Ik ben De Backer Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mams / Nicole.
Ik ben een vrouw en woon in Hoboken (België) en mijn beroep is Zelfstandige.
Ik ben geboren op 22/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Nu nog heel weinig.
Heb een gastenboek aangemaakt waar iedereen zijn verdriet en woede kan neerpennen naar aanleiding van het overlijden van mijn zoon.
Omdat ik jou mijn ZOON heb mogen noemen. De herinneringen aan jou koester ik heel diep in mijn hart.
Waar je zo gek op was hé Zoon, dat voetballen. Je was er dan ook nog ne krak in.
Gastenboek voor De Backer Dirk (Alias Backéro)
Al je verdriet en woede om het heengaan van Dirk mag je hier neerpennen
28-04-2010
Mijn lieve Zoon. Dit is jouw dag. Dat zal altijd ook zo blijven.Maar vandaag 28 april 2010 was voor ons een dag vol van goede hoop. En honderdduizend maal dank Zoon voor de hulp. We hebben door een heel donker dal moeten gaan , en geloofde in niets meer , verwonderde me dat ik van jou de voorbije maanden geen hulp kreeg! Maar dit is allemaal moeten gebeuren om dit alles tot een goed einde te brengen En dat is op deze dag gebeurd. We hebben dus met zen 3 je een bezoekje gebracht, en dit was echt wel heel moeilijk, zeker voor ons 2 dat zal je wel gezien hebben hé. Blijf ons verder steunen en helpen hé Zoon.? Ik hou ontzettend veel van jou en dit is iets dat nooit over gaat. Honderduizend kusjes van je mamske
Jou vergeten zal en kan ik je niet, maar waarom wordt de pijn en het verdriet niet een beetje minder, wetende dat je het nu toch veel beter hebt.Soms kan ik echt niet vooruit , maar laat het niet meer zien.Heb je het gezien deze nacht bij ons? De zoveelste André Hazesavond.? Dan moet ik toch veel aan je denken hoor. De laatste keer dat we samen met jou en ook Ray naar zijn optreden zijn geweest in Nederland. Remember? Den bruine die ze ff in het jaileke hebben gezet, en dan jij met Ray in het politiebureau.........man man wat heb ik daar gelachen , daar heb ik deze nacht veel moeten op denken. Waarom waarom waarom toch. Dat verdriet , dat gemis , die boosheid om al die zaken en gebeurtenissen. Wat wil ik dikwijls bij je zijn , we moeten toch veel bijpraten hoor Boy. Heb je het ook gezien dat de BITCH je meubels heeft verkocht, die jij ook zo graag zag? Ik wilde ze kopen voor ons Kelly via via , omdat ze ook iets speciaals van je wilde, maar ik was te laat. Als ze je huis maar niet verkoopt.........want dan weet je het weel hé zoon wat er gebeurt. Zet hier nog 2 foto's bij van toen je nog eens naar ons mocht komen aan de zee en je hebt meegedaan aan een strandloop. Ik mis je toch zo , soms is het leven hier beneden echt niks meer waard hoor, al de zorgen die er nog bijkomen en verdriet om zaken die gebeuren. Doe ze daar bij jou ook allemaal de groetjes he zoon ? Miljarden kusjes van je Mamske
hé backero,denk nog veel aan u zoals nog vele,maar voor mij ben je toch nog iets speciaal zoals je wel weet,niemand kan mij dat gevoel ontnemen ook al ben je hier niet meer. kprobeer zoveel mogelijk te blijven doen zoals je het altijd hebt geweten. groetjes van den bruine,xx.
Ergens heeft het me wel een beetje gesteund dat er toch nog zoveel mensen aan je hebben gedacht op deze moeilijke, onvergetelijke en vervloekte dag. Het is zoals ze zeggen, jou vergeten ????????? Onmogelijk , daar was je te speciaal voor. Ik zet hier een fotoke van je jongste neefje erbij, in zijn speciaal teneuke. Ik zie je al lachen en zeggen, da kan na ni hé, want dat was zo een beetje jouw gezegde. Maar het is een echt schatteke zene, en ben toch blij dat ik hen gisteren nog heb gezien en hem nog heb kunnen vasthouden op jouw dag. Ach kon je dit allemaal nog maar meemaken hé Duizenden kusjes van je Mams
Ja Zoon , De laatste weken heeft het een echte heksenketel geweest. En ja je jongste zus is weeral geslaagd en gaat aan haar laatste jaar beginnen . Haar autootje is in aantocht, ze moet alleen haar rijbewijs nog halen. Helemaal iets voor haar , vind je niet. Ja ik zie je al lachen! Vond je het ook niet ontroerend de twee huwelijken van je 2 liefste meisjes????? Ik vond ze beiden supermooi. En zijt maar zeker dat je bij beiden sterk aanwezig was hoor. En ja ik schrijf je nog altijd , al stuurt Tino dat hij niet doet zoals wij , bij de feiten blijven stilstaan. Er is maar één iemand die weet hoe erg ik je mis , ja dat ben jij!!!!!!!! Kon ik je maar terughalen , dan was alles misschien terug als voorheen. Nu is alles stuk. Maar door jouw steun sla ik me er wel doorheen. Niets of niemand krijgt me eronder door, dat beloof ik je. Zolang ik voel dat je achter me staat lukt het me verdomd wel. , in de mate van het mogelijke. Jij gaat nooit uit mijn leven wat een ander ook zegt. Daar was jij veel te goed en braaf voor. En onze J , Zoon, hij begint zoveel op jou te lijken , ik word er sommige momenten echt heel stil van. Heeft ook zo de manier ,zoals jij , om me opeens zomaar een berichtje te sturen met , ik citeer, " Gewoon om even te zeggen dat ik heel veel van je hou"! Hartverwarmend is dat. Ik hou heel veel van jou Zoon , hier nog aanwezig of niet! Dit gaat nooit over. Miljoenen kusjes van je Mamske
