Gelieve alle kleding te verwijderen bij einde wasbeurt.....

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik kijk naar mijn vuile keukenvloer en besluit dat het een dringende wasbeurt nodig heeft. 

Ik loop naar t‘kot om emmer en schuurborstel te halen en halfweg besef ik dat ik de brievenbus nog moet leegmaken. 

Ik loop naar buiten, de brievenbus zit propvol met de krant, reclame en enkele rekeningen.  Vooraleer ik begin te kuisen ga ik eerst de krant snel lezen, de reclamefolders weggooien en de rekeningen bekijken.

Ik  wil de krant en  de reclamefolders in de recyclagebak gooien en merk dat de bak propvol is, er kan geen papiertje meer bij.

Ik leg alle post terug op de tafel en besluit om eerst alle papier en andere rommel naar het recyclagepark te brengen.   Ik neem mijn autosleutels.

Hm….vermits ik de bank passeer op mijn weg naar het recyclagepark kan ik misschien best even de rekeningen betalen die bij de post zaten en wat geld afhalen. 

Ik ga op zoek naar mijn handtas waar mijn bankkaart in zit.  

Mijn handtas staat binnen op de tafel en ernaast staat een glas sap dat ik voordien wou opdrinken. 

Ik rommel rond in mijn handtas op zoek naar mijn bankkaart, maar eerst moet ik het sapje wat opzij zetten zodat ik het niet per ongeluk omver gooi.   Ik voel dat het sapje inmiddels te warm is geworden en loop naar de frigo waar ik het sapje even zal terugzetten om af te koelen. 

Op weg naar de keuken valt mijn oog op de vaas met bloemen die dringend water nodig hebben.  

Ik zet het sapje neer op het aanrecht in de keuken en vind daar mijn leesbril terug waar ik al de ganse dag naar gezocht heb.   Ik ga ze veiligheidshalve maar op mijn bureau leggen, maar ik ga toch eerst de bloemen even water geven,  dus leg ik de bril terug op het aanrecht.  

Ik vul snel een emmer met water en zie plots de afstandsbediening van de TV liggen.  

Iemand moet het op de keukentafel hebben laten liggen. 
Ik besef dat we ons straks een ongeluk zullen zoeken omdat we de afstandsbediening nodig hebben om TV te kijken en ik dan waarschijnlijk niet meer zal weten waar het ligt.  

Ik zal het wel onmiddellijk terug op zijn plaats te leggen, maar eerst ga ik toch die arme bloemen water geven.  

Ik giet wat water uit de fles in de vaas,  maar mors een beetje op de vloer.   
Ik leg de afstandsbediening, die ik onder mijn oksel geklemd had dan maar even terug op de keukentafel terwijl ik een doekje neem om het gemorste water op te kuisen. 

Ik hoor honden blaffen.  Verwonderd kijk ik rond want we hebben geen hond meer.   Ik besef plots dat het mijn nieuwe smart Phone is.  Ik moet er dringend terug een gewone beltoon op zetten.   Ik probeer me te herinneren op welke knop ik nu moet duwen om op te nemen, ik druk op een groene en terwijl ik hallo zeg zoek ik de handleiding.  
Te laat, de beller heeft al opgehangen. 

Nu hoor ik wel degelijk een bel rinkelen.   Ik zoek mijn gewone draagbare huistelefoon, ik vind het in een zetel achter een kussen.   Ik druk op het groene knopje, niets.. er wordt weer gebeld, het blijkt de bel van de voordeur te zijn.   Ik ren naar de videofoon om te kijken wie er staat maar ik zie niemand .  Ik doe de voordeur open en zie net een auto wegrijden.  Spijtig! 

Het geblaf begint weer en ik besef dat ik de smart Phone nu heb laten liggen waar de andere telefoon lag.   Ik ren terug naar de zetel en puffend neem ik op, net op tijd.  
Zoon aan de telefoon.  Kleindochter is  heel ziek en mag ze morgen komen aub?   Natuurlijk, ik heb me tenslotte opgegeven als noodopvang grootmoeder.  

Ik wou morgen wel mijn haren wassen en alles klaarleggen voor ons Valentijn weekend, dat zal dan tussendoor moeten gebeuren.

Ik hoor weer rinkelen…de gewone telefoon, oei die ligt nu in de hall op de kast.   Ik ren er naartoe en ben net op tijd.   Vriendin is aan de lijn.

We babbelen een tijdje over koetjes en kalfjes.

Ik kijk op mijn horloge en besef dat ik dringend moet beginnen koken.   Ik neem afscheid van vriendin en op weg naar de keuken zie ik een emmer vol water en ik vraag  me af wat ik eigenlijk van plan was te doen.  

Op het einde van de dag is de vloer niet gekuist.

zijn de rekeningen niet betaald,

staat er een glas warme sap op het aanrecht,

hebben de bloemen niet voldoende water gekregen,

steekt mijn bankkaart nog steeds in mijn handtas,

kan ik de afstandsbediening en mijn leesbril niet vinden en weet ik niet meer waar ik mijn sleutels heb gelaten.  

Ik pieker me suf hoe en waarom ik die dag niets gedaan heb, want ik weet héél goed dat ik de hele dag bezig ben geweest en ik ben ook héél moe.  

 :shock: