In de stilte voorbij je gedachten, vind je innerlijke rust.
Hoe minder routine, hoe meer je leeft.
Het beste dat wij hebben, is elkaar.
Kritiek hoort net als regen mild genoeg te zijn om iemands groei te stimuleren zonder dat zijn wortels kapotgaan.
Waarom besteden we zoveel aandacht aan het mentale lawaai in ons hoofd? Wat is er mis met stilte?
De Eendracht Bret-Gelieren
29-06-2009
reis Deinze
De Ceder 4-5-6 mei 2009. Op maandag 4 mei vertrekken we met 32 leden naar de Ceder in Deinze. Een tiental personen gaan onder leiding van Lucien met het openbaar vervoer, de andere komen met de auto. Rond de middag is iedereen geariveerd. Na een middagpauze gaat ieder doen wat hij graag wil, sommigen spelen petanque, anderen gaan wandelen of fietsen. Het is een gezellige namiddag. s'Avonds voor het avondeten heeft iedereen zijn kamer. Eindelijk! Na het avondeten worden we verwacht in het zaaltje voor een verrassingsspel. Het was een leuk spel. Na nog wat te hebben nagepraat bij een drankje gingen de meeste slapen. s'Morgens om 8 uur werden we verwacht aan een heerlijk uitgebreid ontbijt. Daarna vertrokken we achtereenvolgens met de bus, de trein en de tram naar Gent. Met ´de bootjes van Gent` namen we een rondvaart doorheen het historisch stadsgedeelte. In de namiddag wandelden we nog wat door Gent en bezochten o.a. de St.-Baafskathedraal. Moe en voldaan kwamen we allemaal weer bijeen aan het station om terug naar de Ceder te reizen. s'Avonds in de cafetaria was er een gezellig samenzijn met wat moppen en grappen van Marie-Louise en Michel. Paula ging de nostalgishe toer op met een leuke tekst over vroeger en nu. Tegen middernacht ligt iedereen in dromenland. Na weer een gezellig ontbijt ruimt iedereen zijn kamer op. Na een kort overleg beginnen de meeste van ons aan een wandeling van ong. 7,5 km. Halverwege de wandeling komen wa samen aan het kasteel van Ooidonk met de niet-wandelaars. Bij het kasteel aangekomen gaan we de tuinen bezichtigen, we waren allen een beetje teleurgesteld want de tuin stelde niet veel voor. Na een qrocue of spaghetti te hebben gegeten, wandelen we terug naar de Ceder. Het is tijd om huiswaarts te keren. Degene die met de auto naar huis gingen stonden in de fille, de pendelaars hadden nog veel lol op de trein. We hebben ons goed geamuseerd, veel gelachen en vooral veel genoten. Dit is zeker voor herhaling vatbaar. ( verslagschrijfster Irene )
