Lap, plots valt me op dat ik al enkele dagen mijn dagboek niet heb bijgehouden.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Meer dan waarschijnlijk omdat het komkommertijd is en dan gebeurt er niet veel,  maar vooral omdat ik weer een heel goed boek aan het lezen ben. 

Eens ik lees vergeet ik gewoon de wereld rond me en het is verbazend hoe snel de tijd dan vliegt.

Vandaag is het prachtig weer en ik moet seffens nog snel van de gelegenheid gebruik maken om even te zwemmen,  want het zal  niet blijven duren hoorde ik.

Ventje had gisteren een dagje vrijaf genomen (dinsdag is zijn vaste middag om samen met zijn ex-collega’s een pintje te pakken).

Toen hij nadien thuiskwam reden we samen even naar de bouw zodat ik de vorderingen kon bekijken.

Ik had mijn camera bij, maar het zag er nog erger uit dan de vorige keer,  dus ik heb het maar even zo gelaten.

De beelden staan op mijn netvlies gebrand.   Ik zou van minder depressief worden.:roll:

Het grote werk – al wat je niet ziet in een bouw – is voor het grootste gedeelte gedaan.  

De nieuw gelegde elektriciteit moet nog gekeurd worden, een ongelooflijk aantal buizen en kabels liggen allemaal netjes verstopt onder de chappe en in de muur, alles is klaar om aangesloten te worden.

Vandaag wordt het plafond gestoken in het nieuw aangebouwd gedeelte en dan kan de keuken geplaatst worden – dit staat nu, naast de ook nog te installeren badkamer,  tussen alle mogelijke gereedschap in’t midden van de living.  

Morgen komt de loodgieter om de verwarmingsketel te plaatsen en om alle andere buizen die zoon gelegd heeft te controleren.

Je moet wel een enorme optimist zijn om te geloven dat dit huis binnen drie weken bewoonbaar zal zijn, maar mijn zoon en zijn vader zijn dus twee ongelooflijke optimisten.

Schoondochter en haar moeder zijn veel realistischer en er is al afgesproken dat ze eventueel daar een tijdje kunnen wonen tot alles af is.

Maar ach … de wonderen zijn de wereld nog niet uit.  

Bewoonbaar zal het zeker zijn, maar alles zal nog afgewerkt moeten worden en dat kan best nog een tijdje duren.

Ik betwijfel of zoon ooit nog een derde huis zelf volledig zal verbouwen. 

Mr. Silver heeft hem in elk geval duidelijk gemaakt dat hij dan toch forfait zal geven.

Voilà – mijn dagboek is bijgewerkt, nu snel mijn badpak aan en nog wat genieten van het mooie weer. :wink: