Foto
Foto
E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief
  • Alle berichten
    Inhoud blog
  • afspraak met de dood
  • mijn eiland
  • mijn minnaar van het eerste uur
  • volle maan
  • soms, in eenzame nachten
  • tú y yo
  • kom, laten we nog eenmaal........
  • droom
  • gedachtestraal
  • op blauwe vleugeltjes
  • ontmoeting aan het meer
  • afscheid van de bouw
  • een zwoele nacht
  • ik mis je zo
  • vlindervleugels
  • alleen op de berg
  • mijn talent
  • gedachtebriesje
  • eikenblad en beukenblad
  • ik wil nog zo graag
  • nergens liever dan bij jou
  • Santorini
  • mijn eiland
  • liefdesgezicht
  • het huis
  • ik zag je met háár
  • het antwoord van de bomen
  • een oude droom en een nieuw begin
  • middagdutje
  • santorini
  • het monster
  • verlof aan zee
  • de genezing
  • afscheid van de bouw
  • zomeravond aan het strand
  • gebleven
  • doodgaan
  • afspraak met de dood
  • soms, in eenzame nachten
  • vergeven en loslaten
  • even pauze
  • het slechtste in mij
  • verdronken
  • gedachtebriesje
  • hartje voor mariposa
  • appelboom
  • heimwee
  • ballonvaart
  • ophieuw bloeien de seringen
  • boswandeling
  • op gouden vleugeltjes
  • het lege huis
  • gestorven vlinders
  • verlof in Namibië
  • ik mis je
  • de derde dag van het verlof
  • verdriet
  • zwoele nacht
  • afscheid van de bouw
  • zwemmen bij maanlicht
  • saai
  • dwars tegen alle regels en logica in
  • eenzaam en oud
  • kom, laten we nog eenmaal vliegen
  • jij en ik
  • gedachtestraal
  • langs de maas
  • afscheid van het huis
  • reuma van de ziel
  • even bij je zijn
  • de prins op het witte paard
  • het begint met liefde
  • vakantie op Koh Samet
  • herwonnen liefde
  • groei
  • zagen
  • mijn allerliefste
  • gedachtebriesje
  • uitgewist
  • bescherming
  • voorbij is mijn verdriet
  • ontmoeting aan het meer
  • kansen
  • somberheid
  • warmte en zonneschijn
  • alle dagen van mijn leven
  • samen bouwen
  • mijn onmogelijke liefde
  • de eerste avond van het verlof
  • geboorte
  • samen in de hof
  • rijk en bruisend leven
  • afscheid
  • in jouw armen
  • wandeling over de heide
  • moed
  • een viool klinkt in de nacht
  • koude winternacht
  • steeds beter
  • gestorven vlinders
  • verlof in Finland
  • teleurstelling
  • kastanjes
  • het bootje
  • alleen op mijn berg
  • wees gelukkig, zei je
  • de uitreiking
  • herinnering
  • regen op vakantie
  • herinnering aan het paradijs
  • een avond met mijn lief
  • ik mis je zo zeer
  • verlof in Thailand
  • ik had je lief
  • jouw naam
  • nieuw geluk
  • liefde op het eerste gezicht
  • gedachtebriesje
  • op reis
  • mijn lief
  • eikenblad en beukenblad
  • nergens liever dan bij jou
  • slapeloze nacht
  • op safari
  • te laat
  • nog niet uitgewist
  • het huis
  • een frisse herfstdag
  • picknick op de heide
  • zachtjes, op gouden vleugeltjes
  • Kom me halen als de herfst valt
  • straks valt mijn laatste blad
  • vlindervleugels
  • de liftster
  • focus
  • de duinwandeling
  • mijn dierbaarste herinnering aan jou
  • ontwaken
  • zwoele nacht
  • vakantie in Turkije
  • blind date
  • mijn eiland
  • vakantie in Marokko
  • vuurtoren
  • mijn talent
  • de engel
  • zomerdag
  • tú y yo
  • volle maan
  • samen bouwen
  • herinnering aan het paradijs
  • zomaar naar je kijken
  • vliegen
  • mijn minnaar van het eerste uur
  • mooie zomerdag
  • de vuurproef
  • hoop
  • kom, laten we nog eenmaal......
  • braderie
  • je lieve gezicht
  • droom
  • ik wil nog zo graag
  • mooie zomeravond
  • veranderend perspectief
  • weg bij mij
  • de berg op en weer af
  • gedachtebriesje
    Zoeken in blog

    Zoeken met Google


    dammie

    22-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.te laat
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik zit in de trein van Utrecht naar Hilversum en moet er straks in Hollandsche Rading uit.

    Na al die jaren, heb ik weer een afspraak met jou. Ik ben nerveus en opgewonden tegelijkertijd.

