Zondag 6 augxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Alweer heel goed geslapen. Werd wakker rond vier uur omdat ik naar de wc moest. Vrijwel normale ontlasting, Dat vond ik heel fijn. Ik vroeg en kreeg een pijnstillende spuit omdat ik pijn had. Ging dan weer snel terug slapen tot 7u30. Dan belde ik Margriet op. Dan kwam het ontbijt. Een appelsiensap, platte vette kaas, aardbeienyoghurt en een kannetje koude melk.

Dan eventjes op Internet gezeten om de puntjes op de i te zetten voor mijn weblog. Daarna lekker onder de douche. Om 20 na 10 was ik weer lekker fris. Gevraagd of zij mij weer wilden aansluiten op mijn kerstboom met infusen. Dat deden zij heel graag al had het wat voeten in aarde voordat het goed werkte. Dan ging ik maar weer lekker slapen tot aan de lunch rond 12 uur. De lunch bestond uit champignon roomsoep gevolgd door een aardbeienmoes. Allebei uitstekend.

Na de lunch heb ik gerust tot aan het bezoekuur. Margriet kwam rond 2 uur. Neslihan was toen bezig mijn “riolering” te vernieuwen. Met “riolering” bedoel ik alle buisjes die lopen van de verschillende infusen via kraantjes naar mijn port-a-cath. Nadat ik vanmorgen onder de douche was geweest, zijn de problemen begonnen. Neslihan heeft tot 2 maal toe mijn poortje opnieuw moeten aanprikken en alles doorspoelen voordat het weer normaal begon te lopen.

Margriet is voor ons allebei een ijsje gaan halen in het winkeltje beneden. Heerlijk om iets fris te proeven. Babette belt tijdens het ijs eten om te horen hoe het met haar pappie gaat. Heel goed nar omstandigheden luidt het antwoord. Wat later, ik denk rond half 4 komen Christiaan, Karianne, Isaac, Helena en Cecilia bij bompa op bezoek. Het is duidelijk dat zij met de fiets zij, korte broek en fietshelmen voor de 3 kinderen. Isaac en Helena namen plaats voor de TV terwijl Cecilia probeerde bij bompa op zijn bed te kruipen. Ondanks alle pogingen lukte het niet, zij was te klein en het ziekenhuisbed te hoog. Maar zij blijft vrolijk. Dan ging bomma naar huis. Zij wilde wat eten klaarmaken en eten zodat zij voor het einde van het bezoekuur zou kunnen terugkomen.

Tegen 20 voor zes vertrokken zij ook naar huis om eten klaar te maken. Bompa deed dan meteen een dutje. Wat later was ik weer wakker. Opnieuw de laptop op schoot. Pleegde een telefoontje naar Margriet om te vragen voor mijn MP3 speler. Zij waren al onderweg naar hier maar nog niet voorbij ons huisje dus dat was geen probleem.

Ik had de mp3 speler gevraagd omdat ik wat achtergrondmuziek op mijn web wilde maar helaas. Seniorennet neemt alleen .mid bestanden aan, dus geen mp3. Jammer.

Na het einde van het bezoekuur heb ik even mijn web tekst voor vandaag verder bewerkt. Iets na acht uur belde Hilde Pellens om en update van mijn gezondheidstoestand te krijgen. Hilde was ooit, heel lang geleden mijn bazin op Alcatel. Zij was de beste baas die ik ooit op “den Bell” heb gehad en ik heb er veel gehad in de loop der jaren. Daarvan waren vele heel goede bazen maar zij was bij uitstek de beste.

Na het telefoongesprek met Hilde was de hoogste tijd voor mij om mijn ogen dicht te doen.

Maar ik ben goed in goede voornemens bedenken, niet zo goed in het uitvoeren ervan. Dus anderhalf uur later was ik nog aan het internetten. Niet goed dus.

Tegen 23 uur was de overbuurvrouw heel hard muziek aan het draaien. Ik belde de nachtverpleegster en vroeg of zij er iets aan kon doen. Ik hoorde haar tegen de overbuurvrouw zeggen dat de overbuurman had geklaagd en of het goed was dat zij de deur dicht deed. Dat mocht dus ik kon meteen slapen. Een half uurtje later werd ik terug wakker omdat de overbuurvrouw aan het roepen was. Ik ging er naar toe om te zien wat er aan de hand was. Het bleek dat zij dacht dat zij thuis was en ik denk dat zij haar man aan het roepen was. Ik vertelde haar dat zij in het ziekenhuis was en dat het echt niet kon dat zij zo aan het roepen was. Dan heb ik mijn kamerdeur maar dichtgedaan.