Wie ik ben? ... Speelt geen enkele rol. Mijn naam? ... misschien de Brugschen Stroatendwil?
Na een half jaar ziekte werd ik in 2005 op het werk bedankt voor bewezen diensten en prompt op pensioen gesteld. Als 47-jarige zo uitgerangeerd worden uit deze jachtige en niets ontziende maatschappij komt hard aan. Ondertussen heb ik me herpakt en voortaan blog ik als een oudje hier op www.seniorennet.be met slechts één onderwerp: BRUGGE!
Staat dit ventje symbool voor de teloorgang van deze Waterhoek? Al een klein jaar is het glas van zijn vitrinekastje gebarsten en ook het mechanisme blijkt al een tijdje niet meer te werken. Het kereltje krijgt 'm niet meer omhoog, als u begrijpt wat ik bedoel: zichzelf. Bij aanvang (2002) bedoeld als een kunstinstallatie is het nu alleen nog verworden tot een hoopje in mootjes gehakte ellende. Ben ik echt de enige hier die dit ziet er er zich druk om maakt?
14-03-2008, 21:19 geschreven door Bruggeblog
quizvraag 274 (deel 2)
We zijn toe aan een nieuw record. Nog nooit heeft het zo lang geduurd voor iemand het antwoord op de quizvraag wist. Eén maand is er bijna verstreken en nog altijd weet niemand waar in het centrum van Brugge dit te zien is! Toegegeven, veel heeft natuurlijk te maken met Bruggeblog zelf die het liet afweten om al die tijd een tweede foto te publiceren... maar toch, maar toch. Al die tijd hebt u de gelegenheid gehad om de binnenstad te doorkruisen op zoek naar het juiste antwoord en toch is er niemand van u die tijdens die maand deze plek herkend heeft. Allez dan: hier is foto nummer twee. Om iedereen gelijke kansen te geven wacht ik deze keer nog een dag of twee vooraleer ik - indien dit nog nodig zou blijken - een derde foto publiceer, dit om iedereen de kans te geven om terug met Bruggeblog aan te knopen. Velen hadden misschien al de hoop opgegeven dat ik ooit nog iets zou bloggen. Niks is minder waar.
14-03-2008, 21:06 geschreven door Bruggeblog
13-03-2008
alternatieve fietsstallingen
Daarstraks surfte ik even naar de site van Bruggeblog en tot mijn eigen grote verbazing heb ik bijna een maand lang niks over Brugge geblogd. Foei, foei, foei! Ik verwijt mezelf, maar toch ook weer niet... Bloggen is namelijk altijd vrijblijvend. Niks moet in dit wereldwijde blogland, alles mag. Opgeven ook, maar dat staat helaas niet het Brugse woordenboek dat ik in mijn bezit heb. Liever hield ik het eventjes voor bekeken. Niks meer, niks minder. Neen dus: mijn PC heeft het niet begeven en ik ben ook niet op reis geweest. Ik heb alles gewoon even aan de kant geschoven. Mijn eigen dagdagelijkse beslommeringen en die van ons aller Brugge. Ik heb in die maand van katharsis veel innerlijks beleefd en veel doordacht. Zoals Leonard Cohen jarenlang in dat klooster boven op zijn berg. Samen met hem daal ik vanaf nu opnieuw neder om net zoals Leonard ons aller Brugge binnenkort voor het eerst te kunnen verblijden in mijn hof, die tuin van plezier, het Minnewaterpark. Mijn eerste foto sinds een maand had kunnen handelen over het het Toyo Ito paviljoen dat definitief moet blijven staan waar het staat, of over de "Club Brugge-stadion"-heisa (waarbij niemand voorlopig weet waar dat nieuwe stadion zal komen te staan), of over het bang bibberen van het personeel bij Bombardier (dat helemaal niet weet waar het over enkele jaren zal staan. (Op straat misschien?!?)). Niks daarvan leest u op Bruggeblog. Ik hou het zoals altijd liever bij de 'petites histoires'. Wat bijvoorbeeld gedacht van deze alternatieve fietsstalling aan de achterkant van de Stedelijke Kunstacademie? Hier bewijzen de steunberen van de monumentale 16de-eeuwse schoorsteen van de vroegere Bogardenschool dat ze tegenwoordig perfect dienen kunnen als alternatieve fietsstalling. Als dat geen spectaculair nieuws is!
