21-03-2010, 14:48 Geschreven door chinezen
Reageren (0)

Zondag 21 maart

De zomerse temperaturen nodigen ons uit op een lange mooie wandeling doorheen de natuur. De visvijvers kunnen we nu wat van kortbij bekijken en zo kunnen we zien dat er vijvers zijn die in de winter overdekt zijn met plastiek. Zouden ze hier misschien warmwatervissen kweken? De huisjes zijn schamel en ver van luxe verwijderd en de bewoners hier leven midden in de natuur en zijn er zo waar mee vergroeid. Ik denk dat ze echt niet veeleisend zijn voor zichzelf en totaal geen besef hebben hoe het elders is. Hier merk ik nu nog een pover bestaan maar toch geen gebrek aan eten. We worden zelfs uitgenodigd om mee te eten, maar we bedanken.

Na twee uur tussen de velden en langs kleine dorpjes zijn we toe aan een frisse pint. Ik drink een glas limoensap en Erik laat zich een tapioca aanpraten. Tapioca is wat wij kennen om in de soep te doen, maar hier is dat dan enkele maten groter, vergelijk het met erwten, en dat in een glas koude thee met melk. Het is een Taiwanese drank en fris bij warm weer. Na een uurtje massage en 4 euro armer, kunnen we er weer tegen. Op onze afspraak om 17 uur bij Mandy, haar man en dochtertje, staat het eten al op tafel, typisch Zhongshan-food en zelf gekookt. Er is maïssoep, kip, iets wat op mosseltjes lijkt, gekookte groene groente en gekookt gemalen varkensvlees. Het Engels van Mandy is echt met haken en ogen maar wat ze niet gezegd krijgt maakt ze duidelijk met uitbundige lichaamstaal. En hier werkt ook de computer een beetje mee: ze gebruikt een woordenboek Chinees-Engels waarbij ook nog gesproken wordt. De Belgische paaseitjes worden met smaak geproefd en goedgekeurd. We zijn trots en zeggen dat in mei op de wereldtentoonstelling hier in Shanghai een Belgische stand zal staan met onze fameuze chocolade. We hebben dus nieuwe ‘vrienden’, en de traditionele groepsfoto mag niet ontbreken. Waarschijnlijk morgen bij het openen van haar e-mail op haar werk zal deze foto het onderwerp van gesprek zijn!

21-03-2010, 14:32 Geschreven door chinezen
Reageren (0)

Zaterdag 20 maart

Een dagje om uit te slapen en om 9 uur komt Isabella ons halen voor de morning-thé. Zij is nu 5 maanden zwanger en ja, een gelukkige toekomstige mama. Of het een zoontje of een dochtertje wordt weet ze niet, het is verboden voor de dokters om het geslacht mee te delen. Denk aan de abortussen die in het verleden gebeurden wanneer het een meisje was! In Tanzhou gonst het van het lawaai in een megagroot restaurant, allemaal voor de morning-thé. De théservice gebeurt ceremonieel, in kleine kopjes en uiteindelijk met veel gegozzel . Ik heb hier geen ander woord voor. We eten gewokte sla, dumplings met garnalen, gebakken en gekookte rijstnoedels, kleine loempia’s en zoete broodjes én dit allemaal met stokjes. Niet echt een Belgische ontbijt, dus geen pistoleekes of spek met eieren. Maar voor 8 euro voor 3 personen kunnen we er toch van genieten. Zo’n morning-thé is bij de Chinezen zeer populair en van deze gelegenheid wordt vooral gebruik gemaakt om bij te praten en kan dus twee uur lang duren. Onderweg rijden we langs de rijstvelden en de viskweekvijvers. ’s Middags zoeken we de zon en het water op en lezen rustig in ons boek aan de vijver.

Om 14 uur stappen we het reisbureau binnen en samen met Emily bereiden we onze trip voor. Niet te geloven, het is 17 uur als we weer buitenstappen, maar het is een reis op maat gemaakt. Hieruit kan je afleiden dat alles toch zeer lang duurt vooraleer je met Chinezen iets kan regelen. Onze reis zal 7 dagen duren en we vertrekken op maandag 29 maart richting Guangzhou, Kumming, Dali, Lijiang en Shangri-La. Deze plaatsen bevinden zich in het westen van China en tegen de grens van Tibet.

