één van mijn betrachtingen is schilderijen trachten te "kombineren" met gedichten en vice-versa.
dit is één van de eerste pogingen: het schilderij is van mezelf, het gedicht is van Jos Coveliers, vroeger een gewaardeerd kunstenaar uit de Rupelstreek, al jaren overleden thans.
Ik vraag graag je mening over het resultaat, dank bij voorbaat!
vele groeten van René De Saeger
BIJ DE SCHILDERIJ DUS HET VOLGENDE GEDICHT (FRAGMENT) :
de zee deint oeverloos. Zo ritselt geen gefluister dan aan mijn oor uw stem, vrouw, en dit zomervuur brandt als uw oog in mij. Hoe glorievol de luister van water en van licht. Hoe zalig is dit uur.
de zee deint oeverloos. De baren vloeien open. Karveien varen uit, de zeilen in de zon. Hoe wou ik immers zonder lamme benen lopen langsheen dit blonde strand, van zulk steil licht de bron.
de zee deint oeverloos.
Reacties op bericht (1)
03-06-2012
Heel mooi werk en prachtig gedicht René!!!
Dag René,
Als je de zee als onderwerp gebruikt voor één van je werken is dit toch iets wat telkens een ander beeld kan overbrengen.Dit is een héél mooi werk René.Jos Coveliers heeft prachtige gedichten gemaakt,dit vind ik ook erg mooi.Dank voor je blogbezoekje.
Geniet nog van een fijne zondagavond.
Groetjes en tot een volgend bezoekje.
Magda
PS:hopelijk komen er hier nog mooie werkje op je blogje René.