    Het verheugt me dat ik je weer zal ontmoeten, en ik maak me zorgen over hoe ik eruit zie, vraag me af of je me zult herkennen, of ik de juiste kleren aanheb: suède jasje, rokje, schoenen met een hakje, kousen.

    De ontmoeting is op het heideveldje, waar we als kind zo vaak gespeeld hebben, waar zoveel herinneringen liggen, ook uit onze tienertijd. Dertig jaar heb ik jou niet meer gezien, vijftien was ik toen ik je voor het laatst zag. Ik weet nog precies hoe je er destijds uitzag: blonde krullen, achttien jaar, klaar om te gaan studeren, ver hier vandaan. De trein nadert Hollandsche Rading. Wat raar, hij mindert geen vaart. Ik besef dat ik in de intercity zit, en niet in de stoptrein. Nu moet ik door tot Hilversum. Ik ga te laat komen!, de schrik slaat me om het hart. Zul je op me wachten? of zul je denken, dat ik me bedacht heb en afzie van de ontmoeting..........

    Wat erg dat ik in de verkeerde trein zit. Als je nu maar wacht. Hollandsche Rading trekt in sneltreinvaart aan mij voorbij. Kdeng, Kdeng en weg is het. Een kwartier later stap ik uit op Hilversum Sportpark uit en kijk op de dienstregeling. Het duurt vijftigminuten uur voordat er een stoptrein vertrekt naar Hollandsche Rading, vijftig minuten! Ik besluit te gaan lopen. Binnendoor moet ik binnen een half uur op het heideveldje kunnen zijn.

    dan ben ik maar een half uur te laat daar ter plekke, zou je zo lang op me wachten?

    Ik begin vol goede moed, in rap tempo te lopen, de weg is niet veranderd in dertig jaar, maar het wordt nu rap donker, ik kan zo tussen alle bomen, al rap geen hand meer voor ogen zien. Ik ga nóg sneller lopen, daarbij zeer gehinderd door mijn hoge hakken........ik struikel over een boomtak.................au, een felle pijnscheut door mijn enkel................ik moet verder, pijn of niet, trek mijn schoenen uit en ga op kousenvoeten verder, hoe laat zou het zijn? ik kan het niet zien op mijn horloge..........ik loop zo rap ik kan in de juiste richting, en dan ineens, blijkt de weg op te houden.........ik heb me vergist in de weg, hoe kán dat nu, ik ben hier geboren en getogen, hoe kan ik hier nu verdwalen? Op goed geluk kies ik een andere weg. Zou je nog op me wachten? Het liefst wil ik gaan zitten, mijn enkel doet zeer en ik ben moe, maar de angst om je mis te lopen, drijft me voort, ik roep je naam, zo hard ik kan.............maar natuurlijk antwoord je niet.........ik blijf lopen en lopen, tot ik hard met mijn hoofd tegen een boom aanloop.........

    ik verlies mijn evenwicht en kom op de grond terecht, ik wil overeind komen, maar ben te moe, te duizelig,

    Wanhopig roep ik nog eenmaal jouw naam.

    Ik hoor gekraak van takken en dan zijn daar jouw armen om mij heen.

    Je neemt me in je armen, wiegt me zachtjes heen en weer en zegt:

    "Je bent nog net als vroeger..................................een warhoofd!

    Je streelt me teder over mijn haren, kust mijn tranen weg, en ik weet: dit is een heerlijk weerzien!

    Dammie


    19-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nog niet uitgewist
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

    Ik mis je zo, heel erg, mis ik je,

    de tijd heeft je nog niet uit mijn hart gewist.

    Ik droomde dat ik weer bij je was.

    Het voelde zo écht, zo werkelijk, zo tastbaar,

    maar toen ik ontwaakte,

    was er slechts de herinnering

    aan wat mij ooit gelukkig maakte.

    Nu lig ik hier eenzaam en alleen

    en ween........

    Dammie


    16-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het huis
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vandaag zag ik het huis terug.

    Ik liep er, bij toeval, langs en ik dacht nog, wat een mooi huis, zo lieflijk tussen de bloemen gelegen.

    Pas toen ik er al voorbij was, besefte ik, dat dit het huis was, wat jíj bouwde.

    De bouw, waarop ik je twee jaar lang, bijna dagelijks kwam bezoeken, met eten, wijn en tederheid.

    Ik herinner me onze gelukkige uren en ook de pijn die ik voelde, toen ik afscheid van je moest nemen, omdat het huis af was en jij vertrok naar een ander deel van het land, op weg naar een nieuw project.

    Ik miste je zo heel erg, maandenlang.

    En nu ben ik zomaar aan het huis voorbijgaan, zonder het nog met jou en mij te verbinden.

    Het spreekwoord is dus waar!

    De tijd heelt alle wonden.