Mijn Zoon, wat zijn ze nu toch allemaal bezig. Zijn dat nu nog mijn zonen?Zitten daar allemaal bij elkaar en doen niets anders dan elkaar opjutten. Beroepsleugenaren bij elkaar.Dat is pas een soap als je dit allemaal hoort. Denken ze nu echt dat ik me dat nog allemaal aantrek?? Door jouw heengaan ben ik keihard geworden , versteend zelfs. Wat kan er mij nu nog harder raken of pijn doen dan jouw sterven.???????????? Ik laat hen toch met rust, dat hen dan hetzelfde doen. Het is allemaal verloren moeite ! Praten doen ze niet, ha neen ze zouden nogal gezichtsverlies lijden en één voor één door de mand vallen. Maar weet je, ik moet me niet verantwoorden tegenover niemand niet. Ik sta recht in mijn schoenen en daar ben ik fier op. Weet je door al dit gebeuren en de verwijten worden we alsmaar sterker. Dat ze ons laten vallen en het voor een vreemde ( voor mij toch ) opnemen is hun zaak. Had natuurlijk nooit of nooit maar durven denken dat ons gezin uiteen zou vallen, maar ja daar zijn bepaalde personen de oorzaak van die daar plezier in hebben en niet aan hun proefstuk toe zijn. Het enige dat nu mijn hart breekt is ons stephanieke. Dat kind ( 5 jaar ) is na een observatie van bepaalde tijd geplaatst. Ze is misbruikt. Dat maakt me razend. Comité van bijzondere jeugdzorg heeft mijn nummer gekregen en ook waar ze was ter observatie. Tot hiertoe heb ik van geen van beiden nog maar iets gehoord. Belang van het kind?????? Laat me niet lachen. Ik zal dan maar zelf de stappen ondernemen om te weten wie dit heeft gedaan. Weeral een kind die haar hele verdere leven daar gaat onder lijden . Maar ja zal in de ogen van bepaalde personen weeral niet zo erg zijn. Bah !!!!! Alles wil ik achter me laten. Als jij er ook een beetje kan toe bijdragen dat ons Kelly ons wil volgen, verkopen we alles en gaan naar het buitenland. Kan jij nu in feite rusten lieve Zoon als je dit hier beneden allemaal ziet en hoort.? Denk het niet hé? Allee na deze bewogen dag zal ik maar een beetje proberen te slapen en weet Dirkske dat ik heel veel van je hou en elke dag opnieuw maar weer hoop op een wonder om jou terug te zien. Duizenden kusjes van je Mamske.
Ja je was er ook fier op hé! Je was als enige die wel doorhad dat je jongste zusje het ging proberen te maken met haar studies, en zo zie je maar nog steeds is ze dit aan het proberen en dit met de nodige steun van Jou, van ons en ook van Tina en Eric.
Tevens merken wij op dat ze de oprechtheid en de eerlijkheid ook heeft net zoals jij.
Dit heb je of dit heb je niet, dit kan je niet aanleren.
Zelfs onze kleinkindjes die ook al beginnen op te groeien merken dat zij een tante hebben die hogere studies doet en waar ze naar opkijken en tevens ook een vertrouwenspersoon is geworden voor hen waar ze alles aan kwijt kunnen , en waar wij zelfs niets van te weten komen. Dat typeert de persoon Kelly, zoals jij ook was.
Dus steun ze maar verder hé schattebol. Duizenden kusjes van je mamske.
Ik mis je meer en meer. Kijk nu wat een mooie man. Hoe moet dat nu verder zonder jou. Was je nog maar hier, het zou allemaal wel anders zijn. Had je maar eens wat meer haar op je tanden gehad, maar ja je bent niet alleen. En zoals je oudste zus ook zegt, aan de situatie die nu ontstaan is , is er maar éne schuldige. Weet maar dat ik tot aan mijn laatste ademtocht aan jou zal blijven denken. Kusjes van je mamske
Ach jongen , de laatste dagen denk ik weer heel veel aan jou. Ik weet dat je zoveel hield van het zonneke. Daar kon je zo intens van genieten. Onze J heeft het de laatste weken ook zo verschrikkelijk moeilijk. Hij mist je zo ontzettend hard.Krijgt dan alleen van ons en zijn mama steun, voor de rest niets, integendeel. Zeggen dan nog zaken tegen hem die helemaal niet waar zijn, en die jongen wordt zo opstandig door het onbegrip van mensen die zo dicht bij hem staan. Ja dan begin je aan alles te denken hé. Heel mijn levensloop komt de laatste dagen weer boven , daarom kan ik J zo goed verstaan. Geen steun te krijgen waar je het ook van verwacht en maar alles te kunnen verwerken. Heeft dan ook naar sindy een sms gestuurd enz, en heeft dan telefoon gekregen van haar nieuwe man, dat dossiers al klaarliggen voor de advokaat want dat ze verder willen gelukkig zijn en dan als laatste zo tegen J, en ge weet ik ben gene belg maar ne italiaan. Dat is wel in het verkeerde keelgat geschoten bij die jongen, en daar kan je van alles uit verstaan hé. Verwerkt dit maar allemaal als kind. Als ik dan denk aan vroeger,een ware hel. Ik was ook maar een kind van 11 toen je vader met mij begon, met de nodige slagen en verwondingen, en bedriegerijen met leugens die niemand hem beter kan nadoen. Dat weegt nog altijd op mij. Daarom heb ik zoveel medelijden met onze J. Hoe moet hij door dit alles doorgeraken. Spreken dikwijls in op hem dat we jou moeten laten rusten zodat jij je daarboven kan ontspannen. Jij hield ook zoveel van ons allen en was ook de god voor de kindjes, help ze dan ook even hé. Je mamske die altijd van jou zal blijven houden.