We maken nog een avondwandeling en drinken op een terras een frisse pint vers limoensap.

20-03-2010, 14:36 Geschreven door chinezen
Reageren (2)

Vrijdag 19 maart

Eenentwintig jaar geleden was deze datum Palmzondag, de dag dat opa in het toenmalige Zaïre is verongelukt. Ook al zijn we ver van Grimbergen verwijderd, toch voelen we ons dicht bij oma die zeker ook vandaag aan dit pijnlijk gebeuren zal terugdenken..

Deze morgen komt de beenhouwersvrouw terug van het ziekenhuis met een klein bebloed verbandje rond haar linkerwijsvinger. Het aangedroogde bloed op haar hand is nog het gevolg van de slag met het grote hakmes, dus veel verzorging of hygiëne is hier niet te merken. Helaas had ze niet voldoende geld bij en is de wonde maar gehecht met één pinnetje waar er normaal zeker twee nodig zijn. Zo gaat dat hier in China, kom je in het ziekenhuis met te weinig geld dan is de hulp navenant. Weer eens duidelijk dat ik hier absoluut niet wil ziek worden en dan gaat het niet om het geld maar om de verzorging op zich!

Iris stelt mij de vraag of in België de kinderen op school gestraft worden als ze bvb iets vergeten zijn of als ze praten. Ik bevestig dit en vertel haar dat de straffen meestal bestaan uit extra taakjes. In China kent men dus nog de lijfstraffen: kinderen worden met een plastiek lat op de hand geslagen en moeten dan 5 minuten in een zeer onnatuurlijke houding staan, lichtjes gebogen door de knieën en armen recht vooruit en gestrekt. Ik heb dit eens geprobeerd en denk dat ik hier over vijf lange minuten mag spreken. En zakken de armen lichtjes, dan komt de leerkracht ze nog eens extra trekken. Hierop kan ik alleen maar antwoorden dat dit in België niet is toegelaten. Ik wil me niet indenken dat we onze kinderen dit nog zouden aandoen én wat een reactie van de ouders we hierop zouden krijgen!

De eerste foto laat zien hoe hier in een klein restaurantje wordt ontbeten, en dit kan buiten omdat de zon nog niet echt schijnt. Zo’n ontbijt kost 10 eurocent.

Deze tijd van het jaar zie je hier de rijstboeren op de bevloeide velden werken met een soort motoculteur met een draaiend rad met schoepen. Dit zijn de eerste werken op de natte rijstvelden en de kleine plantjes staan klaar op wachtbedden. Nadien zullen deze op plant gezet worden en dat gebeurt met veel volk, de voeten in het water.

Terwijl ik op de bank nog wat geniet van de zachte avondzon krijg ik bezoek van een Chinese mama die met haken en ogen in het Engels mij vraagt om haar dochter van 10 jaar wat te helpen met de Engelse taal. Uit haar boodschappentas tovert ze voor mij een banaan en wat kan ik beter doen dan het met een brede lach het aannemen….? Zoals afgesproken brengen we ze een bezoekje op de achtste verdieping in het appartement naast ons. Het is er zeer verzorgd en de thee, koekjes en chocolaatjes laten niet op zich wachten. Als ze hoort dat wij van België zijn neemt ze vlug de chocolaatjes weg want we weet dat dit nu juist de specialiteit is van ons land. We krijgen dus geen kans ze te proeven! Na een tijdje dringt het tot ons door dat deze mensen ons hebben uitgenodigd meer voor de vriendschap dan voor de taal want nu zondag om 17 uur zullen we samen bij hen op the dinner zijn. Vriendelijk toch!

We sluiten onze dag af met een bezoekje bij de kapper en hier gebeurt millimeterwerk….!

19-03-2010, 14:38 Geschreven door chinezen
Reageren (0)

Woensdag 17 maart

Een gewone marktdag vandaag. Onderweg kom ik voorbij verschillende bloemenwinkels die buiten uitstallen. De overschot van de stengels en overige afval ligt gewoon op de straat. De straatvegers zullen wel langs komen zeker….. . Ik vraag me wel af wie hier zoveel bloemen koopt want nooit zie ik hier één klant staan. Wel worden grote stukken weggevoerd met de

auto, want elke winkel die opengaat wordt enkele dagen gedecoreerd met verschillende bloemstukken op staanders en omwikkeld met goudpapier.

