906 - EEN CLOWN-KONTDRAAIER OP DE DANSVLOER HEEFT ALTIJD SUCCES
ZONDAG 2 APRIL 2023
ZATDAG 15 APRIL 202315
De Wever Hoofdman?
906 - EEN CLOWN-KONTDRAAIER OP DE DANSVLOER HEEFT ALTIJD SUCCES
*
I N H O U D
Voorwaarde die hier duidelijk van teoassing is: tezelfdertijd niet overdreven veel (min of meer) gelijkgezinden-grabbelaats onder dezelfde spots toelaten. Vooral BDW is superieur gepokt en gemazeld in de wetenschap dat solo-dansers in geen geval concueeentie mogen dulden. Politiek op hoog niveau is voor mannen met inhalig karakter, ’n eenmansmissie dus die als een te nauw harnas het hele lichaam – tot en met de kleine teen - beknelt. Dat leidt onvermijdelijk naar een door-en-door slecht karakter.
Maar het valt hem dus uiteindelijk toevallig roraal nietmee. Juist de dag dat alle spots op hem en zijn nieuw boek dienden gericht te zijn, geven de verdomde PEILINNGN opnieuw verlies aan voor zijn deemsterende heir van trouwe volgelingen & toekomstige medeprofiteurs voor kleine jongens in de Grote Vaderlandse Politiek, terwijl het er ondertussen net andersom aan toegaat bij het Vlaams Belang, de Geliefde Vijjand, dat aldoor hoger klilmt op de ladder der hoopvolle verwachtingen. Voor deze voorvechters in de Eerste Linie moet er inderdaad over de ganse breedte genoeg plaats geruimd worden.
Even nadenken!
Samen zouden die twee immers de absolute meerderheid halen. Zodat Vlaandeen eindelijk opnieuw opgestuwd kan worden in de vaart der volkeren. Alle andre politeke heden, bestaande gedachtenstromen zijn de laatste 50 jaar voor hun kiezers alleen nog kaalplukkende incasso-buri’s geworden.
Een Volk, aan het Blok gezet met Vrije Baan en en veilige toekomst voor een Onafhankelijk Vlaandren.
02-04-2023
Tour de Farce
De affaire Delhaize dreigt een uitputtingsslag te worden. We moeten terug gaan naar de jaren negentig van de vorige eeuw om nog zo’n lange staking te hebben meegemaakt. En dat ging toen om de autofabrieken van Vorst, Vilvoorde die sloten en waarbij de mensen effectief hun job verloren. Zelfs bij het nieuws over de sluiting van Ford Genk hernamen de werknemers sneller het werk en ook toen ging om jobverlies. In het licht van deze gebeurtenissen is de kwestie Delhaize haast een farce.
Delhaize wil overschakelen op franchisewinkels i.pl.v. eigen beheer, omdat die meer opbrengen. Dat alles wel zonder verlies van jobs, opgebouwde rechten of loon voor de werknemers. Dat laatste kan eventueel wél het geval zijn bij nieuwe aanwervingen. De miljarden winst die Ahold Delhaize volgens onze vakbonden maakt, komen niet eens uit hun Belgische activiteiten.
Waar het de vakbonden om gaat is dat ze de hele winkelsector willen ondermijnen, niet alleen Delhaize, dat alleen maar een symbool is geworden. In deze tijden van e-commerce horen 19-eeuwse stakingen echter niet meer thuis, tenzij misschien in streken zoals onze DDR, waar men inderdaad op dat gebied zeker nog achter loopt.
Bart De Wever: ‘De gematigde islam zal op termijn een deel van de Vlaamse identiteit moeten worden’
DB Magazine: N-VA-voorzitter over woke, democratie en niet samenwerken met VB
28/03/2023 Christophe Degreef
*
N-VA-voorzitter Bart De Wever staat op de cover van het nieuwe Doorbraak Magazine, dat nu ook in uw krantenwinkel ligt. Binnenin vindt u een uitgebreid interview met De Wever over zijn nieuwe woke-boek, de boosheid van de burger en zijn idee van de Vlaamse res publica. ‘Assimilatie? Mijn voorkeur is een vorm van synthese. Ik pleit er absoluut niet voor om zwarte piet totaal uit onze traditie te bannen, maar zie er ook geen graten in als tradities evolueren.’
Bart De Wever: ‘Dat extreemrechts en woke soms elkaars beste bondgenoten zijn, is de essentie van mijn boek ‘Over woke’. Ik mik daarmee in eerste instantie op een almaar groeiend publiek dat zich niet langer gehoord voelt. Maar het is evenzeer bedoeld als waarschuwing voor progressieve intellectuelen, die de maatschappelijke polarisatie ijverig in de hand werken. Links heeft daar altijd de mond van vol, maar lijkt te vergeten dat je voor polarisatie eerst en vooral twee tegengestelde polen nodig hebt. Herinner je het beruchte editoriaal in Knack vijf jaar geleden, waarin zonder verpinken werd geschreven dat racistische stereotypen in het DNA van de Vlaming ingebakken zitten. Dan moet je niet verbaasd zijn dat mensen zich uit boosheid daarover ook zo gaan gedragen’, zegt De Wever in ons nieuwe Doorbraak Magazine.
‘Bij de wokers is vrijheid de vijand geworden, die ze willen inperken. Eventueel zelfs via de rechtbank, of met geweld. Tegelijk wordt gelijkheid ook wraak, een soort van compensatie voor slachtoffers van dominante groepen. Kijk naar het feminisme: dat is anno 2023 vaak verzuurd tot een anti-mannenbeweging, waarbij zelfs de mannelijke biologie in vraag wordt gesteld. En bewegingen die ooit ijverden voor de rechten en maatschappelijke emancipatie van allochtonen, huldigen almaar vaker het discours dat de blanke, heteroseksuele man genetisch racistisch is.’
Gemeenschapsdenken
‘Voor mij draait het In de res publica om het gevecht tussen opinies, een gevecht dat je moet proberen te vertalen in goed uitgebalanceerd beleid. Verwachten dat een beleidspartij honderd procent van wat ze denkt ook kan omzetten in beleid, of dat ze andersdenkenden overal de pas kan afsnijden en zelfs de toegang tot gemeenschapsmiddelen kan ontzeggen, dat is natuurlijk je reinste fictie. Mijn boek is dus een pleidooi om opnieuw aansluiting te vinden bij het verlichtingsdenken en bij het gemeenschapsdenken, waarbij we dan samen op zoek moeten gaan naar een consensus.
We moeten ernaar streven om ondanks alle snelle veranderingen toch nog altijd een res publica te behouden, een geheel van burgers waarop de democratie kan blijven draaien. Op basis uiteraard van een welbepaalde identiteit: een gedeeld grondgebied, een bepaalde voertaal en cultuur en de perceptie van een gemeenschappelijk verleden. Enkel dan kunnen we op basis van de waarden van de verlichting in harmonie samenleven.’
Zwarte Piet
‘Laat me dit even illustreren met een heel gevoelig voorbeeld: de roetpieten-discussie. Vlaams Belang verwijt me constant dat ik meehuil met de woke-wolven in het bos door bij de jaarlijkse aankomst van Sinterklaas hier in Antwerpen de zwartepieten te bannen en de weg te plaveien voor roetpieten. Dat is klinkklare onzin: de VRT organiseert dat, en ik heb daar niets over te zeggen.
Toen de VRT me dat enkele jaren geleden liet weten, was mijn eerste reactie ook: oei, moet dat nu echt? Tegelijk kan je je natuurlijk de vraag stellen: moeten ook tradities niet kunnen veranderen? Enerzijds heeft zwartepiet in Vlaanderen nooit een racistische connotatie gehad, anderzijds ligt het hele blackface-verhaal (een Amerikaans gebruik waarbij een blanke een zwarte stereotypeert door zich zwart te schminken, door de Amerikaanse segregatie van zwarten tot ver in de twintigste eeuw een gevoelig thema, red.) wél heel gevoelig bij een groot deel van de zwarte gemeenschap. Ik pleit er dus absoluut niet voor om zwartepiet totaal uit onze traditie te bannen, maar zie er ook geen graten in als tradities evolueren.’
Gematigde islam
‘Wat het probleem is met assimilatie, vraagt u? Wel, dat het een context oproept waarbij een nieuwkomer bij wijze van spreken verandert in iemand van de gemeenschap waarin hij terecht komt. In een geglobaliseerde wereld is dat nogal complex: je kan nooit volledig veranderen, al was het maar omdat je pakweg niet van huidskleur kan veranderen. Mijn ideaalbeeld is een vorm van synthese. De gematigde islam bijvoorbeeld zal op termijn een deel van de Vlaamse identiteit moeten worden. Maar zo’n proces moet je uiteraard vanuit de res publica begeleiden en sturen.’
In Samenwerking met het Vlaams Belang gelooft Bart De Wever dus niet. Niet in hun verzet tegen woke, niet in hun streven naar een gezamenlijke soevereiniteitsverklaring met N-VA in het Vlaams parlement. ‘Die mogelijkheid zal eerst op het federale niveau moeten worden gecreëerd. Vanuit de vaststelling dat het onmogelijk is om nog een coherente Belgische regering te volgen. Daar staan we ook vlakbij, maar Vlaams Belang zegt nu al dat het federaal niets wil doen en niet mee wil onderhandelen. Tja, waarom dien je dan eigenlijk lijsten in?
‘Samenwerken met het Vlaams Belang is totaal contraproductief, en bovendien heb ikzelf ook niets met het Vlaams Belang. Die partij beledigt me ook constant, waarom willen ze dan met mij een regering vormen?’, zo vraagt De Wever zich af.
Lees het volledige interview met Bart De Wever in het lentenummer van Doorbraak Magazine.
*
*
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
In een artikel in HP DE TIJD Kon men kort daarvoor lezen, dat BDW staat voor de staatkundige hereniging der Republiek der Beide Nederlanden die in het nabije verleden ten aanschouwe van de gehele wereld zo glansrrijk geweest zujn.
Alle andere hoernalisten in de Vlaamse Mediawereld gaven niet thuis. Want dergelijke uitspraken staan lijnrecht tegenover de donkere belangen van hu Broodheren.
Weer twe niet te betalen koninjkrikkepoenpakkers minder. Een boven en een onder de Moerdijk! Was dit dan uitt de mond van BDW een lapsus, een verspreking of eerder een geheime verborgen en re verzwijgen intentie?
Wait and see!
Klare wijn, Bart. Daar ooit nog van gehoord of over gelezen? En dan hoef je niet eens Uw reeds opgeschept bord bruine bonen te eten, zoals voorgekauwd in de klassieke Nederlandse literatuur.
Tot slot…. Ook de intentsionele bedoeling van BDW opgemerkt inzake zijn collaboratie/sympathie voor de Islam? Of gaat die, zoals in Oostende, straks met een bonte veerzameling Moslims-mede Belgen, deelnemen aan het Rammen van Madammen?
Boer, let op Uw ganzen!
Want daar is het woord uit de oorlogsherinnering weer: collaboratie is altijd synoniem van verraad en egoïsme. Wat in het geval BDW dubbel zo hard aankomt. Of zijn de letters AVV-VVK op de grafzek van Vader De Wever reeds vervangen door AVV - V voor Allah?
De fronten worden bemand en de eerste kanongschotrn worden reeds gelost. Zo geluidloos mogelijk, en cer boven de hoofden, met de vokksaandacht van de man in de straat maximaal gericht op hoe de doordeweekse landbouw best ge- verstikstoft kan worden, begeleid door de dodelijke stralingen van de nieuwe milieuvriendelijke hoogspanningslijnen die de Nordzeestroom naar het Franstalig lndsgedeelte versassen.
Maar het is alsof de duivel ermee gemoeid is want bij de laaste PEILINGEN blijken alle partijen die aan de macht zijn haast kopje onder te gaan, terwijl de enige partij van RECHT DOOR ZEE, het Vlaams Belang, steeds verder naar boven schuift.
Deze tekenen des tijds echter worden in de ganse medeplichtige media verzwegen, ha zelfs 180° omgedraaid want hun geldklopprij staat op het spel. Want die ouderwtse met moeite overlevendeMedia pverleven alleen dank zij de Staatssteun waarmee ze worden omgekocht.
Anders gezegd: daar wordt alles aan gedaan om dit Apenland
te doen overleven, om het even hoeveel miserie dat meebrengt voor de zwetendeen zwijgende Vlamingen. Dezen zijn het toch gewoon ùet hun roeping om het Land recht te houden, zodat de Francofonie in het desastreuze EU-verhaal verder de hoogste noten kan spelen.
Maar terzake. Om het even walk arrangemt er nu al bekokstoofd wordt voor de splitsing, feit is dat geen enkel acoorrd met de Francofonie, van wie de bedriegerij in de genen ingebakken zit, kan als tegenpartij ooit voor een centiem betrouwd worden. De scenaeio’s om het laken naar zich tot te trekken liggen reeds klaar in de schuiven bij elk Ministerie. Want…. met het GELD van de transfers koopt men de BOTER.
Communautair
*
België met vier, het debat schuilt in de details
*
De analyse van het Belgische probleem wordt eigenlijk breed gedeeld. Van B-plus tot de VVB, iedereen erkent dat het vastloopt. Dat deze Belgische politieke structuur niet werkt, met versnipperde bevoegdheden waar iedereen bevoegd maar niemand verantwoordelijk is, met stilstand tot gevolg. Een ernstig debat is een goed begin van een oplossing.
België met vier
De oplossingen die voor handen zijn vind je tussen de uitersten unitariseren en splitsen. Maar een oplossing die vaker en vaker opduikt, vooral maar niet alleen in Franstalig België, is ‘België met vier’. Philippe Destatte van het Institut Destrée, een denktank in Namen schreef er een boek over Het spook van het confederalisme; België met vier (Uitgegeven bij Doorbraak).
Vlamingen en Franstaligen zijn in een soort tweedelig federalisme gedoemd om het tegen elkaar op te nemen, analyseert Destatte. Dat wil hij opheffen door in België vier evenwaardige deelstaten te voorzien. Die vier deelstaten zijn de huidige vier taalgebieden, het Nederlandstalige Vlaanderen, het Franstalige Wallonië , het Duitstalige Oost-België en het tweetalige Brussels Hoofdstedelijke Gewest. De grenzen van elk grondgebied liggen vast, van die discussie zijn we dan af.
Vlaanderen is Vlaams
Elke deelstaat heeft dezelfde bevoegdheden, ook constitutieve autonomie om de eigen werkzaamheden te regelen, en voert die uitsluitend op het eigen grondgebied uit. Geen discussie meer dus over territoriale en personele bevoegdheden of rechten. Een Franstalige die in Vlaanderen woont, valt onder de Vlaamse regels.
De bevoegdheden van de federale regering worden opgesomd, de andere, ‘residuaire’ bevoegdheden behoren toe aan de deelstaten. Dat zou het versnipperen van bevoegdheden moeten oplossen. Destatte geeft zijn lijst van de federale bevoegdheden. Daar zitten de monarchie bij, en evidenties zoals Defensie en Buitenlandse Betrekkingen, maar evengoed ‘De Noordzee’.
Duivelse details
Door zijn model tot in het detail uit te werken, neemt Destatte een risico. Hij stelt zich bloot aan kritiek. Je kan rond het principe van België met vier wel wat politici en partijen verenigen. Tot het aankomt op de praktische uitwerking. Wat te denken van het unitair houden van de sociale zekerheid en – ik zeg maar – asiel en migratie, of het arbeidsrecht, met name de normen betreffende de relaties tussen werkgever en werknemer en de syndicale vrijheden. Punten waarop in verschillende delen van dat België met vier helemaal anders gedacht wordt.
Ook Destatte zijn model van financiering zal voor discussie zorgen. Hij houdt vast aan een financiering vanuit de federale overheid, met uitzondering van de fiscale autonomie die al verworven is. Een standpunt dat eerder in Wallonië dan in Vlaanderen zal gesteund worden. Vlaanderen ziet meer heil in meer fiscale autonomie. De fiscaliteit moet de bevoegdheden volgen, zodat de gevolgen van het eigen beleid voelbaar zijn.
Vaste moeder aller verkiezingen
De bevoegdheden, verantwoordelijkheden en relaties tussen de federale staat en de deelstaten moeten bij wet geregeld worden. Destatte houdt hierbij vast aan de bijzondere meerderheid in het federaal parlement met nog extra goedkeuring in de deelstaatparlementen. Nog een vaststelling: ook de alarmbelprocedure blijft bestaan. Als twee derde van de verkozenen van een deelstaat vindt dat een wet ‘ernstige schade toebrengt aan hun deelstaat’ luidt de alarmbel. Dat wil concreet zeggen dat 2 van de 3 verkozenen uit Ost-Belgien een wet kunnen vertragen of tegenhouden. Een zeer confederale logica, dat wel, maar de grendels verdwijnen dus niet. De vraag is of diezelfde drie als aparte entiteit worden gezien in de bijzondere meerderheid…
Het federale parlement wordt rechtstreeks verkozen met vier kieskringen, de vier deelstaten. Ook voorziet dit plan elke keer een ‘moeder aller verkiezingen’. De verkiezingen voor de deelstaten en het federaal parlement vallen samen met de Europese verkiezingen, om de vijf jaar. Dat wil ook zeggen dat geen enkele regering kan vallen, enkel met een constructieve motie van wantrouwen.
Het spook
Maar het boek van Destatte is meer dan zijn model. Hij neemt de lezer ook mee langs de geschiedenis van het confederalisme-idee in België. Het spook van het confederalisme is al bijna even oud als het land zelf. Het is in de loop der tijden door iedereen wel geopperd. Met onregelmatige tussenpozen steekt het spook de kop op. Als oplossing geroemd door de ene en verketterd door wie het enkele jaren voordien zelf als oplossing zag. Aan deze en gene zijde van de taalgrens overigens. Je kan gerust stellen dat de N-VA een oud Waals idee heeft afgestoft.
België met vier is een interessante denkpiste. Al zit de duivel in de details. Die details doen er toe, niet het principe, maar de details bepalen of en hoe zo een model een oplossing kan zijn. Het debat erover helpt om de problemen helder te stellen en te zoeken naar een oplossing. Daarom ook geven we dit boek bij Doorbraak uit. België met vier verdient een eerlijk debat. We kunnen besluiten met Rik Van Cauwelaert in zijn inleiding op het boek van Destatte: ‘Wie Philippe Destatte leest, beschikt eindelijk over een betrouwbare politieke gids voor wat er in Wallonië wordt gedacht’.
Het spook van het confederalisme; België met vier is te koop in de webwinkel van Doorbraak.
Pieter Bauwens
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Breaking News
‘tScheldt richt politieke partij op
1 april 2023 De Redactie
Het satirische blad ‘tScheldt heeft de pers laten weten over te gaan naar een nieuwe fase in haar 27-jarige bestaan.
‘tScheldt wordt de eerste satirische politieke partij in België.
De initiatief-nemers achter ‘tScheldt hebben een programma op tafel gelegd dat kan tellen.
Geïnterviewd door Bart Schols van de VRT gaf ‘tScheldt de volgende antwoorden:
Schols: “Wat is jullie programma?”
Faustus (drijvende kracht achter de kopie-kamer van ‘tScheldt): “Wij hebben geen programma.”
Bart Schols: “Excuseer?”
Faustus: “Ja, mijnheer Schols, in die zin verschillen wij niet van een klassieke partij uiteraard. Ook zij hebben geen programma. Klassieke politieke partijen maken programma’s op maat van de waan van de dag. Wij menen dat wij dat ook kunnen. Nee, wij menen dat wij dat zelfs beter kunnen.”
