Een 'rustige' week is voorbij. Iets te weinig kunnen genieten van die verhoopte rust en de voorziene lectuur. Maar het was goed. Het mag bruisen. Het moet vonken geven. Vele vrienden gezien, tijd gemaakt voor belangrijke zaken. Aan sport gedaan en genoten van topsportmanifestaties, hier en daar een prachtige tentoonstelling meegenomen, achterstand bijgewerkt, misverstanden opgeruimd, nieuwe ideeën opgedaan.
Zondagavond, de heilige avond. Het moment om thuis te zijn en te genieten van al het moois dat televisie te bieden heeft. De Pappenheimers, keer op keer kennis met humor. Flikken, spanning van het hoogste niveau met topacteurs van Vlaamse bodem. En dan natuurlijk ons Debby en Nancy. Topamusement, topentertainment, absolute klasse. Ik had het genoegen vorige week op visite te mogen. Die meiden hebben een ongelooflijke energie, onblusbare creativiteit en massa's talent. Maar bovenal brengen Debby en Nancy een goed gevoel, warmte en genegenheid.
Een beetje meer Debby's en Nancy's in de politiek, bij de politie, het gerecht, de sport, de journalistiek, in het culturele wereldje, het bedrijfsleven en in de haute finance, ik garandeer het : Vlaanderen zou nogal swingen en feesten, Vlaanderen zou genieten en openbloeien. Angst en wantrouwen zouden zo verdwijnen. Ik beken, op zulke meiden val ik. Zonder schroom.
Bert

mwa mwa kus Bert!