Hupsakee … weer een verjaardagsfeest achter de rug en weer een kilootje bij ... diepe diepe zucht!
Schwiegermutti werd 89 en dit werd gisteren uitvoerig gevierd met kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.
Kleindochter ( 8 jaar oud) nam plaats naast mij in het restaurant en fluisterde in mijn oor : “amaai zenne nana … onze papa heeft thuis een half uur bezig geweest met hoe we ons moeten gedragen op restaurant pffff... : we mogen geen scheetjes laten, ook geen boertjes, we moeten stil blijven zitten op onze stoel, geen grote stukken in onze mond proppen en met onze mond toe eten …dat is wel veel om te onthouden hé!” :-)
Kleinzoon 3 wou weten waarom Molly er niet bij was en nadat ik dit uitgelegd had vroeg hij me weer hoe honden kleine hondjes maken. Dit was voordien al eens ter sprake gekomen tijdens ons familie weekend in de Ardennen.
Ik vind het niet echt mijn taak om aan een vijfjarige uitleg te geven over de bloemen en de bijtjes en verwees hem hiervoor door naar zijn mama en papa, die vast en zeker thuis wel een kinderboekje met prentjes zouden hebben.
“Hebt gij dan geen boek met prentjes hoe hondjes puppy’s maken?” vroeg kleinzoon verwonderd en ik moest bekennen dat ik die boeken niet meer in mijn kinderbibliotheek had.
Hoewel koud, was het toch mooi zonnig weer en na het eten zijn we nog samen met Schwiegermutti en enkele vrienden buiten een terrasje gaan doen.
Buiten omdat het haar verjaardag was en omdat zij nog steeds graag rookt. Ze is het levend bewijs dat gerookt vlees bijzonder goed bewaart. Ze is samen met Mr. Silver de gezondste van ons allemaal.
Uiteindelijk werd het buiten op het terras toch te koud voor de niet rokers en trokken wij huiswaarts.
Molly had voor de eerste keer bijna een hele dag alleen thuisgezeten en haar vandalenstreken hadden zich beperkt tot het vermorzelen van een rekenmachine en het knabbelen op de afstandsbediening van de TV. Over de nieuwe reusachtige putten in onze tuin en de slijksporen in de keuken zullen we maar zwijgen.
Mr. Silver heeft vorige week al een afrastering gekocht en is nu weg om de bevestigings paaltjes te kopen. Het plan is dat we een deel van de tuin voor haar zullen voorbehouden en daar mag ze naar hartelust blijven putten graven. We hopen dat ons deel van de tuin daarna mooi en groen blijft en niet meer zal lijken op een maanlandschap. ;-)
|