Hé lieveling, ik wil je wat vragen! Het verdriet is voor mij zo moeilijk om te dragen. Die rotdag 28 april komt er weer aan. Die rotdag dat jij bent weggegaan Ik probeer door te gaan en doe o zo mijn best Maar om je Zoon te moeten missen is de grootste pest Een moeder kan niet zonder haar kind dat ze zo erg heeft bemind Dus lieveling, ik zou je willen vragen, ook aan Mike, moeke en nonkel Paul, Probeer van boven af een beetje te helpen om het grote verdriet te verdragen Jullie krijgen alvast langs deze weg een hele dikke zoen...........
Wie ben jij die zegt:Dat ik verder moet gaan? Wie ben jij die zegt:Je moet het een plaatsje geven. Wie ben jij die zegt:Er is nog genoeg om voor te leven. Wie ben jij die zegt:Het is al bijna drie jaar geleden. Wie ben jij die zegt:Je moet niet bij de pakken neerzitten. Wie ben jij die zegt:Je doet niks je zit maar wat. Wie ben jij die zegt:De zon schijnt nog. Wie ben jij die zegt:Ga er eens uit dan vergeet je het even.
Ik weet wie je bent Je bent niet een ouder die haar kind naar het graf heeft gebracht ! !!!!!!!!! Weet lieve zoon dat ik je nooit maar dan ook nooit zal vergeten. Kusjes van je Mamske
Heel diep van binnen, zit er intens verdriet Ik zit hier alleen te huilen, want wil dat niemand het ziet Heel in de verte, hoor ik nog zachtjes je stem. Jij, je bent er niet meer, Nog 1 keer, je even aanraken, voelen, 1 keer je echt kunnen zien. Helaas het kan niet meer, Het doet me veel verdriet en pijn, dat ik niet nog even bij je kan zijn. Maar aan de hemel zal ik je zeker herkennen, want jij bent mijn allermooiste ster!!!! Miljoenen kusjes van mij aan jou zijn nog niet genoeg!!!! Je mamske
Ik weet het niet meer zene Zoon. Kan jij dit alles nog volgen? Zoveel beslissingen hebben we al moeten nemen. Neem nu Bart , heeft voor ene zoon een grote stap moeten zetten om hem niet meer te zien na hetgeen hij heeft uitgespookt. Slachtoffer en dader trekken nu terug samen op. Ongelooflijk!!!!! Wat een komedie.!!!! Onvoorstelbaar.!!!! Maar weet je, wij zullen het hier dan wel in huis onder ons gedrieen verder rooien. Geen leugens meer , geen bedriegerijen en zeker geen hippokratie. Wat kan het leven toch moeilijk zijn. Is het dan zo erg om eerlijk te kunnen zijn, blijkbaar wel. Ik hoop dat jij op je eigen plekje van deze toestanden geen last hebt. Duizenden kusjes van je Mams!!!!!!!!!!!!
Als tranen voor de zon ben jij verdwenen. Geen afscheid Geen zoen Zomaar ineens weg Ik kijk in het rond. Overal zie ik zonnestralen en lucht. Maar nergens een jij Weet niet waarheen je bent Maar iets weet ik heel zeker. Zoals jij was er maar 1. Je mamske
De lijst met vragen.. Eén die altijd terug komt.. Waarom? Waarom ben je weggegaan? Waarom stopte jou hart ineens met slaan? Waarom, waarom jij? Mijn leven is gestopt op de dag dat jij doodging.. Op de dag dat jij de wereld verliet.. Jou lichaam lag daar.. levenloos op de grond Ik dacht dat ik barste van de pijn.. Ik besefte dat het nooit meer... Nooit meer hetzelfde ging zijn.. Ik ben veranderd sinds jij wegging .. het lijkt soms wel alsof ik ook doodging.. Elke eenzame nacht fluister ik zacht.. Mijn lieve engel.. Slaap zacht..
