|
Iedereen beleefde de grote verkiezingsdag gisteren op zijn manier. Ventje en ik stapten lekker langs de zonnige kant van de straat naar het gemeente schooltje waar we al jaar en dag in hetzelfde lokaal electronisch stemmen.
Verrassend deze keer was wel de half om half mix van allochtone Belgen en autochtone Belgen die aan tafel zaten.( indien deze twee woorden niet langer politiek correct zijn, neem me dit dan niet kwalijk, ik weet niet langer welke woorden gebruiken). Dit was een primeurtje. Couleur locale en moet kunnen zoals we hier in nu in bepaalde districten van Antwerpen zeggen.
Onze keuzes waren al lang gemaakt en met de computer hadden we al verschillende keren voordien gestemd, er was geen wachtrij, dus ventje en ik waren op een ik-en-een-gij buiten.
Toen begon pas het echte stemwerk: schwiegermutti....
Schoonma had al weken vreselijk last van de zenuwen omdat ze ongelooflijk bang was van de computer, voor haar was dit nieuw, zoals waarschijnlijk voor veel mensen.
Begrijpelijk ook, het menske is 83 en heeft al jaar en dag overmatig last van haar zenuwen en moest dus ook al lang op voorhand meermaals gerust gesteld worden.
Al zeker twee weken zeggen we elke keer:
ge moet niet ongerust zijn ma, t is spotgemakkelijk, t is net zoals geld uit de muur nemen, dat kunt ge nu ook! Wij gaan u wegdoen en begeleiden u naar binnen. Binnen wordt ge opgewacht door een vriendelijke mijnheer of mevrouw en die gaan u uitleggen hoe de computer werkt.
Schoonma is echter niet snel gerustgesteld en toen we gisteren rond tien uur belden om te zien of ze al klaar was, hoorden we nog de zenuwen via de telefoon door haar lijf gieren.
Wacht ma, ich bin nok nie klor, ich weit nie wa ondoen, ich bien soe senuwachtig, booshma booshma...du vershtots nie oe moeilak da is vur die aawe mens.
Ik stelde haar voor de elfendertigste keer gerust dat ik dit wel verstond en noteerde dat we twee uur later haar pas mochten komen ophalen, want zoveel tijd was nodig om te beslissen wat ze die dag qua kledij moest dragen.
t Ja wat is nu de gepaste etiquette kledij om te gaan kiezen?
Twaalf uur klokslag stonden we met de auto haar op te wachten.
Zoals steeds was ze gekleed om door een ringetje te halen. Haren netjes in de krul, de gepaste juwelen aan en...
Ich habe maain roede trooi ongedon...oeioei....noe ich bin precies ein communist, waarop ik zei: troost u ma, de kleur van de socialisten is ook rood, ze gaan het u zeker niet kwalijk nemen want ik had schrik dat ze terug naar binnen wou om een ander truitje aan te doen.
Aangekomen aan haar stemlokaal, ondersteund door ventje aan de ene arm en ik aan de andere, staken de zenuwen met geweld hun kop weer op.
Goshpodin, aaiaaai, ich weit nieks, ich weit nie oep wie ich mut schtemmen.
We stopten dus in het stembureau voor de lange lijsten die uithingen voor het stemlokaal waarop alle nummers en namen vermeld stonden.
Kijk ma, hierboven staat een nummer, daaronder staat de naam van de partij, kijk nu naar de partij waarvoor ge wilt stemmen en onthoud die nummer voor seffens.
Moh Shaakie.....ich kan nicht so lang onthouwen, ich bin so senuwachtig, ich weit nie oep wie ik muss schtemmen, ich wil oep die schoene joengen schtemmen.
Waarop ik natuurlijk met verbazing vroeg: welke schone jongen bedoelt ge precies ma?
Awel die schoene...oep die fotos....ich kenne noam nicht meer van die zeenuwe.
Bedoelt ge misschien Patrick Janssens ma?
Jaaaahhhh..... die ist....is hiel schoene, liefe joenge en iel friendelaaik, oep welke noemer moest ik dan schtemme?
Ja ma, als ge Patrick Janssens bedoelt, dan is dat de SPA"
"Wa ist da SPA?" - "dat zijn de socialisten van vroeger ma en ik wees de lijst met de nummer erboven aan, die schone jongen staat daar op die lijst.
Ventje voerde daarop zijn gerustgestelde moeder mee tot aan de deur van het stemlokaal en toen nam iemand haar van hem over.
Ik zette me intussen even buiten op de speelplaats op een bank in het zonnetje.
Een klein half uur later kwam schoonma stralend minus haar zenuwen terug buiten.
Niet zo moeilijk hé ma? Viel het mee? zei ik opgewekt.
Ach....Shaakie....zoen schoen joengen hat maai geholpen, zoe friendelaaik....
Schoonma straalde.... het was achter de rug, de zenuwen konden weer eventjes bekomen.
Twee schoon jongens op één dag, wat kan een drieëntachtige dame nog meer wensen.
Ik hoop dat Patrick Janssens beseft dat hij minstens één stem extra heeft gewoon omdat hij zon schoon joengen is....
Dat is waarschijnlijk de verklaring voor zijn talrijke voorkeurstemmen: hij ligt heel goed in de markt bij de oude madammekes...
Patrick man, volgende keer zeker niet vergeten om de bejaardenhomes te bezoeken, ge doet de oude hartjes sneller slaan!
|