    Dammie


    13-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een frisse herfstdag
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    het is een frisse herfstdag
    je bent bezig in het huis
    eindeloos de ladder op en af
    eindeloos stenen in cement leggen
    je houdt niet van cement, je houdt niet van metselen
    je verveelt je rot bij het eentonige werk en je droomt van leuker werk,
    maar je weet ,dat je gewoon door moet gaan met de stenen, totdat ze op zijn, dag in ,dag uit, je zet je verstand op nul en gaat door met het metsen........
    dan hoor je een licht geruis en voel je een windvlaag, zomaar, binnen in huis,
    je ruikt een heerlijke etensgeur.............
    je draait je om en je ziet dat ik er ben, op mijn bezempje
    ik kijk je stralend aan, knip en mijn vingers, zeg: "tafeltje dek je"
    en er staat een prachtig gedekte tafel
    ik schep het eten op de borden en schenk er heerlijke wijn bij
    je komt de ladder af, naar beneden, wast je handen en neemt plaats aan tafel........
    ik vind het heerlijk om bij je te zijn, ik straal helemaal van geluk, dat ik hier zo met je aan tafel zit
    het eten smaakt je goed en dat maakt me gelukkig
    als de maaltijd gedaan is, knip ik wederom in mijn vingers, zeg een toverspreuk en er staat een heerlijk, groot, zacht en warm bed
    we gaan een middagdutje doen
    we kleden ons uit en kruipen heerlijk dicht tegen elkaar aan
    vergeten zijn de stenen, vergeten is het cement
    er is alleen maar dit zachte bed en mijn zachte warme lichaam tegen het jouwe
    teder verkennen we elkaars lichaam
    ik streel je lieve haren, geef je vlinderkusjes op je ogen, je voorhoofd, neus en oren,
    mijn lippen beroeren de jouwe, onze tongen dansen met elkaar..........
    we vergeten de saaiheid van het dagelijks bestaan
    we doen een heerlijk middagdutje, waaruit we ontwaken als herboren,
    als je wakker wordt, zie je me nog juist wegvliegen op bezempje
    je zwaait me na
    ik zwaai terug en roep........tot volgende keer!
    dammie


    11-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.picknick op de heide
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik zit in de trein en zie dat de heide in bloei staat..........

    ik herinner me, hoe we verliefd we waren, jij en ik,........onze wandelingen, de picknicks...........

    impulsief neem ik de beslissing uit te stappen bij het eerstvolgende station.
    Het is een prachtige, zonovergoten dag.

    Ik wandel een heel stuk over de heide, genietend van de mooie bloemetjes, de zon, het zingen van de vogels, de berken met hun mooie witte stammen.......

    Dan zie ik een lieflijk tafereeltje, een man die in zijn eentje zit te picknicken onder een berk.

    Als ik langs hem wil lopen, nodigt hij me uit om bij hem te komen zitten.

    Even aarzel ik.......zomaar, bij een wildvreemde op het picknickkleed aanschuiven.........kan dat wel.........

    De man heeft een vriendelijke uitstraling, die maakt dat ik mijn schroom overwin en gewoon bij hem op het kleed ga zitten.

    Hij schenkt me een glas jus d'orange in en geeft me een bruin broodje met kaas, tomaat en komkommer,

    het smaakt heerlijk, we genieten zwijgend van de mooie natuur.

    Hij vertelt over zijn grote liefde, die hem helaas, ontvallen is en ik durf hem over jou te vertellen, jij die mijn grote liefde was.

    We herkennen gevoelens van verdriet, bij elkaar, maar ook van verlangen naar nieuwe liefde.

    Aan het eind van de middag nodigt hij me uit, met hem mee naar huis te gaan, hij woont aan de rand van het heideveld, in een schattig wit huisje, met groen/rode deuren en blinden.

    Hij maakt een eenvoudig maal voor ons beiden,

    hij dekt de tafel buiten met een vrolijk rood/wit geruit kleed.

    Ik voel me zo vertrouwd bij hem, zo veilig en zo gelukkig,

    en ik weet.........dit is een nieuw begin,

    het oude is voorbij, het nieuwe is begonnen....

    dammie


    09-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zachtjes, op gouden vleugeltjes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vannacht kom ik op gouden engelenvleugels naar je toevliegen.

    Ik maak me mooi, speciaal voor jou.

    Ik land op het terras, de deur staat op een kiertje

    zachtjes loop ik naar de kamer, waar je ligt te slapen, ik kijk naar je, je ziet er zo lief uit.

    Ik heb je lief, zo oneindig lief.............

    Stilletjes kruip ik naast je.

    Je wordt niet wakker.

    Ik sla mijn armen om je heen

    en dek ons toe met mijn vleugels.