Je liet me achter.. helemaal alleen en verdwaasd! Zoveel tranen vielen naar beneden, Niet alleen van mij.. maar ook van zoveel andere mensen. Die zoveel verdriet hadden om jouw verlies. Nog steeds is het niet te verwerken. Ben ik bang anderen te verliezen? Wat al het geval is . Want zoveel mensen hebben mij nu voorgelogen. Ik weet niet hoe ik me jou nu kan voorstellen. Want jij bent voor eeuwig weg van mij. Weg van de aarde, nu in de hemel. Ik hoop dat het goed gaat mijn lieve Zoon , Want spoedig zal ik naar je toe komen.. Je Mamske
Even naar binnen lopen en wat vragen, Dat kan je niet meer. Even naast me zitten en wat praten, dat kan je niet meer. Even een kus of een knuffel geven, Dat kan je niet meer. Even tegen me zeggen dat je van me houd Dat kan je niet meer. Alles is weg,alles voelt leeg. Maar niet in mijn hart, daar leef je in voort. Niet in mijn hoofd, daar hoor ik je nog, Je lieve woorden en je superlieve lach. Ik zal altijd blijven zeggen lieve Zoon,dat ik van je hou en altijd aan je zal blijven denken. Mijn allerliefste Zoon , het was een eer en het was fijn, Om de moeder van zo een lieve en goede Zoon te mogen zijn. Speciaal voor jou mijn Zoon van je Mamske
Heb de trouwfoto's moeten verwijderen. Fotograaf heeft klacht neergelegd omdat het zijn foto's zijn en ik mocht die zonder toelating niet plaatsten. Hij spreekt van nog verdere stappen te ondernemen. Men heeft mij dus dringend gevraagd om ze te verwijderen. Heb dit via een serene en meevoelende e-mail ontvangen van een Mevrouw. Heb dit nu gedaan maar ze zijn wel openbaar te bezichtigen. Gewoon google - Corthals Sindy en je vind de huwelijksreportage.
Als ik verdrietig ben dan kijk ik naar de lucht ik kijk naar de blauwe wolken drijf mee het lijkt alsof ik vlucht ik zie dan het gezichtje van jou het lijkt alsof je lacht ik blijf er naar kijken tot diep in de nacht
mijn tranen komen langzaam naar beneden ik kan er niet meer tegen al is het al 2.5 jaar geleden mijn tranen maken mijn wangen helemaal nat wat heb ik toch een mooie tijd met jou gehad
ik zie nog steeds in de wolken jou lieve gezicht maar wat heeft jou dood toch met mij aangericht mijn tranen vallen langzaam op de grond niets wat jou nog aan dit leven bond
het beseffen en begrijpen kan ik gewoon niet jou nooit meer zien doet mij ontzettend veel verdriet jij was hier altijd zo vanzelfsprekend nu ben je dood dat is zelfs ondertekend
al moet ik tot mijn dood pijn en verdriet hebben om jou dat kan mij dan niks schelen ik leef maar wel in diepe rouw lieve schat ik mis je begrijp dat dan begrijp alstublieft dat ik gewoon niet zonder jou kan
ik kan hier gewoon niet mee leren leven lieverd waar ben je nou toch gebleven je ogen, je mond, je stem en je lieve lach die zie ik NOOIT meer en dat brengt mij zo ontzettend van slag
Waar je zo aan gewerkt hebt. Niets heb je er van kunnen genieten. Altijd moest je er maar aan bezig zijn. Toch was je er fier op, dat je dit alles zelf hebt gedaan, nu goed voor een ander natuurlijk.
Ik heb de laatste tijd me aan mijn woord gehouden en niets meer gezegd over je weet wel wie. Waarom moet ik zwijgen ?????, Dit alles was toch de waarheid.!!!!!! Wij hebben het nog altijd zo moeilijk. Waarom hij???? Waarom geen ander ???? Ondertussen wisten we al dat ze terug gehuwd was. Wel vlug hé, zeker als je haar zo goed kent zoals wij haar allemaal kennen. Maar dan haar trouwfoto's nog openlijk plubliceren op internet, dat mag dan wel naar ons toe ?????? En ja hoor , haar familie was ook aanwezig , al keurde ze het gedrag van madam ook allemaal niet goed. Zeker haar zuster die tegen ons persoonlijk heeft gezegd dat zij (Sindy ) geen gemakkelijke was toen ze beiden eens bij ons thuis waren , en dat ze ook het gedrag van haar naar Dirk toe afkeurde. Ze konden allemaal Dirk zo goed verdragen , hij was zo'n goede gast ( allemaal hun woorden ). Als je dan de foto's en feesten ziet, dat doet me veel pijn. Stapt ze nog blijgezind over de plaats waar mijn zoon heeft gelegen, op de oprit toen hij overleden was. Zie foto. Waarom mag ik die foto niet op mijn blog zetten, ze zijn toch openbaar.!!!!! Vroegere trouwfoto's zijn van de muur. Maar aan de trap staat nog wel mijn geschenk aan Dirk, en muziekmateriaal. Niks krijg ik terug. En voor de rest moet ik maar zwijgen , mondje toe of er volgen sanctie's. Verbitterd ???? Ja heel erg. En ik zal graven ja, moet alles weten want zij was er ook van op de hoogte, al die zaakjes van Universal Shipping. Ach Zoon, nu hoop ik nog veel meer dat je waar je nu bent het duizend maal veel beter hebt en dat je nu eindelijk gelukkig moogt zijn. Wat wil ik graag bij jou zijn om het met mijn eigen ogen te zien. Geef me verdomme toch eens een teken aub. Weet je hoe moeilijk ik het wel heb??? Nu weer zulke zware dagen voor de boeg met de zaak. Moet weeral zien dat ik erdoor geraak en mijn masker weer kan opzetten. Blijf toch maar over mijn schouder meekijken hé schat van mij.? Honderden miljoenen kusjes voor jou van mij Je mamske
Stop even de tijd. Dan stoppen mijn gevoelens misschien ook. Laat de tijd even stilstaan. Dan kan ik alles rustig verwerken. Zodat niemand het merkt. Dat ik het heel erg moeilijk heb. Misschien is het wel tijd. Om terug mijn masker op te zetten. Van buiten een brede glimlach. Maar van binnen een hoopje ellende. Een strijd die ik onmogelijk kan winnen. Een ongelijke strijd. Want het kent mijn zwakste punt. En dat is het hart. Aub laat het misschien even stoppen. Al was het maar voor even. Zodat ik even terug adem kan nemen. Om weer een langdurig gevecht met mijn eigen gevoelens te beginnen.
