|
deel3
de muren komen op mij af.
later die dag bellen ze van mijn werk terug om te zeggen dat ik in september terug aan het werk kan,maar toch blijft het ondanks deze woorden iets hangen zo iets als sorry,het spijt ons kwam niet.
ben ik zo maar een nummer?een dweil,dat ik zelfs geen sorry krijg zit nog altijd diep.
ellen en gino komen!
eindelijk!
lievelingen wat zie ik jullie zo graag!
ik vraag aan yvette(kris zijn moeder)en zijn oma of ze jana willen zien.
kris is weg nu kan het.
ik bel de verpleegster en vraag haar om jana te brengen,mijn kindjes gaan even naar de speelzaal.
jana word de kamer binnen gebracht,een witte doek over haar hoofdje gelegt,ik neem het weg,het doet pijn maar ik ben trots op haar.
het is de laatste keer dat ik je zie jana.
als het tijd was liet ik je komen halen.
vaarwel mijn engel tot in de hemel of tussen de sterren.
wacht op me en zorg voor ons gezinnetje,we zien elkaar terug,ik weet het zeker.
ooit!
de nacht duurt lang
|