    Teder wieg ik je in mijn armen

    Ik heb je lief mijn lief,

    zó lief heb je en jou alleen.........

    dammie


    07-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kom me halen als de herfst valt
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is lente en ze zeggen dat ik je nog deze zomer zal ontmoeten, dat je me nog deze zomer komt halen.

    Ik schrik: deze zomer al. De lente is zo koud, de koudste in veertig jaar.

    Ik verheug me op een warme zomer met veel zonneschijn en zwoele nachten onder een heldere sterrenhemel.

    Toe, doe me een plezier en kom pas in de herfst, als de zon lager staat, de avonden donker zijn en koud. Kom me pas halen als de herfst valt, gun me nog deze zomer en laat het een mooie warme zomer zijn, vol zonneschijn.

    Kom me halen als de herfst valt.

    Dammie


    05-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.straks valt mijn laatste blad
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Dat ik dood zou gaan,

    juist nu iedereen verder mag gaan

    dat had ik niet verwacht

    daar was ik niet op bedacht

    het is een hard gelag

    dat ik niet verder mag

    mijn tijd zit erop

    dat is een strop

    alles gaat weer open

    maar mijn ogen worden voorgoed gesloten

    mijn leven is voorbij

    maar ik maak geen stampij

    ik heb het goed gehad

    straks valt mijn laatste blad

    dammie


    03-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vlindervleugels
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik kom naar je toegevlogen, op vlindervleugels.
    Je bent aan het werk in de hof.
    Ik neem je liefdevol in mijn armen,
    aai je over je lieve bolletje
    geef tedere kusjes op je voorhoofd,
    je lieve ogen, je neus, je mond......
    We horen bijen zoemen, vogels fuiten.
    De rozen verspreiden hun heerlijke geur.
    Wat is de wereld mooi, hier in de hof.
    Ik zou op deze plek willen blijven,
    met jou in mijn armen..............
    voor altijd............

    dammie


    01-10-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de liftster
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is een mooie zomerdag, ik sta langs de kant van de weg, met mijn rugzakje in de hand en hoop op een lift.
    Jij rijdt langs, ik steek mijn duim op, je stopt en zegt: "Ik ga naar Gent."
    Ik zeg: "tof", gooi mijn rugzakje op de achterbank en stap in.

    Je ziet er leuk uit: slank, lang, mooie haren, leuke ogen en een lieve lach.

    Ik voel me helemaal op mijn gemak bij jou in de auto.

    Mooie muziek heb je opstaan...... the power of love, dat is een van mijn lievelingsliedjes.

    We rijden onder de bomen, alle raampjes staan open, de warme zomerlucht, prettige geuren,

    wat mij betreft mag de weg naar Gent eindeloos lang duren.

    Tegen tweeën parkeer je de auto langs de kant van de weg.

    Etenstijd, zeg je en je pakt een thermoskan en twee bekers van achter je stoel en een brooddoos.

    Ik zeg.........kom, laten we onder de bomen gaan zitten en er een echte picknick van maken.

    Ik pak mijn rugzakje van de achterbank, we stappen uit en lopen een stukje het bos in, tot we een mooi bemost plekje vinden , ik maak mijn rugzakje open en haal er een kleed uit, een zak met appels en banen en een thermoskan met koele witte wijn, ook nog twee glazen.

    We eten van jouw brood, van mijn fruit, drinken van de koffie en van de wijn.

    We voelen ons loom en verliefd. Ik buig me naar je toe, kijk je in je lieve ogen en kus je teder op je lieve lippen, ik streel je over je zachte haren.

    Je neemt me in je armen, beantwoordt mijn kus.

    Ik heb je lief, mijn lief, zó lief..............

    Tegen vieren breken we op en lopen naar de auto, je moet om vijf in Gent zijn.

    Onderweg zeggen we niets, luisteren naar de muziek, genieten we nog na van onze picknick.

    Eenmaal in het centrum van Gent aangekomen, zeg je: vanavond om tien uur rijd ik terug............

    Mijn hart springt op van vreugde en ik antwoord........ ik zal er zijn!
    dammie


    29-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.focus
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Dat waar ik mij op focus groeit, ik richt mijn aandacht dus op leuke positieve zaken: liefde, geluk, genezing, gezondheid, tevredenheid, welbehagen, welvaart, welzijn.

    Dammie


    26-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de duinwandeling
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is een prachtige, zonovergoten dag. 

    We maken een wandeling door de duinen.

    Hand in hand lopen we door het mulle zand.

    Meeuwen vliegen boven  ons,

    zo af en toe hupt er een konijntje langs ons heen,

    het helmgras beweegt in de wind.

    We zijn een beetje loom geworden van de warmte

    en besluiten even halt te houden voor een picknick.

    Ik haal een zak met verse broodjes uit mijn rugzak en een thermoskan met koffie.

    Na het eten ga ik even languit liggen......en val in slaap.

