|
Gisterenavond laat zaten we nog steeds te wachten op een telefoontje over de gezondsheids toestand van Seppe. De ziekenhuizen zitten blijkbaar overvol en schoondochter kreeg de raad om Seppe nog even thuis te houden, hij was blijkbaar nog niet voldoende uitgedroogd (?!) Zijn lippen waren nog niet gesprongen en hij plastte nog en er bleef nog af en toe wat in zijn maagje. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Er werd toen besloten om dan maar de volgende ochtend af te wachten en met Seppe op controle naar de kinderarts te gaan, zijn zusje zou dan bij ons komen, want bij haar was de maag-darm infectie al een beetje beter, maar nog niet goed genoeg om terug naar de kribbe te gaan.
Op mijn agenda stond ook dat de twee andere kleinzonen van school dienden gehaald te worden en omdat het woensdag was, in de namiddag bij ons zouden zijn tot hun mama wakker was.
Wakker, maar nog niet heel fris of monter sprong ik dus vanmorgend om vijf voor acht mijn bed uit. Ik had me wat overslapen en deed in nachtkledij de deur open voor zoon 2 en kleindochter. Ik was net op tijd beneden.
Kleindochter plus bagage werd afgeleverd met de uitleg dat zij nu terug aan de beterhand was, de dag ervoor had ze nog slechts één keer stoelgang gehad en die was vrij normaal geweest.
Oef...
Zoon 2 dan aan de deur uitgezwaaid en met kleindochter naar binnen. Om mijn hersenen even de kans te geven om ook te ontwaken een DVD van Barbapapa opgezet voor kleindochter. Kleindochter was helemaal niet geïnteresseerd in Barbapapa en zijn familie en begon liever met het uitladen van de speelkoffer.
Ventje strompelde uiteindelijk wat later ook naar beneden en nam zijn tas koffie en de krant.
Kleindochter keek plots heel zorgelijk naar ons en zei klagend ....kakaaaaa.....
Met kleindochter de trap op naar de badkamer om haar te verschonen, inderdaad kakaaaaa, veel, héél veel kakaaaaa....nèt wat je nodig hebt s morgens vroeg op een nuchtere maag.
Kleindochter werd gewassen en kreeg een mooie, verse pamper aan.
Vijf minuten later terug......kakaaaaa...... en wij terug naar boven, inderdaad, terug een pamper vol en nu was de substantie al iets minder vast. Ze werd weer netjes verschoond en we gingen de trap weer af naar beneden. Ik was even later met haar in een boekje aant lezen en terug.....kakaaaaaa..... Om een lang verhaal kort te maken, acht pampers VOL met een steeds vloeibaarder en steeds meer onwelriekend wordende substantie, op een uurtje tijd. Het kind liep gewoon leeg. We hadden het verschoonkussen en de pampers uit de badkamer al naar beneden gehaald en op de tafel gelegd.
Omdat ik wist dat haar mama naar de dokter ging met Seppe, probeerde ik haar te telefoneren, want ik vond dat zusje ook best terug onderzocht moest worden.
Ik belde naar schoondochter: die nam niet af.
Zoon 2 moest ik niet bellen, want zijn telefoon staat af in de klas.
Nu zaten we nog met het probleem van de twee andere redelijk gezonde kleinzonen, die na de middag ook gingen komen. Kleinzoon 2 had een lichte oorontsteking. Nu was de dringende vraag: gingen we hem en zijn broer ook besmetten, of was er voor hen eventueel een ander opvang mogelijk? Trouwens kleindochter kon nu ook best een ooronsteking missen.
Hun mama kon ik niet bellen want die sliep na een nachtshift.
Ik belde dan maar naar zoon 1 op zijn werk, maar hij was in vergadering en vroeg om terug te bellen. Ik liet me niet afschepen en zei hem dat het dringend was, ik had raad èn extra hulp nodig. Hij kon zich niet vrijmaken en er werd besloten, na nog enkele telefoontjes, dat ventje de twee kleinzoontjes van school zou halen en die naar de andere grootouders zou voeren.
Toen belde de mama van Seppe. Ze was net bij de dokter geweest en Seppe moest nog niet naar het ziekenhuis, zijn vochtgehalte was nog niet op een alarmerend laag peil. Nog wat afwachten had de dokter gezegd. Ik legde haar uit dat kleindochter nu ook terug de Spaanse Spetter had en ze ging terug binnen om raad te vragen aan de dokter. Zij belde me enkele minuten later terug op en zei: de dokter adviseert om haar geen eten te geven, enkel laten drinken en er moest iets in het drinken gedaan worden.
Zoon 2, de papa van Seppe en kleindochter, komt gewoonlijk woensdag tussen de middag bij ons een boterhammetje eten. Hij had inmiddels al telefoon gekregen van zijn vrouwtje en had het product mee om in het drinken van kleindochter te doen.
Ventje kwam terug van zijn vervoer van de twee kleinzonen van school naar de andere grootouders.
Wat later verliet zoon 2 ons, met kleindochter.
Ik probeerde dan toch om mijn andere schoondochter te telefoneren om haar te zeggen dat ze niet naar ons moet komen om haar zoontjes af te halen, maar naar haar ouders moest gaan, maar ze sliep nog steeds en dan staat de telefoon af.
Een half uur later stond ze met de fiets aan onze voordeur. Ze zei dat we haar, indien er zich nog zon situatie mocht voordoen, maar moesten wakker bellen met de deurbel. Die zet ze niet af omdat er altijd iets kan gebeuren. Na een tasje koffie en wat uitleg ging ze terug naar huis om haar auto te halen om naar haar ouders te gaan.
Ventje en ik vielen daarna steil achterover in de zetel.....volledig uitgeblust, maar de twee oudjes hadden het toch weer mooi voor elkaar gekregen.
Daarnet was er weer telefoon van zoon 2.
Euh....mama voor morgen....vrouwtje moet werken maar ik moet slechts een paar uur op school zijn, is het dan misschien niet gemakkelijker dat ge naar ons komt tegen acht uur, want dan hoef ik de hele verhuis niet te doen van de kindjes en dan kunnen ze eventueel rustig blijven doorslapen.... Ik zal terug thuis zijn om elf uur.
Dus....morgenvroeg om zeven uur opstaan, het gezicht van ventje was geld waard toen ik het hem daarnet vertelde.
....en ik die dacht toen ik stopte met werken dat ik nooit meer een wekker zou moeten opzetten of door het donker zou moeten rijden....verkeerd gedacht!
|
