Oôs durp
Ik ken er veul over vertelle, maar je moete 't zien, en hew je't bekeken, wul je d'r weune, metien! Rai je op Zoidwerk, den zie je 't leggen, oôs durp weer je nooit gien genog van kregge. Ut voorjaar, de tulpen die bloeie, Skeipe en lammere, de koeie die loeie. In de verte zie je de kathedraal van West-Friesland, terwoil ik 't bekoik,voel ik me d'r sterk mee verwant. De molen,'t landskap met slôte en velde, dut alles wul ik gewoon effies melde. Stap op je fietsie en trek er op an, oôs durp moet je zien, zô gauw as je kan. De mense kenne d'r ôk gewoon iederien, en as ze je nag niet kenne, vrage ze metien. Hoe of je hiete en weer kom je vedaan, hew je hier femilie? of zomaar effies an de reet gaan? Is dut kruisverhoor achter de rug, kom je vast nag 'n keertje terug. Den hoor je d'r bai, steke hullie hand al op, noh hé, zag je d'r niet teugenop? 't Is nagal winderug, doen effies 'n koppie mee, we zitte hier toch net an de thee. Al zittende hoor je sterke vurhale, en deer hoef je echt niks voor te betale. Ja, deer staat Wurvershoof om bekend, en we hewwe ók nag erg veul telent. Zinge hewwe ze al leert op de bouw, dus geve ze riedels van heb ik jou. De Spigte, Bassie en Bobo, 't volksorkest, komme allegaar uit 'n muzikaal nest. Mense ik ken echt niet alles vertelle, aars krog ik van die elle lange velle. Kom gerust 'r 'ns langs, je zelle 't zien, 'k hew niks teveul zoit, dat zie je metien.
Coby Schouten-Koopman.
|