    Ik word wakker doordat ik gekriebel voel....

    Iets kriebelt op mijn rug, mijn schouders, mijn benen.....

    Ik besef dat jij het bent, die mij plaagt met een grashalm en ik doe net of ik nog altijd slaap......

    Het kriebelen gaat over in strelen.............

    Je bent liefdevol en teder.........

    Dan leg je je naast mij neer en vallen we in elkaars armen in slaap. 

    We worden wakker van een konijntje dat aan ons zit te snuffelen.

    Heerlijk uitgerust pakken we de rugzak weer in en lopen door de duinen naar het strand, waar we juist op tijd zijn om de zon in zee onder te zien gaan.

    Een prachtig einde van een heerlijke dag.

    Dammie


    23-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn dierbaarste herinnering aan jou
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    .....mijn meest tedere herinnering aan jou is toen we samen naar het graf van je vrouw gingen, ik ging water halen, toen ik terugliep zag ik je zorgvuldig de blaadjes tussen de plantjes weg harken........zo lief, zo zorgzaam, zo teder, met zoveel liefde en aandacht.... alleen al om wat ik toen zag, zal ik altijd van je blijven houden........... ik zou zo heel graag willen dat ik jou als vader had gehad, dat jij altijd voor mij gezorgd had en bij mij geweest was, zoals je altijd voor je eigen kinderen gezorgd hebt en bij hen gebleven bent, je bent de vader naar wie ik mijn leven lang gezocht heb, bij jou zou ik een "normale", gelukkige jeugd gehad hebben, vol liefde en veiligheid.
    Vaak, als ik op je schoot zit, met mijn gezicht naar het jouwe, mijn knieën naast jouw heupen, dan speel je "Het karretje dat over de zandweg reed."...... en dan boem, zak ik door de kar, en je vangt me altijd op, je laat me nooit écht vallen....... je bent zo onnoemelijk zacht en teder en lief en ook zo speels en vrolijk en zo intelligent ............ zo heerlijk, verrukkelijk lief.............
    Dan is er ook nog het goddelijke vrijen, het eindeloze beminnen, het strelen, kussen, samenkomen, één zijn, de totale overgave, het strelen, de passie,
    voor de manier waarop wij elkaar liefhebben is zijn onvoldoende woorden, niemand heeft mij ooit bemind, zoals jij mij bemint, zo teder, zo vol passie en liefde, hartstochtelijk en toch liefdevol, nooit néém je mij, alsof ik een ding ben, altijd bemín je mij, of ik van kostbaar materiaal ben,
    het begint met een kus, daarna het strelen, het elkaar aankijken, het liefdevol strelen en kijken......ik voel me zo speciaal, het is verrukkelijk om door jou aangeraakt te worden en even verrukkelijk om jou aan te raken, jou te kussen, overal, ik hou van je lichaam, ik hou van je ziel, ik hou van je karakter, ik hou van de schittering in je prachtige ogen, ik hou ervan, hoe je naar me kijkt, hoe we elkaar aankijken als we vrijen, hoe ik tot leven kom in jouw liefdevolle blik, onder jouw tedere aanraking.........

    Dammie


    20-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ontwaken
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Ik droomde dat ik naar je toeging, net als vroeger, de lange weg met de fiets, tegen de wind in. Bij je huis aangekomen zag ik dat er een omgewaaide boom in je voortuin lag.
    Ik klom over de boom heen en keek naarbinnen....... je huis was leeg.......
    ik wist het weer, nog in mijn droom, tijdens het ontwaken....... je bent er al zoveel jaren niet meer.......
    Dammie

    17-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zwoele nacht
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is een zwoele nacht, jij bevindt je ver bij mij vandaan, in een ander werelddeel.
    Ik kijk naar de maan en denk aan jou.
    Ik mis je enorm ............. ik wenste dat je hier kon zijn, naast mij, op dit verlaten strand, je arm om mij heen, samen kijken naar de de maan die zo mooi weerspiegelt wordt door de zee........
    Ik heb je lief mijn lief, zo lief heb ik jou en jou alleen.
    In mijn verbeelding ben je bij me, nu hier, naast me.
    Ik ruik je geur, ik voel je warmte, en als ik mijn hoofd tegen je borst leg, hoor ik zelfs het kloppen van je hart.
    Tijd, ruimte, afstand, het is allemaal verdwenen,
    je kwam naar me toe op een gedachtestroom,
    juist toen ik hevig naar je verlangde..........
    op deze manier zul je altijd bij me zijn
    Soms kom je op een gedachtestroom en voel ik je naast me "landen" als een zuchtje wind..........
    dan weer kom je als een klein wolkje aan de (bijna)wolkeloze hemel.........
    Telkens weer is er die groet van jou,
    dat teken van leven,
    van liefde,
    van nabijheid.
    Hoe ver ik ook bij je vandaan ben,
    je bent altijd dicht bij me.
    Dank je voor je vriendschap
    Dank je voor je genegenheid
    Dank je voor je trouw
    Dammie


    14-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vakantie in Turkije
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is een mooie dag in Turkije, vanuit mijn hotel heb ik een schitterend uitzicht over de baai van Içmeler en Marmaris.

