|
Aan mijn vriend Staf.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik probeer al 2 dagen, via het SN dit bericht door te sturen. Maar het SN zegt telkens dat ik de code verkeerd invul, komaan zeg ik ben nog niet seniel...
Geheimen heb ik niet, dus dan maar langs deze weg. Misschien een oproep aan anderen die ook al eens een keer gevochten hebben met de code om mij dat te laten weten. Let op ik wil ze niet weg.
Dus Staf...ik ben een tamelijk "flexibel" rechtlijnig mens, dit enkel om aan te geven dat ik net zo min een stijve hark ben. Maar dat zal u intussen wel al weten.
Tweezakkerij zit niet in mijn aard. Ik heb dan ook helemaal geen uitstaans met dat "holtorren" blog. Ik werk enkel nog in "Bor". Mijn twee andere blogs, u bekent, liggen stil. Ik hou enkel in de gaten of ze niet verdwijnen, waarom weet ik zelf niet.
Na wat me is overkomen is de "snee" er wat af. En we moeten eerlijk zijn, wie schrijft wil gelezen worden. Dat betekend uren achter die computer en dat kan ik niet opbrengen. Maar ik blijf wel.
Het "vuurpeleton" stoort me net zo min als "Lana's" vette grappen. Enkel aan schijnheiligheid heb ik een echte bloedhekel. Ik ben ook niet meer zo bezig met wie achter wat zit, het is toch hopeloos.
Waar ben ik dan wel mee bezig?
Wel... op de kleinkinderen passen, de oudste van de jongens, Gino, helpen om zijn huis een beurt te geven. Met inbegrip van wijzigingen aan zijn electrische installatie en het installeren van nieuwe binnendeuren.
Op de computer ben ik vooral bezig mijn vakantie naar Noorwegen en Zweden voor te bereiden.
Voor mij is het niet de eerste keer, maar eindelijk heb ik Elisabeth kunnen overtuigen mee te gaan. Maar ze wil geen onverwachte, onaangename verrassingen. Dus moet ik een weg zoeken tussen mijn avontuurlijke aanleg en wat zij wil "verdragen".
We zijn het er nu over eens om via Duitsland naar Denemarken te rijden en daar de veerboot naar Bergen te nemen. Op zich al 18 uren varen. Van Bergen naar de Geirangerfjord en dan dwars door Noorwegen. Op hotel ga ik niet en kamperen wil zij niet. Dat betekend puzzelen aan de weg en 's avonds overnachten in een "hytte" een klein chalet, zoals je die op campings in Noorwegen vindt.
De laatste week brengen we door in magistrale schoonheid van het Glaskogen natuurpark in Zweden, waar we 's avonds bij het kampvuur op de midzomer zullen wachten.
Waarna we de nachtboot van uit Goteborg naar Kiel nemen en hopelijk weer veilig thuis raken.
Zie zo, nu ben je weer bij.
Je vriend André.
|
