xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

08 dag 6  Toulouse – Castelnaudary  12 mei 2012

Wat ik gevreesd had, is werkelijkheid geworden. Onze kamer, een mezzanine in de nok van het dak, was broeierig heet. Pol, toch een specialist op gebied van airconditionering, kreeg het toestel niet aan de praat. Na enkele uren kwam ik in ademnood door de warmte. Een ligzetel in de zithoek, beneden naast de tuin, bracht de oplossing. Met open raam ben ik er toch in geslaagd enkele uren te slapen. Gelukkig heb ik weinig slaap nodig, ik voel me, niettegenstaande dit euvel, in prima conditie. Pol heeft geen last gehad van de hitte.

 Antoine en Hugo hadden een frisse kamer. Vanmorgen is het veel frisser, de zon is gesluierd en er is bewolking.

Om 8h00 stipt komt Madame Michèle ons het ontbijt brengen…Zoals we bijna zeker waren is het een karig “Petit déjeuner”. We mogen echter niet klagen. We hebben met vier overnacht, voor een bedrag waarvoor je in een hotel, meer zou betalen voor één persoon. Om 8h30 hebben we afgerekend en zijn we op weg voor onze 6°dag……We worden zonder veel enthousiasme uitgewuifd door onze gastheer Remy.

Voor we de stad verlaten doen we inkopen: drank en fruit. We vrezen dat er langs het kanaal niet veel te vinden zal zijn.

3km bergaf en we zijn na enkele minuten aan “Port Saint Sauveur” waar we het “Canal du Midi” terugvinden.

Blij dat we rustig het ons vertrouwde water kunnen volgen, ook al horen we naast  ons, de auto’s als gekken razen. Na het “Pont Canal “ over de autosnelweg E80 zijn we echt weg uit de stad Toulouse. Kort na elkaar moeten we enkele bruggen oversteken…..We ondervinden nu al, na enkele kilometers, dat de wegaanduidingen veel minder duidelijk worden en het pad niet geasfalteerd is.

“Ecluse de Castanet” is een van de eerste sluizen en we houden halt. We zien dat die sluis een heel andere vorm heeft dan al die vorige.  De sluizen op Canal du Midi hebben een ellipsvorm, deze bij Canal de Garonne zijn rechthoekig. De ellipsvorm was de beste oplossing, dachten de ingenieurs vroeger, om aan de waterdruk te weerstaan. Later ging die vorm vrijwel teloor. Om grotere boten door te laten moest de lengte van de sluizen aangepast worden. Nog veel eerder werden de boten vanop het jaagpad met paarden en zelfs door mensen voortgetrokken. Van die jaagpaden wordt nu dankbaar gebruik gemaakt door ons fietsers, maar ook door heel veel joggers en wandelaars.

Daar waar bij het kanaal van de Garonne de trajecten bijna kaarsrecht zijn, ondervinden we dat we korte kronkels maken. De volgende sluis is deze van “Montgiscard” met heel kort daarop deze van “Ayguesvives”. We vorderen goed en het weer valt heel goed mee. Het is veel minder warm dan gisteren. Toch schijnt de zon steeds meer, maar zweten we veel minder. We hebben bijna constant schaduw, ’t is zalig  onder de platanenrij.

Het kanaal ligt tussen, links de autoroute A61 en rechts de route National D813, maar heel wat lager. De bomen en struiken maken dat het drukke verkeer gelukkig bijna onhoorbaar is. Op Canal du Midi hebben we al veel meer toeristenbootjes gezien. Het is telkens een aangename begroeting. Meestal zijn het leeftijdsgenoten van ons.

Na “l’Ecluse de Negra” krijgen we in Gardouche een dubbele sluis. Het is echt de moeite om het schutten, wat soms met veel gesakker en geschreeuw gebeurd, te volgen.  Ook bij de smalle lage brugjes loont het om te zien hoe de amateur schippers roekeloos te werk gaan….Iets voorbij Renneville moeten we over een aquaduct van de rivier “Hers”. Bij Port-Lauragais, we hebben dan juist 50km, willen we iets eten en drinken.

