xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Jacques Wilmart werd gerepatrieerd op kosten van de belastingbetaler, m.a.w. in hoofdzaak op kosten van de Vlamingen.

Voor wat hoort wat en bij zijn terugkeer las hij ten overstaan van het verenigd journaille een (voor hem) geschreven verklaring voor dat den Belziek zeker niet mocht gesplitst worden.

Het zal wel niet. Wetende dat het vrij krijgen en de comfortabele repatriëring van deze bijklussende gepensioneerde tienduizenden euro heeft gekost aan de belastingbetaler, zal hij de tak niet doorzagen waar hij op zit.

Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat gans deze zaak in schril contrast staat met de zaak Pierre Stukken (de buschauffeur die in 1996 in een Marokkaanse cel belandde op verdenking van drugssmokkel) en twee jaar in “De Hel van Tanger” heeft gezeten. Daar was van een speciale diplomaat geen sprake, evenmin van een regeringsvliegtuig ter repatriëring.

Maar ja, Wilmart is een Waalse ubermensch en Pierre Stukken was maar een Vlaming.