jack Russeltje in het nieuw TV programma ‘de hondenfluisteraar’.

    Voor haar was haar hondje een kind, maar wel een heel stout kind, want het plaste overal in huis en beet iedereen, tot de dierenpsycholoog (jaja, die bestaan blijkbaar ook) uiteindelijk zo moedig was om haar te zeggen dat het beter zou zijn voor het hondje indien ze het wegdeed naar een andere familie, of gewoon liet inslapen.

    De dierenpyscholoog voorspelde dat in de nabije toekomst het hondje hoogstwaarschijnlijk iemand zou bijten en dan zou moeten afgemaakt worden.

    Maar enfin, ik dwaal zoals gewoonlijk weer af.

    Ventje en ik zijn dus van een heel ander slag hondenliefhebbers.

    Onze hond kende zijn plaats, helemaal onderaan in de rangorde van onze familie en dat is altijd zo geweest, met als gevolg dat we hem ook altijd en overal konden meenemen. Op reis, op restaurant, of op bezoek. Je hoorde of zag hem niet.

    Zo lang hij mijn knoesels ( ‘enkels’ for ze dutch and ze westvlamingen) in de buurt van zijn snuitje voelde was het goed.

    Ik heb altijd voor zover ik me kan herinneren een hond gehad als kind, mijn zus had een kat, zij was een kattenmens, dan waren er verder nog kippen en konijnen, maar die waren er voor de eieren en het vlees, dus we probeerden ons daar niet te erg aan te hechten.

    Verder hadden we nog een paar peruchkes (parkieten), waarvan ene zo tam dat die vrij thuis mocht rondvliegen.

    Dat alles én vier kinderen, ge begrijpt, het was bij ons een heel drukke menagerie.

    Maar om terug op onze hond te komen.

    Mijn ouders waren niet rijk, enfin om een kat een kat te noemen, ze waren straatarm en op een bepaald moment zijn we verhuisd naar een sociale woning, een prachtig appartement in’t midden van een park, met een echte badkamer. Pure luxe .... ge kunt u voorstellen hoe we voordien woonden als we een sociale woning pure luxe vonden.

    Het enige verschrikkelijke aan die verhuizing was dat we onze toenmalige hond moesten wegdoen. Honden niet toegelaten!

    Weken aan een stuk heb ik geweend, maar hij kreeg een goede thuis en we mochten hem zelfs komen bezoeken.

    Toen nam ik me voor om nooit meer dieren te houden.

    Maar ja, zoals ik zei: eens een hondenmens, altijd een hondenmens. Engelsen zijn er voor bekend, of zijn dat nu paardenmensen, ik wil het kwijt zijn. Milo zal het wel weten.

    Zo lang we in een appartement woonden hadden we dus geen hond, maar toen kochten ventje en ik ons huisje met een tuin en ja, .... wat dacht ge? Bibieke wou terug een hond.

    Bij een huis met tuin hoort een hond. Hondenliefhebbers logica.

    Toevallig bracht een kennis rond die tijd een puppy mee dat hij gered had van een verdrinkingsdood op een boerderij in Frankrijk, de puppy was maar enkele weken oud, eigenlijk te jong om al van zijn moeder weg te zijn, en zijn lijfke krioelde van de parasieten.

    Mijn hart smolt en ik kreeg van hem het hondje. Zelfs de dierenarts had nog nooit zoveel parasieten op één hondje gezien, normaal mag het niet, maar deze moesten we stante pede een bad geven met een shampoo tegen parasieten.

    Ik wou het beestje – geloof het of geloof het niet – Kamiel noemen, maar onze jongste zoon vond dat geen hondennaam en koos de naam Flor.

    Als ik eerlijk moet zijn, Flor was een ongelooflijke schat, maar hij was een volslagen neuroot. Op onze voordeur hangt wel een grote sticker: BEWARE OF DOG, maar als de bel ging kroop hij onmiddellijk ver weg onder de zetel, moed was niet zijn sterkste karaktertrek.

    Als er iemand hard riep of er was plots lawaai dan moest hij van’t verschieten braken. Tijdens een onweer zat hij altijd in mijn nek te bibberen en alhoewel hij beneden sliep, waren we verplicht om hem dan boven te halen, waar hij zo ver mogelijk onder ons bed kroop en we voelden hem nog trillen door ons matras.

    Hij was puur vuilbak-ras. Inteelt in zijn ergste vorm. Maar toch was hij een knap ventje geworden.

    Iedereen sprak ons aan om te vragen welk ras het was en toen we antwoordden: “vuilbak want zijn moeder hing in de vuilbak en heeft nooit de vader gezien” waren er velen die zeiden dat ze zeker waren dat hij een Tibetaanse Terriër was.

