Wij zijn verhuist naar: www.coronavirusenfip.nl


FIP is een virusziekte die wordt veroorzaakt door een (gemuteerd) coronavirus. Dit feline coronavirus (FcoV) is in eerste instantie onschuldig en veroorzaakt alleen wat lichte diarree, echter als het muteert kan de ziekte FIP ontstaan. De meeste katten maken in hun leven wel eens een infectie door met het coronavirus.
Binnen sommige kattenpopulaties zijn zelfs 80-90% van de katten met antilichamen tegen het coronavirus gemeten (=seropositief voor het FcoV), deze katten zijn dus ooit in aanraking geweest met het coronavirus. 1 - 5 % van de seropositieve katten zal FIP kunnen ontwikkelen. 100 % van de katten die FIP krijgen gaan dood. 80-90% van alle katten is drager van het corona-virus! Dit opzicht is vrij onschuldig. Het gevaar zit hem in het feit dat het corona-virus om een (nog) onbekende reden muteert bij een aantal katten. Op het moment dat een kat FIP heeft is het ongeneeslijk en de kat zal binnen een zeer korte en slopende tijd komen te overlijden.

Tegen deze verschrikkelijke ziekte staan we allemaal machteloos, onze katten testen hierop heeft totaal geen zin..., FIP is niet te voorkomen, wij kunt er totaal niets tegen doen!!!

Althans,... wij als cattery en als katteneigenaar zijnde kunnen wel meewerken aan een initiatief in plaats van afwachten!

Wij verzoeken iedereen dit dit leest vriendelijk doch dringend om FIP niet in een doofpot te stoppen maar er openlijk mee naar buiten te komen,...wij hoeven ons hier voor niet te schamen niemand draagt hier schuld aan.


--------------------------------------------------------------------------------------

Wij willen bij deze ook Dr. Herman Egberink van Dierengeneeskunde Department Infectieziekte en immunologie bedanken dat wij zijn artikelen mogen gebruiken voor het maken van deze website.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Links in het menu bij  In memoriam, vind u een link naar de Regenboog brug, hier kunt u uw katten die overleden zijn aan gevolg van deze verschrikkelijke ziekte een plekje geven waar ze altijd herinnerd zullen worden.

Hoewel Feline infectieuze peritonitis (FIP) als infectieziekte al meer dan 3 decennia bekend is blijven nog steeds veel vragen onbeantwoord. Dit ondanks de vele labo­ratorium- en veldonderzoeken die worden verricht. Verschillende hypothesen, en interpretaties van gegevens uit de onder­zoeken worden in de lekenpers en weten­schappelijke literatuur vermeld. Dit betreft o.a. de wijze van ontstaan van de ziekte, de mate van verspreiding van het virus, de betrouwbaarheid van diagnostische metho­den en de mogelijkheden voor therapie en preventie. Veel data ontbreken nog en dit leidt tot vele vragen. Deze vragen dienen zo goed mogelijk beantwoord te worden op basis van de beschikbare gegevens en nieuwe bevindingen die regelmatig worden gepubliceerd. In deze presentatie zal aan de hand van enkele veelgestelde vragen het ziektebeeld FIP worden behandeld. Daarbij zal met name aandacht worden besteed aan nieuwe ontwikkelingen.

FIP wordt veroorzaakt door een infectie met een virulent type coronavirus. Deze virussen hebben als eigenschap dat zij macrofagen kunnen infecteren en op deze wijze door het gehele lichaam verspreiden en ontstekingsreacties veroorzaken met name in de kleine bloedvaten (vasculitis). Naast de FIP veroorzakende coronavirussen komen stammen voor die vooral in de darm vermeerderen en geen of weinig ziektever­schijnselen veroorzaken, soms wat diarree.

