HET NIEUWE JAAR TWEEDUIZENDENACHTxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Lectori salutem !

Vivat ’t Nieuwe Jaar,

zopas gearriveerd,

met nog niets voorwaar,

hetgeen ons geneert,

tenzij een regering,

vers in de kering,

met een raad van wijzen

en snel stijgende prijzen,

een heerlijk verhaal,

gebracht hier verbaal,

van nog zulke leisen :

voor kleren en spijzen

van kosten die rijzen,

van taxen en accijzen,

die schommelen en bijzen,

in ’t kleen en in ’t groot,

voor water en brood,

voor vis uit Taiwan

en vlees in de pan,

voor leven en dood,

voor stoppen en rijden,

voor luxe en meiden :

ach, kostelijke tijden !

Edoch, hiervan als abstractie,

gemaakt per redactie

van dit argeloze rijm,

wens ik al uwe geliefden,

- maar niet zij die u griefden –

doch u in het bijzonder,

(dat heet toch geen wonder),

hier volgt het refrijm :

een jaar dat vol van bliscap is,

met de gezondheid van een vis,

en zakken bij pakken,

waarin splent voorradig is,

voorts  met weinig decibels, gezwets en gesis,

dat van een Belze of een ander

meander, schrander ‘democratisch’ politicus

oorkomstig is.

Brevi : bevrijd van alle luiden,

die alles en niets weten te duiden,

voor wie krom is recht

en recht is krom,

en goed is slecht

en goed recht dom

of God herkennen in een bom

en die, naar wij bevroen,

zonder last van eer noch fatsoen

enkel dát doen,

’t geen met hun ‘portefeuille’ in eenklank is

of met derzelven cumulum

of honorarium;

kortom met de poen.

Per slot, wens ik u,

vrienden, verwanten, kennissen en buren,

mitsgaders al mijn medecreaturen

voor later en nu :  

een leven dat als een feestgelag (ch) is,

en bruisend vol van wentel is

en niet worde gebukt

noch verstrikt noch gestukt

noch verstikt noch bedrukt

door een of andere zwarte mis.

Met een rotsvast geloof in dit heerlijke leven

(en al is het maar even),

in dit wondere spel van krijgen en delen,

van ademen en strelen,

bij daad zo in woord,

voor elke species, elke soort,

het leven te beleven,

te genieten gelijk het bekoort,

om in minne, o schoonheid, bedreven,

in de bloei van de jeugd,

met gezond-lijfelijke deugd,

de estafette van ’t leven zelf door te geven.

Om in latere jaren, nagenietend en voldaan,

edoch vol deelname nog, maar eerder beschouwend,

’t verleden herkauwend,

deze merkwaardige wereld

zijn gang te zien gaan.

Dit wens ik u, in deze maar’

bij d’instap in het nieuwe jaar,

dat ons nu wacht,

het Jaar Onzes Heren : tweeduizendenacht.

                                                                       (Cambronne, uit ‘Anders en Beter’, januari 2008)

--------------------------------------------