|
Voilà….de feestdagen en de solden heb ik met glans doorworsteld en overleefd. Het wordt hoe langer hoe moeilijker. Mijn knoken willen niet zo goed meer mee. :-)
Nu nog de felle storm die ons landje teistert overleven en dan beginnen we met goede moed aan een nieuw jaar.
Oudejaarsavond brachtten we door bij broer 2 en schoonzus, samen met onze goede vrienden en het was heel plezant, het was middernacht voor we het goed en wel wisten. Veel te veel eten natuurlijk, zodat iedereen nadien met een gevulde schotel huiswaarts trok.
Aangezien ik de Bobette van dienst was had ik me beperkt tot een glaasje champagne en een glaasje wijn en daarna sloten koffie, met als gevolg dat ik de ganse nacht daarop heb wakker gelegen natuurlijk.
Nieuwjaarsdag waren we uitgenodigd bij zoon 2 en zijn vrouwtje en ook daar was er zoals altijd overvloedig eten en drinken voorzien. Ook daar vertrokken we weer met een gevulde schotel.
De kleinkindjes lazen hun nieuwjaarsbrief voor en samen met de andere grootouders en overgrootmoeder keken we naar de Geert Hoste show.
Ik zal eerlijk zijn: ik keek naar delen van de show, want dankzij de slapeloze nacht vielen mijn kleppen om de haverklap toe. Het werd door mijn schuld dan ook niet laat en die nacht sliep ik als een roos.
De volgende dag kwam zoon 1 met de twee oudste kleinzoontjes, ook zij kwamen hun nieuwjaarsbrieven voorlezen. Schoondochter kon er spijtig genoeg niet bij zijn, want zij had nacht en moest slapen.
“Kom shoeke” zei Mr. Silver de daaropvolgende dag: “ ’t zijn solden, we gaan naar ’t stad”.
Ik heb nog nooit een man gekend die zo graag shopt als mijne zilveren. Niet voor zichzelf, maar voor mij. Mijn kleerkast puilde al uit, nu barst het aan de voegen.
Wanneer de lente begint moet ik dringend eens rommelen en wegdoen wat ik niet meer draag.
Ondanks het stormweer is Mr. Silver nu met Molly een flinke wandeling gaan maken, ik geef eerlijk toe dat ik liever thuisbleef.
Trouwens de weerman had tijdens het nieuws gezegd : “indien ge niet buiten moet, dan moet ge beter binnenblijven.” J
Seffens moeten we toch nog even naar de supermarkt, want zelfs de muizen vallen hier nu dood van de honger. Ik heb dringend nieuw voorraad nodig. De vorige dagen hebben we geleefd van de overschotten die we van de feesten hadden meegekregen. 't Is tenslotte crisis nietwaar?
Op het nieuws hoorde ik het 'goede' nieuws dat gepensioneerden weldra terug zullen moeten betalen voor tram en trein. Doemme toch ... ik had nog maar twee jaar te gaan om gratis te kunnen rijden en ik val er weeral naast. De euro ambtenaren daarentegen gunnen zichzelf wel een mooie opslag. 't Is niet eerlijk, maar wat doen we eraan?
Ze weten in Brussel waar ze het geld altijd kunnen vinden hé, bij de zwaksten die zich niet meer kunnen weren. De gepensioneerden en de zieken.
Ach ...morgen zie ik mijn blogmaatjes terug en ik verheug me er nu al op! Lekker bijbabbelen en onze zorgen vergeten over pot en pint.
Toedeloekes ….
|