    Voilà, dat was onze Flor. Zo zot als een achterdeur, volslagen neurotisch maar ongelooflijk knap.

    Ik nam hem vroeger mee naar mijn werk in een kartonnen doos tot hij die ontgroeid was, van toen af lag hij aan mijn voeten onder mijn bureau en hij is blijven meegaan tot ik stopte met werken.

    Mijn bazin werkte beneden en aan haar voeten lag haar grote hond, een kruising Briard/Labrador en boven lag mijn pseudo Tibetaanse Terriër.

    Dikwijls lagen ze naar elkaar te kijken, de ene onderaan de trap, de andere boven, precies Romeo en Julia.

    Ik wil jullie bedanken voor de reakties en mailtjes, ze waren hartverwarmend en ik heb hier gisterenavond aan de computer gelijk een klein kind zitten wenen, enfin ventje en ik hebben de hele dag zitten wenen en we hebben het nog steeds heel moeilijk.

    De nuchterheid van kleinzoon 1 deed ons daarnet dan echter toch weer in de lach schieten.

    “Nu gaat het hier tenminste niet meer zo hard stinken hé nana” was zijn allereerste, troostende opmerking. Flor had de laatste paar jaar de bijnaam Stinkywinky gekregen omdat hij de meest afgrijselijke winden kon laten.

    Nadien zei kleinzoon 1 weer even nuchter “ en ge gaat veel geld sparen ook nana, want nu moet ge die speciale worst niet meer kopen voor Flor, en weet ge nu moeten we niet meer oppassen in de tuin want er zullen geen strontjes meer liggen die ge vergeten op te rapen zijt“.

    Toch zijn al zijn vragen nog niet beantwoord, die gaan nog komen, ik voel het in mijn knoken....ik ken mijn kleinzoon!

    Zoon 2 heeft Flor naar de dierenarts gedaan en is erbij gebleven, ventje en ik konden het niet opbrengen. Zoon 1 wou ook meegaan, maar de dierenarts wou het liever tijdens de dag doen als er geen mensen in de spreekkamer waren.

    Ik wou Flor in onze tuin begraven maar ventje zag dat niet zitten, dus we hebben besloten om hem in het dierencrematorium van Boom te laten cremeren en zijn as daar te verstrooien.

    Toen zoon 1 gisterenavond afscheid nam van ons, drukte hij me iets klein in mijn hand en fluisterde in mijn oor: “dit moest ik u van de dierenarts geven”.

    Toen hij weegreed keek ik naar mijn hand, in een heel klein plastic zakje had ze een plukje haar van Flor gestoken.

    Lap....daar komen de waterlanders weer.

    27-09-2006 om 17:35 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    » Reageer (12)
    26-09-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ons Florreke,

    met ongelooflijke droefheid
    hebben we vandaag
    afscheid genomen
    van onze lieve hond

    Flor

    Free Image Hosting at www.ImageShack.us 

    we kregen hem
    in augustus 1991
    en namen afscheid
    vandaag
    26 september 2006

    26-09-2006 om 22:50 geschreven door BOJAKO  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    » Reageer (16)


    Inhoud blog
  • Olà
  • een kat op een hete tinnen dak ...
  • lalalalala....die mooie zomer ....
  • to blog or not to blog ...
  • warm en koud en besparingen ...
  • het moet niet altijd serieus zijn .... :-D
  • een stadje doen ...
  • nooit gedacht dat ik zo iets zou posten ...
  • Op verzoek van veel vrienden hervat ik mijn blog …
  • eventje terug ...

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek
  • Sugar mummy
  • Sugar mummy
  • Sugar mummy
  • Sugar mummy
  • Sugar mummy

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    100%
    150%
    200%
    LOEP


    Foto

    kleinzoon 1


    Foto

    kleinzoon 2
    Foto

    kleindochter
    Foto

    kleinzoon 3


    Foto

    kleinzoon 4


    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    barbara1950
    blog.seniorennet.be/barbara
    Startpagina !

    Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • HUISMUSJE 1

  • Zoeken met Google




    Archief per maand
  • 01-2017
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 12-2005
  • 11--0001

    ik zou niet nee zeggen indien ze het moesten vragen...
    maar ze vragen het niet......

    I wouldn't say no if they asked me....
    but they don't ask me.....


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • voor info over dyslexie moet je bij sprankel zijn!

  • Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • of voor nederland bij Balans


  • Mijn favorieten
  • SeniorenNet.be
  • kING OF THE CASTLE

  • Je zet bij 'King of the castle ' wel best eerst mijn blogmuziekje af en wacht even tot het bestand gedownload is...de tekst is bangelijk.
    Before you open this link, turn off my blog music at the top right!
    Wait until it opens...listen to what he sings - it's worth it!


    Zoeken in blog



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!