Schols: “Waarom willen jullie een politieke partij zijn?”
Faustus: “Goh, mijnheer Schols, waarom willen al die klassieke politici in de politiek? Voor het geld natuurlijk. Een job in de politiek is een win-for-life. Wij hebben bij ‘tScheldt al 27-jaar een nagenoeg lege kas en wij zijn afhankelijk van giften. In plaats van de mensen voortdurend lastig te vallen met abonnee-acties kunnen we evengoed zoals een politieke partij het geld rechtstreeks uit de zakken van de mensen halen zonder dat ze er iets kunnen tegen doen.”
Schols: “Waarom moeten mensen dan voor jullie stemmen?”
Faustus: “Niemand moet voor ons stemmen hé mijnheer Schols.”
Schols: “Maar jullie willen toch zetels winnen?”
Faustus: “Mijnheer Schols, wij zijn allemaal blanke veertigers, vijftigers en zestigers, wij hebben al genoeg ‘gewonnen’ en ‘verloren’ in het leven. Het gaat hier niet om ‘winnen’. Wij vragen gewoon aan de mensen om ons in het parlement te stemmen. Stem ons in de macht! Zodat we van binnenuit kunnen werken aan onze satire, in plaats van van buitenuit. Het is zo vermoeiend om al die politieke schandalen van van buiten de politiek te ontdekken en te rapporteren. Het zou zo makkelijk zijn Sihame El Kaouakibi te ontmaskeren door rond te hangen aan het koffie-apparaat in de kamer. Want die politiekers wisten al lang dat El Kaouakibi de boel belazerde natuurlijk. Alleen duurde het een tijdje vooraleer ‘tScheldt de bewijzen vond.”
Schols: “Maar wat gaan jullie met jullie stemmen doen?”
Faustus: “Wat iedere partij doet natuurlijk, verkopen aan de hoogst biedende. En er dan een sappig artikel over schrijven.”
Schols: “Maar wat als jullie de kiesdrempel niet halen, dan zijn jullie stemmen verloren?”
Faustus: “Ja dat klopt. Wij hebben al telefoon gehad van Bart De Wever. Die heeft ons in niet mis te verstane bewoordingen gezegd dat wij de N-VA gaan pijn doen met dit, wat hij -onnozele initiatief-, noemt. Wij hebben beleefd tegen mijnheer De Wever gezegd dat wij geen enkele interesse hebben om de N-VA pijn te doen, tenzij ze Erik Van der Paal blijven gebruiken als leverancier van fake news en verdovende substanties in het Antwerpse.”
Schols: “Bij het Vlaams Belang staan ze ook niet te juichen met jullie initiatief..”
Faustus: “Dat klopt. Maar dat is niet nieuw. Niemand heeft ooit staan juichen voor ‘tScheldt. Zoals gezegd, wij gaan onze lezers betrekken bij ons initiatief en de augiasstal van de Vlaamse politiek met satire openbreken. U moet ons beschouwen als de linker- en rechterwijsvinger die de puist van de hedendaagse politiek uitduwen tegen onze bladspiegel. We kunnen verzekeren dat met enkele ‘tScheldt parlementsleden er veel meer gaat gelachen worden in het parlement. Bij onze lezers toch. Allicht zullen collega-politici iets meer groen lachen.
Schols: “Maar hebben jullie dan echt geen programma?”
Faustus: “Al onze toekomstige parlementsleden stemmen volgens eigen inzicht en initiatief. Hét doel is om zo snel mogelijk een villa in Toscane te kunnen bekomen. Liefst gecombineerd met een wijngaard. Zodat we onze lezers een permanente aanwezigheid in het stikstofloos Italië kunnen aanbieden.
Schols: “Veel succes!”
Faustus: “Ah ja… mijnheer Schols, wij streven ook naar controle-zitjes binnen de VRT. Van zodra we daar zitten raden wij U toch aan te solliciteren bij een andere zender…”
Schols (verbouwereerd): “Maar dat is machtsmisbruik…”
Faustus: “U zegt het juist mijnheer Schols. U zegt het juist!”
Schols (bleek): …
Faustus: “Kandidaten voor de satirische partij ‘tScheldt mogen zich met CV aanmelden op: redactie@tscheldt.be”
903 - DE STILTE VOOR DE STORM IS VEEL TE LUID D E E L I I
Woensdag 25 Januari 2023
*
903 - DE STILTE VOOR DE STORM IS VEEL TE LUID
D E E L I I
*
I N H O U D
*
Daar komen, voor zij die zich nog deze tijden hrinneren, de dagen terug van ‘s Maul halten’.
Wij, de menselijke diersoort, geraakt maar nirt geleerd. Ooit al gingen er torens gebouwd worde, die tot aan de Hemel reikten, als iedereen maar naarstig meehielp. Volgens de Schriften was dat er gens in Babel…..
Tegenslag - zelfs van uit de Ruimte valt daarvan geen spoor mrer te ontdekken.
En aangezien er toen nog geen computers waren met ogebblikkelijke vertaling in alle talen ter wereld, ving men al spoeig bot. En zo verviel Babel tot Uropia.
Nu hebben alle volkeren elk apart een soort muggen uitgevondden om met elaar op een eerder gewelddadige manier te communiceren. Inclusief Dood en Vernieling, zelfs zonder de minste verwittiging vooraf. Morgen zien ze dan wel verder, daar waar ergens het geld eerst op is en de mensen terug aan het werk zullen moeten, willen ze als voorheen; de gebraden ganzen in hun bek krijgen….
Wedden dat er noch uit Den Hoge noch uit Het Rijk der Doden enig geluid komt?
**
VERHOUDING FRANKRIJK–DUITSLAND VERLAMT EUROPESE UNIE
Bondskanselier Scholz en Frans president Macron.
**
Essay - 26/01/2023
*
Er zijn barsten gekomen in het verstandshuwelijk tussen Frankrijk en Duitsland. Liefde tussen beide landen is er nooit geweest, maar sinds het door De Gaulle en Adenauer gesloten verstandshuwelijk, het Elysée-Verdrag, waren er weinig haperingen in de Frans-Duitse as, de spil van de Europese samenwerking. Duitsland ging meestal wel akkoord met de Franse ideeën. Voornamelijk uit schuldgevoel over de Tweede Wereldoorlog en de wens de Europese samenwerking tot een succes te maken.
Met bondskanselier Scholz lijkt daar verandering in opgetreden. Duitsland is weer zelfbewust en ziet voor zichzelf een leidende rol in Europa weggelegd, inclusief op defensiegebied. Ook op andere gebieden botert het niet tussen de twee landen. Weten de leiders van de Frans-Duitse as het bij te leggen en hun verschillen met compromisbereidheid te overbruggen of zetten zij de hakken in het zand en is met de hapering van de Frans-Duitse as ook meteen de Europese Unie (EU) verlamd? De lakmoesproef is de EU-top van 9 tot 11 februari. Dan zullen er beslissingen genomen moeten worden over de EU-opstelling en wapenleveringen aan Oekraïne, over de relatie met China en over wel of geen EU-industrie politiek.
Scholz
Anders dan met Merkel heeft Macron geen klik met Scholz. Scholtz is van een andere partij en zijn coalitie kent een andere samenstelling dan de Grote Coalitie van Merkel. Vooral (de opstelling van) de Groenen maakt een verschil. Maar ook karakter en achtergrond van Scholz spelen een rol. Dat werd al duidelijk toen voor de eerste keer sinds de Tweede Wereldoorlog de jaarlijkse Elysée-Verdragsbijeenkomst van Duitsland en Frankrijk werd afgelast en beide leiders fundamenteel anders bleken te denken over defensie, energiepolitiek en…… uitbreiding van de EU.
Er is dus meer aan de hand dan dat de persoonlijke band tussen Macron en Scholz minder sterk is dan die tussen Macron en Merkel. De posities op diverse gebieden tussen Duitsland en Frankrijk lopen steeds verder uiteen. Een belangrijk conflict thema is defensie. Nu het wapengekletter in Europa weer hoorbaar wordt en de Oekraïne-oorlog herbewapening actueel maakt, blijkt Scholz niets te zien in de gekoesterde droom van Macron: een Europees leger onder leiding van Frankrijk. Scholz sprak vlak na de Russische inval in Oekraïne in Praag (Tsjechië had het halfjaarlijkse voorzitterschap van de Europese Unie; nvdr) van een Zeitenwende.
Duitsland herbewapent zelfstandig en ziet voor zichzelf in Europa een leidende rol op defensiegebied weggelegd. Een rol die tot voor kort nog volledig taboe was. Herbewapening van Duitsland, dat was toch uit den boze. De Duitse grondwet verbood het zelfs? Tot groot ongenoegen van de Fransen herbewapent Duitsland zich bovendien met Amerikaanse systemen (waaronder ‘missile defense system’ Sky Shield) en niet met Franse of Italiaanse alternatieven waaronder het SAMP/T Air Defense System.
Energiepolitiek
De Duitse industrie draait grotendeels op gas. Met de sancties tegen Rusland en de Russische reactie daarop kwam daar in sneltreinvaart een einde aan. Uit Rusland komt bijna geen gas meer en Noorwegen en Nederland kunnen dat gat niet volledig vullen. Spanje moest uitkomst bieden. Premier Sanchez bleek daar ook toe bereid. De twee landen sloten een overeenkomst om een pijpleiding vanuit Spanje naar Duitsland te bouwen.
Daar begonnen de strubbelingen tussen Scholz en Macron. Macron weigerde toestemming te verlenen de pijpleiding over Frans grondgebied te laten lopen. Zogenaamd omdat (fossiel) gas niet past in het Fit-For-55-klimaatplan van de EU. In werkelijkheid omdat het de (lucratieve) levering aan Duitsland van Franse atoom stroom zou verminderen.
Uiteindelijk werd wel een compromis bereikt. De pijpleiding komt er, maar niet over land. Hij moet door de zee, van Barcelona naar Marseille. In eerste instantie voor het transport van gas, maar later van waterstof. De bouw van de onderzee pijplijn duurt langer, waarmee Macron tijd koopt voor de Franse nucleaire energie. Een Europese energie politiek lijkt er met de tegenstelling tussen Duitsland (niet-nucleair) en Frankrijk (nucleair) echter niet in te zitten.
Daarnaast bleken Scholz en Macron van mening te verschillen over de uitbreiding van de Europese Unie. Duitsland wil alle acht potentiële kandidaten (naast Oekraïne en Moldavië ook Noord-Macedonië, Albanië, Montenegro, Bosnië-Herzegovina, Servië en Kosovo) een EU-lidmaatschap in het vooruitzicht stellen. Frankrijk wil dat niet, omdat het bang is de regie te verliezen met zoveel lidstaten. Macron stelt een politieke schil rond de EU voor, een lossere samenwerkingsverband met deze landen.
Afgelasting jaarlijkse bijeenkomst
Niet dat het hardop werd gezegd, maar de afzegging – later bleek het uitstel – van de jaarlijkse bijeenkomt in het kader van het Elysée-Verdrag was duidelijk debet aan de strubbelingen over deze thema’s.
Het 60-jarig jubileum van het verdrag werd overigens afgelopen zondag alsnog gevierd. De voltallige Duitse ministers ploeg reisde af naar Frankrijk. Een definitieve afzegging wilde Scholz niet op z’n geweten hebben. Beide landen moeten tenslotte samen weer verder. Zonder de Frans-Duitse ‘compromismachine’, zoals Scholz de onderlinge samenwerking betitelde, komen de 27 lidstaten van de EU niet tot overeenstemming.
Macron probeerde van zijn kant ook een positieve toon aan te slaan. Met een referentie aan de beroemde uitspraak van Goethe (in Faust) sprak hij over de Frans-Duitse relatie als ‘Zwei seelen in einer Brust’.
China
Niet lang na de afzegging van de Elysée-bijeenkomst bracht Scholz een bezoek aan China. Macron had aangeboden mee te gaan, maar dat werd vriendelijk afgewezen. De EU-houding tegenover China, inclusief die van Frankrijk, was verslechterd. Men zag in China niet langer de gedroomde handelspartner. Evenals de Verenigde Staten wordt China steeds meer als een ‘systemic rival’ gezien.
China is voor Duitsland echter een zeer belangrijke afzetmarkt. Scholz wilde die niet op het spel zetten en toog naar China
China is voor Duitsland echter een zeer belangrijke afzetmarkt. Scholz wilde die niet op het spel zetten en toog naar China. Hij nam de kou uit de lucht en stond zelfs toe dat China een aandeel nam in de haven van Hamburg. Deze Duitse alleingang werd door Macron niet bepaald op prijs gesteld.
Industrie politiek
Waar beide landen elkaar beter vinden is op het gebied van de industriepolitiek. De ambitie van de EU om op gebieden waar de Amerikaanse multinationals in Europa de dienst uitmaken eigen firma’s te bevoordelen (Europe First) is groot. Men wil voorkomen dat Amerikaanse bedrijven, gesteund door het recente IRA-hulppakket van Biden (America First), Europese firma’s wegconcurreren. Duitsland en Frankrijk zullen als grote landen relatief het meest van een EU-industriepolitiek profiteren.
Maar ook hier lopen de belangen uiteen. Zo lazen we in het Financieele Dagblad dat er een Duits-Amerikaanse chipfabriek van 3 miljard euro komt. Macron had ongetwijfeld graag een dergelijke fabriek gezien in een Frans-Duitse samenwerking. Over het toestaan in de EU van industriepolitiek – van subsidies aan bedrijven – zijn beide landen het echter volledig eens. Zij pleiten er allebei voor de mededingingswetgeving aan te passen. Volgens de EU-verdragen is staatssteun verboden.
Begrotings unie
Minder enthousiast is Duitsland over de wens van Frankrijk om van de Europese Unie een begrotingsunie te maken. Macron pleit daar al voor sinds zijn Sorbonne-rede, maar voor Duitsland gaat dat te ver. Ten eerste dient Duitsland de rekening te betalen voor een dergelijke transferunie – en Duitsland is al de grootste netto-bijdrager aan de EU – maar tevens is men beducht dat een begrotings unie een werktuig wordt van Frankrijk om zijn regisserende rol in de EU te versterken.
De beoogde minister van Financiën van de begrotingsunie zou ongetwijfeld een Fransman worden en in het bestuur hebben de netto-ontvangers een meerderheid (er zijn meer landen netto-ontvanger, dan netto-bijdrager). Omdat elke lidstaat één stem heft, kunnen de netto-ontvangers de facto beslissen over de Duitse portemonnee.
Consequenties voor de EU
Zonder een goed functionerende Frans-Duitse as is de EU verlamd. Als de twee grote landen het met elkaar eens zijn, volgt meestal de rest. Kunnen zij het niet met elkaar eens worden, dan gebeurt er niets. De haperende as zal betekenen dat de federalisten pas op de plaats zullen moeten maken. Een Europees leger met een eigen Europese wapenindustrie is niet in zicht, een Europese energiepolitiek, zoals commissievoorzitster Von der Leyen promoot, komt er evenmin, met als resultaat dat ook het EU-klimaatbeleid weinig effect zal sorteren, en een begrotingsunie is ver weg. Alleen een EU-industriepolitiek maakt een kans om handen en voeten te krijgen, hoewel Duitsland niet in zal stemmen met het door de commissie voorgestelde EU-sovereignty fund.
De steeds nauwere Europese samenwerking, de Ever Closer Union, lijkt in de wacht te worden gezet. Bij het begin van de Oekraïne-oorlog leek het er even op dat de EU-lidstaten als gevolg van de oorlog nader tot elkaar kwamen. De strubbelingen tussen Duitsland en Frankrijk hebben echter roet in het eten (van de federalisten) gegooid.
Consequenties voor de NAVO
Voor de NAVO betekenen de Frans-Duitse strubbelingen juist een versterking. Duitsland gaat niet mee met de Franse wens een EU-alternatief (onder Franse leiding) voor de NAVO te ontwikkelen en houdt vast aan de Atlantische band. De meeste lidstaten, Duitsland incluis, halen vanwege de Oekraïne-oorlog eindelijk de in NAVO-verband afgesproken twee procent bnp-defensie-uitgave. De Nederlandse regering heeft onder Rutte IV (met D66 voor wat betreft het EU-beleid in de driving seat) de neiging zich aan te sluiten bij de Frans-Duitse as en kijkt vooral naar Frankrijk. Rutte en Macron lijken dikke vrienden.
Het initiatief van de Hanze 8 van voormalig minister van Financiën Wopke Hoekstra is een stille dood gestorven en van de ‘zuinige 4’, met Nederland in de voortrekkersstoel, wordt evenmin meer iets vernomen. Nu de Frans-Duitse as hapert zal de Nederlandse regering z’n ‘mind’ moeten opmaken. Een voor de hand liggende modus operandi zou zijn andere bondgenoten te zoeken om de Nederlandse belangen te behartigen. Met de huidige (D66) regering zie ik dat echter niet gebeuren, maar wellicht met de volgende …
Dit stuk verscheen eerst in het digitale weekblad Wynia’s Week.
Johannes Vervloed
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
En daar gaat dus onze Vrijstaat Vlaamderen. Er staan belangrijker zaken op het menu.
Ja, inderdad: te mooi om war te zijn!
Duitse, Franse, Russische, Chinese lederen laarzen over onze veie Vlaamse Velden. Met daarop aansluitend achteraf een Derde IJzelruis met darop de woorden
Daar komen, voor zij die zich nog deze tijden hrinneren, de dagen terug van ‘s Maul halten’.
**
Wij, de menselijke diersoort, geraakt maar nirt geleerd. Ooit al gingen er torens gebouwd worde, die tot aan de Hemel reikten, als iedereen maar naarstig meehielp. Volgens de Schriften was dat er gens in Babel…..
Tegenslag - zelfs van uit de Ruimte valt daarvan geen spoor mrer te ontdekken.
En aangezien er toen nog geen computers waren met ogebblikkelijke vertaling in alle talen ter wereld, ving men al spoeig bot. En zo verviel Babel tot Uropia.
Nu hebben alle volkeren elk apart een soort muggen uitgevondden om met elaar op een eerder gewelddadige manier te communiceren. Inclusief Dood en Vernieling, zelfs zonder de minste verwittiging vooraf. Morgen zien ze dan wel verder, daar waar ergens het geld eerst op is en de mensen terug aan het werk zullen moeten, willen ze als voorheen; de gebraden ganzen in hun bek krijgen….
Wedden dat er noch uit Den Hoge noch uit Het Rijk der Doden enig geluid komt?
**
25-01-2023
Antwerpen Zien En Stilstaan
*
Na analogie met het bekende ‘Napels zien en sterven’ lachte men vroeger wel eens met de door Groen veranderde verkeerssituatie in Mortsel, voorstad van Antwerpen: ‘Mortsel zien en stilstaan’. Dat laatste kan men tegenwoordig zeggen van Antwerpen zelf. Wegeniswerken aan de Ring bij Merksem, waarbij bepaalde brugvoegen moeten worden vervangen, zorgen voor urenlange files rond de koekenstad en dit waarschijnlijk nog tot begin van de volgende week. Maar ook daarna zal het filevorming blijven in Vlaanderens grootste stad met haar grootste haven, zolang de Oosterweelverbinding niet rond is. Op een normale werkdag passaren daar zo’n 64.000 voertuigen per dag, in beide richtingen...
In 2009 werd in Antwerpen een farce van een referendum over de Lange Wapperbrug gehouden, de brug die het sluitstuk zou worden van een nieuwe ring rond de stad.
