wat ik het meeste mis is mijn enigste kind mijn dochter , zij wil met mij al 10 jaar geen contact meer
( het kan ook langer zijn ) mens vergeet al is de tijd , en het hoe en waarom dat blijft voor mij een groot raadsel ik krijg op deze vragen geen antwoord meer , heb zelf al zoveel pogingen ondernomen , en het haalt helemaal niks uit . Ben dan ook de trotse oma van een kleinzoon en kleindochter die ik ook niet ken en zij mij niet ik denk dat ze het nooit te weten gaan komen van mijn bestaan . Maar ik hou ontzettend veel  van zowel mijn dochter als de kleinkids en het sprrekwoord " uit het oog , uit het hart " is voor mij zeker niet van toepassing , de moeilijkste momenten en die zijn er veel op één jaar zijn zeker de verjaardagen, Kerst- en Nieuwjaar , de Paasklokken , de goede Sint , Moederdag enz.... En met ouder te worden komt er geen verbetering , dat gemis en die pijn blijft is het misschien dat ik een alleenstaande  ben zonder partner , dat ik meer tijd heb om erover te piekeren ? Ik weet het niet maar een gevoel kan je niet verbergen of zeker dit gevoel niet van je afgooien dat is een verwerkings proces voor de rest van mijn leven en wie weet komt het nog wel goed dat denk ik jaar na jaar of soms dag na dag , dat wou ik nu toch eens even kwijt , het doet al is goed het te kunnen schrijven .