Zondag 1 november

We draaien vandaag een kalenderblad om en beginnen aan onze laatste halve maand in China. Eén november, Allerheiligen en dus in België een hoogdag. Hier merken we er niets van, de winkels en de kappers …. alles werkt door zoals op elke weekdag, op elke zondag. Ook de straatvegers vullen het straatbeeld zoals we het kennen, maar vandaag merken we toch een slimme mevrouw. Terwijl ze veegt rolt ze een bureaustoel mee om af en toe eens te rusten

Deze namiddag eten we geen pannenkoeken zoals we in Westrode zouden doen, maar drinken we een ijskoffie op ons vertrouwd terrasje. Bij de 3 tafeltjes vinden we toch altijd ééntje onbezet, dat geluk hebben we.

‘Where are you coming from?’. Een jong meisje spreekt ons aan en we komen te weten dat zij uit Duitsland komt. Vooraleer ze er naar de universiteit gaat geeft ze hier engels in de internationale school en na zes maanden zal ze zeker een hele ervaring rijker zijn! Mooi meegenomen!

01-11-2009, 14:08 Geschreven door chinezen
Reageren (0)

Zaterdag 31 oktober

Het zoontje van Iris wacht op de schoolbus en hij is in groot ornaat. Het is vandaag Halloweenfeest.

Onderweg naar de markt maken we de opening van een nieuwe winkel van bromfietsen mee. Dit gebeurt met veel omhaal, er is vuurwerk en er is tromgeroffel waarop de draken dansen en er is enorm veel belangstelling. Wat is me dat veel lawaai en dat duurt zo een half uur tot een uur lang. Aan beide zijden van de straat staan jongeren met plakkaten waarop ik getallen zie staan. Ik vermoed dat het de prijzen van de bromfietsen zijn en nu misschien in speciaal aanbod? Chinezen en draken, ze hebben er toch iets mee, en dan moet je zien hoe ook de volwassenen zich hierin kunnen uitleven. Het is gemeend!

Om 16 uur worden we opgehaald voor een wandeling in de bergen van Sanxiang. Na een half uurtje stijgen bereiken we de top en hebben een mooi uitzicht over the town en het hele landschap. Natuurlijk zijn we er niet alleen en het is al bijna normaal als we gevraagd worden om te poseren met Chinezen. Dus, we doen het maar en iedereen is content. We wandelen langsheen meerdere standbeelden die alle soorten slakkenhuizen voorstellen. Dat het Chinese Gouvernement denkt aan de gezondheid en de sportiviteit van hun landgenoten zien we aan de vele fitnesstoestellen die hier in openlucht veelvuldig worden gebruikt.

Om 17u30 komen we met 13 aan op de barbequelocatie. Dit is een plaats waar een 15-tal betonnen tafels staan met in elk 2 gaten voor de vuren en je kan zo’n tafel afhuren. Zakken voeding wordt meegesleurd en de meisjes zorgen voor het wassen van tomaten en fruit. De eigenaar van de plaats komt de vuren aansteken en zorgt voor de nodige vorken. Vlees, vlees en nog eens vlees …. dat is wat we eten: varkenvlees, balletjes, worstjes en natuurlijk ook kip. Er zijn ook nog maïskolven en eierplanten, dit om toch ook nog wat groenten mee te pikken. Het is al avond en met de gezelligheid rond de vuren komen ook de muzikale talenten naar boven. Ondertussen weet ik al dat Chinezen toch zo graag zingen. Ook Erik is hierop voorbereid en heeft het gebarenliedje van ‘I have a dynamo on my bicycle…..’ deze nacht vertaald en ingestudeerd. ….Ze vinden het geweldig!

Dit is weer een moment waar China en België tegenover mekaar wordt afgewogen. Thomas heeft een dochtertje en wil hij een tweede kind moet hij 20.000 euro betalen. Hij heeft een bewonerskaart van de stad ZhuHai, dus is hier één kind de regel.. Dragon heeft een zoontje van 2 jaar en 6 maanden en vooral zijn ouders zijn zeer blij met het mannelijk geslacht. Zijn moeder woont bij hem en zijn vader woont nog op het platteland waar hij zorgt voor een kleindochtertje. Het is ondertussen 4 jaar geleden dat ze mekaar nog hebben gezien, en dat vinden ze blijkbaar maar normaal. Ze wonen 27 uren treinreis van mekaar verwijderd!

De tijd vordert en die Chinezen blijven maar eten …. ik blijf me hier toch echt wel over verwonderen en ja, ik merk het eigenlijk op alle uren van de dag.

Maar …. die Chinese manieren van alles zomaar op de grond te gooien kan ik toch niet gewoon worden. Ik zie ook wel dat er iemand komt opruimen als iedereen rond zo een tafel weg gaat, maar dat wil nog niet zeggen dat ik servetten, papieren bekers en plastieken flessen zomaar op de grond gooi. Het is zowaar weer een slachtveld als we het terrein verlaten en niemand maakt zich hier zorgen rond, alleen wij.

31-10-2009, 16:45 Geschreven door chinezen
Reageren (0)

Vrijdag 30 oktober

Iris is vandaag een hele dag naar HongKong voor business. Haar moeder en een zus zijn hier in haar appartement en deze morgen gaan Erik en ik samen met hen voor ‘breakfast’. Ik had gisteren beloofd om hen te gidsen naar ons dagelijks koffiehuis, want zij zijn niet echt thuis hier in Sanxiang. Zover is het dus gekomen … ik gids in China! Gelukkig spreekt ook de zus een woordje Engels, want de moeder kan enkel Kantonees. Terwijl we daar aan tafel zitten merken we in de buurt en man die ook niet van Aziatische afkomst is en na een tijdje brengt de dienster een briefje ‘need help?’. We kijken zijn richting uit en bedanken hem voor de aangeboden hulp, maar we trekken onze plan met onze HongKongse tolk. Dat gaat zo, vreemdelingen trekken hier mekaar aan en van waar ze ook komen, en zijn ze zwart of wit, er wordt meestal vriendelijk geknikt. Blijkbaar denken velen hier dat wij ofwel Amerikanen zijn ofwel Australiërs. Ligt Europa hier dan zover vandaan…..?