Om te beginnen mochten alleen de inwoners van de stad zelf stemmen, terwijl de Ring grotendeels gebruikt werd – en wordt - door die van de ruime omgeving en door passanten. Van de 388.089 kiezers brachten 133.288 een geldige stem uit (34.34 %). De rest stemde blanco door niet te komen opdagen of door een ongeldige stem uit te brengen. Van de geldige stemmen waren er 54.333 Ja-stemmen (40,76%) en 78.955 Nee-stemmen (59,24%). De Nee-stemmers vertegenwoordigden slechts 20,34% van het totaal ingeschreven kiezers maar behaalden toch de volstrekte meerderheid! Ook dat durft men democratie noemen.
Ondertussen, 14 jaar later, is die Oosterweelverbinding nog steeds niet rond. De werken gaan wel door, maar worden geregeld geremd door allerlei milieuklachten van de – overwegend groene - wereldverbeteraars. Zo was er die van het storten van de Pfas/Pfos door 3M in Zwijndrecht, waarvan zo’n twintig jaar na het stopzetten van het storten ervan, nog steeds geen mens ziek van is geworden.
Bij de werken voor de laatste Oosterweelverbinding, de Scheldetunnel, wordt het opgepompt water grondig gefilterd en gezuiverd, maar volgens de milieu bewegingen is de controle erop niet grondig genoeg. Zo kan men wel bezig blijven tot de volgende klacht.
Ook democratie heeft zijn grenzen...
---
Er is echter, gelukkig maar, ook positief nieuws. Ondanks alle tegenwerkingen, blijft men in de mate van het mogelijke doorwerken en worden er op het grondgebied van de haven van Zeebrugge – dat met Antwerpen samenwerkt - 8 betonnen tunnel elementen samengesteld van 150 meter lang, 40 meter breed en 10 meter hoog, duizenden tonnen zwaar, die straks als drijvende pontons via de Noordzee en de Schelde naar de plaats worden gebracht waar ze in de Schelde zullen worden neergelaten. Dat dit werk in Zeebrugge gebeurt, komt doordat men er daar nog de ruimte voor heeft, waarop later de plaatselijke haven nog kan worden uitgebreid.
26-01-2023
VERTROUW GEEN BLAUW
*
Ik was het bijna vergeten, maar ook Open VLD hield enkele dagen geleden haar Nieuwjaarsreceptie. De deelnemers werden ‘warm’ onthaald aan het hoofdkwartier, waar de politie vakbonden buiten op straat betoogden tegen een zoveelste liberale woordbreuk.
Dat laatste werd ook de constante op de receptie zelf. De liberalen hebben gelijk, als ze zeggen dat mensen die werken (vooral in Vlaanderen, maar dat zegt men er niet bij) meer moeten kunnen overhouden dan mensen die niet werken (zoals té veel in de rest van dit land).
Het probleem met onze liberalen - van Verhofstadt tot Lachaert - is, dat ze het normaal vinden dat ze de mensen beloven iets aan hun problemen te zullen doen en daarna het niet alleen niét doen, maar soms zelfs het tegenovergestelde doen, of iets anders zoals nu bij de politie. Van de burger manifesten, de actieve welvaartstaat tot paarsgroen, waar Lachaert zijn achterban paars-geel beloofd had. Ze hebben nog altijd niet door dat je alleen vertrouwen verdient door te doen wat je belooft en zeker niet het tegenovergestelde.
Dat geldt trouwens niet alleen voor Open VLD, maar evenzeer voor hun francofone familie van de MR, wiens voorzitter meestal dwars ligt (én gelijk heeft), maar als puntje bij paaltje komt uiteindelijk steeds weer netjes alles mee goedkeurt wat hij eerst heeft afgekeurd.
Waarom doen zij het? Wel, eenvoudig omdat het bij hen (voorlopig) nog werkt. Ondanks alle woordbreuken hebben ze de laatste twintig jaar steeds deel uitgemaakt van alle regeringen en hopen zij dat op die manier te kunnen blijven doen. De postjes, weet je wel. Of hun hondsgetrouwe kiezers zo hondsgetrouw zullen blijven, is maar de vraag. Ergens houdt het op, hopelijk in 2024...
27-01-2023
GERINGELOORD
*
In ‘Onaf, het magazine voor een onafhankelijk Vlaanderen’ van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), verscheen in het februari nummer een artikel van eindredacteur Nick Peeters over ‘Meesterschap in eigen huis’. Daarin stelt hij terecht, dat de Vlamingen zich de voorbije decennia hebben laten ringeloren. ’ Wij hebben ons onze sterkste en haast enige troef in zowel de unitaire als de federale staat uit de handen laten nemen, nl onze numerieke meerderheid’. Ik zou het niet beter kunnen zeggen hebben, die staat nl ook in mijn ‘Only in Belgium’-lijst, waarbij ik stel dat wij de enige meerderheid zijn in een democratisch land die het niet voor het zeggen heeft. Vraag is maar: ‘Wanneer gaan we daar eindelijk eens iets aan doen?’.
‘Wij hebben’, schrijft Peeters, ‘de invoering aanvaard van allerlei bijzondere meerderheden en grendels, die het onmogelijk maken om zonder het akkoord van de Franstaligen bepaalde onrechtvaardigheden ten goede te veranderen via het parlement. Als men dit land niet werkelijk opbreekt, de gemeenschappen geen waarachtige en volstrekte autonomie schenkt en Brussel niet tot de orde roept, kan het failliet van de federale staatsstructuur door niemand meer worden geloochend. Het wachtwoord van de VVB: ‘Meesterschap in eigen huis’, moet daarom niet alleen meer op 11 juli, maar het hele jaar 2023 blijven klinken’.
Aldus Nick Peeters, waar ik het bijna helemaal mee eens kan zijn. Bijna, want om te verwezenlijken wat hij wenst, wordt het hoog tijd dat ook de VVB die leidinggevende Vlamingen, die nog altijd denken te moeten blijven onderhandelen vanuit een federale en daardoor ondergeschikte positie (samen met traditionele partijen), ze tot de orde roept en ze desnoods negeert. ‘Mét hen als het kan, zonder hen als het moet’. Ongeacht wie ze zijn en wat ze (voorlopig) nog betekenen.
MOEDERTJE RUSLAND, WAAROM LEVEN WIJ?
**
25 januari 2023 Hector Van Oevelen
*
Is het ver gezocht de verzuchting van ‘onze’ Lode Zielens omtrent de zin van het leven, in de mond te leggen van een Russische vrouw die in het zwaar bestookte Kiev in leven wenst te blijven? En in de door angst verwrongen mond van een Oekraïense die angstig opkijkt naar het zwerk waar de zoveelste bewapende drone de mensen daar beneden de stuipen op het lijf poogt te jagen.
Lezers die oud genoeg zijn om Wereldoorlog II te kunnen meegemaakt hebben, hebben daar allicht geen tekeningetje bij nodig. Soms krijg ik op dit soort artikels denigrerende opmerkingen in de aard van ‘Wat gaat dit soort oorlogen, ver van mijn bed, mij aan? Hebben wij al geen miserie genoeg aan onze eigen problemen?’ Waarbij die lezers er blijkbaar niet bij stilstaan dat in de moderne tijden waarin wij heden leven, dergelijk dodelijk wapentuig als het ware op een vingerknip, om het even waar op om het even welk doelwit afgestuurd kan worden. Of dat angstig vrouwtje of moedertje daar beneden dat al dan niet graag ziet komen, komt niet in de hersens van het tuig op, om de simpele reden dat zo’n tuig geen hersens hèèft.
Intussen worstelen niet weinig inwoners van steden en dorpen in de bestookte en niet zelden ook gedeeltelijk of van beneden tot boven opgestookte woningen met de benauwde vraag van Lode Zielens, die zij van haar noch pluimen kennen, maar die in tempore suspecto wel wist te verwoorden wat vandaag in kruitvat Oekraïne van ontelbare bange gezichten afstraalt: ‘Moeder, waarom leven wij?’ En net als toèn ligt wat de grote William Shakespeare dramatiseerde met to be or not to be – te zijn of niet te zijn – in de gevoelloze handen die niet eens lijken te trillen of te beven bij het brute bevel ‘Vuur!’, vertaald voor plaatselijk gebruik om zoveel mogelijk plaatselijke hanen over te halen. Die hanen mag de lezer voor mijn part gerust in hun dubbele (figuurlijke) betekenis lezen: de hanen van het geweer die pang, pang, pang kraaien en de hanen in de voorste gelederen die het rapst uitgeschakeld – uitgekakeld – raken. Diè hanen gaan in deze zinloze broedertwist en schande het eerst de Poet in, nietwaar kameraad Vladimir wiens tere handen daar niet bij gaan beven? Het haalde voor onze tijdrekening reeds de ‘media’: ‘Hoe lang nog, Catilina, zult gij ons geduld op de proef stellen?’ Aan Catilina’s in alle maten en gewichten, heeft de huidige wereld evenmin tekort als ten tijde van de welbespraakte Cicero, maar er is wèl een schrijnend tekort aan bevelvoerders die in plaats van ‘Vuur!’, over het strijdtoneel bulderen: ‘Vrede! Vrede! Vrede!’ Dan wèl op voorwaarde dat dit ‘vredesbevel’ in BEIDE richtingen van het strijdtoneel gebulderd wordt. Zelfs Guido Gezelles vege bansen verdienen eerlijke kansen! Amaai, beste lezers, nu ben ik nogal een gang gegaan: van Poetin over Cicero en Catilina, naar de zoetgevooisde dichter van Boerke Naas en de schalkaard met zijn hete pootjes. Jaja, ik weet natuurlijk ook wel dat die hete pootjes over een bietje gingen, maar het had ‘voor hetzelfde geld’ kunnen gaan over een oorlog sstoker die zijn pootjes niet thuis kon houden. Wellicht heeft in het oude Rome aan de Tiber, ook Cicero wel eens aan zijn moeder de vraag gesteld: ‘Moeder waarom leven wij?’ Even brandend actueel als Nero’s ‘vurige’ liefde voor zijn ‘eeuwige stad’. Ach, moeder…
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
En daar gaat dus onze Vrijstaat Vlaamderen. Er staan belangrijker zaken op het menu.
Ja, inderdad: te mooi om war te zijn!
Duitse, Franse, Russische, Chinese lederen laarzen over onze veie Vlaamse Velden. Met daarop aansluitend achteraf een Derde IJzelruis met darop de woorden
Daar komen, voor zij die zich nog deze tijden hrinneren, de dagen terug van ‘s Maul halten’.
**
**
Wij, de menselijke diersoort, geraakt maar nirt geleerd. Ooit al gingen er torens gebouwd worde, die tot aan de Hemel reikten, als iedereen maar naarstig meehielp. Volgens de Schriften was dat er gens in Babel…..
Tegenslag - zelfs van uit de Ruimte valt daarvan geen spoor mrer te ontdekken.
En aangezien er toen nog geen computers waren met ogebblikkelijke vertaling in alle talen ter wereld, ving men al spoeig bot. En zo verviel Babel tot Uropia.
Nu hebben alle volkeren elk apart een soort muggen uitgevondden om met elaar op een eerder gewelddadige manier te communiceren. Inclusief Dood en Vernieling, zelfs zonder de minste verwittiging vooraf. Morgen zien ze dan wel verder, daar waar ergens het geld eerst op is en de mensen terug aan het werk zullen moeten, willen ze als voorheen; de gebraden ganzen in hun bek krijgen….
Wedden dat er noch uit Den Hoge noch uit Het Rijk der Doden enig geluid komt?
**
**
*
25-01-2023
Antwerpen Zien En Stilstaan
*
Na analogie met het bekende ‘Napels zien en sterven’ lachte men vroeger wel eens met de door Groen veranderde verkeerssituatie in Mortsel, voorstad van Antwerpen: ‘Mortsel zien en stilstaan’. Dat laatste kan men tegenwoordig zeggen van Antwerpen zelf. Wegeniswerken aan de Ring bij Merksem, waarbij bepaalde brugvoegen moeten worden vervangen, zorgen voor urenlange files rond de koekenstad en dit waarschijnlijk nog tot begin van de volgende week. Maar ook daarna zal het filevorming blijven in Vlaanderens grootste stad met haar grootste haven, zolang de Oosterweelverbinding niet rond is. Op een normale werkdag passaren daar zo’n 64.000 voertuigen per dag, in beide richtingen...
In 2009 werd in Antwerpen een farce van een referendum over de Lange Wapperbrug gehouden, de brug die het sluitstuk zou worden van een nieuwe ring rond de stad.
Om te beginnen mochten alleen de inwoners van de stad zelf stemmen, terwijl de Ring grotendeels gebruikt werd – en wordt - door die van de ruime omgeving en door passanten. Van de 388.089 kiezers brachten 133.288 een geldige stem uit (34.34 %). De rest stemde blanco door niet te komen opdagen of door een ongeldige stem uit te brengen. Van de geldige stemmen waren er 54.333 Ja-stemmen (40,76%) en 78.955 Nee-stemmen (59,24%). De Nee-stemmers vertegenwoordigden slechts 20,34% van het totaal ingeschreven kiezers maar behaalden toch de volstrekte meerderheid! Ook dat durft men democratie noemen.
Ondertussen, 14 jaar later, is die Oosterweelverbinding nog steeds niet rond. De werken gaan wel door, maar worden geregeld geremd door allerlei milieuklachten van de – overwegend groene - wereldverbeteraars. Zo was er die van het storten van de Pfas/Pfos door 3M in Zwijndrecht, waarvan zo’n twintig jaar na het stopzetten van het storten ervan, nog steeds geen mens ziek van is geworden.
Bij de werken voor de laatste Oosterweelverbinding, de Scheldetunnel, wordt het opgepompt water grondig gefilterd en gezuiverd, maar volgens de milieu bewegingen is de controle erop niet grondig genoeg. Zo kan men wel bezig blijven tot de volgende klacht.
Ook democratie heeft zijn grenzen...
---
Er is echter, gelukkig maar, ook positief nieuws. Ondanks alle tegenwerkingen, blijft men in de mate van het mogelijke doorwerken en worden er op het grondgebied van de haven van Zeebrugge – dat met Antwerpen samenwerkt - 8 betonnen tunnel elementen samengesteld van 150 meter lang, 40 meter breed en 10 meter hoog, duizenden tonnen zwaar, die straks als drijvende pontons via de Noordzee en de Schelde naar de plaats worden gebracht waar ze in de Schelde zullen worden neergelaten. Dat dit werk in Zeebrugge gebeurt, komt doordat men er daar nog de ruimte voor heeft, waarop later de plaatselijke haven nog kan worden uitgebreid.
*
*
26-01-2023
VERTROUW GEEN BLAUW
*
Ik was het bijna vergeten, maar ook Open VLD hield enkele dagen geleden haar Nieuwjaarsreceptie. De deelnemers werden ‘warm’ onthaald aan het hoofdkwartier, waar de politie vakbonden buiten op straat betoogden tegen een zoveelste liberale woordbreuk.
Dat laatste werd ook de constante op de receptie zelf. De liberalen hebben gelijk, als ze zeggen dat mensen die werken (vooral in Vlaanderen, maar dat zegt men er niet bij) meer moeten kunnen overhouden dan mensen die niet werken (zoals té veel in de rest van dit land).
Het probleem met onze liberalen - van Verhofstadt tot Lachaert - is, dat ze het normaal vinden dat ze de mensen beloven iets aan hun problemen te zullen doen en daarna het niet alleen niét doen, maar soms zelfs het tegenovergestelde doen, of iets anders zoals nu bij de politie. Van de burger manifesten, de actieve welvaartstaat tot paarsgroen, waar Lachaert zijn achterban paars-geel beloofd had. Ze hebben nog altijd niet door dat je alleen vertrouwen verdient door te doen wat je belooft en zeker niet het tegenovergestelde.
Dat geldt trouwens niet alleen voor Open VLD, maar evenzeer voor hun francofone familie van de MR, wiens voorzitter meestal dwars ligt (én gelijk heeft), maar als puntje bij paaltje komt uiteindelijk steeds weer netjes alles mee goedkeurt wat hij eerst heeft afgekeurd.
Waarom doen zij het? Wel, eenvoudig omdat het bij hen (voorlopig) nog werkt. Ondanks alle woordbreuken hebben ze de laatste twintig jaar steeds deel uitgemaakt van alle regeringen en hopen zij dat op die manier te kunnen blijven doen. De postjes, weet je wel. Of hun hondsgetrouwe kiezers zo hondsgetrouw zullen blijven, is maar de vraag. Ergens houdt het op, hopelijk in 2024...
*
*
27-01-2023
GERINGELOORD
*
In ‘Onaf, het magazine voor een onafhankelijk Vlaanderen’ van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), verscheen in het februari nummer een artikel van eindredacteur Nick Peeters over ‘Meesterschap in eigen huis’. Daarin stelt hij terecht, dat de Vlamingen zich de voorbije decennia hebben laten ringeloren. ’ Wij hebben ons onze sterkste en haast enige troef in zowel de unitaire als de federale staat uit de handen laten nemen, nl onze numerieke meerderheid’. Ik zou het niet beter kunnen zeggen hebben, die staat nl ook in mijn ‘Only in Belgium’-lijst, waarbij ik stel dat wij de enige meerderheid zijn in een democratisch land die het niet voor het zeggen heeft. Vraag is maar: ‘Wanneer gaan we daar eindelijk eens iets aan doen?’.
‘Wij hebben’, schrijft Peeters, ‘de invoering aanvaard van allerlei bijzondere meerderheden en grendels, die het onmogelijk maken om zonder het akkoord van de Franstaligen bepaalde onrechtvaardigheden ten goede te veranderen via het parlement. Als men dit land niet werkelijk opbreekt, de gemeenschappen geen waarachtige en volstrekte autonomie schenkt en Brussel niet tot de orde roept, kan het failliet van de federale staatsstructuur door niemand meer worden geloochend. Het wachtwoord van de VVB: ‘Meesterschap in eigen huis’, moet daarom niet alleen meer op 11 juli, maar het hele jaar 2023 blijven klinken’.
Aldus Nick Peeters, waar ik het bijna helemaal mee eens kan zijn. Bijna, want om te verwezenlijken wat hij wenst, wordt het hoog tijd dat ook de VVB die leidinggevende Vlamingen, die nog altijd denken te moeten blijven onderhandelen vanuit een federale en daardoor ondergeschikte positie (samen met traditionele partijen), ze tot de orde roept en ze desnoods negeert. ‘Mét hen als het kan, zonder hen als het moet’. Ongeacht wie ze zijn en wat ze (voorlopig) nog betekenen.
*
MOEDERTJE RUSLAND, WAAROM LEVEN WIJ?
**
**
25 januari 2023 Hector Van Oevelen
*
Is het ver gezocht de verzuchting van ‘onze’ Lode Zielens omtrent de zin van het leven, in de mond te leggen van een Russische vrouw die in het zwaar bestookte Kiev in leven wenst te blijven? En in de door angst verwrongen mond van een Oekraïense die angstig opkijkt naar het zwerk waar de zoveelste bewapende drone de mensen daar beneden de stuipen op het lijf poogt te jagen.
Lezers die oud genoeg zijn om Wereldoorlog II te kunnen meegemaakt hebben, hebben daar allicht geen tekeningetje bij nodig. Soms krijg ik op dit soort artikels denigrerende opmerkingen in de aard van ‘Wat gaat dit soort oorlogen, ver van mijn bed, mij aan? Hebben wij al geen miserie genoeg aan onze eigen problemen?’ Waarbij die lezers er blijkbaar niet bij stilstaan dat in de moderne tijden waarin wij heden leven, dergelijk dodelijk wapentuig als het ware op een vingerknip, om het even waar op om het even welk doelwit afgestuurd kan worden. Of dat angstig vrouwtje of moedertje daar beneden dat al dan niet graag ziet komen, komt niet in de hersens van het tuig op, om de simpele reden dat zo’n tuig geen hersens hèèft.