Bovendien, we zijn op deze plaats bij het hoogste plekje van het kanaal. Dit punt is gekend als “Seuil de Naurouze” . Hier bevindt zich de waterscheiding tussen de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee, bijna 200m boven de zeespiegel.

 Het kanaal wordt van water voorzien, dat via een voedingsgracht ”Rigole de la Plaine” van een spaarbekken komt. Het opvangbekken ligt ongeveer 40km verder en wordt gevuld door beken afkomstig van “ Montagne Noire”. Lac de Ferréol , kan zo’n 64 miljoen kubieke meter water bufferen. Vandaar wordt het water dan gedoseerd geloosd naar het Canal du Midi . Het kanaal voorzien van voldoende water, zeker in droge zomerperioden, moet wel een van de fantastisch problemen vormen. We geraken steeds meer in de ban van dit magistrale kanaal-kunstwerk van de 17de eeuw en zijn ontwerper Riquet.

Het gaat bij de sluizen opnieuw naar beneden, maar daar zullen we helemaal niets van voelen op de fiets natuurlijk. Het aantal sluizen is niet te tellen. Bijna elke kilometer hebben we er ééntje. Vóór we in Castelnaudary toekomen zijn we zelfs een dubbele en een drievoudige sluis gepasseerd. We zijn de tel kwijt, maar we veronderstellen dat we minstens 25 sluizen tot nu toe geteld hebben vanaf Toulouse, ’t kunnen er ook meer zijn.

Castelnaudary ligt in het hart van de vruchtbare Lauragais vlakte tussen Montagne Noire, de uitlopers van het Centraal massief en de Pyreneeën. Grote dorst, goesting en nieuwsgierigheid, doet ons de wandelboulevard tussen de dubbele bomenrij omhoog rijden en zo de stad binnen komen. Even voor de kerk vinden we een geschikt terras. Wat een meevaller, we kunnen zelfs een echte Westmalle bestellen. Iets verder zit er een luidruchtige man, die duidelijk al wat Ricards teveel op heeft. Wanneer hij ons West-Vlaams hoort, begint hij ons in ’t Nederlands toe te roepen. Wat wij van zijn brabbeltaaltje kunnen verstaan is dat het een Antwerpenaar is! Die hier al jaren geleden aangespoeld is…..Hij wordt door iedereen duidelijk genegeerd. Wanneer hij vervelend wordt, verlaten we het terras, net als iedereen trouwens. We moeten zeker nog +/- 15km verder om onze overnachtingsplaats te vinden.

Castelnaudary is vooral vermaard als hoofdstad van de fameuze “Cassoulet”, men houdt hier jaarlijks “La Fête du Cassoulet de Castelnaudary” in de laatste week van augustus er zijn dan meer dan 50.000 bezoekers!……En wij die denken dat “Cassoulet” met witte bonen en eend een wintergerecht is!

We verlaten het stadje langs “Le grand Bassin” met tientallen plezierjachten van “Le Boat”. Dat zal wel de allergrootste verhuurmaatschappij zijn op het kanaal. Het reusachtige waterbekken dient om het verlies van water op te vangen van de reeks sluizen welke we nu tegenkomen….er is zelfs een vierdubbele bij, sluis Saint Roch.

Onze gastheer voor vandaag heeft mij de gemakkelijkste weg vanaf het kanaal naar zijn B&B doorgemaild. Vanaf Castelnaudary moeten we 9 sluizen verder tot aan het sluis van Pexiora, daar linksaf naar Lasbordes. We volgen de GPS langs een aangename dreef en komen, na 2km door landerijen, in het dorp Lasbordes. We moeten met een paar korte knikjes omhoog. Op een kruispunt midden in het dorp zoeken we de D71 richting Saint Papoul ” Route de la Montagne Noire”. Eén kilometer voorbij het dorp zien we een paneel “Las Brugues”…..voilà goed gevonden hé mensen.