Ik zou willen, dat je niet zo bang zou zijn om de naam van mijn kind uit te spreken. Mijn kind leefde en was belangrijk voor me.
Als ik huil of emotioneel word als je over mijn kind spreekt, dan zou ik willen dat je weet dat het niet is omdat jij me hebt pijn gedaan. De dood van mijn kind is de oorzaak van mijn tranen.
Ik heb best wel eens afleiding nodig en wil graag horen hoe het met jou is; maar ik wil ook graag dat jij weet hoe het met mij is. Het zou kunnen, dat ik bedroefd ben en misschien ga huilen, maar ik zou willen, dat je me over mijn kind laat praten. Het is elke dag mijn favoriete onderwerp.
Ik zou willen dat je niet verwacht dat mijn verdriet na 6 maanden of 1 jaar over is maar ik zou willen dat je kon begrijpen dat mijn verdriet nooit over zal gaan. Ik zal verdriet hebben over de dood van mijn kind tot de dag dat ik zelf zal sterven.
Ik werk erg hard om te herstellen, maar ik zou willen dat je begrijpt dat ik nooit helemaal zal herstellen. Ik zal mijn kind altijd missen en ik zal altijd rouwen om zijn dood.
Ik zou willen, dat je niet van me verwacht "er niet aan te denken" of om "gelukkig" te zijn. Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan, dus houd jezelf niet voor de gek.
Ik hoef niet beklaagd te worden, maar ik zou willen, dat je me de kans geeft om verdrietig te zijn. Ik moet door het verdriet heen.
Ik zou willen dat je begrijpt dat mijn leven overhoop gehaald is.
Als ik zeg "Het gaat goed", dan zou ik willen dat je begrijpt, dat ik me niet goed voel en dat ik elke dag moet vechten om op de been te blijven.
Ik zou willen, dat je weet dat alle reacties van verdriet die ik heb, erg normaal zijn. Depressie, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend verdriet, je kunt het allemaal verwachten. Dus vergeef me alsjeblieft als ik rustig en teruggetrokken ben of prikkelbaar en humeurig.
Het advies om "van dag tot dag" te leven is een uitstekend advies. Alleen op het ogenblik is een dag me zelfs te veel. Ik zou willen, dat je kon begrijpen, dat het al heel wat is, als ik "van uur tot uur" probeer te leven.
Vergeef het me als ik onbeleefd ben, het is absoluut niet mijn bedoeling.
Ik zou willen, dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen mijn kind stierf, stierf een groot deel van mij met hem. Ik ben niet meer dezelfde persoon die ik was toen mijn kind stierf en ik zal ook nooit meer dezelfde persoon worden.
Ik zou heel graag willen, dat je me zou kunnen begrijpen. Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt: mijn verlies en mijn verdriet, mijn stilte en mijn tranen, mijn leegte en mijn pijn.
Mensen die jou hebben gekend weten wat ik bedoel. Mensen die jou hebben gekend weten wat ik nu voel. Een man met weinig woorden,j e genoot meer van het leven dan menigeen. Wat er echt in je koppie omging blijft een geheim voor iedereen.
Telkens ik naar je foto kijk, Kijk je mij aan. Het is alsof je me iets wil zeggen. Je straalt rust en vrede uit Het is alsof je me zegt Huil niet, ik ben er toch.
Telkens ik naar je foto kijk, Zie ik een troostende blik, Alsof je me wil zeggen, Mamsy het leven gaat verder
Dirkske, Wat is het toch moeilijk ( haast onmogelijk ) om gewoon verder te kunnen. Dat gemis is voor velen onvoorstelbaar en soms niet meer te dragen.En laat sommige maar zeggen, het leven gaat verder en je mag niet blijven stilstaan! Je moet het ook nog kunnen. Twee lijden er nog heel erg onder en dat ben ik en je zus Tina. Eens goed doorhuilen moeten we kunnen had den terapeut gezegd. Wel , bij je zus is dit nu uitgebroken. Al een hele week is zij nu aan het huilen en kan niet meer stoppen. Is er echt niet goed mee nu. Is nu op weg naar mij en is juist bij de dokter geweest. Ze krijgt dus proffessionele hulp. Zal haar goed doen. Is dus even bij ons buiten strijd. Wie hebben wij nu in feite nog die zo met ons verdriet begaan is. Niemand verstaat dit niet. We worden door sommigen maar gewoon aan de kant geschoven. Niet dat ze bij ons dagelijks mee moeten komen huilen ofzo, maar gewoon het gevoel dat ze er zijn. Maar zelfs dat niet meer. Daar zal je ook al wel door geschrokken zijn zeker. Nu kan jij toch maar zien hoe sommige in elkaar steken hé jongen. Had je dit nu ooit kunnen denken.? Van één iemand verschiet ik , die nog zoveel met ons inzit, en dan weet je wel wie hé. Is dit nu omdat zij nu zelf ook een kindje heeft gekregen dat ze meer dat gevoel heeft. Maar dat doet me dan wel goed. Die heeft niks van kwade gevoelens tegenover mij, alhoewel ze daar wel wat redenen voor had, na vele gezegdes van mij naar haar toe. Weet dat ik heel veel van je hou en je ontzettend hard mis. Duizend kusjes van je mamske.