    Tientallen kleine zeilbootjes met witte zeilen verlevendigen de baai.

    Het hotel ligt hoog, tegen een berg, zodat ik een mooie uitzicht op de baai heb. 
    Dit is genieten; er staat een zacht briesje; de zon schijnt uitbundig; ik zit onder een parasol, met een drankje onder handbereik.

    Gisteravond was een toffe avond, er was dansmuziek en ik genoot van de Russische mannen en vrouwen, die urenlang prachtig dansten, op alle soorten van muziek.

    Er zat een heel leuke vrouw tussen, die enthousiast en vol vuur danste.

    Ze nodigde me uit om samen met haar te dansen, maar ik zei nee, want ik durfde niet. 
    Ik kan maar een weinig danspassen  en was  bang om voor gek te staan. Ik wou dat ik kon dansen, echt goed dansen, zoals de vrouw van gisteravond.

    Kijk, daar komt ze juist aan.......ze zwaait naar me en ik zwaai terug.

    Dan komt ze naar me toe en ze vraagt me,in het Engels, waarom ik niet wilde dansen, gisteren.

    Ik leg zo goed als ik kan uit, dat ik niet goed, niet mooi, kan dansen. 
    Ze antwoordt, dat het niet gaat om de mooie passen, maar om het plezier.

    Daar heeft ze volkomen gelijk in.

    "Deze avond samen dansen?" vraagt ze en ik zeg: "Ja!"

    "Ik kom je halen", zegt ze nog en dan neemt ze een duik in het water van het zwembad. 
    Dat is ook iets wat ik niet durf, duiken. 
    Ik ga altijd heel voorzichtig van het trapje af, het zwembad in, eigenlijk ben ik een beetje bang voor water.

    Ik richt mijn blik weer op de prachtige zee en droom weg.....

    ik hoor muziek en zwem op de maat van de muziek.........., zonder angst voor water, zonder angst voor mensen.....

    dit is dus duidelijk een droom, want even later schrik ik wakker.

    Het was een heerlijke droom........zon, water, muziek, zwemmen, vrijheid, geen angst om beoordeeld en te licht bevonden te worden, gewoon gelukkig zijn en leven.
    Durfde ik dat maar..........

    Ik besluit een wandeling te gaan maken en alle zorgen en angst van me af te schudden.

    Later die dag, als de schemering is gevallen en mensen nog nagenieten van hun maaltijd, begint de muziek te spelen.

    Hier en daar staat al iemand op om te gaan dansen.

    Na een poosje zie ik de Russische vrouw, Swetlana heet ze, op de dansvloer staan.

    Ik zie dat ze zoekend rondkijkt en wil me klein maken en verstoppen........ik durf immers niet te dansen........
    Als ze me ziet, komt ze naar me toe.

    Ik ga met haar mee, de dansvloer op ook al durf ik eigenlijk niet. Ze ziet mijn angst en stelt me gerust met haar lieve lach. 
    "Ik leer het je", zegt ze.
    We staan tegenover elkaar en ze doet me een paar eenvoudige passen bewegingen voor, en ik doe haar na.

    Ik vind het heel lief van haar dat ze mij wil leren dansen, echt heel tof.

    Na een poosje gaat het dansen vanzelf en let ik niet meer op de mensen die langs de kant zitten; ik denk niet meer daarover na of ik wellicht voor gek sta, omdat ik niet mooi kan dansen.

    Ik ben één met de muziek en geniet. Tot diep in de nacht, gedragen op de muziek, niks geen vermoeidheid, niks geen valse schaamte, gewoon opgaan in de muziek, meegaan met de muziek, helemaal loskomen van mijzelf.

    Dit is een heerlijke avond en zoals deze zullen er nog veel volgen................ 
    het is een tof verlof
    .
    dammie


    11-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blind date
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is een mooie zomerdag en ik heb een blind date.X

    De man in kwestie klonk heel charmant door de telefoon.

    Om zes uur zal hij bij mij thuis komen en voor mij koken,

    nog niet eerder stelde iemand me zoiets voor op een blind date.

    Het lijkt me leuk, maar ik ben ook een beetje gespannen.......

    zomaar een wildvreemde in mijn huis, in mijn keuken.......

    enfin, ik heb nu eenmaal ingestemd,

    de man had een leuke babbel, een lieve stem.........

