Een ideaal is dat wat onbereikbaar is en dat doet ons ernaar streven.Zou het verwezenlijkt kunnen worden dan houdt het op te bestaan en stopt het ideale streven!
Zoeken in blog
luisterrijk
philostad
22-03-2006
DENK .....VOORUIT !!!
Aan de andere kant Van "Toen" vind je "Nu" Aan de andere kant Van "Verleden" ligt... De "Toekomst" en... Die is "Nu" reeds Ïn "Aanleg"
Rook die kringelt naar de hemel En't is daar toch al zo'n gewemel Want wat eens leefde ging daar heen! Alle leven.....in't gemeen! Insecten,kippen,mensen, koeien En veel meer nog, 'k zie ze stoeien Met elkaar en.....zonder strijd, Door elkaar,...geen onderscheid!
Geestenwereld,oh.....zo groot! Beestenwereld,soort geen nood! Lachen,brullen,fluiten,zingen En ook al die and're dingen Die men deed en nu weer doet (Denken wij)en dat doet goed!
Wij,tevreden met't bestaan, Wij gaan er dus weer tegenaan Want wij moeten nu gaan bouwen Aan het menselijk vertrouwen!!!
Wees verzekerd van een ding, Dat ik eens tevreden zing Met een stem die eeuwig is Zonder schroom voor't aards gemis!!!
Een onbekende grootheid"Leven" Wat is dat en...wie kan dat geven? Men weet het niet en blijft maar zoeken Maar nog steeds zijn er geen boeken Waar men dat uit leren kan! Edoch...hoe zien wij het leven dan? Welja,er wordt maar aangenomen Dat het heel toevallig is gekomen Door een wetje van getallen ons toch zomaar ingevallen Maar...ik weet dat gaat niet op Want zo'n wetje is een flop!
Wees,onwetend,toch tevreden En verplaats u naar het heden Met als enigma in't hoofd... "LEVEN"daarvan toch een keer beroofd!
Ik keek naar jou en jij lag daar, De zon die speelde met jouw haar Zo heel vroeg in de morgen; Mijn hart ontwaakte,net als ik, Ik voelde liefde,was in m'n schik Zo heel vroeg in de morgen.
Wat is dat toch,wat drijft ons aan Dat wij zo naar elkander gaan En...niet slechts in de morgen! Zijn wij een eenheid zonder remmen Dat wij ons aan elkander klemmen En niet slechts in de morgen.
Ik zag jouw ogen...open,eerlijk, Ik keek naar jou,ik vond het heerlijk Ohhh...wat een pracht'ge morgen; Daar ben jij dan,mijn and're helft, 't Is of men in den minne delft..... Ohhh...wat een pracht'ge morgen!
Toen werd'k echt wakker,heel spontaan En zag mijn droom naar buiten gaan Zo heel vroeg in de morgen; Waarom toch,dacht ik,is't niet echt, Een droom slechts waar ik dan mee vecht Zo heel vroeg in de morgen!
Toch was je mooi zo.....lag je daar, De zon die speelde met jouw haar Zo heel vroeg in de morgen; Waarom een droom?...geen werk'lijkheid, Mijn hand zocht jou...ik was je kwijt Zo heel vroeg in de morgen!
Is dat een droom...zomaar wat niets, Is dat dan waar of...toch nog iets Op deze mooie morgen? En dan,mijn hand,die voelt opzij, Dan voel ik niets,ach.....waar ben jij Op deze mooie morgen?
Een droom ben jij maar...niet naast mij Op deze mooie morgen!!!
Tijd,dat is wat ons scheidt Van tijdelijk tot eeuwigheid Waarin alles wat nu is Totaal in zuiver niets verglijdt; Heden schuift naar het verleden En wat nu is wordt platgetreden Tot een moes van het vergleden; Zo...geheel en al tot niets! Zelfs een schilfer tot...niet iets! En wat helpen dan gebeden Die vanuit een ver verleden Luid' ge-uit zijn tot in't heden? Waarom hielp dat toen ook niets?
Waar is eeuwigheid geboren Wijl wij daar nooit iets van horen? Waar't vandaan kwam en...waarheen? Wij hebben dus het niets gemeen! Leuk,die tijd die steeds verglijdt En zijn beurt gerust verbeidt Tot dat alles is geweest En.....U en ik dan nog het meest!
Ik voelde iets...toen werd ik wakker En voelde mij een reuze stakker Zo heel alleen in't grote bed Verdwaald in dekens...tot en met! Alweer een dag en zo alleen, Waarom dit al,waar moet dat heen?
Geen streling dus,een groot gemis , Toch weet ik wel wat liefde is ! Ach,nu even niet.een helft is weg ! Dat is't waarom ik dit nu zeg..., Zo incompleet dus,zo...alleen ! Waarom dit al,waar moet dat heen ?
Niet kunnen steunen op elkaar..., Niet kunnen leunen,was't maar waar! Zo doelloos zijn en zo verloren Maar...zo is't de mens beschoren ! Dit leven is en anders......geen ! Waarom dit al,waar moet dat heen ?
Naar't einde dus,daar wacht men op, Wie leven kan die haalt de top Van het bestaan na zoveel jaren ! Dat kan ons toch geen zorgen baren? Soms is het leven echt gemeen ! Waarom dit al,waar moet dat heen ?
Wakker worden ,grote pret Zo heel alleen in't grote bed ! Wat brengt me weer de dag vandaag Ja.....dat is de grote vraag Want.....je blijft dus toch alleen ! Waarom dit al,waar moet dat heen ?
De zon die streelt mij...zo intens, Ik voel het,'k ben een ander mens. Gewoon opnieuw geboren; Warmte gaat daar dan van uit En lach ik weer en zing ik luid; Ik ben nog niet verloren!
Elke dag die ik nog zie Dwingt mij tot...wie ben ik?...wie? Heb ik het recht te leven? "Oh ja,waarachtig"zegt de zon, '"k Wou dat ik 't ieder zeggen kon, Maar dat 's mij niet gegeven"
Mooi is dat he,.....morgenrood, Dit aanschouwen stopt de dood Die mij niet kan verstillen! Leef en geef om al wat leeft, Ook dus als de aarde beeft Van strijd wijl mensen gillen!
Meegenomen.....weer een dag En...eentje die er wezen mag Zoals reeds vele jaren; Loof de liefde en...wees blij, 't Leven 's kort,eens.....weg zijn wij; Wie weet dan.....wie wij waren?