Ik mis je verschrikkelijk hard.We hadden samen nog zoveel plezier kunnen maken. Niets is meer hetzelfde. Ik verlies meer en meer mensen. En waarom?? Ik weet het niet. Als nu iedereen eens bij zichzelf ten raden ging en eerlijk durfde te zijn hé, er zijn er zovelen verkeerd. En jouw caféke(hihi) dat hou je wel in het oog hé jongen, want jouw vooruitzichten waren toch weeral juist zene. Jij geloofde er rotsvast in hé. Zeg zoon help ook eens een paar mensen die je heel nauw aan het hart lagen, je weet wel wie hé? Wat zou ik je toch nog eens graag willen omarmen en knuffelen, en je lach horen, die zo aanstekelijk was dat je wel moest meelachen. Mijn boy, ik weet dikwijls niet meer hoe ik me moet houden. Ik mis zoveel..................... En jou vooral!!!!!! Konden we alles maar eens terugdraaien, en terug dezelfde samenhangende familie zijn, die niets anders deden dan plezier te maken op feestjes enzo. Weet je, er zijn zoveel mensen waar ik boos op ben en die ik niet meer zie of bitter weinig, en langs de andere kant wil ik ze zo dicht bij mij , juist maar omdat ze ook een deel van jou waren. Moet nu alles zo moeilijk zijn? IK MIS JE!!!!!!!!!! Hele dikke kus van je mamske
Dag lieve schat. Wat denk je nu? Zolang geleden? Maar je weet wel beter hé dat ik nog dag en nacht aan je denk. Eerst en vooral hebben we echt heel veel en hard gewerkt. Maar de hoofdzaak was wel iets anders. Je weet dat ik in je gastenboek niet meer mag schrijven wat ik wil hé. Dit naar aanleiding van een neergelegde klacht van je madam. Wel zoon ik heb me echt wel in de hand gehouden en mezelf met ijzeren dicipline ervan tegengehouden om niks te schrijven die momenten want dan had ik wel heel lelijke zaken geschreven. Maar nu mag iedereen het lezen en weten. Jouw madam is in juni terug getrouwd.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Met hare italiaan, 33 jaar. Allee italiaanse afkomst. Ik heb daar geen woorden voor. Versta jij dat nu???? Heb jij het dan toch bij het rechte eind gehad de dag voor je bent heengegaan? Dat beide families nu maar eens gaan nadenken over haar , of zijn er enkele bij die van hetzelfde soort zijn? Ik heb daar van in de put gezeten, en het was mijn vriendin Leen, die voor mij de juiste woorden heeft weten te vinden die mij terug een beetje op weg hebben geholpen. En gelijk had ze........... """"Die is da ni waard om nog te kunnen zeggen , ik ben weduwe DE BACKER, jouw naam nog te gebruiken is ze helemaal niet waard """" Waar zijn nu al de spullen die ze van jou nog had , en je mooie trouwfoto's zullen nu ook wel niet meer aan de muur hangen. Laag vind ik dit. Laat de haat er zijn langs beide kanten, maar mij niets meer gunnen van zaken die van jou zijn? Ach wat had ik anders verwacht. Wat ben je toch snel vergeten hé Zoon, maar zeker niet door ons , Unforgettable... that's what you are; en zal altijd zo blijven. Mensen zeggen soms: je leert met de pijn leven Mensen zeggen soms: je ziet er goed uit Mensen zeggen soms: goed dat je terug kan lachen Mensen zeggen soms: het leven gaat verder............................ Maar mensen weten echt niet hoe het er bij mij vanbinnen uitziet. Terminaal!!!!! Ze weten niet half hoe zwaar het leven wel is om zonder jou verder te moeten. Alleen voor enkele andere kinderen ga ik nog verder. Heel veel mensen komen dikwijls een kijkje nemen op jouw gastenboek, zelfs mensen van verre omstreken en mensen van je vroegere buurt en omgeving. En weet je zoon, ik heb nu iemand gevonden. Een soort medium. Je weet er zijn zulke mensen en ja zoon ik blijf met mijn beide voeten op de grond staan. Ik heb met mensen gepraat die ernaartoe zijn geweest en overdonderd terug buiten kwamen. Het hele gesprek wordt op cd gezet , je vragen en de antwoorden. Het moet iets uniek zijn. En weet je zoon, ik weet dat je het verstaat hoor, maar als ik ernaartoe ga wil ik even eerst met moeke praten. Krijg ik van haar bepaalde antwoorden , krijg ik misschien zo ook de bevestiging dat ze wel degelijk om het leven is gebracht. Nu ben ik die prokureur des konings en de onderzoeksrechter dankbaar dat ik toen niet de toelating heb gekregen van ons mama te laten cremeren na heel dat onderzoek en autopsie. Krijg ik daar antwoorden van dan wil ik met jou een gesprek aangaan, want ik wil nog heel veel van je weten hoor zoon. En neen ik ben niet gek aan het worden. Maar weet je, tegenwoordig kunnen de mensen geen waarheden meer verdragen, of ze gaan in de aanval en als het moet zelfs met heel hun gevolg. Maar daar lig ik al lang niet meer wakker van hoor. Ja ik heb ook het berichtje van Tina gelezen. En het zal altijd blijven pijn doen dat ik van jou niks meer mag ontvangen al hoop ik dikwijls echt dat ik nog wel eens iets ga krijgen. Ja het verlangen is zo diep hé zoon. En ander zaken die gebeuren of bepaalde mensen me met iets willen krenken of verdriet aandoen,,,,,, neen zoon, daar krijgt niemand de kans meer voor. Vroeg of laat , jong of oud, zal er wel eens een moment komen dat ze eens in hun eigen hart moeten gaan kijken en eerlijk tegenover zichzelf kunnen toegeven dat ze wel degelijk verkeerd hebben gedaan of gedacht. Ik hou zoveel van jou , jij hield zoveel van ons, jij hield van het leven , je sport , je familie. Waarom hebben ze jou dit toch allemaal ontnomen???????? Ik blijf met zoveel vragen zitten en misschien krijg ik daar wel nooit een antwoord op, dan zal ik echt moeten wachten tot ik je terug zie. Lieve zoon, ik mis je. Duizend kusjes van je mams.