Intussen worstelen niet weinig inwoners van steden en dorpen in de bestookte en niet zelden ook gedeeltelijk of van beneden tot boven opgestookte woningen met de benauwde vraag van Lode Zielens, die zij van haar noch pluimen kennen, maar die in tempore suspecto wel wist te verwoorden wat vandaag in kruitvat Oekraïne van ontelbare bange gezichten afstraalt: ‘Moeder, waarom leven wij?’ En net als toèn ligt wat de grote William Shakespeare dramatiseerde met to be or not to be – te zijn of niet te zijn – in de gevoelloze handen die niet eens lijken te trillen of te beven bij het brute bevel ‘Vuur!’, vertaald voor plaatselijk gebruik om zoveel mogelijk plaatselijke hanen over te halen. Die hanen mag de lezer voor mijn part gerust in hun dubbele (figuurlijke) betekenis lezen: de hanen van het geweer die pang, pang, pang kraaien en de hanen in de voorste gelederen die het rapst uitgeschakeld – uitgekakeld – raken. Diè hanen gaan in deze zinloze broedertwist en schande het eerst de Poet in, nietwaar kameraad Vladimir wiens tere handen daar niet bij gaan beven? Het haalde voor onze tijdrekening reeds de ‘media’: ‘Hoe lang nog, Catilina, zult gij ons geduld op de proef stellen?’ Aan Catilina’s in alle maten en gewichten, heeft de huidige wereld evenmin tekort als ten tijde van de welbespraakte Cicero, maar er is wèl een schrijnend tekort aan bevelvoerders die in plaats van ‘Vuur!’, over het strijdtoneel bulderen: ‘Vrede! Vrede! Vrede!’ Dan wèl op voorwaarde dat dit ‘vredesbevel’ in BEIDE richtingen van het strijdtoneel gebulderd wordt. Zelfs Guido Gezelles vege bansen verdienen eerlijke kansen! Amaai, beste lezers, nu ben ik nogal een gang gegaan: van Poetin over Cicero en Catilina, naar de zoetgevooisde dichter van Boerke Naas en de schalkaard met zijn hete pootjes. Jaja, ik weet natuurlijk ook wel dat die hete pootjes over een bietje gingen, maar het had ‘voor hetzelfde geld’ kunnen gaan over een oorlog sstoker die zijn pootjes niet thuis kon houden. Wellicht heeft in het oude Rome aan de Tiber, ook Cicero wel eens aan zijn moeder de vraag gesteld: ‘Moeder waarom leven wij?’ Even brandend actueel als Nero’s ‘vurige’ liefde voor zijn ‘eeuwige stad’. Ach, moeder…
*
*
*
VERHOUDING FRANKRIJK–DUITSLAND VERLAMT EUROPESE UNIE
**
Bondskanselier Scholz en Frans president Macron.
**
Essay - 26/01/2023
*
Er zijn barsten gekomen in het verstandshuwelijk tussen Frankrijk en Duitsland. Liefde tussen beide landen is er nooit geweest, maar sinds het door De Gaulle en Adenauer gesloten verstandshuwelijk, het Elysée-Verdrag, waren er weinig haperingen in de Frans-Duitse as, de spil van de Europese samenwerking. Duitsland ging meestal wel akkoord met de Franse ideeën. Voornamelijk uit schuldgevoel over de Tweede Wereldoorlog en de wens de Europese samenwerking tot een succes te maken.
Met bondskanselier Scholz lijkt daar verandering in opgetreden. Duitsland is weer zelfbewust en ziet voor zichzelf een leidende rol in Europa weggelegd, inclusief op defensiegebied. Ook op andere gebieden botert het niet tussen de twee landen. Weten de leiders van de Frans-Duitse as het bij te leggen en hun verschillen met compromisbereidheid te overbruggen of zetten zij de hakken in het zand en is met de hapering van de Frans-Duitse as ook meteen de Europese Unie (EU) verlamd? De lakmoesproef is de EU-top van 9 tot 11 februari. Dan zullen er beslissingen genomen moeten worden over de EU-opstelling en wapenleveringen aan Oekraïne, over de relatie met China en over wel of geen EU-industrie politiek.
Scholz
Anders dan met Merkel heeft Macron geen klik met Scholz. Scholtz is van een andere partij en zijn coalitie kent een andere samenstelling dan de Grote Coalitie van Merkel. Vooral (de opstelling van) de Groenen maakt een verschil. Maar ook karakter en achtergrond van Scholz spelen een rol. Dat werd al duidelijk toen voor de eerste keer sinds de Tweede Wereldoorlog de jaarlijkse Elysée-Verdragsbijeenkomst van Duitsland en Frankrijk werd afgelast en beide leiders fundamenteel anders bleken te denken over defensie, energiepolitiek en…… uitbreiding van de EU.
Er is dus meer aan de hand dan dat de persoonlijke band tussen Macron en Scholz minder sterk is dan die tussen Macron en Merkel. De posities op diverse gebieden tussen Duitsland en Frankrijk lopen steeds verder uiteen. Een belangrijk conflict thema is defensie. Nu het wapengekletter in Europa weer hoorbaar wordt en de Oekraïne-oorlog herbewapening actueel maakt, blijkt Scholz niets te zien in de gekoesterde droom van Macron: een Europees leger onder leiding van Frankrijk. Scholz sprak vlak na de Russische inval in Oekraïne in Praag (Tsjechië had het halfjaarlijkse voorzitterschap van de Europese Unie; nvdr) van een Zeitenwende.
Duitsland herbewapent zelfstandig en ziet voor zichzelf in Europa een leidende rol op defensiegebied weggelegd. Een rol die tot voor kort nog volledig taboe was. Herbewapening van Duitsland, dat was toch uit den boze. De Duitse grondwet verbood het zelfs? Tot groot ongenoegen van de Fransen herbewapent Duitsland zich bovendien met Amerikaanse systemen (waaronder ‘missile defense system’ Sky Shield) en niet met Franse of Italiaanse alternatieven waaronder het SAMP/T Air Defense System.
Energiepolitiek
De Duitse industrie draait grotendeels op gas. Met de sancties tegen Rusland en de Russische reactie daarop kwam daar in sneltreinvaart een einde aan. Uit Rusland komt bijna geen gas meer en Noorwegen en Nederland kunnen dat gat niet volledig vullen. Spanje moest uitkomst bieden. Premier Sanchez bleek daar ook toe bereid. De twee landen sloten een overeenkomst om een pijpleiding vanuit Spanje naar Duitsland te bouwen.
Daar begonnen de strubbelingen tussen Scholz en Macron. Macron weigerde toestemming te verlenen de pijpleiding over Frans grondgebied te laten lopen. Zogenaamd omdat (fossiel) gas niet past in het Fit-For-55-klimaatplan van de EU. In werkelijkheid omdat het de (lucratieve) levering aan Duitsland van Franse atoom stroom zou verminderen.
Uiteindelijk werd wel een compromis bereikt. De pijpleiding komt er, maar niet over land. Hij moet door de zee, van Barcelona naar Marseille. In eerste instantie voor het transport van gas, maar later van waterstof. De bouw van de onderzee pijplijn duurt langer, waarmee Macron tijd koopt voor de Franse nucleaire energie. Een Europese energie politiek lijkt er met de tegenstelling tussen Duitsland (niet-nucleair) en Frankrijk (nucleair) echter niet in te zitten.
Daarnaast bleken Scholz en Macron van mening te verschillen over de uitbreiding van de Europese Unie. Duitsland wil alle acht potentiële kandidaten (naast Oekraïne en Moldavië ook Noord-Macedonië, Albanië, Montenegro, Bosnië-Herzegovina, Servië en Kosovo) een EU-lidmaatschap in het vooruitzicht stellen. Frankrijk wil dat niet, omdat het bang is de regie te verliezen met zoveel lidstaten. Macron stelt een politieke schil rond de EU voor, een lossere samenwerkingsverband met deze landen.
Afgelasting jaarlijkse bijeenkomst
Niet dat het hardop werd gezegd, maar de afzegging – later bleek het uitstel – van de jaarlijkse bijeenkomt in het kader van het Elysée-Verdrag was duidelijk debet aan de strubbelingen over deze thema’s.
Het 60-jarig jubileum van het verdrag werd overigens afgelopen zondag alsnog gevierd. De voltallige Duitse ministers ploeg reisde af naar Frankrijk. Een definitieve afzegging wilde Scholz niet op z’n geweten hebben. Beide landen moeten tenslotte samen weer verder. Zonder de Frans-Duitse ‘compromismachine’, zoals Scholz de onderlinge samenwerking betitelde, komen de 27 lidstaten van de EU niet tot overeenstemming.
Macron probeerde van zijn kant ook een positieve toon aan te slaan. Met een referentie aan de beroemde uitspraak van Goethe (in Faust) sprak hij over de Frans-Duitse relatie als ‘Zwei seelen in einer Brust’.
China
Niet lang na de afzegging van de Elysée-bijeenkomst bracht Scholz een bezoek aan China. Macron had aangeboden mee te gaan, maar dat werd vriendelijk afgewezen. De EU-houding tegenover China, inclusief die van Frankrijk, was verslechterd. Men zag in China niet langer de gedroomde handelspartner. Evenals de Verenigde Staten wordt China steeds meer als een ‘systemic rival’ gezien.
China is voor Duitsland echter een zeer belangrijke afzetmarkt. Scholz wilde die niet op het spel zetten en toog naar China
China is voor Duitsland echter een zeer belangrijke afzetmarkt. Scholz wilde die niet op het spel zetten en toog naar China. Hij nam de kou uit de lucht en stond zelfs toe dat China een aandeel nam in de haven van Hamburg. Deze Duitse alleingang werd door Macron niet bepaald op prijs gesteld.
Industrie politiek
Waar beide landen elkaar beter vinden is op het gebied van de industriepolitiek. De ambitie van de EU om op gebieden waar de Amerikaanse multinationals in Europa de dienst uitmaken eigen firma’s te bevoordelen (Europe First) is groot. Men wil voorkomen dat Amerikaanse bedrijven, gesteund door het recente IRA-hulppakket van Biden (America First), Europese firma’s wegconcurreren. Duitsland en Frankrijk zullen als grote landen relatief het meest van een EU-industriepolitiek profiteren.
Maar ook hier lopen de belangen uiteen. Zo lazen we in het Financieele Dagblad dat er een Duits-Amerikaanse chipfabriek van 3 miljard euro komt. Macron had ongetwijfeld graag een dergelijke fabriek gezien in een Frans-Duitse samenwerking. Over het toestaan in de EU van industriepolitiek – van subsidies aan bedrijven – zijn beide landen het echter volledig eens. Zij pleiten er allebei voor de mededingingswetgeving aan te passen. Volgens de EU-verdragen is staatssteun verboden.
Begrotings unie
Minder enthousiast is Duitsland over de wens van Frankrijk om van de Europese Unie een begrotingsunie te maken. Macron pleit daar al voor sinds zijn Sorbonne-rede, maar voor Duitsland gaat dat te ver. Ten eerste dient Duitsland de rekening te betalen voor een dergelijke transferunie – en Duitsland is al de grootste netto-bijdrager aan de EU – maar tevens is men beducht dat een begrotings unie een werktuig wordt van Frankrijk om zijn regisserende rol in de EU te versterken.
De beoogde minister van Financiën van de begrotingsunie zou ongetwijfeld een Fransman worden en in het bestuur hebben de netto-ontvangers een meerderheid (er zijn meer landen netto-ontvanger, dan netto-bijdrager). Omdat elke lidstaat één stem heft, kunnen de netto-ontvangers de facto beslissen over de Duitse portemonnee.
Consequenties voor de EU
Zonder een goed functionerende Frans-Duitse as is de EU verlamd. Als de twee grote landen het met elkaar eens zijn, volgt meestal de rest. Kunnen zij het niet met elkaar eens worden, dan gebeurt er niets. De haperende as zal betekenen dat de federalisten pas op de plaats zullen moeten maken. Een Europees leger met een eigen Europese wapenindustrie is niet in zicht, een Europese energiepolitiek, zoals commissievoorzitster Von der Leyen promoot, komt er evenmin, met als resultaat dat ook het EU-klimaatbeleid weinig effect zal sorteren, en een begrotingsunie is ver weg. Alleen een EU-industriepolitiek maakt een kans om handen en voeten te krijgen, hoewel Duitsland niet in zal stemmen met het door de commissie voorgestelde EU-sovereignty fund.
De steeds nauwere Europese samenwerking, de Ever Closer Union, lijkt in de wacht te worden gezet. Bij het begin van de Oekraïne-oorlog leek het er even op dat de EU-lidstaten als gevolg van de oorlog nader tot elkaar kwamen. De strubbelingen tussen Duitsland en Frankrijk hebben echter roet in het eten (van de federalisten) gegooid.
Consequenties voor de NAVO
Voor de NAVO betekenen de Frans-Duitse strubbelingen juist een versterking. Duitsland gaat niet mee met de Franse wens een EU-alternatief (onder Franse leiding) voor de NAVO te ontwikkelen en houdt vast aan de Atlantische band. De meeste lidstaten, Duitsland incluis, halen vanwege de Oekraïne-oorlog eindelijk de in NAVO-verband afgesproken twee procent bnp-defensie-uitgave. De Nederlandse regering heeft onder Rutte IV (met D66 voor wat betreft het EU-beleid in de driving seat) de neiging zich aan te sluiten bij de Frans-Duitse as en kijkt vooral naar Frankrijk. Rutte en Macron lijken dikke vrienden.
Het initiatief van de Hanze 8 van voormalig minister van Financiën Wopke Hoekstra is een stille dood gestorven en van de ‘zuinige 4’, met Nederland in de voortrekkersstoel, wordt evenmin meer iets vernomen. Nu de Frans-Duitse as hapert zal de Nederlandse regering z’n ‘mind’ moeten opmaken. Een voor de hand liggende modus operandi zou zijn andere bondgenoten te zoeken om de Nederlandse belangen te behartigen. Met de huidige (D66) regering zie ik dat echter niet gebeuren, maar wellicht met de volgende …
Dit stuk verscheen eerst in het digitale weekblad Wynia’s Week.
Johannes Vervloed
*
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*
En daar gaat dus onze Vrijstaat Vlaamderen. Er staan belangrijker zaken op het menu.
Ja, inderdad: te mooi om war te zijn!
Duitse, Franse, Russische, Chinese lederen laarzen over onze veie Vlaamse Velden. Met daarop aansluitend achteraf een Derde IJzelruis met darop de woorden
902 - OVER DE OPENBARE OMROEP EN DE GROENINGEKOUTER HOE HET AFLOOPT…..
*
DINSDAG 24 JANUARI 2023
**
902 - OVER DE OPENBARE OMROEP EN DE GROENINGEKOUTER HOE HET AFLOOPT…..
*
I N H O U D
Heeft de Maagd van Vlaanderen die zovele ter plaatse achteraf in de modder, het bloed en het slijk teruggevonden Gulden Sporen wel degelijk goed geteld? Waar is het corpus demicti? Wat vertellen de familie-archieven over de Gevallen Helden? Wat is er gebeurd met GUN Wefuwen? Concubines van gemaakt? Wat werten we over de schadevergoedingen voor de gedode raspaarden?
Wij, Vlamingen dansen als gekken voor die wending in de Feodale Geschiedenis Maar wat heeft het ons na meer dan 700 jaar wachten, in feite opgebracht?
Goed, de Bourgondische Tijden achteraf (twee eeuwen lang) maakten veel goed, tot de Habsburgers met o..a. Keiezer Karel V de boel versleepte naar Madrid, die later De ’Nieuwe Weeld’ beheerste….
De Vlaamse Poorters stonden erbij en keken er naar, maar ze weden wel degelijk verder, zoals voordien, in de Franse Taal en met eweepslagen aan de slavenarbeid gezet.
Allemaal vragen waar de Openbare
Omroep els een bange kater opheen drentelt.
Vooral het TIJDSTIP van de uitzendingen – een paar maanden vooraler Cobirgia naar de verdoemenis wordt gestemd - van de uiotgesponnen quasi totaal gefantaseerd verhaal, is veelbetekend voor de manipulering van de brede volkswil. De bdoeling is dus duidelijk te werken als een levens reddende injectie voor de op sterven na dode iot het niets ineen grforccerde uitzuigsstaat.
23-01-2023
De Pot En De Ketel
*
Op de Nieuwjaarsreceptie van Vooruit pakte ons mateke uit met een stevige aanval op de Vlaamse deelregering in het algemeen en op Pasbon in het bijzonder. Niet dat hij helemaal ongelijk had, want ook in de eigen gewestregering worden er een aantal problemen op de lange baan geschoven. King Connah moet echter niet te hoog van de toren blazen, want op federaal vlak, met zijn socialisten als grootste familie, gebeurt juist hetzelfde. Toch is er één constante: als het er op aan komt, is het telkens Vlaanderen dat de rekening zal mogen betalen. Als de 12 miljard euro, die Vlaanderen nu jaarlijks afstaat aan België, morgen voor eigen gebruik kon worden aangewend, dan zou het tenminste in Vlaanderen een stuk gemakkelijker worden. En één verschil: Vlaanderen hoopt tegen 2027 haar budget in evenwicht te hebben. België weet helemaal niet wanneer dat zal zijn. Van Brussel en Wallonië weet men nu al dat dat nooit zal zijn.
Anderzijds komt de aanval van ons mateke Vlaanderen niet ongelegen. Is hij niet de voorzitter van de partij waarmee De Wever straks in zee wil gaan? Misschien doet dat De Wever zélf niet van gedacht veranderen, maar wel een deel van zijn aanhang. Vergeten we niet dat bij een peiling in het voorjaar van 2022 liefst 81% van de N-VA ondervraagden zegden akkoord te gaan voor een samenwerking met het VB, mochten beide Vlaamsnationale partijen samen de meerderheid behalen in de gewestelijke verkiezingen van 2023?
---
En dan nog dit: ik zag zondagavond op de VRT ‘De Guldensporenslag’, de vierde aflevering van ‘Het verhaal van Vlaanderen’, die vrij indrukwekkend was. Ik kom daar morgen op terug.
24-01-2023
11.07.1302
*
Zondagavond zag ik op de VRT de vierde aflevering van ‘Het verhaal van Vlaanderen’, meer specifiek de Guldensporenslag, en was er echt van onder de indruk.
De Guldensporenslag is ‘het verhaal van een onmogelijke gebeurtenis’, zoals Karim van Overmeire het noemde in zijn boek daarover. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat een compleet en ervaren ridderleger werd verslagen door een leger van ambachtslui en boeren. Dit zou later in dezelfde veertiende eeuw nog eens worden overgedaan, toen een Schotse infanterie een Engels ridderleger versloeg. Mel Gibson maakte daar zelfs een film over (‘Braveheart’), maar wij waren hier wel de eersten die het klaar speelden*. Het was niet alleen de eerste keer dat er geen krijgsgevangenen werden gemaakt om daarna tegen losgeld terug vrijgekocht te worden (wat in de aflevering verteld werd), maar ook de eerste keer dat infanteristen te horen kregen dat, als ze zouden vluchten, ze door hun eigen medestrijders zouden gedood worden (wat niét verteld werd). Na de slag werden er 500 vergulde sporen gevonden, die als trofee werden opgehangen in de O.L.V.-kerk van Kortrijk.
