|
Gisterenavond ben ik met mijn schoondochter naar een informatieavond geweest in de school van kleinzoon 1, die nu in het eerste leerjaar zit.
Ze had me verteld dat het over Internetgebruik voor jonge kinderen ging.
Vermits kleinzoon bij mij ook regelmatig aan de computer zit te tokkelen en aangezien ik zelf een computer analfabeet ben, vond ik het wel interessant om weer wat bij te leren.
En of ik bijgeleerd heb.
De presentatie werd gedaan door een heer van Child Focus.
Hij begon te praten om acht uur en je kon een speld in de zaal horen vallen tot het einde van zijn betoog rond tien uur.
Er was nog mogelijkheid tot vragen maar niemand vroeg iets.
Ik denk dat we allemaal van de hand Gods geslagen waren.
Heel duidelijk liet hij ons de gevaren van het surfen op internet zien, en nu bedoel ik niet enkel het gevaar om een virus of een trojan horse binnen te krijgen, alhoewel hij dat ook heeft uitgelegd.
Hij sprak ook over de beslissing om al-of-niet gebruik te maken van de parental control knop op je virus scanner.
Staat het op en je wil bv. iets weten over de stad Sussex in Engeland, dan geraak je op geen enkele site, de knop heeft dus ook nadelen.
Laat je daarentegen je kind informatie zoeken door middel van het intikken van het woord poes dan val je achterover van wat er op het scherm tevoorschijn komt.
Probeer maar, bij de derde of vierde link heb je al prijs.
Krijg dat maar voor je ogen als jong kind.
De spreker gaf dus ook de raad aan de ouders om alles thuis eerst zelf eens uit te testen en te proberen.
Chatten, het opslaan van die chat gesprekken, het opslaan van een video gemaakt door je webcam.
Een jong kind staat er niet bij stil dat er fotos of teksten door een ander kunnen opgeslagen en misbruikt worden, zelfs door medeleerlingen want cyberpesten neemt alsmaar toe, zeker nu de meeste kinderen al van jongsaf aan chatten via de webcam.
Je moet zelf goed op de hoogte zijn van wat het internet te bieden heeft.
Hij was zeker niet tegen het gebruik van de computer voor jonge kinderen, maar wel voor een goede voorlichting.
Zeer belangrijk was het kind het verschil leren kennen tussen de reëele wereld en de wereld van het internet .
Je moet het kind leren begrijpen dat wat je op het internet zet niet altijd binnenskamers blijft.
Als je puber dochter in de privacy van haar slaapkamer, via de webcam haar borstjes toont aan haar vriendinnetje, nichtje of vriendje, die bij hen thuis ook op hun kamer aan de webcam zitten, dan moet het kind weten dat dit ooit misschien op het internet kan komen.
Hij gaf een voorbeeld aan om ze het uit te leggen en het verschil te tonen:
je neemt je pubertje mee naar een heel drukke winkelstraat en zegt daar tegen haar, "doe nu even je bloes uit en laat even iedereen naar je kijken." Je dochter verklaart je terplekke gek, maar met die uitleg kan je haar proberen duidelijk te maken wat het internet is, namelijk 'het internet is de hele wereld' waar iedereen je kan zien, het zijn niet de vier muren van je slaapkamertje.
Je moet je kinderen duidelijk maken dat ze heel goed zorg moeten dragen voor hun privacy en nooit hun echte naam mogen opgeven of leeftijd of adres of passwoorden.
De computer zet je ook best niet op de slaapkamer maar op een plaats waar je als ouder regelmatig passeert en ziet wat er op het scherm staat.
De spreker was zeker niet anti-chat of anti-surf, maar hij was wel van oordeel dat je je kind van kleinsaf moet leren wat er soms verbonden zit achter een link en hoe ze eventueel moeten reageren op negatieve zaken.
Hij was wel formeel anti webcam. Bij hem kwam het thuis niet binnen zei hij.
Goed om weten dus.
Hij liet trouwens een andere site zien: over Martin Luther King.
Stel dat een kind daar voor school meer over wil weten.
Hij liet het beeld vervolgens helemaal naar onder toe gaan en toen zag je dat de site van Storm.... was, helemaal geen vredelievende of anti-rascistische beweging, integendeel, net het tegenovergestelde, een beweging die zo een manier hadden gevonden om toch gelezen te worden.
Verder toonde hij een spelletjes link.
Stel je voor, je zesjarige tikt op Google het woord : Spelletjes
op de link die de spreker vervolgens liet zien stonden inderdaad spelletjes: ik geef er ééntje:
- cutje rijden....
begin dat maar even uit te leggen aan je kind.
Verder liet hij de weblogs van sommige kinderen zien.
Je moet wel 18 zijn om een weblog te kunnen aanmaken, maar toch wisten kinderen dit te omzeilen.
De spreker toonde verschillende weblogs van jongeren.
Bij hun profile stond al hun informatie, tot naam en voornaam toe, zelfs hun telefoonnummer en één slimmerik had er zelfs bijgeschreven: ik ben wel maar 12 maar ik moest 19 invullen anders kreeg ik geen toelating om deze webblog aan te maken. Alle gegevens waar pedofielen op zitten te wachten.
Nog een groot gevaar zijn de aankopen of het downloaden via internet, volgens een enquete gebruiken de kinderen liever de Visa kaart van de moeder van een vriend om te betalen, want dan komen mama en papa het niet te weten (ze zijn niet zo dom hoor !!) en nu is er ook het toenemend gevaar van het gokken via internet en het illegaal downloaden.
Indien je kind betrapt wordt op illegaal downloaden, dan krijgen de ouders de politie op hun dak en de boetes zijn niet mis.
Het is misschien geen slecht idee om eens zon informatie avonden voor senioren te organiseren, misschien kan Patrick Vyncke er nog een boek over schrijven.
De gevaren van het internet voor senioren ( zonder dank Patrick :lol: )
Je kan natuurlijk ook redeneren dat onwetendheid misschien de redding is.
Als je geen computer in huis hebt dan kunnen deze zaken niet gebeuren.
Maar....iedereen die dit nu leest heeft er toch al eentje in huis nietwaar?
|