    Om precies zes uur gaat de deurbel

    als ik opendoe zie ik een prachtige, lange, gespierde man voor de deur staan, met in zijn ene hand een bos rode rozen en in de andere hand een aantal plastic zakjes.

    Hij geeft me een kusje op de wang en vraagt waar de keuken is.

    Daar aangekomen zet hij de rozen in een vaas, ontkurkt hij de wijn die hij heeft meegebracht en schenkt twee glazen in.

    Ik ga aan de keukentafel zitten en kijk hoe hij aan de slag gaat met de maaltijd.

    Het is lang, heel lang geleden dat er nog iemand voor mij kookte.

    Hij is heel behendig en weldra steigen er verrukkelijke geuren op vanuit de pannen.

    Hij dekt de tafel in de living ,leidt mij naar mijn stoel en serveert het eten.

    Het is heel, heel gezellig, het kaarslicht weerspiegelt in zijn leuke, lieve ogen.

    Gevoel voor humor heeft hij ook nog, én hij houdt van romantische muziek.

    Na het eten rijden we naar het autostrand bij Oostvoorne,

    we doen onze schoenen uit en wandelen langs de vloedlijn,

    de ondergaande zon tegemoet.

    Als we terug bij de auto komen, zegt hij: Wil jij rijden, ik ben een beetje loom van de wijn

    en ik beken, dat ik helemaal niet kán rijden,

    drie lessen nam ik, ooit, lang geleden, en daarna durfde ik niet verder, ik ben bang van het verkeer.

    Hij kijkt me lachend aan en zegt: dan krijg je nu les, van mij, hier op het strand.

    Even denk ik dat hij een grapje maakt, maar nee hoor, hij is serieus.............

    en ik ben overmoedig, dus stap ik gewoon achter het stuur,

    start de auto en rij weg..........

    wellicht komt het door de wijn, door de ontspannen avond,

    in ieder geval rijd ik pico bello, ik maak geen enkele fout, de motor slaat niet af, mijn metgezel hoeft niet in te grijpen,

    ik rijd gewoon een heel stuk rechtuit, keer dan en rij weer terug.

    Inmiddels is het vloed geworden, de zee komt op, het is donker,

    we verlaten het autostrand, hetgeen betekent dat ik het stuur over moet geven.

    We rijden terug naar mijn huis, waar hij me afzet en bedankt voor de gezellige avond, die zeker en vast een vervolg krijgt........

    Dammie


    08-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn eiland
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik woon op een eiland, waar mensen uit alle richtingen welkom zijn en liefdevol ontvangen worden, het eiland bestaat uit een berg, er is een noordkant, met steile rotsen, daar diep beneden beuken grote golven op de rotsen, dat is de kant waar ik meestal met mijn rug naartoe zit, daar is het altijd nacht, maar het is best een mooie nacht, want het is volle maan en bijna onbewolkt,

    aan mijn voorkant,  mij is er de zuidkant van de berg, met de prachtig begroeide helling en uiteraard komt aan de ene kant de zon op en gaat hij aan de andere kant onder en ik kan voortdurend kiezen of ik me wil richten naar de ontroerende zonsopgang, het prachtige zuiden, of de weemoedige zonsondergang, Soms heb ik behoefte aan de zee en de volle maan, dan zit ik in het donker over zee te staren, en hoor ik diep beneden de golven op de rotsen slaan....... ik kan kíezen.......en ik wil soms hier en dan weer dáár zijn.

    Zo af en toe komt er iemand naar boven, die heeft dan een hele pelgrimstocht gemaakt om bij mij te komen......

    Als ik dat wil, kan ik, naar beneden gaan, naar het dal, waar de mensen zijn en ik kan me gewoon tussen hen begeven, zonder dat één van hen weet, dat ik eigenlijk op de berg hoor....

     daarna kan ik weer gewoon terugkeren naar de top van mijn berg.

    Dammie


    06-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vakantie in Marokko
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In 1999 ging ik voor het eerst op vakantie naar een Arabisch land.

    Heel eng vond ik dat toen, er deden van die vervelende verhalen de ronde, dat je daar niet als vrouw alleen naartoe kon, omdat je dan op iedere straathoek aangerand zou worden, dat je bestolen werd, je paspoort en portemonnee zouden er gerold worden en als je de kunst van het afdingen niet verstond, betaalde je een vijfvoud van wat het voorwerp dat je kocht, waard was.

