Zondag hebben we één dagje te vroeg met Schwiegermutti, kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden mijn tweeënzestigste verjaardag gevierd.
Het was een heerlijke namiddag, enkel de regen was een domper, want dan konden de kleinkinderen niet in de tuin spelen.
Tweeënzestig...ik ben er nog altijd niet goed van. Ik word een echt oud madammeke.
In mijn hoofd zit nog steeds diezelfde twintigjarige, maar mijn body is zoals de carrosserie van onze oude auto, serieus aan't verslijten!
Maar kom, ik wil gelukkig zijn voor al het goede in mijn leven en niet stilstaan bij de kleine en grotere mankementjes.
Daarom ook voor al mijn lieve familie en vrienden die me verjaardagswensen toezonden, hierboven een welgemeende gezongen : Dank U - Thank You.
Nu snel terug naar beneden, want Tibo is vorige week welgeteld drie halve dagen naar de kribbe geweest en heeft nu weer flink "de Spaanse Spetter" ...
Gelukkig is Mr. Silver met de opruim van ons feestje bezig.
Hij heeft ook zijn uiterste best gedaan als sous-chef bij de voorbereidingen van het eten.
Ge ziet ... de wonderen zijn de wereld nog niet uit hé :-)
|