Ik ben cindy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moon women.
Ik ben een vrouw en woon in lede (BELGIE) en mijn beroep is WHATT THE HELL.
Ik ben geboren op 30/08/1973 en ben nu dus 50 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: MIJN GROOTSTE HOBBY EN PASSIE IS DANSEN DAANIN LEEF IK MIJ NOG EENS IN UIT.
ik ben een vrouw van 36 heb 3 kids en hou van alles wat met gothic te maken heeft meer en meer geraak ik er in verdwaald in die kille duisternis
Ze is 12 jaar. Al die tijd heeft haar leven uit niet anders dan mishandeling en misbruik. Een gekwetste ziel. Leeft in pijn die niemand nog kan weghalen.
Pleeggezinnen, pillen, nachtmerries Haar leven is een hel, gebroken Ze kan niet ontsnappen aan de waanzin en de jaren kunnen haar wonden niet helen.
Jij met je verwende kindertijd! Je hebt niets te kort, maar bent te dwaas om dat te zien! Jij die zomaar anderen de stempel minderwaardig meegeeft.
Ze is 14 jaar. Haar leefwereld is een hel. Haar leeftijdsgenoten negeren, pesten en slaan haar. Een onbezorgd tienerleven is voor haar niet weggelegd.
Kan je duisternis waarin ze leeft voelen? Kan je haar opkomende woede en haat ruiken? Of ben jij ook blind? Weet jij niet wat duisternis betekend?
Ze leeft een gebroken tienerleven. Geen hoop, ze kan geen hoop zien! En er is ook al geen begrip voor haar.
Zwarte verf bedekt haar kastanjebruine haren. Haar bleke gelaat versiert met zwarte make-up. Haar magere lijf bedekt met een zwarte jurk. Haar treurende voeten in zwarte laarzen gestoken.
Ja, ze is Gothic hé! Ze houdt van het duister en het zwart. Ze voelt zich verbonden met kraaien en raven. Ze is geobsedeerd door de dood. Ze dweept met vampirisme en satanisme. Ze wil alleen maar aandacht trekken. Is dat nu het beeld dat je van har hebt? Heb je niet wat meer hersens en mensenkennis? Weet je niet wat verdriet betekent? Vind je het soms leuk om haar als vuil te behandelen?
Misbruik, liefdeloze pleegouders, medicatie, pesterijen, Ze lijdt onder een leven bestaande uit pijn, haat en verdriet. Wat wil ze? Wat zou ze willen? Ze wil wraak
Ze wil jouw mmoi gezicht vermorzelen! Ze wil zich ontdoen van jouw vuile woorden! Ze wil je jouw verdiende loon geven.
Ze is 16. Sweet 16 De zenuwinzinkingen en pesterijen probeert ze met haar treurende muziek te verdrijven. Its the darkness! I feel it running through my veins! Tonight, my hate is rising! En dan voelt ze opnieuw de harde vuistslag van eerder die dag. De pijn! De druppel die de emmer doet overlopen. Woorden flitsen door haar hoofd.
[Edgard Allan Poe:] Spraak de raaf scherp: Nimmermeer! [Rupert Brooke:] Is dit het moment? Dat we onze rustplaats verlaten? [Alice Cooper:] De school is uit! Voor altijd! [Marilyn Manson:] Ik ben geen slaaf! Niet van een wereld die niet om me geeft!
Het pistool van haar stiefvader. Zilverkleurig. 9 mm. 12 patronen in magazijn. Het pistool blinkt in haar ogen, wanneer ze haar donker besluit neemt.
Jij vindt het allemaal ziekelijk! Ja, jij vindt haar hersenziek! Maar hoe zou jij in haar geval geweest zijn?
Schoolochtend. Ze is laat. De lessen zijn zonder haar begonnen. De grootste pestkoppen slapen op de schoolbanken verder hun roes. Maar wanneer de deur openvliegt, schieten ze wakker. Voor de laatste keer
Vingers, gehuld in zwart leder, houden het pistool vast. De trekker wordt ingedrukt. Geschrokken gezichten staren in een zonnebril. Verwrongen gezichten achter de zonnebril. PANG PANG Geschreeuw dat uitsterft.
Ja, wat zou jij hebben gedaan? Wat als jouw leven nu niet eens zo perfect was? Wat als het jij was die iedere dag werd gepest?
Het zilveren pistool valt uit haar gehandschoende hand. Ze neemt haar zonnebril af. Tranen die in haar ogen blinken. Ze staat op het dak van het schoolgebouw. Sirenes komen steeds dichter bij.
Ze kijkt in de diepe leegte, onder haar. De leegte staart naar haar terug. Dit is mijn eindbestemming denkt ze nog. En dan springt ze. De diepte in. En het moment dat ze springt, valt er ijskoude sneeuw uit de lucht.