Weer zulke rotdag. Dit was het echte afscheid. De zon scheen toen ook en dit was misschien een teken dat je veilig was. Hoe mis ik jou toch. Maar mijn masker blijf ik wel dragen hoor lieveling. Wat zal ik blij zijn als ik jou terug zie. Ik hou van jou. Duizend kusjes van je mamske
Ik met jou. Jij guitige knul. Kon ik de tijd maar terug draaien. Wat mis ik je ontzettend hard. Met geen woorden te beschrijven.Het knaagt echt heel hard aan mij, te weten dat de rest die schuld hebben aan je dood , hun leventje verder kunnen leiden. Mijn hoop is dat ze ooit ook zelf eens zoveel verdriet om iemand zullen hebben zoals wij. Lieve jongen , vroeger gebeurde er altijd mirakels, een blinde die terug kon zien. Een kreupele die terug kon lopen. Waarom sturen ze jou nu niet terug naar mij ?????????????? Laat mij maar egoistisch zijn , maar ik wil je terug. Nu deze moment dat ik dit schrijf , twee jaar geleden was je met je werkmakkers iets komen drinken. Raar................maar ik hoor nu nog je smakelijke lach. Wat had je een plezier. Tot de moment dat je begon na te denken en me veel hebt verteld. Ik kan me nog elk woord herinneren. Ik heb me de laatste tijd heel goed gehouden hoor jongen, heb me een taktiek aangemeten om te kunnen funktioneren in de zaak. Lukt me heel aardig hé , vind je niet.? Komt door jou zene. Jij stond 100% achter de zaak , voor jou doe ik dit verder en probeer dit met plezier te doen zoals jij het zou hebben gedaan. Maar verdomme , ik mis je wel heel erg hoor. Nooit zal dit niet slijten , jou nooit meer te zien. Eén wens heb ik ja, dat je waar je ook bent heel gelukkig moogt zijn. Dan zou ik me al een pak beter voelen. Lieve jongen ik mis je heel erg en hou heeeeeel veeel van jou. Kusjes van je mamske.
ik weet niet hoe het nu verder moet jou verliezen, ik voel me zo leeg, weet niet hoe ik met mijn verdriet moet omgaan mijn gedachten zijn voortdurend bij jou ik word gek van mijn eigen denken ben ik nog wel normaal? ik sta met jou op ik ga met je slapen heb jij me betoverd? je bent niet dood , DIRKSKE
ik wil het niet aanvaarden ik schreeuw het van de daken: "kom terug, nu het nog kan ? " waarom heb je "ons" verlaten ???
Het volgende verhaal na het heengaan van mijn zoon was het kampioenenbal van zijn voetbal. Daar ben ik niet naartoe geweest, wel eventjes Tina en Ray. Met de reden dat er iets zou afgegeven worden voor mij. Het shirt met de nummer waar mijn kind altijd mee speelde. Diezelfde avond hadden wij ook een feest in de zaal en durfde Ray of Tina nadat ze waren terug gekomen het niet zo direkt afgeven aan mij. Vond het heel mooi en was weer een emotionele toestand. Dat heeft ook zijn plaatske gekregen in zijn kast die ik voor hem heb gemaakt. Deze foto is de overhandiging van de shirt aan mijn nu twee oudste kinderen. Volgende keer een foto geplaatsts van de kast van Dirk.
Bedankt lieve Zoon om haar bij te staan. Alles is gelukt. Nu probeer ik een beetje verder te werken aan je gastenboek. Je verdere levenswijze mag ik hier niet meer neerschrijven, maar ach weet je, zoveel mensen kende je en weten wel van het reilen en zeilen. Dat je tegen mij weinig vertelde had met je respekt tegenover mij te maken en om mij geen verdriet aan te doen. Maar tegen vele mensen heb je soms je hart kunnen uitstorten en daar ben ik al blij om. Ik heb van je persoonlijke spullen verder niets meer gekregen, maar weet dat je wel heel diep in mijn hart zit hoor jongen. Jou te vergeten is het onmogelijkste wat er bestaat. En ja ze zeggen , je moet verder , maar als je maar weet dat dit verdomd moeilijk is. Als je moest weten hoeveel taktieken die ik toepas om te kunnen blijven meedraaien , tenslotte moeten mijn klanten altijd niet delen in mijn verdriet. Alhoewel zij dit allemaal heel goed kunnen snappen en ze allen heel meevoelend zijn. Heel wat anders dan sommige familieleden of halve familie die nog in hun vuistje lachen door bepaalde zaken die er nog gebeuren. Maar daar sta ik nu boven hoor. Ik weet wat ik waard ben , en zal altijd voor de waarheid uitkomen , dat doen vele anderen helemaal niet. Nu even verder met een ander verhaal. Niet zo lang na je uitstrooing. Het was de bekeruitreiking van je voetbalploeg. Er was een beker naar jou vernoemd die voor de beste speler was bestemd. Met de moed in onze handen zijn we naar de uitreiking gekomen. Heel emotioneel was dat. De beste speler van je ploeg , Wim Peeters, heeft hem in ontvangst mogen nemen. Hij heeft dan na ontvangst het woord genomen , zijn woorden waren " Er is een persoon die die beker meer zou hebben verdiend dat ik en dat is Dirk , met deze wil ik hem dan ook verder doorgeven en overhandigen aan zijn mama en weet dat hij een mooi plaatske zal krijgen. Dat is dus ook gebeurd. Ik plaats hier dan ook de foto bij van Wim.