Op de markt komt een vis me tegemoet, spartelend op de grond en ontsnapt uit het weinige water. Gelukkig is er iemand die zin heeft in vis en zodoende komt het beestje terecht op de slachtbank.

Bij het ontbijt zie ik een jonge mama met haar baby’tje van 6 maanden oud. Wat een haardos zeg ….. als ik dan aan ons twee kleine blondjes in Londerzeel denk!

17-03-2010, 14:27 Geschreven door chinezen
Reageren (1)

Dinsdag 16 maart

Ik verneem dat de lente toch stilaan haar intrede doet in ons koude landje. Het wordt dus ook daar eindelijk genieten en deugd hebben aan de voorjaarszon. Daarmee komt het waarschijnlijk dat ze hier niet is, of is gewoon het wolkendek te dik ….. . Wel mooi weer voor een wandeling doorheen de vertrouwde straten van Sanxiang. Ik krijg al direct gezelschap van een Chinese jongeman die perfect Engels spreekt en hij blijft de hele tijd bij mij tot ik zeg dat ik de ‘One plus One’, een grootwarenhuis, binnenga. Sommige mensen zijn toch echt geïnteresseerd hoe het er in België aan toe gaat, welke talen we daar allemaal spreken en hij kent ook Brussel als een financieel centrum van Europa. Hij weet ook wel dat het moeilijk is om China te begrijpen en dat ze op allerlei vlakken nog veel in te halen hebben. ‘We must change our mind’. Dat is ook zo!

Wanneer ik zo langs de straten loop heb ik steeds bewondering voor hun mooie aanplantingen en ook zo goed onderhouden, terwijl je anderzijds weet dat Chinezen alles op de grond gooien. Maar hier ontbreekt het niet aan straatvegers, je komt ze overal tegen terwijl ze snoeien, vegen, of ook … gewoon rusten in het gras. Op de twee jaar tijd dat we hier nu geweest zijn hebben we ook al vele gebouwen zien uit de grond rijzen en dat in een vrij moderne stijl. De degelijkheid …. daar durf ik me niet over uitspreken. Het theatergebouw staat in de onmiddellijke nabijheid van waar we wonen en was bij ons eerste verblijf een herkenningspunt tijdens onze zoektocht naar het appartement.

16-03-2010, 11:55 Geschreven door chinezen
Reageren (1)

Maandag 15 maart

Gelukkige verjaardag aan tante Lisette en ja, voor de eerste keer hebben we contact via skype. Als dat geen mooi verjaardagscadeau is……! Toeval wil dat tegelijkertijd ook onze Jan op skype komt en doen we met ons drietjes een ‘Robberechtsengesprek’. Wat er toch allemaal kan ….. onze Marcel moet nog alles wat leren maar vindt het nu toch al een ferm medium. En, al doende leert men!

Vandaag is het weer zo’n vochtige warme dag, bij de 30 graden, maar met druppels op de muren. Mijn haar is niet aan te zien en weet van deze vochtigheid, ik ben eigenlijk wel een beetje jaloers op dat stugge zwarte haar van de Chinezen. Ik raap de moed bijeen en ga naar de kapper. Hij verstaat mijn lichaamstaal en knipt het wat korter. Waarschijnlijk heeft hij niet vaak de kans om zo’n kwaliteit van haar te bewerken en ik moet zeggen dat hij de grootste zorg besteedt aan mijn Belgisch kapsel. Het resultaat ….. bwa, ’t is niet Chinees, maar ’t is ook niet echt Westroods, en ’t is in elk geval korter!

Terwijl we ver van huis zijn gebeurt er toch ook wat in de Bergstraat. Via mail komen we van Mariake te weten dat haar huis verkocht is en dat ze in mei verhuist. De nieuwe bewoners trekken in begin juni. Na 35 jaar als goei geburen doet dit afscheid ons toch iets, haar vertrouwde auto zullen we dan niet meer voor haar garagepoort zien staan. Spijtig.

15-03-2010, 11:58 Geschreven door chinezen
Reageren (1)