één van mijn betrachtingen is schilderijen trachten te "kombineren" met gedichten en vice-versa.
dit is één van de eerste pogingen: het schilderij is van mezelf, het gedicht is van Jos Coveliers, vroeger een gewaardeerd kunstenaar uit de Rupelstreek, al jaren overleden thans.
Ik vraag graag je mening over het resultaat, dank bij voorbaat!
vele groeten van René De Saeger
BIJ DE SCHILDERIJ DUS HET VOLGENDE GEDICHT (FRAGMENT) :
de zee deint oeverloos. Zo ritselt geen gefluister dan aan mijn oor uw stem, vrouw, en dit zomervuur brandt als uw oog in mij. Hoe glorievol de luister van water en van licht. Hoe zalig is dit uur.
de zee deint oeverloos. De baren vloeien open. Karveien varen uit, de zeilen in de zon. Hoe wou ik immers zonder lamme benen lopen langsheen dit blonde strand, van zulk steil licht de bron.
beste bezoeker deze schilderij als verwelkoming op mijn nieuwe blog; de bedoeling is dat ik mijn schilderijen toon en dat er kommentaar op gegeven wordt;
Natuurlijk kunnen we van gedachten wisselen als je zelf ook schildert of gedichten schrijft.
