|
Héhé, we zijn terug thuis .... lekker voldaan en volgegeten (broer 1 kookt zoals ons moeder het ons geleerd heeft, heel lekker dus), we hebben ook de goede zuivere Ardense lucht opgesnoven, alléé een beetje toch want het was er al even slecht weer als hier waarschijnlijk.
Broer 1 en ventje komen heel goed overeen en zijn allebei fervente doe-het-zelvers.
Als we daar in de Ardennen zijn maken we altijd van de gelegenheid gebruik om even naar Luxemburg te rijden om onze naftbak te vullen (jaja Belgen kunnen ook zuinig zijn).
Maar op weg naar de grens stopten we eventjes aan een grote Brico omdat broer 1 een nieuwe WC nodig had. Hij is zijn huis nog aant verbouwen.
Ik denk toch dat dit de reden was, want de Brico is voor mannen wat het Shopping Center is voor vrouwen.
Ze beginnen te kwijlen voor ze de draaideur door zijn.
Schoonzus en ik sleften er achteraan want voor vrouwen is de Brico nèt niet het aardsparadijs.
Int Shopping Center hebben ze tenminste terrasjes waar de mannen lekker een pintje kunnen zitten drinken terwijl de vrouwtjes shoppen, maar in den Brico zijn ze nog niet op dat gedacht gekomen.
Broer 1 kreeg van zijn dochter een nieuwe WC als geschenk voor zijn verjaardag (t ja .... wat moet ge kopen voor een man die alles heeft ?) - en die aankoop duurt wat langer dan de aankoop van een paar schoenen.
Ventje en broer humden en haaden bij elke pot, vergeleken en keken en na verloop van tijd hadden ze dan toch de geschikte troon gevonden.
Daarna reden we wat verder naar de grens en werd ons wagentje volgetankt, een fles goedkopere cognac (in Luxemburg ist goedkoper?!) gekocht en dan terug huiswaarts.
Broer 1 heeft een speciale verhouding met autos, hij heeft dit al sinds hij kon lopen, hij is om het zacht uit te drukken verzot op alles wat met autos te maken heeft; mekaniek, rijden en autokoersen, noem maar op, alst vier wielen heeft ligt hij ofwel eronder ofwel zit hij achter het stuur.
Maar...eens achter een stuur dan wordt hij ook op slag Schumacher of Jacky Ickx....
Hij nam dan ook om ons een plezier te doen the scenic route naar zijn huis, door berg en dal maar tegen een snelheid dat niet zou misstaan in de Rally van Monte Carlo.
Ik hield me verbeten vast aan mijn handvatje achter in de auto en prevelde met mijn ogen stijf toegknepen het ene schietgebedje na het ander.
De Ardense bomen, valleien, rivieren en al dat moois suizden ongezien aan me voorbij.
Broer genoot zichtbaar, ik zag het aan de achterkant van zijn oren toen ik even in een trage bocht durfde piepen.
Héhé zei hij heel ontspannen: plezant als ge hier wat beter uw weg begint te kennen hé?
Ik mompelde verbeten iets tussen mijn tanden terug maar dat durf ik hier niet neerschrijven want af en toe leest hij mijn blog.
Met knikkende knieën en een toegeknepen keel was ik heel blij toen ik hun huisje in de verte zag opdoemen.
De volgende dag was het karnavalstoet in Laroche en neef 1 ook op bezoek voor de verjaardag - vroeg of ik geen zin had om met hen mee te rijden.
Ik heb nog niet in de auto gezeten met neef 1 en weet niet hoe hij rijdt; maar ik was nog niet bekomen van de bergrit van de vorige dag en heb ventje alleen met hen weggestuurd. Ze hebben zich reuze geamuseerd en ventje bracht met een stralend gezicht een zakje snoep voor me mee dat hij van straat opgeraapt had.
Hij heeft tijdens dit weekend wel een bijnaam gekregen Loverboy maar das een ander verhaal....
|
