Ik denk dat we nu voor Nieuwjaar volledig uitgefeest zijn.
Mijn lever en mijn hart zullen heel tevreden zijn.
Vrijdagavond, zaterdagavond en zondag de ganse dag hebben we nog gefeest alsof het de laatste keer was.
Ge weet hoe dat gaat hé: allez kom meisje, neem nog een beetje, allez toe, profiteer ervan zolang we nog kunnen!
En die schoonzussen van mij kunnen dan ook nog zo goed en lekker koken, en mijn broer en schoonbroer hebben zon goede wijnkelder. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En zo rond de leeftijd van zestig begin je inderdaad te denken: waarom niet....genieten moeten we, zo lang we nog kunnen.
Trouwens, twee heel goede vriendinnen van me, even oud als ik, zijn nu herstellend van een zware ingreep en dan denk ik inderdaad, ik moet het nu doen en niet uitstellen tot morgen...wie weet komt er wel een morgen?
Maar toch, een beetje soberheid vanaf vandaag is dringend nodig.
Overdaad schaadt en kan evengoed de oorzaak zijn dat ik morgen misschien niet haal.
Ik ben helemaal niet gedeprimeerd, maar gewoon even realistisch.
Trop is teveel zei ooit een zekere Vandenboeynants en hij had gelijk.
En bovendien voel ik me momenteel opperbest.
Het zonnetje schijnt vrolijk.
Ventje is buiten in de tuin hout aant zagen voor de stoof en ik heb lekker lang kunnen uitslapen.
Mijn linkerhand voelt eindelijk een beetje beter aan, misschien zijn de veelvuldige, gekwetste handbeentjes eindelijk aant bekomen van de slag.
Twee kleine handjes die de val van een volle Rubensiaanse vrouw moeten opvangen, dat zijn pas stevige handjes. Hip Hip hoera voor mijn handjes !
Maar ja, de feestdagen liggen net achter ons en nu begint iedereen alweer onmiddellijk te plannen voor de aankomende vakantie.
Astemblief zeg....geef me even tijd om te bekomen.
Ben ik nu de enige die vind dat alles te snel gaat.
Soms heb ik echt zin om te roepen: stop de wereld, ik wil efkes afstappen !
Zoon 1 en zijn vrouwtje plannen een reis naar Moskow.
Zoon 1 en 2 en wij zelf plannen ons familieweekend in de Ardennen.
Schoonmoeder plant haar vakantie(s) aan zee.
Sheptember liegt al fast mor Joenie mut ich nog iets finden! Sheptember hat maain friendin al beshtelt, mor Joenie mut ich allein doen. Hoe mut ich doen? Ich gon lieber nicht nor Oestdoinkaarke, dor ish niks, ich gon liever nor Blankenbaarge, dor is fiel. Mor hoe moest ich nor dor?
Voelt ge ze al afkomen? Ikke wel.... op zoek naar een flatje, en dan o wee....beslissen welk flatje.... en dan tweewerf o wee....nadien de evaluatie van het flatje en nadien, wiens schuld het is als het flatje niet goed was....
Und ich wil deis joar oek mashien haabe fur frische loecht in appartement, ich wil kaain skandiaflex nie mier, ist zufiel kois.
Dit probleem proberen we al minstens vijftien jaar opgelost te krijgen.
Het is inderdaad bij warm zomerweer stikheet op het appartement van schoonma, maar elk voorstel, elk jaar weer, wordt afgeketst wegens ofwel: te duur, te moeilijk, niet goed, kan ergens anders goedkoper gevonden worden, er bestaat misschien iets beter.
Iedereen draaft elk jaar weer op met brochures en voorstellen en prijzen en het zal weer hetzelfde zijn als elk jaar, na de zomer volgen de verwijten dat ze de zomer in een vreselijk heet appartement heeft moeten doorbrengen omdat niemand voor haar gezorgd heeft.
Maar...ze begint er dit jaar wel vroeg over. Misschien lukt het ons dit jaar wel om op tijd iets te vinden dat niets kost en heel goed afkoelt en niet verduistert. Wie zoekt die vindt. We geven de moed niet op.
Gisteren aan tafel werden de taken al een beetje officieus verdeeld, zonder woorden, tussen de twee zonen. Woorden hierover zijn na al die jaren onnodig.
Ze bekeken elkaar over de tafel met opgeheven wenkbrauwen, een grijns en vol goede moed. Schoonbroer was er zelfs al op voorzien, hij had al een brochure klaarliggen over airconditioning. Een mens leert met de jaren en oefening baart kunst.
Maar....hetzelfde liedje van elk jaar begon weer: ja, is da wel goete machien? Kan ich dan skandiaflex wegtoen, iest da wel kalt genoeg?
Waarop schoonzus ook voor de zoveelste keer herhaalde: ja maar moeder, ge zult met al die grote ramen toch ook een alternatief moeten vinden voor die oude skandiaflex...een zonwerende folie of een zonwerend rolgordijn dat nog licht doorlaat, daar hebben we je vorig jaar en het jaar daarvoor toch allemaal brochures van gegeven, dat airco machine alleen gaat je appartement niet voldoende afkoelen.
Allemaal tevergeefs....ik voel het al in mijn knoken.
Ook dit jaar wordt dit weer een onoplosbaar probleem.
Verder hebben de twee zonen haar voor de elfendertigste keer de werking van haar GSM proberen uit te leggen, maar het is hopeloos.
Schoonzus wist ons te vertellen dat men nu via de Mutualiteit een GSM voor ouderen kan kopen. Vijf knoppen erop ... meer moet het niet zijn. Er is nog niet afgesproken wie deze taak op zich zal nemen. Het zal er natuurlijk ook weer vanaf hangen hoeveel het ding kost...
De familie vergroot ook weer anno 2007, nichtje 1 verwacht haar vierde baby eind maart en nichtje 2 verwacht haar eerste baby begin juli.
Broer 1 wordt zestig, dit zal waarschijnlijk ook gevierd worden. Onze eerste in de familie die tram 6 neemt. Ik ben de volgende.
Ik heb het gevoel dat we ons dit jaar ook weer niet gaan vervelen!
|
kom eens zien a> Moest gewoon aan je denken deze avond, vraag niet waarom maar was aan zien naar de kotmadam en eerlijk je gelijkt een beetje op haar
groetjes Ria
ps die gsm zijn goed hoor mijn buurvrouw heeft er zo eentje echt kinderspel zegt ze.