Tenslotte moeten we ons de woorden van Pieter De Coninck in de oren knopen: als wij, Vlamingen, iets willen bereiken, moeten we dat ‘samen’ doen. Ook nu, net zoals toen.
---
*Ook de ‘Brugse Metten’, de aanleiding tot de Guldensporenslag, kregen elders een vervolg, nl op Sicilië waar ook daar Franse bezetters werden omgebracht bij de ‘Siciliaanse Vespers’, een gebeurtenis die door Giuseppe Verdi werd vereeuwigd in zijn opera ‘I Vespri Siciliani’.
VLAAMSE VOETSOLDATEN DOEN DE FRANSE CAVALERIE WIJKEN.
**
(Grandes Chroniques de France, ca. 1390-1401)
*
Heu… ‘Vlaamse Taliban’, Tom Waes?
Ook een goed programma glijdt al eens uit
*
Het was reikhalzend uitkijken naar dé aflevering van ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ op de VRT waar de Slag der Gulden Sporen aan bod zou komen. Het verhaal van de verdwenen Neanderthalers en dat van de in de pan gehakte Eburonen hadden we goed verteerd (al werd er met geen woord gerept over het ontstaan van de taalgrens nadat de Romeinen waren vertrokken), en de romance tussen Judith en Boudewijn, waaruit het graafschap Vlaanderen ontstond, kon menig Vlaming zelfs tot lyrische ontboezemingen bewegen. Een land dat uit liefde ontstaat!
Natuurlijk is het Vlaanderen van toen niet dat van vandaag, het ging territoriaal grosso modo om wat zich vandaag over de provincies West- en Oost-Vlaanderen uitstrekt, plus een deel van Henegouwen en wat we vandaag Frans-Vlaanderen noemen, met Brugge als onbetwistbare metropool. En stricto sensu was de Graaf van Vlaanderen een vazal van de Franse koning, een ondergeschikte positie die door de bloeiende lakennijverheid doorkruist werd en de opkomst van de steden met zich meebracht.
Cultuurstrijd
Jan Dumolyn (UGent, PVDA-medewerker)
Maar dus gisteren, zondag 22 januari, de krachtmeting tussen de Brugse opstandelingen en het Franse ridderleger, dat finaal genadeloos in de pan werd gehakt. Aan deze confrontatie ging een periode van spanningen vooraf, met als hoogtepunt de legendarische Brugse Metten waarin de liebaards (ofte klauwaarts) de aldaar gelegerde Franse soldaten van hun bed lichtten en afmaakten. Over de iconische strijdkreet ‘schild en vriend’, waarmee Franstaligen werden ontmaskerd, zwijgt Tom Waes in alle talen, en in tegenstelling tot wever en ‘volksmenner’ Pieter De Coninck komt Jan Breydel in het verhaal niet voor, misschien omdat Conscience hem in zijn historische roman iets teveel eer gunt.
Spreken over een ‘taalstrijd’ ware een anachronisme, maar het ‘Vlaams’ karakter van de Brugse opstand was onmiskenbaar, en daar lijkt het VRT-programma met een wijde boog omheen te lopen
Soit, natuurlijk kan zo’n vulgariserend programma van 50 minuten niet alle details vermelden. Vervelender is, dat heel het 1302-verhaal dit keer toch wel een soft-marxistische lezing kreeg, waar wetenschappelijk medewerker en PVDA-er prof. Jan Dumolyn allicht wel voor iets tussen zit. Ontegensprekelijk had de Brugse opstand een sociale dimensie van uitgebuite wevers tegenover de koopmanselite die zich enorm kon verrijken aan de lakenhandel. Maar deze elite sprak geen Swahili, ze sprak Frans, de taal van Filips de Schone en zijn gevolg. Spreken over een ‘taalstrijd’ ware een anachronisme, maar het ‘Vlaams’ karakter van de Brugse opstand was onmiskenbaar, en daar lijkt het VRT-programma met een wijde boog omheen te lopen.
Dat Vlaams karakter was op zijn beurt niet enkel een taalkundige zaak, maar een bredere kwestie van cultuur en mentaliteit. De Franse ‘hoofse’ zeden vertaalden zich in een etiquette die wel door de bovenlaag – de Fransgezinden – werd overgenomen maar niet door de ambachten en het volk. In die etiquette is de taal een omgangsvorm waarin een individu zich nooit helemaal blootgeeft, er is plaats voor versluiering, list en dubbele bodems. Deze ‘Latijnse’ trek versus de Germaanse – en maak hier vooral geen rassenkwestie van – werkt tot op vandaag door in het eindeloze Belgische misverstand, waar ingenieus opgestelde teksten, met veel punten en komma’s, door Franstaligen anders worden gelezen en uitgelegd dan door Vlamingen, die dan meestal aan het kortste eind trekken zoals dat bij teksten rond staatshervormingen gebeurt.
Goedendag
Diit terzijde. Dat in de taal ingebedde cultuurverschil is geen abstracte kwestie, en de aap komt ook uit de mouw als Waes zich op het einde laat gaan en over een ‘Vlaamse Taliban’ spreekt, zelfs ‘terroristen’ van een Vlaamse Islamitische Staat (!), daar waar hij refereert naar het feit dat de van hun paard getuimelde Franse ridders in de Slag bij Kortrijk niet op genade moesten rekenen.
Effectief gold tot dan de oorlogs-‘etiquette’ dat deze ruiters werden gespaard en eventueel tegen losgeld terugbezorgd aan de vijand. Dat deden de Vlamingen niet, het devies was ‘de ruiters van hun paard krijgen en ze elimineren’. Dat laatste gebeurde met de goedendag, een stok van anderhalve meter lang die als knots én als spies kon gebruikt worden. Niet te verwarren met de stok waaraan een ijzeren bol met stekels bengelt. Of de houten spiespalen waarmee de paarden tot staan werden gebracht.
De Slag bij Kortrijk was het nieuwe strategische ijkpunt voor opstanden van de lagere klassen en de burgerij tegen de adel. Daarmee liep het feodale tijdperk ten einde, en begon het verhaal van de stedelijke vrijheden
De ongelooflijke ‘schande’ dat een aristocratisch ruiterleger door een bende ambachtslui en boerenpummels in de pan werd gehakt, veroorzaakte een schokgolf door Europa, want het zette heel de feodale machtsverhoudingen én de regels van de krijgskunde op losse schroeven. Dat de Vlamingen daardoor een paria-status kregen zoals de Islamitische Staat vandaag, wordt door de geschiedenis zelf tegengesproken, integendeel, ze waren trendsetters. De Slag bij Kortrijk was het nieuwe strategische ijkpunt voor opstanden van de lagere klassen en de burgerij tegen de adel. Daarmee liep het feodale tijdperk ten einde, en begon het verhaal van de stedelijke vrijheden.
Stigmatisering
Een game changer dus, ofte disruptieve innovatie, die dra navolging kreeg, zoals in de slag bij het Schotse Bannockburn anno 1314 (tegen Engeland), en Mortgarten in 1315 (Zwitsers Eedgenootschap tegen de Oostenrijkse bezetter). Zelfde tactiek van voetvolk en boogschutters versus ruiterij. Heu… Vlaamse Taliban? Als ik architecturale pareltjes als de Ieperse Lakenhalle uit die tijd bekijk en de Gotische kunst die toen floreerde, lijkt het me weinig waarschijnlijk dat de Vlamingen na 1302 internationaal opeens als leprozen werden beschouwd.
Tom Waes bedoelt het allemaal goed, maar men krijgt de indruk dat ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ op die manier een ideologische evenwichtsoefening wordt, en dat oikofoob-links bij deze gelegenheid ook eens een been mocht toegeworpen krijgen
Tom Waes bedoelt het allemaal goed, maar men krijgt de indruk dat ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ op die manier een ideologische evenwichtsoefening wordt, en dat oikofoob-links bij deze gelegenheid ook eens een been mocht toegeworpen krijgen. Want meteen kunnen dan de klavierridders op de sociale media in gang schieten om ook de flaminganten van vandaag verketteren tot ‘terroristen’. Als er in de middeleeuwen op grote schaal terreur werd beoefend, kunnen we misschien beter kijken naar de eeuwenlange plundertochten van de Vikings.
Dat Filips de Schone not amused was en over ’terreur’ sprak na de nederlaag, ja, daar kan ik inkomen. In Knack gebruikt Rolf Falter dezelfde stigmatiserende vergelijking tussen het Vlaamse leger en ‘de terreurstaat van IS’, om dan toch te erkennen dat 1302 het signaal was voor de Europese steden om zich uit de feodale machtsverhoudingen los te rukken. Ja maar wat is het nu, terreur of een emancipatieve revolte? Het laatste uiteraard, en daar kunnen ook de historici niet onderuit die Het Verhaal wetenschappelijk hebben gesurveilleerd. Oorlog is niet voor doetjes, dat weten we ook vandaag, maar de Brugse opstand was een voorbeeld voor een omwenteling waarin een stedelijke middenklasse haar rechten opeist tegen het middeleeuwse Ancien Régime. Daar mogen we best fier op zijn.
Johan Sanctorum
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Het wordt dus deze keer geen Blitzkrieg, met er op en er over, want
Buchez, als playboy, loopt zelfs bij de Koning op modieuze witte sloefkens. Hij heeft niet eens de middelen om zich sterke Stieffels te kopen bij de Bundeswehr om er mee de Vlaamse boerkens, ondernemers en industiëlen aan de kant en uit d weg te trappen. En zelfs de tongen van een paar duizend adder gebroesel zulllen dus niet volstaan om de Konininjlijke Troon op zijn plaats te houden.
901 - GEZONDE LUCHT MAAR TOCH NOG NIET VOOR SUBIET
ZATERDAG 21 JANUARI 2023
*
901 - GEZONDE LUCHT MAAR TOCH NOG NIET VOOR SUBIET
*
I N H O U D
*
Er zijn, op mondiaal vlak – een vlak dat helemaal niet nog meer bolvormig aankan, een gellend vlak, maar o zo eentonig en zo plat als ’n luis - te weinig Leiders voor miljarden te veel volgelingen.
De aan de gang zijnde Wereld Conferatntie in Davos zet dus de toon om op een drastische wijze de zaken geregeld te krijgen en dat heeft niets met eigenbelang te maken. Integendeel zelfs. In Davos weet men het bijvoorbeeld nu al zeker: Donker Afrika moet dringend werk maken van de omgekeerde kolonisatie. Op die manier namelijk blijven zij de Grote Zeven die, nà God, beschikken over Leven en Dood op deze Planeet.
En dar is, bij vergelijking Georges-Louis Bouchez maar klein bier bij. ’n Kraaiende Waalse haan met bange voorgevoelens op een krimpende mestvaalt zou het niet beter doen.
21-01-2023
ZIEK VAN POLITIEK
*
In Nieuw Zeeland stapt de premier, Jacinda Ardern op. Op zichzelf geen nieuws, ware het niet dat de dame in 2017 met haar 37 jaar zowat de jongste premier ter wereld was en bij de volgende verkiezingen, in 2020, een absolute meerderheid haalde. De reden waarom ze aan de volgende verkiezingen, in maart van dit jaar, niet meer zal meedoen is omdat ze zich leeg en uitgeput voelt en zich wat meer met haar gezin wil bezig houden. Feitelijk ook een Peter Principe-geval zoals bij ‘onze’ Meryame Kitir (mijn blog van 23.12.2022), met dit verschil dat de Nieuw-Zeelandse het niet zover wil laten komen.
Al bij al blijft politiek iets voor mensen met een dik vel. Toon Hermans drukte het zo uit:
“Politiek is handjes drukken;
Dreigen, sjoemelen en bukken,
Katten uit de bomen kijken,
Overreden, over-lijken,
Schipperen of schaakmat zetten,
Lange speeches, korte metten,
Witte voetjes, pan uitvegen,
Passen, meten, wikken, wegen,
Lachjes, dansjes, judaskusjes,
Loeren draaien, dooie musjes,
Veel beloven, vleien, paaien,
De kunst om óm iets heen te draaien,
d’r is geen liefde, regelrecht
En daar is alles mee gezegd”.
Teen 2070 Is Vlaanderen Even Onbewoonbaar Als Marokko
*
Tegen 2070 is Vlaanderen even onbewoonbaar als Marokko en zal het geen zin meer hebben om naar Vlaanderen te ‘vluchten’, laat staan Vlaanderen te omvolken. Dat is alvast één van de opmerkelijke resultaten van het World Economic Forum.
Maar die bevinding is slechts klein bier in vergelijking met de aanstaande vernietiging van het menselijke ras.
Mass extinction!!!!! De grote woorden zijn gevallen op het grote DAVOS-festival, het bordeel vol luchtledigheidsseminaries voor omhoo ggevallen leiders.
De planetaire WEF-doem-scenario’s worden nu in schoon boekskes op gelamineerd papier gedrukt en rondgestuurd naar de DAVOS-sekteleden in alle vormen van regeringen en multinationals.
De scenario’s geven dan aanleiding tot wetgeving in WEF-landen zoals België of WEF-regio’s zoals Vlaanderen.
U ziet het al aankomen,… om te ontsnappen aan mass extinction moeten de vrijheden van de burgers worden ingeperkt ten voordele van het voortbestaan van de soort. Jaaaaaaaa, dat wil zeggen dat de overheid er voor zal zorgen dat zij inzage heeft in alle data rondom uw persoon, dat zij inzage heeft in uw diepste gedachten ter voorkoming van ergere, en dat zij wetten in elkaar knutselt die zullen voorzien in wat u nog mag denken en doen. Ter bescherming van de soort. En van de status van de WEF-elite. Want zij valt niet onder haar eigen regels natuurlijk.
Ben De Zwijger
WALLONIË BIJ FRANKRIJK?
**
Waarom Georges-Louis Bouchez
zich vastklampt aan België
Niet voor de MR voorzitter…..
Commentaar - 22/01/2023
*
Vanaf het begin van zijn voorzitterschap van de MR was Georges-Louis Bouchez erop gebrand zich als Belgisch te profileren, ook al kan hij zich paradoxaal genoeg niet uitdrukken in de drie landstalen. Betekent dit een oprechte liefde voor het koninkrijk België en zijn koning? Helemaal niet. De reden voor zijn gedrag is veel rationeler. Het gaat erom zijn politieke voortbestaan veilig te stellen. Een overleving die uiteraard in het gedrang zou komen als de Belgische staat verdwijnt.
In 2007 benadrukte Xavier Mabille, toen directeur van het centrum voor sociologisch politiek onderzoek CRISP, dat ‘de hypothese van een splitsing in België niet mag worden uitgesloten’ (Zie zijn voorwoord bij mijn boek L’incurable mal belge sous le scalpel de François Perin, uitgegeven door Editions Mols).
Dovemansgesprek
16 jaar later, en na twee grote politieke crisissen die de vorming van een Belgische regering uiterst ingewikkeld maakten, is het duidelijk dat het risico van een
‘implosie’
(om de term te gebruiken die François Perin in 1983 gebruikte) van ……..België reëler is dan ooit. Het is bekend dat er in 2024 een 7e staatshervorming moet doorgevoerd zijn, maar de standpunten in het noorden en het zuiden van het land lopen zo ver uiteen dat de onderhandelingen waarschijnlijk zullen uitmonden in een dovemansgesprek.
Een staat zonder regering is een staat die niet meer bestaat
In feite is het federale koninkrijk België ten dode opgeschreven omdat Vlaanderen zich niet langer beschouwt als een gefedereerde entiteit, maar als een echte natie die haar politieke keuzes volledig op zich wil nemen door niet langer financieel verantwoordelijk te zijn voor de keuzes van anderen. Als koning Filip in 2024 achter een regering aanzit die niet gevonden kan worden, moeten we conclusies trekken. Een staat zonder regering is een staat die niet meer bestaat.
Post-België
Uit opeenvolgende peilingen blijkt dat de twee openlijk pro-onafhankelijke Vlaamse politieke partijen, de N-VA en het Vlaams Belang, samen de absolute meerderheid in het Vlaams Parlement zouden kunnen halen. Wat zou hen ervan weerhouden om eenzijdig de onafhankelijkheid van Vlaanderen uit te roepen tegenover de blokkade van België? Ze zouden de democratische legitimiteit hebben om dat te doen. Brussel noch de Europese Unie zouden de middelen hebben om zich daartegen te verzetten. Dat was niet het geval met Catalonië, omdat de Spaanse staat gehandhaafd bleef, met een sterke centrale macht in Madrid.
Er zal dan een debat moeten plaatsvinden over de kwesties van de rechtsopvolging van staten, zoals de verdeling van schulden en vorderingen en de vaststelling van grenzen. Het gaat er ook om dat Walen en Brusselaars hun eigen lot bepalen.
Wij denken al sinds 2008 na over deze ‘post-Belgische’ toekomst. De werkzaamheden van de Etats généraux de Wallonie, die wij in 2009 hebben opgericht, en de studies die sindsdien door de Gewif (Studiegroep voor de integratie van Wallonië in Frankrijk) zijn uitgevoerd, hebben duidelijk aangetoond dat alleen een integratie in de Franse Republiek, met een speciaal statuut, een realistische oplossing voor Wallonië kan zijn.
Jean Gol
Dat was ook de mening van generaal de Gaulle, die, toen hij in de jaren zestig professor Robert Liénard van de universiteit van Leuven ontving, hem zei: ‘Ik ben ervan overtuigd dat uw drie à vier miljoen Walen alleen door overname door een land als Frankrijk van een toekomst verzekerd kunnen worden.’
Maar laten we terugkeren naar Georges-Louis Bouchez, voor wie een dergelijke ontwikkeling belangrijke gevolgen zou kunnen hebben voor zijn politieke carrièreplan. Na voorzitter van de MR te zijn geweest, kunnen we inderdaad aannemen dat hij ministeriële ambities heeft.
Het studiecentrum van zijn partij is genoemd naar Jean Gol, een van zijn voorgangers. Omdat wij uitgebreid met hem hebben samengewerkt, kunnen wij hier bevestigen dat het ‘waardige Franstalige antwoord om te overleven’, redelijk en in orde, waarover hij in 1983 zei te denken (handgeschreven briefje gericht aan François Perin), de Franstalige wereld betrof.
Toen hij afgevaardigde-generaal van de Franse Gemeenschap in Parijs was, had Paul-Henry Gendebien de gelegenheid om Jean Gol te ontvangen. In zijn boek Splendeur de la liberté zegt hij: ‘Hij gaf mij toe dat hij niet meer geloofde in de Belgische natie of zelfs in de staat (…) hij was geïrriteerd door de ‘opmars’ van het nationalisme onder de Vlaamse liberalen. (…) Het is duidelijk dat het virus van de afscheiding het Vlaamse liberalisme had bereikt.’
‘Hij zei me toen (…) dat hij dacht dat onze toekomst, wij Walen en Brusselaars, Frans zou zijn. (…) We kwamen al snel tot een berekening van het aantal departementen, algemene en regionale raadsleden en afgevaardigden dat Wallonië zou krijgen. Hij reageerde fel toen we het hadden over zijn vrienden die in de Nationale Vergadering zouden moeten worden ondergebracht. In ieder geval, voegde hij eraan toe, zouden ze trots zijn om de driekleurensjaal te dragen, en een paar decoraties zouden de rest doen…’.
Liberale hereniging
Deze opmerkingen van Jean Gol zijn des te interessanter omdat Georges-Louis Bouchez droomt van de hereniging van de ‘liberale familie’. Dat bracht Hervé Hasquin ertoe hem eraan te herinneren: ‘Geloof me, een Vlaamse liberaal is een Vlaamse nationalist’… George-Louis Bouchez is, zoals we zien, fundamenteel anders dan Jean Gol. Enerzijds politiek opportunisme, anderzijds helder realisme.