Om 13 uur heb ik weer een afspraak met hen voor de lunch, ik durf het niet weigeren om mee te gaan. Ze zijn zo vriendelijk en och ja, ze hebben zo een moeilijke periode achter de rug, het is de eerste keer dat de moeder buiten komt sinds haar echtgenoot is overleden.

Lunch of theetime, ik weet op den duur het verschil niet meer. We sluiten af met een irish-coffee of zoiets dat er toch op lijkt en om 15 uur brengt de auto ons thuis. Ik bedank voor de uitnodiging voor vanavond, zo tot driemaal toe per dag op restaurant vind ik iets te veel van het goede. Wij eten gebakken patatjes met tomaten en varkenvlees; én met mes en vork!

30-10-2009, 12:51 Geschreven door chinezen
Reageren (0)

Woensdag 28 oktober

Het is nu 9u45 in de voormiddag in België. Wat zou ik graag deze dag hebben geruild voor een dagje Londerzeel. Flint en Lou treden vandaag op voor de grootouders, en op dit moment is het feest zeker volop aan de gang. Helaas, we kunnen er dit jaar niet bij zijn! Ik weet uit het verleden dat dit één van de hoogdagen in de kleuterschool is, met heel veel voorbereiding, stress op de dag zelf, maar ook met veel voldoening nadien. Al zijn de grootouders niet altijd een uitbundig enthousiast publiek op het moment zelf, de reacties nadien zijn zoveel duidelijker. Hier in het verre China leef ik met ze mee en vol verwachting ben ik naar de foto’s die we spijtig genoeg maar pas zullen kunnen bekijken als we terug thuis zijn.

Vorig jaar hebben de kleuterleidsters het grootoudersfeest uitgesteld en een winterwandeling georganiseerd. Ondanks het regenweer waren we toch heel erg dankbaar dat we het konden meemaken.

En nu kijken we al vooruit naar het schoolfeest, daar zullen we de optredens zeker niet missen!

Ondertussen is het hier al na 17 uur en staan de ouders en grootouders op wacht voor de schoolbusjes, zij brengen de kinderen thuis na weer een lange woensdag.

Na de middag, wel 20 uur Chinese tijd, komt Flint in beeld, met een spinnenweb op de wang getekend, een overblijfsel van het grootoudersfeest ….. ‘Ja, het was leuk, maar jullie waren er niet hé. Waarom blijven jullie zo lang in China?’ Tja, wat kan ik daar op antwoorden….. Net voor we gaan slapen heeft ook Lou nog wat te vertellen en samen met Aiko danst hij voor ons, zijn grootouders. Zo kunnen wij vandaag toch ook een beetje genieten …. we hebben ze alle vijf gezien, ons kleine jongens!

28-10-2009, 15:09 Geschreven door chinezen
Reageren (0)

Dinsdag 27 oktober

‘Made in China’.

Vandaag heb ik gezien hoe hier aan kopie wordt gewerkt. Een aantal scheerapparaten worden aangekocht, en met de verpakking gaat Iris naar een centrum waar je je absoluut niet veel moet van voorstellen: 2 personen en 3 computers waarvan de derde enkel wordt gebruikt door toevallige passanten voor spelletjes.

De originele verpakking wordt onder de scanner gelegd en dan begint op het scherm van de computer het werk aan de kopie…..: de kleuren worden veranderd en de originele naam wordt weggegomd voor een nieuwe naam. Zo simpel is het …. met het juiste computerprogramma een werkje van niets. Nergens staat vermeld dat het een Chinees product is en alle tekst is Engelstalig. Dat de Chinese mevrouw deze vragen gewoon is dat merk je direct, ze stelt geen vragen, integendeel, zij zoekt naar de mooiste en meest aansprekende kleuren en design en ze is zeer hulpvaardig zodat het resultaat haar klant tevreden stelt. Met een aantal geprinte voorbeelden trekt Iris nog deze week naar een klant ergens in HongKong en zal, na eventuele aanpassingen, een definitief ontwerp meekrijgen op een disc. En dit allemaal kost haar 45 euro. Via een agent heeft ze contact met een bedrijf voor het maken van deze apparaten en binnen de kortste keren ligt dit kopie-artikel in de HongKongse winkels, goedkoper en bijna niet te onderscheiden van de originele! Dus om een centje bij te verdienen ……. durven doen!

Toen ik de laatste keer bij de kapper was stonden ze weer met zo’n 5-tal rond mij en toch iemand die één woordje engels sprak: babyhair … beautiful! Of ik daar nu zo gelukkig mee was….? Ze trok bij zichzelf een haar uit en legde het op mijn hoofd, uiteraard gaf dat een groot verschil, eerst al in kleur maar ook in kwaliteit. Hun pikzwarte haren zijn dik en stug. Ook de meeste baby’tjes hier hebben een pikzwart hoofdje met soms echt al lange haren. Als ik dan denk aan onze tweeling, inderdaad dié hebben babyhaar!

Vandaag heb ik het geluk van enkele kindjes te mogen fotograferen, en de moeders en vaders poseren hun baby’tjes fier…! Maar bij één foto hoop ik niet te shockeren, tja, …. zo is het nu eenmaal in China!

27-10-2009, 12:18 Geschreven door chinezen
Reageren (0)