Het is duidelijk dat FIP, hoewel veroorzaakt door een virus, zich niet gedraagt als een echte infectieziekte. In een bestand van kat­ten blijft de aandoening nogal eens beperkt tot een enkele kat en lijkt het virus niet te spreiden. Toch wordt in een dergelijk bestand bij een groot deel van de katten (80-90%) coronavirussen aangetoond. Deze infecties worden echter veroorzaakt door de milde niet ziekteverwekkende stammen van feline coronavirus. Deze vermeerderen hoofdzakelijk in de darm en worden ook wel aangeduid als feline enterale corona­virussen (FECV). Een deel van deze kat­ten is ook gedurende langere ( > l jaar) of kortere tijd uitscheider van het virus. Uit deze stammen ontstaan de FIP virussen en dit gebeurt in de individuele kat. Indien deze kat geen goede afweer kan opbouwen ontstaat FIP. Ongeveer 1-5% van de seropo­sitieve gezonde katten ontwikkelen uitein­delijk FIP.

Bij ongeveer 40% van de FIP katten is ook virus aan te tonen in de ontlasting. Dit virus veroorzaakt ook geen FIP na experimentele infectie van andere katten hetgeen de gerin­ge besmettelijkheid nog eens benadrukt.. Een enkele keer worden meerdere katten in een groep ziek. Dit zou een aanwijzing kun­nen zijn voor de spreiding van de FIP stam. Echter andere verklaringen zijn ook moge­lijk zoals het binnenkomen van een (nieu­we) enterale coronavirusstam die volop kan vermeerderen. Dit maakt de kans op muta­ties en het ontstaan van verschillende FIP stammen in individuele katten groter. Deze hypothese wordt ook ondersteund door stu­dies die aantonen dat de virussen die in der­gelijke mini-epidemieën worden gevonden onderling niet hetzelfde zijn.

De katten worden ziek doordat er met name in en rond kleine bloedvaatjes in verschil­lende organen ontstekingen ontstaan. Deze zijn het gevolg van de vermeerdering van het virus in macrofagen die ontstekings­mediatoren vrij zetten. Daarnaast worden er grote hoeveelheden antilichamen aange­maakt die met het virus immuuncomplexen gaan vormen en vastlopen in de kleine bloedvaten. Dit leidt tot de karakteristieke granulomateuze ontstekingen. Bloedvaat­jes gaan lekken en dit leidt mede tot het ontstaan van grote hoeveelheden vocht in verschillende lichaamsholten. Indien dit optreedt spreekt men van de natte vorm. Het vocht is vaak karakteristiek: heldergeel en dradentrekkend. Naast de natte vorm onderkent men ook een droge vorm van FIP waarbij geen of weinig vocht wordt waar­genomen. De klinische symptomen zijn vaak niet karakteristiek. Er treedt koorts en vermagering op met daarnaast verschijnse­len die het gevolg zijn van aantasting van orgaanfuncties. Zo kunnen katten bijvoor­beeld ook alleen hersenverschijnselen of een oogontsteking vertonen. Als een kat eenmaal FIP heeft ontwikkeld is de prog­nose in bijna alle gevallen infaust.

Voorwaarde voor het optreden van FIP is de aanwezigheid van een virulente stam. Bij het al dan niet ontstaan van een FIP stam en het ontwikkelen van de ziekte FIP spelen vele factoren een rol o.a de genetisch bepaalde afweer van de kat, de virusstam, het bestaan van stressituaties zoals "overcrowding", verhuizen, en belasting van het immuunsy­steem door andere infecties. Deze factoren bepalen de toename van virusvermeerdering van de enterale stammen hetgeen de kans op mutaties tot een virulente stam en vervolgens optreden van ziekte vergroot. Sommige studies vermelden een grotere gevoeligheid van bepaalde rassen (o.a. Ragdoll, Abessijn, Heilige Birmaan, Rex)

Bij de titerbepaling worden de hoeveelheid antilichamen in het bloed bepaald. Een FIP titer bestaat in principe niet omdat het nog steeds onmogelijk is met een test de antilichamen gericht tegen het FIP virus te onderscheiden van die van de minder virulente FeCV stammen. Er is wel een correlatie gevonden tussen de hoogte van de coronavirustiter en de mate van uitschei­ding van enterale coronavirussen. Hoewel niet absoluut scheiden katten met hoge titers vaak meer en gedurende een langere periode virus uit.