Haar haren hangen speels en vrij Zwart als de kraaien Die vliegen bij nacht Ogen die spreken het donkere uit Lippen bedekt met roet Nagels zijn zwart De kleur van rouw Maar alles behalve dat Kleding donker en grauw Bedekken het hele lichaam Schrikt mensen snel af Alles donker en zwart Behalve haar hart En gedachte Die bloeien als bloemen op een open veld In alle rust en zonder geweld Een eigen mening Een eigen stijl Het durfen te zijn Wie ze is Wat ze wil zijn
GOTHIC EN SLET Er was er eens een meisje Ze was helemaal in het zwart Zwarte kleding Zwarte ogen en ook haar sieraden waren zwart
iedereen dacht altijd dat ze depressief was maar dat was ze juist niet iedereen schold haar uit, dat ze dood wou, zichzelf sneed,dat ze drugs gebruikte en dat ze rookte
maar al die dingen deed ze niet zelfs de docenten die dachten het haar mentor had zelfs een keer gevraagd of ze depressief was boos was ze weggelopen
en de politie kwam ook een keer naar haar school toe voor drurgs en natuurlijk werd zij verdacht ondervraagd
het meisje werd er echt boos om waarom mocht ze gewoon niet zichzelf zijn? waarom mocht ze niet haar styl dragen? waarom zagen ze niet hoe creatief ze was?
want creatief dat was ze ze ontwierp haar eigen kleding ze schreef ook gedichten om haar woede te uitte haar woede dat mensen haar altijd verkeerd inschatten
ze schreef ook liedejes en speelde gitaar ze had ook veel vrienden echte vrienden, waar ze haar gevoelens mee kon delen en die haar wel begrepen
en er was ook eens een slet die zat op dezelfde school als het meisje die gothic was de slet was erg populair en ze had ook veel vriendenmaar......
maar het waren niet echte vrienden ze kon niet goed bij hun kwijt hoe ze zich voelde ze kon het bij niemand kwijt niemand die haar echt kende, haar ware gevoelens
ze was erg depressief had zoveel problemen en niemand wist er van af niemand behalve het gothic meisje, die doorzag haar masker
het meisje sneed zichzelf en ze rookte en gebruikte drugs allemaal om haar problemen te ontwijken om er voor weg te rennen
maar op een dag werd het erger en erger toen hielp niks meer en op die dag besloot ze om uit het leven te stappen de sprong te wagen
het gothic meisje zag wat ze wilde doen ze was rustiger als normaal je zag het aan haar ogen je zag dat ze iets van plan was
het gothic meisje ging haar achter na het sletje ging naar een treinstation toen het gothic meisje het sletje zag staan begon ze haar tegen te houden en t'was haar gelukt
maar het duurde niet lang voordat het weer fout ging weer voelde het sletje zich zo eenzaam en alleen ze begon het gothic meisje te pesten te pesten uit verveling
het gothic meisje was er diep geraakt door het deed haar pijn en verdrient hoe diep kon iemand zinken? ze had nogwel haar leven gered maar dat was blijkbaar vergeten maar goed het gothic meisje deed er voor de rest niks mee ze zei het niet van haar wonden ze zei helemaal niks ze vond dat het sletje het zelfs moest doen en dat had ze haar ook gezegd
maar na een tijdje kreeg het sletje een schuldgevoel ze wou het gothic meisje niet meer pesten ze had er spijt van eigenlijk was ze heel aardig maar toen ze dat zei lachte iedereen haar uit en dachten ze dat ze een grap maakte maar dat was niet zo ze meende het serieus
het sletje kon er niks aan doen als ze voor haar op zou komen dan zou ze uit de groep worden gegooid en dat wou ze niet ze voelde zich al zo alleen dus ze deed er niks tegen
en als ze dan thuis was dan pakte ze weer het mes ze walgde van zichzelf ze haatte zichzelf zo erg en niemand wist het
het sletje was het zat ze wou hier niet meer zijn ze besloot om weer te gaan een afscheid brief gemaakt en toen kwam ze wel voor het gothic meisje op
daar stond ze op het gebouw nog 1 keer dacht ze aan alles en iedereen en toen sprong ze en ze had de klap niet overleefd
iedereen die haar kende was erg verdrietig niemand begreep waarom? niemand behalve het gothic meisje die had het al lang aan zien komen alleen ze baalde ervan dat ze het niet tegen kon houden
ze had een liedje en een gedicht voor haar geschreven en ze las de afscheid brief voor op haar begrafenis:
hallo allemaal
dit is een afscheidsbrief,als jullie dit lezen dan ben ik er niet meer.ik heb zelfmoord gepleegdmaar wees niet verdrietig,want ik ben nu vrij.waarschijnlijk kwam dit onverwachtsvoor jullie,maar voor mij niet.ook al zag iedereen mij slet ik was toch erg gevoelig het deed mij dan ook veel pijn dat naam (gothic meisje)werd gepest. ik hoop dat het nu voorbij is,want zij is niet depressief,dat ben IK!het spijt me dan ook enorm dat ik mee deed aan het pesten en dat ik er soms mee begon ik heb daar enorme spijt van en ik hoop dat ze me ooit kan vergeven ik bedank haar voor het bij mij zijn , dat ze me een keer gered heeft van zelfmoordte plegen ze is erg bijzonder, want niemand anders had dit door alleen zij ik weet voor de rest niet veel te schrijven eigelijk alleen dat ik problemen had dat ik het niet meer aan kon het spijt me dan ook heel erg.SORRY
haar ouders waren gebroken haar vriendinnen,familie en docenten ook iedereen gaf zichzelf de schuld dat ze het niet hadden gezien maar nu is het te laat want ze was al gegaan en het gothic meisje werd nooit meer gepest iedereen bood zen excuus aan haar en zo kwam het toch eigenlijk een beetje goed... dit verhaal is niet waargebeurd. ook al zou het best kunnen ik wil er gewoon mee zeggen
oordeel niet over iemand die je niet goed kende!!!
Ik ben cindy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moon women.
- 
