Maandag wilde we voor 2 dagen op vakantie gaan, het is uiteindelijk maar 1 dag geworden maar dat horen jullie zo wel waarom dat was, Fabienne en ik hebben samen de trip gepland en Robert die moet zijn twee vrouwen maar volgen, hij zei trek jullie plan, waarschijnlijk heeft hij er nadien wel spijt van gehad hahaha.
We hadden met Zai afgesproken om 8 uur te vertrekken, eerst de bakkerij in Bedugul, dan naar de markt daar, en zo verder naar de rijstvelden in Jatiluwih en Taman Ayun in Mengwi, we hebben deze plaatsen al wel bezocht in '98 dus het werd tijd om nog eens er naartoe te gaan.
Nadien zouden we lang de andere rijstvelden rijden van Tegalallang en Tirta Empul bezoeken deze beide hebben we niet gedaan, die staan voor nu maandag op het programma.
Onze eerste stop was bij "bakkerij Bedugul", daar hebben we een lekkere warme chocolade melk gedronken, de nodige koekjes meegenomen, Fabienne en Zai hebben een apple pie gegeten ook wij zijn braaf geweest en gepast.
Zai zei ga je te voet naar de markt, zijn vraag was nog niet helemaal gesteld en ik zei al nee zenne, dus we stappen in de auto en oeps daar was de markt al, was echt de moeite niet, dat had ik nog wel kunnen doen, dus heb me verontschuldigd bij Zai, tidak apa-apa ( maakt niets uit )
We hebben weer de nodige saffraan en vanillestokjes gekocht om thuis ( België ) weer rijstpap te maken, ook langs geweest bij de verkoper van de grote t-shirts en singlets, niets meer in Robert zijn maat wel van Bintang maar ja reclame voor bier maakt hij niet, hij zou het nog gratis gekregen hebben ook.
Dan op weg naar Jatiluwih, deze naam komt van 2 Balinese woorden, Jati en Luwih, Jati betekent echt en Luwih mooi of uitstekend. Deze naam wordt gegeven aan de uitgestrekte rijstvelden in terrassen bouw op de helling van de berg Batukaru.

Als de rijst bijna de oogsttijd bereikt, varieeren de kleur tussen groen en donkergeel, op de achtergrond van Jatiluwih rijst terrassen is de berg Batukaru, de tweede hoogste berg in Bali na Mount Agung of 2671 meter boven de zeespiegel.
Deze rijst terrassen staan op de Werelderfgoedlijst van Unesco, de werknemers waren bezig om de plaat te maken aan een monument.

Het was er prachtig met vergezichten van rijstvelden, de nodige en zelfs meer foto's daar genomen, met Ipad en camera zoals jullie op de foto's kunnen zien, ook enkele gekke foto's zijn er gemaakt.

Het was volle maan dus overal zag je prachtige offergavens, Zai kent me al en zei moet ik stoppen, Robert zei dat hebben we toch al veel gezien, Fabienne en ik nee we willen dat zien, dus de brave man stopte en wij de nodige foto's gemaakt.

Vervolgens reden we naar Taman Ayun, deze twee plaatsen stonden al enkele jaren op mijn lijstje.
Pura Taman Ayun is een tempel bij Mengwi ten westen van Ubud en betekend " tuin tempel in het water "

De tempel is gewijd aan de voorouders van de vorsten die tot 1892 over Mengwi heersten. Pura Taman Ayun is uit 1634 en is gelegen in een watertuin met aan drie zijden een gracht met lotusbloemen. Te bereiken via de hoofdpoort (Kori agung) met een beeld van Sai. Er zijn diverse meru-torens die de bergen voorstellen, de plaats van de goden. De hoogste meru (rechtachteraan) heeft elf verdiepingen en stelt de berg Gunung Batukau voor.

De tempel werd gebouwd door Raya I Gusti Agung Anom, een van de oprichters van de Mengwi koninkrijk in 1634, vakkundig gerenoveerd in 1937.
Na de Besakih tempel is dit de grootste tempel van Bali.
Deze tempel met park, gracht en lotusvijver was de hoofdtempel van het voormalige Mengwi koninkrijk.Deze tempel van Taman Ayun is één van de zes koninklijke tempels van Bali.
Het kunstmatige meer rond de tempel symboliseert de zee en de tempel staat symbool
voor de berg Mandara Giri.
Oorspronkelijk was de tempel in 1634 ingezegend met de naam Taman Ahyun. Het woord "Ahyun" is afkomstig van het "Hyun", wat betekent dat de tempel is gesticht in een tuin omring door water. Het complex is inderdaad omringd door een gracht, welke is verbonden met een vijver. Op het tempelplein staan talloze meru-torens. Dit zijn gebouwen met boven elkaar geplaatste dakjes. Zij stellen de bergen voor, de plaats waar de goden verblijven.
In totaal zijn in het tempelcomplex 50 schrijnen en paviljoenen.

Het is gebouwd op een hoge plateau dat wordt omgeven door vijvers.
Dit geeft het effect van verre, dat de tempel drijvend is op het water.

Het tempelcomplex bestaat uit drie gebieden die stijgen in levels.
In het begin bevind zich een grote hal die wordt gebruikt voor religieuze ceremonies ook voor het organiseren van van dansen en hanengevechten, daar is Robert blijven zitten, lekker koel in de schaduw en wij zijn helemaal rondgelopen.
In de binnenste hof, zijn er negenentwintig gebouwen die fungeren als plaatsen voor de goden en godinnen.

Er zijn meerdere overdekte structuren, sommigen van hen met elf daken genaamd " meru ".
Het centrale gedeelte wordt omgeven door een kleine vijver, waardoor het hele complex staat symbool voor de grote Mandhara Berg.

Even met Zai besproken en alles was ok, we zijn dan nog gaan eten in een warung ( moslim ) want Zai is moslim dus het werd lekkere soto ayam, ( kippensoep ), we waren rond 18.00 uur terug in het hotel, je had hun gezichten moeten zien, oei is er iets gebeurd , nee hoor we wilden liever hier slapen dan in Ubud.