JEAN-PIERRExml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zoals we allen reeds vernomen hebben
JEAN-PIERRE IS NIET MEER

Hij heeft de strijd tegen zijn ziekte verloren. Tot het laatste moment moest hij nog aanwezig zijn op de vergadering van “ zijn “ kunstkring, ook al was het met heel veel moeite en gunde hij ieder van ons, zoals wij eigenlijk van hem gewoon waren, zijn laatste tournée générale.
Vanaf de geboorte stond Jean-Pierre aan de wieg van onze kring, samen met andere prominenten en enthousiaste normalisten, vooral uit de lichting ’66.
’t Is daarom dat hij zoveel van die mannen hield en elk jaar aanwezig was op Kleine Bondsdag.
De 66’ers maakten hem dan ook ere-lid waarover hij bijzonder fier was.
Heuglijke momenten hebben we meegemaakt bij onze reizen naar Luik waar we op uitnodiging van Les Compagnons du Cep, wijnen gingen degusteren en aankopen, daarna lekker gingen tafelen met een frisse pint als afzakker.
Prachtige namiddagen hebben wij beleefd bij de vele bij de vele Bottelactiviteiten van de Confrèrie  “ de Helleszug “ waarvan hij een sleutelfiguur was.
Onverwachte culinaire verrassingen vergezeld van overheerlijke wijnen waren hem niet vreemd.

Onze laatste intense contacten waren, toen wij afgelopen jaar een reis organiseerden naar de Loire, zijn 2^de thuis. Zijn bezorgdheid dat we niets zouden missen. Onze onderlinge telefoontjes terwijl wij daar genoten en onze gevoelens en ervaringen aan hem meedeelden. Hij had er enorm deugd aan.
Ook al was je niet lijfelijk aanwezig, je was toch heel nabij !
Buiten het feit dat hij onze leraar was en ons, Kempenzonen, trachtte te bekwamen in de Franse taal, ons probeerde in te wijden in de kennis van het wijngebeuren, zullenwe vooral uw aanwezigheid, uw vriendschap, uw stand-by-toestanden én vooral uw présence moeten missen.
Jean-Pierre, vergeten zullen we je niet. En, om met de woorden van Bertje Warson te eindigen …En dan wordt het stil. Het licht dooft en het penseel rust.
Jean-Pierre is niet meer. De Lierse Kunstkring is in diepe rouw.

René De Graef