De prognose van een kat met FIP is slecht: de meeste katten zullen sterven. Wel is de overlevingstijd van een droge vorm van FIP meestal langer dan die van de natte vorm. Ook therapie kan de levensduur verlengen. De therapie is voornamelijk ondersteunend en gericht op het onderdrukken van de ont­stekingsreacties die het gevolg zijn van de overdadige afweer tegen het virus. Corticosteroïden, m.n. prednisolon in een dosering van 2-4 mg/kg/dag zijn dan geïn­diceerd. Eventueel kan als een alternatief cyclophosphamide worden gegeven. Als ondersteuning van de therapie kan eventu­eel vocht worden toegediend via infusen en daarnaast worden eventueel anabole steroïden, vitamine C (125 mg/kat 2x per dag), vitamine BI (thiamine, 100 microgr/ kat/dag). Een specifieke antivirale therapie is niet beschikbaar hoewel ten gevolge van de SARS uitbraak (dit betreft ook een coronavirus) veel onderzoek naar moge­lijke antivirale middelen wordt gedaan. In de praktijk wordt interferon-omega vaak toegepast. Enkele studies suggereerden een positief effect echter deze bestonden meestal uit casus beschrijvingen zonder een goede onderbouwing van de resultaten. Uit een recente studie, dubbelblind en pla­cebo gecontroleerd uitgevoerd, moet echter geconcludeerd worden dat Interferon geen effect heeft.

In principe kan FIP optreden in ieder bestand waar katten met FeCV infecties voorkomen. In iedere besmette cattery {en dit zijn bijna alle catteries) bestaat het risico dat virulente FIP stammen ontwik­kelen in de kat en klinisch FIP optreedt. Het is dus van belang om de kans op infecties en de infectiedruk met FeCV te verkleinen. Adviezen in het kader van management en hygiëne dienen hierop gericht te zijn. Wat het management betreft kan men o.a. den­ken aan de volgende maatregelen: het redu­ceren van het aantal katten, huisvesten in kleinere groepen van 3-4 katten, niet teveel jonge dieren die de infectiedruk hoog hou­den, moederpoes en kittens scheiden van de groep, kittens vroeg spenen om de kans op infectie na het aflopen van maternale immuniteit te verkleinen.Het plaatsen van katten in stabiele kleinere groepen maakt de kans groter dat de keten van infectie wordt doorbroken en de groep na enige tijd nega­tief wordt.

Dagelijks schoonmaken en reinigen van kattenbakken vermindert de infectiedruk. Coronavirussen worden vooral uitgeschei­den in de ontlasting van katten.

De resultaten van de studies naar effecti­viteit van huidige vaccins zijn wisselend en tegenstrijdig. Vaccinatie van alle dieren in een catterie lijkt echter geen significante bescherming te geven. Een probleem bij vaccinatie is dat met het huidige vaccin pas op een leeftijd van 16 weken kan worden begonnen met vaccineren en dan de meeste kittens al een infectie met FeCV hebben opgelopen.

Er wordt veel onderzoek gedaan aan de ont­wikkeling van betere en effectieve vaccins. Verschillende kandidaat vaccins ontwikkelt met moderne moleculaire technieken zijn getest. Een door moleculaire technieken gemaakt verzwakt levend virus vaccin gaf een volledige bescherming tegen een chal-lenge infectie met FIP. Echter de verdere ontwikkeling van dergelijke vaccins is afhankelijk van vervolgstudies met name ook naar de veiligheid. Dergelijke vaccins zullen de eerste jaren niet op de markt ver­schijnen.