Wat een ontvangst zeg! De eigenaars Leen en Patrick en hun jongens  Robin en Stijn komen ons met veel enthousiasme tegemoet. Iedereen helpt ons de fietstassen afnemen, de fietsen bergen en enkele minuten later genieten we reeds van een drankje op het terras. We willen ons echter verfrissen. Patrick brengt ons naar het verblijf, een appartement met twee slaapkamers, keuken, sanitair, living en een terras met een fenomenaal uitzicht op een vallei en in de verte de Pyreneeën. Grote luxe hé mannen!

Onze fiere gastheer nodigt ons uit om snel het aperitief te komen nemen en een wandeling te maken op het enorme domein van Las Brugues….Dat kunnen we toch niet weigeren hé! Rap een wasje en een plasje en daar zijn we al.

Het wordt frisser, toch is het nog juist goed om een flesje te kraken in het flauwe zonnetje.

Leen babbelt mee, we worden heel wat wijzer over het domein en hun verhuizing naar het zuiden. Las Brugues heeft helemaal niets met jullie stad Brugge te maken begint Patrick lachend.  Het is simpel weg de naam welke de oude boerderij had bij de aankoop. Het betekent“Heide” in het Occitaans Het was  weldegelijk vroeger een heidegebied weten we nu. De familie De Donder wilde al heel lang naar het buitenland, zeker Patrick. Maar toen de kinderen er kwamen was dit geen optie meer, lacht Leen. Wij hadden beiden een goede baan, reisden naar Zuid-Frankrijk en waren van plan hier een vakantiewoning te kopen.

We brachten er al onze vakanties door…..toch bleef het idee om te verhuizen heel ver hangen! Toen Sabena, waar Patrick werkte, opgedoekt werd en Leen last kreeg van haar luchtwegen. Werd de stap gezet en gingen we in de vakantie op zoek…..

Onze stek moest onmiddellijk bewoonbaar zijn. In een natuurlijke omgeving liggen, rustig maar niet te geïsoleerd zijn. Onze huidige B&B tussen het Centraal Massief en de Pyreneeën, voldoet aan al die eisen. In 2006 zijn we uiteindelijk naar hier gekomen.

Op het domein Las Brugues kwamen een woning en een gastenkamer, een gîte, een studio en twee appartementen. Leen: In Zemst hadden we een heel actief sociaal leven. Patrick en ik waren onder meer muzikant in de fanfare ‘Willen is Kunnen’. Om voldoende mensen te ontmoeten, wilden we vakantiegangers ontvangen. Intussen mogen we heel wat klanten onze vrienden noemen.
Stijn en Robin, de kinderen zijn nu 12 en 10. Toen ze in Saint Papoul aankwamen, spraken ze geen Frans. Maar een half jaar later was de taalachterstand verdwenen. De dorpsschool had ervoor gezorgd dat het gezin snel in de gemeenschap integreerde. Nu spelen Robin en Stijn voetbal en de ‘nationale’ sport van Zuid-Frankrijk, rugby.

Als ze de vraag krijgen of ze terug naar Zemst willen, antwoorden ze beslist: “Ja, maar enkel om de familie te bezoeken.” Ondertussen genieten we al tezamen van de BBQ. Patrick heeft deze morgen samen met zijn jongens, forellen gevist en…..die zijn overheerlijk op de barbecue!

We blijven maar eten, drinken en avonturen vertellen tot in de late uurtjes. Wanneer iedereen wat met zijn woorden begint te sukkelen, besluiten we ons bedje op te zoeken…..Slaapwel iedereen.

Best de oordopjes gebruiken zeker?

Start :    Toulouse 8h30      

Aankomst:   Saint Papoul  (Castelnaudary) 17h30

Afstand :    77km

Tot nu toe 400km

Weer:    zon & bewolking +/- 22°C

Verblijf:

B&B  Las Brugues

Saint Papoul  bij  Castelnaudary 

Patrick en Leen De Donder

Route de Lasbordes

Tél.: 0033 (0)4.68.23.43.11

www.lasbrugues.fr

info@lasbrugues.fr