Een Frans Wallonië zou er onvermijdelijk toe leiden dat de huidige partijen zich aanpassen aan het Franse politieke spectrum
Een Frans Wallonië zou er onvermijdelijk toe leiden dat de huidige partijen zich aanpassen aan het Franse politieke spectrum. De PS zou blijven, de PTB zou gemakkelijk opgaan in La France insoumise, evenals Ecolo in Europe Ecologie Les Verts. De MR zou zijn leden zien aansluiten bij, voor sommigen, Les Républicains, voor anderen, de Renaissance partij, en voor weer anderen, het Rassemblement National. De Engagés, in het centrum gelegen, zouden zich kunnen aansluiten bij de MoDem.
Halvering volksvertegenwoordigers
Volgens het integratie-autonomiemodel van de Fransman Jacques Lenain, een voormalig topambtenaar, zou er aan het beheer van het Waalse Gewest niets fundamenteel moeten veranderen. Bijna al haar huidige bevoegdheden zouden kunnen worden behouden en het aantal raadsleden zou hetzelfde blijven.
Op nationaal niveau zouden wij volledig onder de Franse wetgeving vallen, met inbegrip van de verkiezingsregels. Jacques Lenain legt uit: ‘Frankrijk heeft momenteel 925 nationale volksvertegenwoordigers (senatoren en afgevaardigden) voor 67 miljoen inwoners. De 11 overzeese gebieden zijn grotendeels oververtegenwoordigd. Voor de 3,6 miljoen Walen zouden we kunnen rekenen op 5%, of 40/45 vertegenwoordigers.’
Van 40 naar 45 nationale vertegenwoordigers zou een halvering van het huidige aantal betekenen. De kansen om een ministerportefeuille te krijgen worden dan uiterst gering. En dat is echt zorgwekkend voor Georges-Louis Bouchez. Daarom trekt hij zo nadrukkelijk de Belgische kaart.
Jules Gheude
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
De Vox Populi klinkt steeds luider. Hoe hard de (uitgekochte) regime media zich ook roeren om de chaos dood te zwijgen. Tout va teès bien, Madame La Marquise!!!!
Het Land, deze kunstmatige constructie post Waterloo,, is al jaren virtueel failliet en de zelfbenoemde machtsgeile vrouwenlopers aan de Top, zijn alleen nog bekommerd om een zitje in om het even welke functie in een groter nog veelbelovender Geheeel. Als het maar goed opbrengt. En de rest, het Eigen Volk? Dat kan stilkken. Zie Davos.
Maar dat is dan zeer egoïstish uitsluitend gebaseerd op hun eigen denkwereld. Waar ze zichzelf weeral eens de Goden op de Olympus wanen.
Vlaanderen, ons eigen stukje Aards Paardijs, heeft al voor hetere vuren gestaan. Het heeft niet alleen, spijts de decennialange plunderingenvan ‘Hogerhand’; 1830 overleefd. Ja, de verstoting heeft zelfs haar goede kanten gehad. Want op die manier is de politieke weereld in Vlaanderen ten gunste gekeerd. Met een beetje meeval behaalt Vlaanderen Vrijstaat straks de absolute meerderheid in alle betrokken Halfronden en moet zelfs de vijandelijk Europese Unie zich neerleggen bij het komende TWEEDE VERVOLG VAN DE ACTE VAN VERLAETINGHE…
900 – II DE OLITIEKE ONDERWERELD VAN HET MUIZENFRONT: BREAKING NEWS
DONDERDAG 19 JANUARI 2023
*
900 – II DE OLITIEKE ONDERWERELD VAN HET MUIZENFRONT: BREAKING NEWS
*
I N H O U D
**
**
Met enig ongeloof, de stem vol vertwijfeling over de eign durf, bang voor de gevolgen op Brstuurlijjk Vkak van dit hun eigen Apenland:
De Nationale Omroep, vandaag 19 Jabuari 2023, om 16 uur, heeft dat ding Pietje de Leigenaar gnoemd, publieklijk voor al wie het horen wilde, kond gedaan: het in onbereik geraakt en stuk gerakte Federaal Parlememt is sedert ee, paar uren overgenomen door allerlei uitschoit van het ongedierte dat zich daar decennia laang ongebreidled heet kunnen vermenigvyldigen.
**
Inzonerheid rioplratten en grijze spitsmuizen leiden de aanval die voor hen verder sucesvol verloopt.
het Parket is een onderzoek gestart, maar van meet af aan wordt er door de Onderzoeksrechter gewezen op het feit, dat daar in die lokalen waar er geen kat meer komt die werkt, het ongedierte als vanzelf de legge plaatsen innremt.
Een fantastich ‘item’ voor Tom Waes om srraks een nieuwe serie ineen rte knutseelen over Het Droevig Noodlot van Cobuegia.
**
19-01-2023
Broekzele
De hoofdstad der
Broekschijtyers..
**
N.a.v.. de uitgebreide reactie van lezer Ottorongo op mijn blog van 16 dezer i.v.m. Brussel, verwijs ik naar mijn recente blog van 8 dezer waarin ik al e.e.a. daarover heb uitgelegd. Ik wil daar zelfs nog wat aan toevoegen.
Om dit land, dat niet meer zou worden uitgevonden mocht het niet bestaan, te splitsen, zijn er eerst verkiezingen nodig. Daar het huidig federaal samenraapsel niets meer fatsoenlijk geregeld krijgt en de problemen voor zich uit schuift, zullen we moeten wachten tot volgend jaar, 2024. Dan moet er hoe dan ook een discussie komen over het confederalisme
?????????????
en hoe het verder moet. Dat zou men zelfs kunnen doen zoals De Wever het stelt, nl door een Vlaamse meerderheid die gaat praten met een francofone. Om echter iets gedaan te krijgen waardoor Vlaanderen straks niet meer letterlijk het kind van de rekening blijft, doen we er best aan dat die Vlaamse meerderheid uitsluitend Vlaamsnationaal zal zijn, zonder partijen van wie we al op voorhand weten dat ze weer gaan toegeven.
In eerste instantie zou daarna het huidige België gesplitst worden in vier federaties: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Oostkantons, die zullen beslissen wat ze nog samen zullen doen. Als Brussel zou beslissen onafhankelijk te worden, moeten we daar geen probleem van maken. Als Brussel echter bij Vlaanderen zou willen blijven en een meerderheid van de Vlamingen daarmee akkoord zou gaan – wat weinig waarschijnlijk is - dan zal dat wel moeten gebeuren onder o.m. volgende voorwaarden:
- Brussel stad en gewest zullen één entiteit worden. De 19 gemeenten worden districten (zoals bv in Antwerpen) en de stad zal slechts één burgemeester overhouden, één schepencollege, één gemeenteraad, één OCMW en één politiezone. Dat alleen zou al een miljardenbesparing zijn. .
- De ongrondwettelijke Fédération Bruxelles-Wallonie zal ontbonden worden en als Franse Gemeenschap opgaan in het Waalse gewest, zoals de Nederlandstalige Gemeenschap in het Vlaams Gewest. Hiervoor moeten zowel Brussel als Wallonië akkoord gaan.
Brussel mag voor mij een apart gewest worden, een soort internationale stad, zeg maar en de Fédération mag blijven bestaan, op voorwaarde dat Vlaanderen er niet meer voor moet opdraaien. Het enige wat Vlaanderen dan nog zal doen, is het financieel ondersteunen van de in Brussel wonende Vlamingen op gebied van Cultuur en Onderwijs, maar dat gebeurt nu ook al.
18-01-2023
Na De Fuif
*
‘Ze dronken een glas, loosden een plas en lieten alles zoals het was’. Dat is de conclusie van de klassieke nieuwjaarsrecepties van de politieke partijen. Het enige nieuws dat min of meer de aandacht kon trekken, was de verklaring van ‘verlosser’ Mahdi dat zijn cd&v in de volgende verkiezingscampagne 20% van de verkiesbare plaatsen zal voorbehouden aan zestig plussers. Alsof dat de laatste verkiezingen anders zou geweest zijn. cd&v is nu eenmaal een partij geworden die op sterven na dood is en wiens kiezers letterlijk uitsterven. Was men bij de tsjeven slim genoeg geweest, dan was men niet in een centrum-linkse federale regering zonder meerderheid in Vlaanderen gestapt waarin men hen niet eens nodig had. Overbodig, zeg maar.
Wat Tom Van Grieken of een van zijn medestanders ook moge verklaren, men zal hen de kans niet geven het eens uit te proberen, zeker niet federaal. Regionaal kan het nog wel, maar dan moeten de Vlaamse kiezers, van welke gezindheid ook, bij de volgende gewestelijke verkiezingen desnoods van hun hart een steen maken en VB stemmen, eender wat De Wever erover nog zou zeggen, zelfs mocht die laatste tijdens de aanloop naar de verkiezingen kazak draaien. Hij is tot een ‘Lachaertje’ in staat.
Het alternatief zal anders inderdaad een Vivaldi II kunnen zijn, waarbij Vlaanderen elk jaar twaalf miljard van zijn welvaart zal blijven weggeven aan een Wallonië dat er niets anders mee zal doen dan het uit te delen tot het helemaal op is en België zal verworden zijn tot een Club Med landje.
Sammy Mahdi, nu aanvoerder van de christelijke boomerpartij
**
Een metamorfose, wat zeg ik, een mirakel
Acta Sanctorum - 19/01/2023
*
Ruimt baan, ruimt baan, hier komt aanvoerder Sammy Mahdi aan, met zijn laatste reservisten, de ultieme hoop om Vlaanderen van de ondergang te redden: de boeren en de boomers. Als ze binnen 100 jaar een vervolg maken op Het Verhaal van Vlaanderen, wordt dit een nieuwe anekdote die in de bedrijfsrefters duchtig zal becommentarieerd worden, en waarbij het schaken van Judith door Boudewijn onherroepelijk zal verbleken.
De toestand oogde inderdaad niet rooskleurig: wat ooit de volkspartij was die in het midden van het bed lag, tot vijf partners tegelijk kon bevredigen, en zo het zorgprincipe echt in de praktijk bracht, is nu de politieke club geworden die anno 2020 het contingent bejaarden stevig uitdunde, vooral in de rusthuizen waar ze hun oude dag dachten te slijten. Getekend Wouter Beke, de man die in een onvergetelijk stuk volkstheater zijn ontslag aankondigde terwijl zijn dochtertje een trui overhandigde met het opschrift ‘nothing to prove’. De spreuk ‘Quod erat demonstrandum’ was misschien iets toepasselijker geweest.
We waren op dat moment al een schandaal of twee verder, met kinderdagverblijven die er speciale zorgprincipes bleken op na te houden zoals kleuters onderdompelen in ijskoud water, Sloeberhuisjes met folterkamers, en meer van dat soort middeleeuwse plekken van onheil. Wat we zelf doen, doen we beter, Vlaanderen de leeuw en de CD&V het zachte kussen waarop iedereen troost vindt. Verderop ligt het ARCO-debâcle nog in het collectief geheugen, waar aan de christelijke zuil verkleefde spaarders hun geld in rook zagen opgaan. Zeker geen hippe vogels met duren kleren, maar razende gedupeerden die de ACW, pardon, Beweging, vandaag nog steeds rauw lusten.
Kakistocratie
Wouter Beke neemt afscheid als minister van onwelzijn
Maar dat leed is nu allemaal voorbij, spons erover, want opperhoofd Sammy wil zijn partij opnieuw transformeren tot een vluchtheuvel van verbindende naastenliefde, met een bijzondere nadruk op het cohort gepensioneerden. ‘Om die reden zal ik dit jaar de boer op gaan bij 65-plussers en dit jaar nog een ouderenplan op tafel leggen’. Let op het goed gekozen gezegde ‘de boer opgaan’ en de naadloze link met de actuele boerenkrijg, het mestprobleem en de vermaledijde stikstofmaffia, aangevoerd door Zuhal.
Door absolute nitwits zoals Noël Slangen wordt de move van de Cd&V richting derde leeftijd als geniaal omschreven, en dat op zich is al een reden om sceptisch te worden. Slangen is de man die de politici duidelijk maakte dat ze niet voor ideeën moesten staan maar gewoon dienden te leuren met een imago, aangemeten door spindoctors en coaches zoals hijzelf. De afgang van de Open-VLD (ook de naam is een vondst van hem) is met zijn intrede begonnen, ergens begin deze eeuw met Verhofstadt en de paarsgroene rampconstructie.
CD&V en Open-VLD zitten nu in hetzelfde zinkende schuitje, en proberen radeloos de reddingsboot van het politieke centrum opgeblazen te krijgen
CD&V en Open-VLD zitten nu in hetzelfde zinkende schuitje, en proberen radeloos de reddingsboot van het politieke centrum opgeblazen te krijgen. Dat gaat uiteraard gepaard met wat getrek en geduw. Beiden worden jammer genoeg door de kiezer gepercipieerd -en niet ten onrechte- als vaandeldragers van de kakistocratie, samen met de sossen uiteraard, de traditionelen die dit land al bijna twee eeuwen besturen, en nooit iets anders hebben gedaan dan problemen vooruitschuiven, rotte compromissen bedisselen, de kluit belazeren, altijd met het eigen politiek overleven als topprioriteit.
Het grote ongenoegen
De Marokkaanse gemeenschap in Brussel ‘viert feest’ na een WK-voetbalmatch
De ingezetenen van deze gammele schuit, waar ook de groenen zich van een plaatsje hebben verzekerd, kunnen niet anders doen dan partijen en politici die zich niet in dat centrum situeren, als ‘extremisten’ beschouwen, meer bepaald rechts-extremisten, want voor extreem-links is men opvallend mild. En daar is het Sammy met zijn 50+ verhaal dan ook om te doen: knabbelen aan de aanhang van de partij van het grote ongenoegen, het Vlaams Belang. Dat willen ze allemaal, zelfs Conner Rousseau die langs zijn neus weg beweerde dat hij zich ‘in het buitenland’ waande als hij door Molenbeek reed. Helaas is deze camouflagetechniek zo doorzichtig, dat zelfs een dementerende bejaarde er niet in trapt.
De zogezegde discriminatie van gepensioneerden die vóór 9 ’s morgens geen korting krijgen op het openbaar vervoer, valt in het niet bij het probleem van mensen die elke dag de trein nemen en geconfronteerd worden met vandalisme, lastig gevallen en/of bestolen worden
Het punt is namelijk dat de partij van Sammy Mahdi zelf mee de oorzaak is van het leeglopen van dat centrum, en dat Vlamingen het eeuwige Belgische status-quo gewoon beu zijn. Ook de 60-plussers onder hen, misschien zij nog het meest. Diegenen die de verloedering hebben meegemaakt, de manier waarop de multiculturele samenleving is ontaard tot een snel islamiserende narcostaat, de achteruitgang van het onderwijs tot een absoluut bodemniveau, de woke-dictatuur door de media uitgedragen… De zogezegde discriminatie van gepensioneerden die vóór 9 ’s morgens geen korting krijgen op het openbaar vervoer, valt in het niet bij het probleem van mensen die elke dag de trein nemen en geconfronteerd worden met vandalisme, lastig gevallen en/of bestolen worden, altijd door dezelfde categorie van ‘jongeren’.
Dat het probleem niet benoemd mag worden, op gevaar van een racisme-beschuldiging, de suggestie dat onveiligheid een subjectief probleem zou zijn, een ‘gevoel’, met andere woorden dat het eerder aan u ligt en uw ingesteldheid, dat maakt mensen razend. Dat de overheid reageert met méér camera’s, maar dan vooral ook om de brave burger zelf in het oog te houden, dat, Sammy, is niet echt van aard om zich tot tsjeef te bekeren en de overheid als ‘goede rentmeester’ te laten betijen. Die tijd is voorbij, snap dat nu toch eens.
‘Respect’
Mensen zo snel mogelijk in een rolstoel krijgen, het beste middel om ze tam te houden
Bon, over de boeren en hun mest zal ik zwijgen, maar over de boomers (pakweg bouwjaar 1946 tot 1965) des te minder want ik ben er zelf een, dus permitteer ik me even in naam van mijn generatiegenoten te spreken. Wij voelen ons niet ‘gemarginaliseerd’. Wij proberen mentaal en fysiek fit te blijven, verplaatsen ons het liefst met den automobiel (de mijne plug-in hybride), wij voelen ons niet aangesproken als de gemeente een pannenkoekennamiddag organiseert voor senioren met liedjes uit de oude doos, of een uitstap met OKRA, of – horresco referens – om onze intrek te nemen in een van die sterfhuizen, ‘rusthuizen’ genaamd waar je dement wordt als je het nog niet bent.
Wij prefereren kwaliteit boven kwantiteit, en willen niet aan het infuus tot we als 95-jarigen voor klinisch dood worden verklaard. Als het gedaan is, is het gedaan, en dan mag het vooruitgaan. Wij zijn ons heel goed bewust dat in hoge mate de jeugd de tol heeft betaald voor de draconische coronapolitiek getekend Van Ranst en C°. ‘Respect’, het sleutelwoord in de nieuwjaarspeech van de CD&V-voorzitter, is aan ons niet besteed, want dat is nu net hét woord dat betutteling uitstraalt en een poging om 60-plussers in de rolstoel te krijgen. Mijn grootste fan is een tachtiger die nog dagelijks de baan op gaat met wasmachines. Hij heeft een behoorlijk jongere vriendin, en is wellicht dus ook nog op andere vlakken actief.
Politieke incorrectheid is misschien wel dé boomer-eigenschap, en daar kunnen de jongere generaties hun eigen verhaal mee maken
Zie je, Sammy, wij zijn zowaar extremisten zonder dat etiket te willen claimen: mensen die van het leven houden, zelfbeschikking essentieel vinden, mededogen als een goede eigenschap zien, en (vooral) serieus kwaad kunnen worden. Politieke incorrectheid is misschien wel dé boomer-eigenschap, en daar kunnen de jongere generaties hun eigen verhaal mee maken. Ik zal er hen graag in bijstaan. Een partij van knorrige oudjes, die voorbehouden plaatsen willen, dat is niets voor ons. Voor de rest, respect man, succes in het oprapen van de gouden tanden
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Welke overbekende TV-grapjas gebruikte weeral als stopwoord altijd het gezegde ‘Zal ’t gaan, Ja?’
Zou beter ook een stem hebben in de ZEVEN Halfronden en de
Openbare platformen die dit Apenland doen teloor gaan.
Deze diverse ‘Parle santekramen ooit uitgevonden om de Mcht in Fransdolle handen te
houden, zijn de publieke maar goed betaalde schuilkelders en catacomben voor de generaties van urroeiers van het Eigen Volk.
Maar nu is t grnoeg geweest. Op 24 Mei vogrnd jaar wordt hen overal op Vlaams Grodgebied, in dduideelijke taal, het gat van de timmerman gewezen…..
899 - AL KRAKEN EN KRIEPEN OVER KAPOTTE WEGEN, EINDELIJK ONDERWEG NAAR DE EIGEN ONAFHANKELIJKHEID….
*
MAANDAG 16 JANUARI 2023
Adieu, Verloren Maandag
Adieu, nostalgie van Weversmiddag.
Met veel spijt in het hart dar ruimschoots geconcompeceerd wordt
door het einde van het door politiekers kapot geplunderd thuisland.
WAT WE ZELF DOEN
DOEN WE BETER…..
