Op zondagmorgen 21 februari is onze stokoude lieve Trueno stilletjes bij zonsopgang gestorven.  Zaterdag wou hij plots niets meer eten.  Hij wou om de haverklap de tuin in en ging in een perk een put graven en legde zich erin.  Toen wisten we dat het onvermijdelijke zou komen.  Tegen de avond nam Trueno op zijn eigen zachte manier afscheid van elke hond in huis.  Zelfs zijn obligate avondwandeling met baas in het donker van de nacht ging niet.  Ik bleef die nacht kamperen naast Trueno in de living.  Hij heeft tot 5 uur ’s morgens rondgelopen, aaitjes komen halen, elk plekje in de tuin afgesloft.  Hij ging zich in “zijn” put nestelen.  Om 5 uur is hij plots omgevallen op zijn kussens en heeft stilletjes liggen slapen.  Bij zonsopgang is hij naast Anneke en ik gestorven.  2 jaar en 3 maand hebben we genoten van zijn charmante aanwezigheid.  Het was véél tekort voor een galgo die zo erg mishandeld werd.  De zondag, waarop Chaska en Feetje net één jaar bij ons zijn, is geëindigd in een zee van tranen en verdriet.  Trueno, we zullen je echter nooit vergeten.

22-02-2010 om 10:36 geschreven door jef deklerck