    Voor alle zekerheid had ik in een Arabische reisgids een paar woorden Arabisch aangestreept, die ik heel beslist wilde kennen. Het Arabisch vond ik een ingewikkelde taal, niet alleen vanwege de heel andere schrijftekens, maar ook omdat niet onmiddellijk duidelijk was wélke taalgids ik nodig had, want er was het Egyptisch Arabisch, het Irakees Arabisch, het Marokkaans Arabisch, het Tunesisch Arabisch, kortom zoveel Arabisch als er landen waren in Noord Afrika en het Midden Oosten. Ik koos voor Engels Arabisch met cassettebandje van Berlitz, er was geen Nederlands Arabisch, in ieder geval niet in 1999. Bij de inleiding werd al verteld dat het ging om Egyptisch Arabisch, maar dat ik me er in de andere Arabische landen ook verstaanbaar mee kon maken. Ik oefende een paar keer en toen ik eenmaal goede morgen en goede avond kon zeggen ,ja en nee,, a.u.b. en dan u wel en I am sorry, hield ik ermee op, oh ja, het tellen, dat leerde ik ook nog en de Arabische tekens voor de cijfers.

    Op een mooie Nederlandse winterdag in februari vloog ik naar Agadir. Op het vliegveld aangekomen was er even een teleurstelling. Ik maakte gebruik van het toilet en daar werd meteen een gulden voor gevraagd, die ik natuurlijk niet betaalde. Bakshisch lè. Dat stond ook boven de toiletten geschreven, in diverse talen, dat je geen bakshisch hoefde te geven. Het mocht natuurlijk wel, maar als het zo afgedwongen wordt, heb je daar helemaal geen zin meer in.

    De rit met de bus door de stad naar het hotel was adembenemend. De terracottakleur van de aarde, de pastelkleuren van de huizen en ja, natuurlijk ook de minder mooie buurten, maar al met al vond ik het een sprookje, vooral ook toen ik de eerste dromedarissen zag, want ik was vastbesloten om een ritje op zo’n dier te maken.

    Het was een voordeel dat ik goed Frans sprak, zo kon ik in het hotel mineraalwater bestellen, met gas, de l’eau gaseuse, toeristen die alleen maar Engels spraken hadden daar meteen al moeite mee, want wat is Spa Rood in het Engels? En de ober was beslist vriendelijker tegen mensen die Frans spraken dan tegen degeen die dat niet konden.

    De volgende morgen ging ik, na een heerlijk ontbijt met vers geperst sinaasappelsap, naar het strand en daar liepen meerdere mannen met kamelen. Ik koos de vriendelijkste man uit, een al wat oudere man die zijn dromedaris heel lief behandelde. De man heette Mohammed en de dromedaris Saïd. Ik vroeg hem hoeveel het kostte om op de kameel te mogen rijden en hij noemde een bedrag in dirham, dat ik zo snel niet om kon rekenen naar guldens, dus zei ik, de afdinggedachte in mijn hoofd: ik wil er alleen op rijden, ik wil hem niet kopen. Mohammed moest lachen en verlaagde de prijs met de helft en dat vond ik prima, het ging mij er niet om de man financieel uit te kleden, meer om proberen of afdingen zou lukken. De rit op Saïd was heel prettig, ik torende hoog boven het zand en de zee en dat gaf mij een prettig gevoel, alsof ik een koningin was. De volgende dag was Mohammed er weer met Saïd en maakte ik ,voor hetzelfde bedrag, opnieuw een ritje, na een paar dagen mocht ik een stukje draven, Mohammed hard lopend naast Saïd en ik staande op de pedalen. Marokkaanse dromedarissen hebben een zadel met koperen pedalen aan de zijkanten, dat is heel comfortabel onder het rijden. De vierde dag zag ik Mohammed niet, wel kwam er een andere man met dromedaris naar mij toe en toen ik nee zei, vroeg hij: “Waarom niet?’ Ik antwoordde dat ik op Mohammed en Saïd wachtte. De man zei: ‘Ik ben Mohammed en dit is Saïd.” Ik lachte hem toe en zei: “U denkt dat ik de ene Arabier niet van de andere kan onderscheiden?”

    Een uurtje later kwam de “echte” Mohammed met de “echte” Saïd. Mijn vakantie duurde maar een week en dat was natuurlijk veel te kort. In Marokko heb ik alleen maar vriendelijke mensen ontmoet, ik ben er niet bestolen en ook niet “afgezet” noch fysiek lastig gevallen. De mensen die ik ontmoette waren vriendelijk, het eten was verrukkelijk en vanaf dat moment ben ik nooit meer bang geweest om naar een Arabisch land te reizen.

    dammie


    04-09-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vuurtoren
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vuurtoren

    Jij, rots  in de branding van mijn leven,

    Jij, steun en toeverlaat in bange tijden,

    Jij, trooster bij verdriet en pijn,

    Jij, getuige van mijn leven,

    Wat er ook gebeurde: Vreugde,

    Verdriet, teleurstelling, geluk,

    liefde, bedrog. Jij was er altijd bij.

    Telkens kwam ik even bij je zitten,

    In goede en in slechte tijden.

    Alles kon ik jou vertellen.

    Altijd vond ik troost bij jou.

    Dammie




    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!