Aan mijn lieve zoon. Jongen mag ik je vragen om iemand bij te staan die binnen enkele uurtjes een zware operatie gaat ondergaan. Ik hoop echt op goed nieuws. Zij is zo braaf en lief, en verdiend deze ziekte echt niet. En sta je achter mij met hetgeen ik bezig ben? Weet maar dat ik je nooit zal vergeten en altijd veel van je zal blijven houden. Wat ook anderen mogen zeggen , hoe ik verder zou moeten gaan, jij weet dat ik dit niet kan. Mijn verdriet zal altijd even groot blijven en het gemis wordt met de dag erger. Ook met andere zaken die er dan nog bijkomen maakt het er niet gemakkelijker op. Ik weet dat je altijd fier op me was omdat ik zo een sterke vrouw ben, dat zal ik voor jou verder proberen te blijven. Dikke kus van je Mamske
Zo ! Onze bundel staat erop. Heb dit eerst nog even willen afwerken voor ik het volgende wilde schrijven. Wekelijks op maandag ga ik nog naar mijn terapeut. Maandag 12/02/2007 was mijn uur om 16.15 . Die dag kreeg ik rond de middag telefoon van de recherche van zwijndrecht. Er was een klacht tegen mij neergelegd door de weduwe van mijn overleden zoon. Ik wil eerst even duidelijk stellen dat ik een heel meevoelende en serene rechercheur had. Ik ben er me nadien bewust van geworden dat ik op sommige momenten nogal cru en misschien ook wat onbeleefd tegen hem ben geweest. Ik ben diezelfde dag nog daar naartoe gereden na mijn gesprek. Die rechercheur was die ongelukkige dag toen dit gebeurt was met mijn kind ook ter plaatse. Ik wil maar zeggen, die persoon was echt menselijk tegenover mij , en weet nu ook wel dat hij zijn werk moest doen, maar kan daar niets verkeerd over zeggen. Hij heeft mij alles heel duidelijk uitgelegd en tevens ook het strafwetboek erbij genomen. Ik pleeg dus inbreuk op een artikel van het strafwetboek. Dat artikel is " belaging " De straf die daar opstaat is een fikse geldboete , of een gevangenisstraf van 2 maand tot 2 jaar. Ik voel me geen vrije Belg meer en heb dat ook ter plaatse gezegd. Er is niemand verplicht om op mijn gastenboek te komen lezen.!!!!! Als ik niet vervolg of gestraft wil worden zou ik moeten stoppen met die """"aantijgingen """"""" Wie het schoentje past "trekt het aan " Tevens ben ik wel blij dat de andere mensen die iets in de gastenboek hebben geschreven ( naar waarheid ) niet vervolg worden. Ik ben voor alles en wat iedereen op het gastenboek zet, verantwoordelijk. Zij voelt zich ongerust dat er ooit sommige mensen door het lint zouden kunnen gaan en bepaalde daden tegen haar zouden ondernemen. Dat is zeker nooit mijn bedoeling geweest ( dat is zij zeker niet waard ). Dus mijn wrange gevoelens kan ik nu niet meer neerpennen en zal gastenboek nog wel in ere houden om de nagedachtenis van Dirk te onderhouden. Zij heeft zich op één of ander manier al ingedekt. Zij zegde dus in haar verklaring dat ik niet vervolgd of gestraft moest worden maar dat ze wilde dat dit stopte. Ik zal nu dus alles wettelijk doen.
Dirk zijne nonkel Ronny.Twee vrienden , meestal twee handen op éne buik. Zijn nonkel die normaal niet mocht komen op de uitstrooing of op de koffietafel. GRRRRR, woest wordt ik meer.
Ik ben De Backer Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mams / Nicole.
Dirkske, kan jij seffens je jongste zusje bijstaan bij haar operatie? Jij waakt wel over haar hé jongen.
Het volgende verhaal na het heengaan van mijn zoon was het kampioenenbal van zijn voetbal.
Bedankt lieve Zoon om haar bij te staan. Alles is gelukt.
Nadat Dirk de brief had voorgelezen heeft mijn zoon Dirk, een daverend applaus gekregen. 
Laatste blad van onze bundel
Dit is het voorlaatste blad
Voorlaatste blad
Blad 28
Dirk zijn petekindje. Zijne God.
Blad 27
Blad 26
Blad 25
Blad 24
En ja hier is ze dan. Het echte lievelingsnichtje van Dirk
Blad 23
Blad 22
Blad 21
Blad 20
Blad 19
Blad 18
Dirk zijne nonkel Ronny.Twee vrienden , meestal twee handen op éne buik. Zijn nonkel die normaal niet mocht komen op de uitstrooing of op de koffietafel. GRRRRR, woest wordt ik meer.
Blad 17
Inderdaad! Brigitte was Dirk zijn lievelings schoonzusje.
Blad 16
Blad 15
Blad 14
Blad 13 vervolg
Blad 13
Blad 12 vervolg