899 - AL KRAKEN EN KRIEPEN OVER KAPOTTE WEGEN, EINDELIJK ONDERWEG NAAR DE EIGEN ONAFHANKELIJKHEID….
*
I N H O U D
Bij de Nieuwe Vlaamse Arrogantie, kortweg de NV-A, heerst er na sz Lededenvergadering, en oorverdovende stilte. Is get de kl
azssieke stilte voor de storm. Of is het eeerder de stilte die er normaal heerst in een sterfhuis waar het verlossende einde in zicht komt? Gaan er reeds altijd meer en meer bla+-bla deuren dicht, omdat de Peilingen onherroeelijk altijd maar duidelijker worden?
Grootse Nieuwjaar Receptie. Ze dronken ’n glas, plasten ’n plas en lieten alles zoals het was.
Of is dat gerekend buiten de Wet van Meden & Perzen, waar geschreven staat en gedrukt, dat dik nekkige Burgemeesters als einde loopbaan, dik bekkige minsters moeten worden in een vooraf afgesproken Vivzldi Orkest Numero Due?
De bevalling (de val?) is voorzien voor Mei-Juni 2024. Noch bloemen noch kronen….. Veel geween en tandengeknars. Want De Gang naar Casossa is ingeret.
16-01-2023
Het salon
De keuze van een volgende wagen zal voor velen van ons geen sinecure worden, als het al überhaupt nog mogelijk zal zijn er een te kopen, wanneer we over enkele jaren verplicht zullen worden geheel of gedeeltelijk elektrisch te rijden. De salonvoorwaarden lijken groter dan ooit, maar de nieuwe wagens kosten zo ongeveer het dubbele van wat tot nu toe het geval was. Buiten enkele onbekende Chinese merken vindt men geen wagen meer onder de 40.000 euro*. Verder blijkt voor heel wat van de huidige aangeboden hybride en/of elektrisch aangedreven voertuigen het rijbereik onvoldoende om er gerust in te zijn, wat men ook belooft. Het onderhoud zou maar de helft kosten, maar het verbruik zal afhangen van de mogelijkheid tot opladen met een laadpaal thuis of elders. Hoe dan ook, met een elektrische wagen zal het verbruik jaarlijks minstens een 200 euro extra kosten. Goedkoper kan voorlopig alleen als men de wagen kan opladen met eigen zonnepanelen. Dat alles op voorwaarde dat er tegen die tijd genoeg elektriciteit zal kunnen worden opgewekt aan betaalbare prijzen.
Kortom, het wordt – voorlopig zeker als particulier – iets voor de happy few, de Wabenzi, zeg maar...
---
*Eind jaren 1960 kocht ik in Italië een FIAT-124 stationwagen (‘familiare’ heette die daar toen) voor omgerekend 100.000 Bfr. (± 2.500 euro)...
‘VLAAANDEREN VRIJSTAAT’ IS HET LOGISCH GEVOLG VAN ALLE MOGELIJKE VLAAMSE BELANGEN SAMEN
Tom Vandendriessche (VB): ‘Ze manipuleren wat u mag weten, om te bepalen voor wie u moet stemmen’
**
Vrije Tribune - 16/01/2023
*
Het recentste onpartijdigheids-rapport van de Vlaamse Regulator voor de Media (VRM) bracht aan het licht dat in 2021 het Vlaams Belang afgerond amper 1% van de spreektijd kreeg op VRT en VTM. Professor Peter Van Aelst zei toen: ‘Ik zie geen politieke bias in deze cijfers. Vlaams Belang regeert nergens mee’. Hij beweerde dat het normaal was dat een oppositiepartij minder aan bod kwam en dat de kritiek van Vlaams Belang niet relevant was voor het coronabeleid. Dat is natuurlijk een erg bedenkelijke verklaring.
In een democratie zijn machthebbers slechts tijdelijk, bestaat macht enkel maar door tegenmacht en dus zijn oppositie en regering even noodzakelijk. En dus moeten ze beiden aan bod komen in de media. Daarnaast was Vlaams Belang ook de enige stem die verstandige en verantwoordelijke kritiek op het coronabeleid formuleerde. Een kritische stem werd doelbewust uit de media gehouden, en daardoor ontspoorde de hele corona-aanpak tot een beleid met totalitaire trekken, gebouwd op onwetenschappelijke dogma’s met ondoeltreffende, discriminerende en vooral absurde maatregelen. Strootje trekken om naar het toilet te gaan met kerst! De VRT zelf echter beoordeelde het partijdigheidsrapport nog lachwekkender: ‘Het rapport toont de diversiteit in onze berichtgeving’.
Regimepers
Het is eigenlijk meelijwekkend in wat voor beschamende intellectuele bochten een professor zich moet wringen om de realiteit te ontkennen. En die realiteit is dat er een cordon médiatique is tegen het Vlaams Belang. Ze willen ons zo min mogelijk aan bod laten komen op televisie. En als we al aan bod komen, is dat meestal in de vorm van een kruisverhoor waarbij de journalist zich niet als vraagsteller, maar als debater ontpopt en als voornaamste doelstelling heeft de Vlaams Belanger vooral niet te laten uitspreken. Ze spreken ook liever over het Vlaams Belang dan ermee. Dat noemen ze dan ‘duiding’.
De wijze waarop de media zichzelf een rol toebedelen in de politieke strijd tegen het Vlaams Belang is ook helemaal geen geheim. Ze schrijven er zelfs richtlijnen over
Ex-VRT-journalist Walter Zinzen, jarenlang schermgezicht van Terzake, geeft zonder verpinken toe dat de strijd tegen het Vlaams Belang vanuit de journalistiek volgens hem noodzakelijk is. Hij gaat er prat op daarom nooit een Vlaams Belanger live aan het woord gelaten te hebben. Veel te gevaarlijk! Want dan kan de journalist niet meer ingrijpen. Zijn links paternalisme kan alvast wedijveren met dat van de missionarissen in zijn geliefde Congo. De wijze waarop de media zichzelf een rol toebedelen in de politieke strijd tegen het Vlaams Belang is ook helemaal geen geheim. Ze schrijven er zelfs richtlijnen over, zoals de nota ‘de VRT en de democratische samenleving’ (2001) waarbij open en bloot de censuur- en manipulatiepraktijken uitgelegd en aangemoedigd worden.
In de printmedia is het al niet veel beter. Daar mag Vlaams Belang zelfs (als enige!) geen opiniestukken publiceren of advertentieruimte, laat staan zelfs foto’s van Belga kopen. Ze zijn namelijk doodsbang dat u de standpunten van Vlaams Belang, de grootste oppositiepartij, te weten komt zonder dat ze die leugenachtig hebben kunnen verdraaien. Om die opdracht naar behoren te vervullen ontvangen kranten jaarlijks 180 miljoen euro subsidie en houden ze de staatsomroep als dominante mediaspeler in stand met maar liefst 300 miljoen euro per jaar.
Sociale media
Om onze politieke boodschap toch tot bij burgers te krijgen, moet Vlaams Belang dan ook creatief en innovatief te werk gaan. We waren de eerste partij met een website, met een digitale nieuwsbrief, met lokale bladen, enzovoort. Telkens probeert het regime onze communicatiemogelijkheden opnieuw af te nemen. Bpost weigerde post van Vlaams Belang te verdelen, maar werd door de rechtbank teruggefloten. De uitzendingen door derden op VRT werden afgeschaft omdat er te veel mensen naar de uitzending van het Vlaams Belang keken. Vlaams Belang huurde grote 20 vierkante meter billboards, vervolgens werd de politieke affiche beperkt tot 2 vierkante meter.
Sociale media doorbreken het informatiemonopolie van die traditionele media. Zo komt u te weten wat onze standpunten zijn en weet u wat uw verkozenen doen
Daarom investeren we met Vlaams Belang nu ook in digitale advertenties. Ze zijn goedkoop, milieuvriendelijk en gewoonweg noodzakelijk door het cordon médiatique. Bovendien is sociale media interactief en stelt het burgers in staat hun gedacht te zeggen en berichten zelf te delen. Sociale media doorbreken het informatiemonopolie van die traditionele media. Zo komt u te weten wat onze standpunten zijn en weet u wat uw verkozenen doen. U kunt bijgevolg een oordeel vellen bij verkiezingen. Maar dat willen ze natuurlijk helemaal niet. Dat is natuurlijk allemaal veel te gevaarlijk voor het systeem. Zij willen dat u helemaal niets weet over Vlaams Belang buiten de manipulaties en leugens van de media. Daarom is het ook een leugen- en regimepers die u niet vertelt wat u hoort te weten, maar die wil bepalen hoe u moet denken zodat u ‘juist’ stemt.
Censuur op sociale media
Toen Obama experimenteerde met sociale media (2008) en de Arabische Lente gebruik maakte van sociale media om burgers te mobiliseren en dictators omver te werpen, stonden ze te applaudisseren. Sinds Brexit en de verkiezing van Trump, hebben ze zich gerealiseerd dat ze door sociale media hun monopolie op informatie verloren waren. En dat willen ze terug. Daarom worden die sociale media continu verdacht gemaakt. ‘Nepnieuws’ en ‘haatspraak’ bedreigen zogezegd onze democratie. Daarom eisen ze censuur op de sociale mediaplatformen.
Door de turbo van de coronacrisis en de bestorming van het Capitool ging Big Tech dan ook over tot massale, illegale en illegitieme censuurpraktijken op de sociale mediaplaformen. De Europese Unie ontwikkelde met de Digital Services Act een regelgevend kader waarbij deze platformen verplicht worden censuurmedewerkers aan te duiden (‘trusted flaggers’) die volgens hen ongewenste, maar volgens de wet volstrekt legale (‘legal but harmful’) meningen verplicht moeten censureren.
Verbod op digitale advertenties?
De media stonden deze week vol met berichten, opinies en uitzendingen over de uitgaven op sociale media door politieke partijen. Daarbij werd een zogenaamd onafhankelijk expert, Jan Steurs, opgevoerd die het debat tussen partijvoorzitters Tom Van Grieken en Jeremy Van Eeckhout (Groen) moest ‘stofferen’. VRT-journalist Tim Verheyden was gewoon even vergeten te vermelden dat deze man tot voor kort voor Groen werkte. En wat zei deze zogenaamde expert? Dat de uitgaven op sociale media te hoog zijn, en dan eigenlijk vooral die van Vlaams Belang.
Als we terugdenken aan professor Van Aelst zou dat volgens zijn logica te verklaren zijn. De regering komt immers meer aan bod. Oppositiepartijen moeten wel zelf investeren in sociale media. Maar die kritische reflectie was duidelijk te veel gevraagd. Integendeel, volgens de ex-Groen-medewerker zijn partijen via sociale media in permanente campagnemodus zijn. En dat wil die knul duidelijk niet. Want vooral N-VA en Vlaams Belang investeren in sociale media. Tot overmaat van ramp is er geen regelgeving over adverteren buiten verkiezingen, beklaagde hij zich. En dat houdt gevaren in volgens hem voor, u raadt het al, ‘desinformatie’ en ‘haatspraak’.
Taxpayers’ money well spent
De partijdotaties zijn ontstaan om een antwoord te bieden op de corruptieschandalen van het verleden. Bedrijven konden toen letterlijk politieke invloed kopen, waar vooral de socialisten vatbaar voor bleken. Partijen worden gefinancierd naargelang het aantal kiezers. Doordat de traditionele partijen steevast verkiezingen verloren, verhoogden ze elke keer de dotatie. Vlaams Belang wil besparen op dit politiek systeem. Daarvoor dienden we tal van voorstellen in. Telkens stemmen de andere partijen, van N-VA tot PVDA, die weg. Ook dat is het gevolg van het ondemocratische cordon sanitaire. Volgens de politicologie heeft een politieke partij vijf functies: formuleren van beleidsvoorstellen, vertolken van standpunten, verdedigen van belangen, rekruteren en opleiden van politiek personeel, mobiliseren van kiezers en tenslotte voeren van beleid. Communiceren over standpunten en acties is dus een kerntaak van een politieke partij.
Als een partij advertenties op sociale media koopt, gebruikt ze dus haar dotatie exact waarvoor die bedoeld is. Dat is efficiënt, effectief en wettelijk gebruik van middelen
Het is aan de kiezer om te oordelen over politieke partijen, niet aan politieke tegenstanders om te bepalen waar concurrenten hun dotatie aan mogen uitgeven. De realiteit is dat ze niet willen dat u de echte boodschap van het Vlaams Belang te weten komt en dus in hun manipulaties en leugens over onze partij trapt. Precies daarom willen ze politieke advertenties op sociale media verbieden zoals Conner Rousseau voorstelt, of beperken zoals Kristof Calvo het wil. Vanuit het Europees Parlement worden ze trouwens op hun wenken bediend. Daar ligt regelgeving klaar om adverteren op sociale media zoveel mogelijk te beperken.
Allemaal in naam van de strijd tegen zogenaamde haatspraak en desinformatie natuurlijk. In realiteit om het systeem tegen de oppositie te beschermen. Ze zijn de controle verloren en willen die terug. Want ze willen aan de macht blijven. Daarom willen ze dat hun gekochte regimepers opnieuw de controle krijgt over de informatiestromen in onze samenleving. Zodat ze opnieuw kunnen manipuleren wat u mag weten, om zo te bepalen wat u moet denken en uiteindelijk voor wie u moet stemmen.
Tom Vandendriessche
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Dit was eindelijk KLAE TAAL over politiek machtsmisbruik eigen aan wat gemakshalve de Europese Democratie genoemd wordt. Het is een ander wooord voor ‘zakkelorum’, een streekgebonden plaatselijk dialectwoord dat gewoontegetrouw gepaard gaat met een wel zeer typisch opberg- gebaar in de binnenzak van hem of van haar die het voor he zeggen heeft..
Verdoken zelfbediening, m onderling akkoord met Uzelf, in samenwerking met anderen op jhtzelfde niveau, van om het even van welke kleurpartij, zoveel mogelijk toe, zodat iedereen, gelijk verbrand, voor de andere moet zwijgen.
Het is een geglobaliseerde denkwereld in het Westen, die vooral in Coburgia aanhang heeft. Ja, zelfs als LEITMOTIV dient voor deze nieuwsoortige EU-USSR di we weeral op aansporen van de Regime Pers, de EUu moeten nemen.
Nog even geduld en dan is het Slinxe Sirenen Lied uit. Gewoon eerst en vooral omdat het geld op is. Maar ook, omdat er in de Nieuwe Vlaamse Vrijstaat die er noodzakelijk logischerwijze zit aan te komen, zal bestuurd worden door Leiders met aangeboren talent om op een eerlijke manier door het leven te gaan.
898 - VOOR FRANCOFONE BLOEDZUIGERS IS HET ALLEMAAAL OM H ET EVEN: GELD OF BLOED VAN ZOVEEL MOGELIJK VLAMINGEN. ALS HET HUN EIGEN STATUS MAAR VERBETERT
VLAANDEREN VTRIJSTAAT KGRIJGT VORM!!!!!!!!
De gazet ‘LE SOIR’ – als eersSTe - WENNDT DE STEVEN….
Wie volgt???????
Niet dringen AUB……
*
ZATERDAG 14 JANUARI 2023
898 - VOOR FRANCOFONE BLOEDZUIGERS IS HET ALLEMAAAL OM H ET EVEN: GELD OF BLOED VAN ZOVEEL MOGELIJK VLAMINGEN. ALS HET HUN EIGEN STATUS MAAR VERBETERT
*
I N H O U D
Elke geroofde eurocent als pasmunt, onderweg om carrière te maken als bledgeld in heel de Eurozone.Mry Bruxellabad als hoofdzetel.
In heel het von Saxen-Coburger Francofone jachtgebied, vooral in het Babylon der Anderstaligen en Europees Rover-Hoofdkartier van steeds meer drugverslaafde gelikzoekers die het tot Hovaardigheidsbekleders brachten, die biuken van de vele honderdduizenden vreemde namaak-‘vluchtelingen, is de pasmunt in elk bordeel elke eurocent die ze van uit Vlaandfren kunnnen binnenrijven.
He tis zelfs zó erg, dat de eigen onderzoekshoernalisten van Le Soir zld voorzorgdmaatregrl aa zo ver voorut; de kat de bel aanbinden. De vrees voor de volgende landelmijke verkiezingen die haar schaduw zo ver voor zich uit werpt.
Het mort er dus wel diep inzitten!
14-01-2023
.DE WERKZAAMHEID
Het blijft rommelen over de werkzaamheidsgraad, nu men erachter is gekomen dat dat zowat de enige mogelijkheid is om de staatsschuld te verkleinen en de begroting in orde te brengen zonder daarvoor nieuwe belastingen te moeten heffen. Dat is trouwens niet alleen in dit land, zie maar naar de commotie die er in Frankrijk is ontstaan nadat president Macron al voor de tweede keer probeert de minimumpensioenleeftijd daar van 62 naar 64 jaar op te trekken. Om de landen met elkaar te vergelijken kan men dat doen met landen waar men (meestal) voltijds werkt en landen waar veel deeltijdse arbeid is. Een voorbeeld van dit laatste is Nederland, waar veel meer deeltijds gewerkt wordt dan bij ons. Officieel liggen België en Nederland zowat op dezelfde hoogte, maar als men de gewerkte uren – niet de dagen – samen telt wordt er in België meer gewerkt.
Als we alleen landen vergelijken waar men vooral voltijds werkt, zijn er trouwens in Europa liefst 12 landen waar de 80% werkzaamheidsgraad al wordt overschreden en waar dus meer gewerkt wordt dan in België.
Tenslotte is er het steeds wederkomende euvel bij Europese vergelijkingen, waarbij men het steeds heeft over België als één geheel, terwijl zo stilaan iedereen die het volgt, weet dat er binnen België de steeds groter wordende kloof is tussen Vlaanderen en Wallonië. Dat laatste haalt nog niet eens de 70% werkzaamheidsgraad, terwijl op sommige plaatsen in Vlaanderen de 80%-graad al is overschreden. Zoals ik eerder al eens geschreven heb, is de werkzaamheidsgraad in dit land ook een werkzaamheidgrens.
*
‘WIN FOR LIFE’ IN BRUSSEL
Brussels minister-president Rudi Vervoort.
Analyse - 14/01/2023 –
*
Een gebrek aan creativiteit kan de Brusselse regering niet verweten worden. Als het om het besteden van openbaar geld gaat tenminste.
In 2010 wou men het voor ambtenaren aantrekkelijker maken om te kandideren voor topfuncties in de administratie. Die jobs hadden een duur van vijf jaar, eventueel verlengbaar en goed betaald. Maar wie nadien terugkeerde naar zijn vroeger werk viel terug op een lager loon en had promotiemogelijkheden gemist.
Daarom kwam iemand, die nu waarschijnlijk anoniem wil blijven, met dit idee: van wie er twee mandaten als directeur opzitten had, zou het loon gewoon doorbetaald worden tot het pensioen.
Een loon om niets te doen
Een soort ‘Win for Life’ noemde iemand uit regeringskringen het in Le Soir. Een loon van minstens 10.000 euro per maand tot zijn 65. Een van de gegadigden was een voormalige medewerkster van het kabinet van Guy Van Hengel (Open Vld) , de vroegere minister van Financiën. Zij mag rekenen op een jaarlijks loon van maar liefst 316.000 euro, waarmee twee jobs op A5-niveau zouden betaald kunnen worden.
