Enne.. het geraakt dus maar niet opgelost ! Ondanks de
supervriendelijke berichtjes van Skynet.. en hun aanmoediging om emails te
zenden als je een probleem hebt.. gebeurt er dus niks.. helemaal niks. Wanneer
je zelf even de broncode vergelijkt van een standaard-design en een persoonlijk
design.. zie je duidelijke verschillen. Deze verschillen zelf proberen te
veranderen.. vergeet het maar.. ook dat helpt niet.
'k Heb niet echt de energie om nog langer op zoek te gaan..
'k Ben niet de enige met het probleem.. zo las ik op het forum van en voor
bloggers.. dus.. ergens toch een geruststelling, dat het niets met mijn design
te maken heeft.. Heel nieuwsgierig of ze uiteindelijk toch met een oplossing
zullen komen..
De laatste dagen gaat het niet echt goed met me.. Of je het
piekeren kan noemen.. dat denk ik niet.. 't Is meer een gevoel van
machteloosheid. Dingen voelen niet goed aan... maar er is niet echt een
oplossing voor. Wat ik ook doe of wat ik ook zeg.. het helpt allemaal niets. Of
ze willen me niet begrijpen.. of.. ze willen er niks aan doen..
Door dat gevoel van machteloosheid.. begin ik me met de dag
vermoeider te voelen. Weg energie ! De zin om dingen te doen, lijkt ook met de
dag af te nemen. Poetsen.. niet bepaald mijn favoriete bezigheid.. maar ik heb
nog nooit in heel mijn leven echt met tegenzin staan poetsen. Trouw elke week
krijgt alles hier zijn beurt.. kamer per kamer. Maar de laatste weken begin ik
me meer en meer af te vragen.. waarom ik nog zoveel tijd en energie steek in die
klussen. Niemand merkt het op.. en lang blijft het ook nooit proper. Oké... je
moet leven in een huis. Begrijp ik wel.. Maar betekent het dan dat 'ik' niet
leef ? Want zelf let ik op, dat ik niet mors... m'n voeten veeg.. en als ik iets
nodig heb.. leg ik het terug op z'n plaats..
Ik weet, dat niemand anders dan ikzelf er voor kan zorgen,
dat ik plezier heb in de dingen, die ik doe.. Maar het lijkt wel of ik steeds
bezig ben met van-alles-en-nog-wat.. en dat er nooit tijd over blijft voor de
dingen, die dan echt leuk zijn. Of dan toch maar hééééél weinig tijd..
Onbegrijpelijk gewoon.. want nu ben ik alle dagen thuis en vroeger ging ik
fulltime uit werken !
Drie keer de afgelopen week wordt er gebeld.. dat er moet
overgewerkt worden.. Of er wordt op het laatste moment beslist.. dat er ééntje
extra aan de tafel zal zitten.. Kan gebeuren natuurlijk.. maar 'k krijg verdorie
meer en meer het gevoel.. dat het hier een beetje op een hotel begint te lijken.
Daar kan je ook aan tafel schuiven wanneer het je past..
En dan zijn er nog zoveel andere zaken... maar 'k zal wel
niet de enige vrouw/moeder zijn, die zich zo voelt.. Fulltime buitenhuis
werken.. nadien nog preventieve diensten bij het Rode Kruis... zo
verschrikkelijk druk had ik het.. en toch voelde ik me toen fantastisch en vol
energie !
Een mens heeft iets nodig om naar uit te kijken.. Iets wat
hij/zij heel graag doet.. En dat geeft je de energie om alle andere dingen aan
te kunnen.. Ik heb 'iets' wat ik heel graag doe.. Maar waarom kijk ik er nu dan
niet meer met plezier naar uit ?
|