Omdat het wel heel grof was om iemand zoveel geld te geven om niets te doen tot zijn 65, werd voor haar een titel verzonnen waarvan niemand blijkt te weten wat van haar verwacht wordt. Zij wordt diensthoofd ‘Brusselse synergie’ en ze zou de administratieve directies beheren ‘die een rol spelen in de regionale coördinatie’. Een volstrekt overbodige functie, die er enkel is gekomen om politieke redenen. Een andere gegadigde mag de hulp aan Oekraïners overzien, hoewel hij op dat vlak niet de minste ervaring heeft.
Le Soir
In niet één organigram dat opgesteld is met goed en zuinig bestuur als uitgangspunt, zou men deze dure benoemingen overwogen hebben. Ze zijn volstrekt overbodig en nutteloos maar vooral zeer duur. Maar het is net goed bestuur dat in Brussel, net als op alle andere politieke niveaus in dit land, het steeds moet afleggen tegen partijbelangen.
Dat niet één regeringslid de krankzinnigheid besefte van deze regeling, is hoogst merkwaardig. In Brussel zag men er geen graten in, tot het uitlekte in de pers. Ere aan wie ere toekomt: Le Soir laat zich de laatste tijd kennen door onderzoeksjournalistiek van een zeer hoog niveau: over de geldverspilling in Wallonië, de corruptie in het Europees Parlement en nu de ‘Win for Life’ van de Brusselse regering.
Rekenhof
De Brusselse politieke zwaar-en lichtgewichten tillen niet zwaar aan doordachte besteding van overheidsgelden en enige orthodoxie in de boekhouding. Het Rekenhof slaagt er ook al niet in om de Brusselse regering op betere beheersgedachten te brengen. Elk jaar zakt de begroting dieper weg in het rood. Dat heeft ook gevolgen voor de schuld, die in de richting van de 10 miljard euro gaat. Het afbetalen daarvan zal door de stijgende rentevoet in 2023 liefst 34% meer kosten.
Een gewone sterveling die zijn schulden ziet oplopen, zal proberen te snoeien in zijn uitgaven. De Brusselse regering belooft dit ook te doen
Maar hoe waarschijnlijk is het dat ze dit zal aandurven met de nakende verkiezingen van 2024?
Splendid Isolation
Dat blijkbaar niemand in de regering aanstoot gaf aan de ‘Win for Life’-regeling voor hoge ambtenaren is symptomatisch. Het tekent een mentaliteit van slordige beheerders die de burger laten opdraaien voor hun fratsen. Er kan niet genoeg herhaald worden dat er vergeleken met de andere regeringen van dit land nergens meer kabinetsmedewerkers zijn dan in Brussel. Minister-president Rudi Vervoort heeft zelfs dubbel zoveel personeel als zijn Vlaamse confrater Jan Jambon. Momenteel hebben de 19 Brusselse gemeenten bijzonder grote financiële moeilijkheden en zien ze geen andere uitweg dan de opcentiemen op de onroerende voorheffing op te drijven. Ze zijn door het Gewest verplicht hun begroting in evenwicht te houden, iets wat de gewestelijke regering zelf niet doet.
De Brusselse bestuurders wanen zich in een ‘splendid isolation’ en kijken minachtend naar al wie bedenkingen heeft bij hun bestuur. Maar het geld kan niet blijven uit de hemel vallen. En met de stijgende rente zou de afrekening voor de burger er wel eens snel en pijnlijk kunnen aankomen
Luckas Vander Taelen
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
DOORBRAAK!!!!!
Deze vetrouwelike wbsite van een der meest gemotiveerde gedegen Vlaamse Voorvechterrs wordt maar al te gemakkelijk afgedaan als NEP IEUWS. Ja, het IS een feit, zo groot als ’n olifant, dat de waarheid altijd kwetst!
Omdat het hen niet welgevallig is, of omdat het teveel risico betekent voor het fiinancieel lijfsbehoud van hun (uitgekochte) voortrkkers die leven bij de gratie der fransdolle bloedzuigerij?
Zelfs ’t Pallitrtke verbergt zich tijdelijk achter de Moeder der Voorzichtigheid. Bang om bepaalde prominente dubbeldekkers bij de dikbetaalde Redactie te mishagen? We zullen dat pas kunnen uitmaken na hun vervanging, waarnaar de gevoelige Lezer al jaren verlangend naar uitzien..
Nu al bang voor de represailles? Of spelen de nare hrinneringen aan de vroegere Repressie hen nu al parten?
Vlaanderen Vrijstaat is er ooit kortstondig geweest, voor een paar maanden, tijdens WO I, toen de Gentse Universiteit vervlaamst werd.
Het was er voor de tweede keer, ietske langer, gelurende WO II. Maar ook toen steunde het iedere keer op buitenlands wapengeweld. Gezien de afloop, moeilijk te verdedigen. Nu, voor de derde keer, steut het op de levenskracht van het Eigen Volk. Dat na vele eeuwen verslaving, het einde vn zijn lijdensweg ziet naderen. Liever op basis van eigen zweet zelf met 6 miljoen leven als Bourgondiërs, dan ’n paar duizend bloedzuigers nog enkele jaren te laten wentelen in bij de buren gestolen fortiinen.
897 - DE GELDZUCHT VAN ONZE LIIE ZUIDERBUREN IS PRECIES EVEN OUD ALS ZIJ ZELF
Op Vrijdag de 13de
stierf de laatste
Tempelier op
de brandstapel
zo dat de Franse koning
niet aan diens geld kon…..
*
Vrijdag 13 januari 2023
*
897 - DE GELDZUCHT VAN ONZE LIIE ZUIDERBUREN IS PRECIES EVEN OUD ALS ZIJ ZELF
*
I N H O U D
*
De Orde der Tampeliers, de eigenlijke Bevrijders van Het H. Graf in 1095, waren authentieke Vlamingen die via giften van Gelovigen van over geheel de Christelijke Weteld, na een paar honderd jaar schatrijk waren geworden.
De Franse koning, die in 1302 nogal goed op zijn donder gekregen had, zon, samen met de Paus, op weerwraak en lokte het voltallig Bstuur der Tempeliers uit het H. Land naar Parijs onder het voorwendsel van een gezellig etetje tedamen. Maar dat eindigde dezeldde avond nog in de cal, want ze wilden niet bestolen worcen.
Na ’n paar jaar martelen en weigeren, volgde het doodvonnis. Dat voltrokken weerd van op ’n eiland in de Seine.
Waarbij de laaste woorden van de Tempelier waren, dat hij ervoor zou zorgen dat zowel de Paus als de Koning hem binnen het jaar zouden volgen in de Eeuiwge Zalighjeid, elk op zijn eigrn manier.
En alsus geschiedde naar zijn woord….. Tpt grote vreugde van de gehele Christeklijke wereld.
Mooie vooruitzichten, met het oog op de komende Verleizingen van Mei 2024…..
13-01-2023
GEEN 2014 BIS
*
Op bladzijde drie van ‘t Pallieterke staat al een tijdje wat ik zie als het wekelijkse hoofdartikel. Daarin wordt regelmatig gepolst naar de politieke stand van zaken in het vooruitzicht van de verkiezingen van 2024 en de mogelijke vorming van de nieuwe Vlaamse deelregering.
Uit wat ik er deze week uit opmaak is, dat mijn lijfblad er zich al bij heeft neergelegd dat die volgende Vlaamse regering zal gevormd worden door de N-VA en Vooruit en er zal moeten worden uitgekeken worden naar een derde partner, meer dan waarschijnlijk de Open VLD. In het artikel van 12 januari verwijst ‘t Pallieterke daarvoor o.m. naar de verkiezingen van 2014, toen N-VA en cd&v al een Vlaams regeringsakkoord hadden en Open VLD bereid was dat akkoord mee te onderschrijven zonder er één jota aan toe te voegen of te veranderen. Puur blauwe postjespakkerij. Goed voor Open VLD, maar slecht voor Vlaanderen. Toen, maar ook straks als men ermee zou doorgaan.
Wat men zelfs bij ’t Pallieterke schijnt te vergeten is dat, volgens alle laatste peilingen, het niet de N-VA, maar het VB zal zijn die als grootste partij uit de Vlaamse regionale verkiezingen van 2024 zal komen en dus eerst aan de bak zal komen voor de samenstelling van een volgende Vlaamse regering. Als de andere partijen een samenwerking van het VB zouden weigeren – wat in de lijn van de verwachtingen ligt – dreigt men inderdaad naar een soort herhaling van 2014 te gaan.
In het kader van bovenstaande wordt het dan ook steeds belangrijker dat alle Vlamingen, die iets geven om de toekomst van hun regio, in 2024 VB zullen stemmen, al was het maar om die partij tenminste gewestelijk incontournable te maken, zodat Vlaanderen weer niet geconfronteerd zal worden met vijf jaar deelregering à la Pasbon die de Belgische geschiedenis verder lijdzaam zal blijven ondergaan en dat onze francofonen zich zullen moeten realiseren dat het deze keer menens zal worden..
LIJFLIED VAN TINNE EN ALEXANDER: ‘WE ZIJN GOE BEZIG, OOK AL ZEGGEN ZE VAN NIET.’
**
België Bananenrepubliek
Satire - 15/01/2023
*
Deze week was er weer eentje van om het hardst liegen, van de zwartepiet toespelen – excuseer het anderskleurig plasorgaantje toespelen –, en onmacht demonstreren. De regeringen en bestuurders van dit land staan machteloos tegen de wereldwijde drugsmaffia, de miljarden rijke gehaaide multinationals, Russische hackers en graaiende politici. Het enige wat men doet is de vinger naar elkaar wijzen, paraplu’s opentrekken, alles uitstellen naar de Griekse kalender, factuur naar de belastingbetaler sturen en vooral keihard liegen.
De annalen van grote smurf en zijn groene sandaalheldin
Hiep, hiep, hoera! Ontkurk de champagne. Ontsteek het zegevuur. Laten we het vuurwerk van oudejaarsavond nog eens overdoen. Want Tinne en Alexander werden verkracht door Engie en zijn schijnzwanger. Ze zijn in blijde verwachting van studies rond voorbereidende werken voor de preparatie van een concept voor de verlenging van twee kerncentrales. Joepie! Al dat moois werd bevestigd in een niet bindende intentieverklaring die de eufemistische benaming ‘Heads of Terms Agreement’ meekreeg.
Na 9 maanden sjacheren en soebatten hebben jullie de intentie een voornemen van krijtlijnen van basis van de grondslag van fundering van voetnoot van een akkoord
Een servetje van de ‘Comme chez soi’ met daarop de woorden ‘België’, ‘Engie’, ‘kerncentrales’, ‘misschien’ en de afsluitend zinsnede ‘we klappen er later nog wel eens over’… getekend Alexander, Tinne en Engie. Topprestatie van onze grote smurf en groene sandaalheldin. Na 9 maanden sjacheren en soebatten hebben jullie de intentie een voornemen van krijtlijnen van basis van de grondslag van fundering van voetnoot van een akkoord.
De zeven dwergen van fake-beleid
We zijn ze met De Croo I stilaan gewoon. De non-akkoorden. Het fake-beleid. De perceptiebeslissingen. Wat kregen we sinds november 2020 allemaal? Mini-arbeidshervormingen zonder echte impact. Een pensioenhervorming die er dan plots geen bleek te zijn en dan nog eens een aanslag op de schatkist was. Een fiscale hervorming die de deadlines keer op keer niet haalt. Een staatshervorming waarvan de volksraadpleging een examen bleek voor laatstejaarsstudenten pol en soc. En nu een nucleair akkoord dat er geen is. De zeven dwergen beseffen wel dat ze slecht bezig zijn, maar liegen het weg. Ze zingen luidkeels het lijfliedje van de familie Planckaert: ‘We zijn goe bezig, ook al zeggen ze van niet.’ Ze kunnen meedoen in The Masked Singer, verkleed als hyena’s.
War on drugs
Een kind is dood. Een vergis-dode bij symbolische wraakbeschietingen. En want doen Vincent Van Quickenborne en Annelies Verlinden. Ze gaan een drugcommissaris aanstellen. Wanneer? En wat moet die brave man of vrouw of genderombouwpakket dan wel doen? Dat zien ze nog wel. Wow! Er komen extra containerscanners. Wanneer? Na de verkiezingen in 2024.
De bar van het federale parlement heet niet voor niets, de ‘coffeekamer.’
Het is duidelijk. We moeten de war on drugs starten in de parlementen. Daar moeten we eerst alle druggebruikers via drugtesten uit de pluchen zetels zwieren. De bar van het federale parlement heet niet voor niets, de ‘coffeekamer.’ Met de weinige overgebleven drugsvrije parlementaire wettenbakkers kunnen we dan aan de slag. In de federale regering blijft met zekerheid 1 minister op post, de asceet der asceten, minister Frank Vandenbroucke. In de Vlaamse regering hoop ik op zuster Hilde Crevits, tenzij haar burn-out medicatie nog niet is opgebrand. We kunnen moeilijk met druggebruikers de drughandel bestrijden. Ook alcoholisten sluiten hun café niet, hooligans beslissen niet over stadionverboden en kinderverkrachters stemmen geen wetten over grooming. Belangenvermenging heet dat.
Narcojustitie
De Croo zei deze week: ‘Druggebruik kan onschuldig lijken, maar er hangt bloed aan’. Excuseer! Onschuldig lijken? Er is niets onschuldig aan illegaal drugs gebruiken. Iets wat illegaal is, is nóóit onschuldig. De Vivaldioten willen de drugsmaffia bestrijden met een minister van Justitie die al meermaals openlijk bekende een druggebruiker te zijn.
Op Villa Politica ontkent Vincent Van Quickenborne, met uitgestreken tronie en het lieg-talent van De Croo, dat hij geen drugsdealers kent en geen drugs gebruikt.
Vincent hoe koop jij illegale drugs zonder je dealer te laten arresteren? Of is hij de enige die niet in de cel moet? Op Villa Politica ontkent Vincent Van Quickenborne, met uitgestreken tronie en het lieg-talent van De Croo, dat hij geen drugsdealers kent en geen drugs gebruikt. Nochtans. Op het door zijn vrouw georganiseerde hardrock en metalfestival ‘Alcatraz’ loop je quickie wel eens met wit gepoederde neus tegen het lijf. Door de pannenkoeken met bloemsuiker die men daar naast de pinten serveert uiteraard. Ook in een mondaine club in Knokke – bekend voor zijn functioneel zwart marmeren tabletten in de toiletten – kunnen we quickie wel eens aantreffen uitgelaten dansend in hogere sferen. Op de tafels dansend bedoelen we daar uiteraard mee.
*
Dit was niet op de afbraak:
Paul Prins woef. Ook wel bekend als Prins Laurent is kwaad omdat het parlement zijn naam wijzigde naar Laurent van Saksen-Coburg, terwijl het volgens woefje VON Sasken-Coburg moet zijn.
Op de boerenbeurs AgriFlanders delen @cdenv en @openvld gratis het abdijbier ‘Het Schijnheilig Paterken’ uit. Wie niet zat wordt van het bier, wordt ongetwijfeld dronken van hun kontdraaierij.
U kan nog steeds het boek ‘Het jaar van de banaan 2022’ bestellen voor de prijs van 23,00 euro inclusief verzending. Ook de editie 2021 en 2020 kan je nog altijd bestellen voor 17 euro inclusief verzendkosten. Ook dit jaar is er terug een cadeaubox van de laatste drie edities 2020-2021-2022. Drie boeken die je meenemen op een satirische trip door politiek Vlaanderen.
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Persoonlijk vind ik het niet kunnen, dat de bananencultuur ingezet wordt als voorbeeld voor een door en door verrot Kloteland lijk het onze.
Bananan zijn al van nature uit in het nadeel, omdat ze nu eenmaal van bij de bevruchting krom zijn, maar die vruchten des velds, die de voedingsbodem vormen van de meeste volkeren die we thans verplicht importeren om ons te veevangen aal we sreaks uitgestorven zullen zijn, daarom minderwaardig beschouwen is een maatje te groot.
Crème de Banane zou ik gepaster vinden. Vooral omdat onze Regeringsleiders dan dugs kunnen consumeren zoveel ze willen en kunnen betalen, zonder dat het opvalt.
Wedden dat één enkele stemronde zou volstaan om eensgezind deze Wet er door te krijgen!!!!!
897 - DE DAMMSE VAART LIGT VER VAN ZOWEL NIVEL ALS VAN LAKEN. JE VRAAGT JE AF WAAROM. OM DE EENHEID VAN HET LAND TE BEKLEMTONEN?
*
pnderjdag 13 januari 20231
*
897 - DE DAMMSE VAART LIGT VER VAN ZOWEL NIVEL ALS VAN LAKEN. JE VRAAGT JE AF WAAROM. OM DE EENHEID VAN HET LAND TE BEKLEMTONEN?
*
I N H O U D
*
Moordwapens uit het zicht, ergens te velde, en acher eenieders rug durven dumpen. In de stille hoop, dat deze eenmaal uit het zicht, ook uit de herinnering zullen geraken.
Mis, Poes! De masasamoorenaars,, samen met de Hovaardighedisbekleders di acher hen stonden, moeten immers niiet van de slilmpsten zijn gweest. Want het kleinste kind weet dat vissen geen vuurwapens lusten. Hoogstens de restartjes van het prinselijk speerma dat nog aan de vingers moet hebben gekleefd.
Nu gaat het Gerecht, officieel voortgaande op de nagelaen sporen, proberen tijd te winnen zodat de ganse zaak eindelijk definitief kan geseponeerd worden. Dood en begraveen, lijk de tientallen onschuldige toevallige slechtoers.
Oef,
vcolgens de bestaande roddel, wat ’n zucht van verlihcting uit de ogen van een gewezen sporrokjesprins die hdt later zelfs nog tot Ko,ing dr Belgen zou brengen
Het is dat, of allerlaatste wachten op de personslijke llaatste woorden op iemands srerfbed. Er waren nu eenmaaal doden, dat staat onloochenbaar vast. Dus zijn er daders. De motieven zijn gekend, alleen de link, ttz de samenstelling van het prinselijk gezelschap van die dagen moet nog te te berde komen.
Wqnt vergeten we het nooit: Hoe groter geest, hoe groter beest!...
12-01-2023
Magneetvissen
*
Magneetvissers (ja, die bestaan ook) hebben in de Damse Vaart met hun ‘plakijzer’ een machinegeweer boven gehaald, iets waar de speurders naar de ‘Bende van Twijfel’ niet toe in staat bleken. Of het iets zal uitmaken is maar de vraag, maar ondertussen draait die nationale bezigheidstherapie weer even op volle toeren.
In de laatste weekeindeditie van 2022 van De Tijd noemde Rik Van Cauwelaert de hele onderzoekscommissie zelf ‘een bende’, zoals ik zelf trouwens ook al gedaan had in mijn laatste blog erover (die van 2 augustus 2022).
Heel het onderzoek naar de Bende van Nijvel was gericht op de mogelijke, bijna zekere interventie van al dan niet militaire rechtse krachten, terwijl ik steeds heb volgehouden dat de CCC, de ‘Cellules Communistes Combattantes’ er iets mee te maken hadden. Het was té opmerkelijk om toevallig te zijn dat, nà het oprollen van de CCC, die bommen plaatsten waarbij doden vielen en openlijk ervoor uitkwamen ons democratisch systeem te willen ontwrichten, er door de zgz Bende van Nijlen geen enkele aanslag meer werd gepleegd. Maar zo’n idee paste niet in de complottheorie van de Belgische staatsveiligheid die zich liever bezig hield met het schaduwen van betogingen en vergaderingen van het Vlaams Blok. Of met lone wolf-gevallen zoals dat van Jurgen Conings. Het dossier van de bende werd, om redenen die nooit bekend werden gemaakt, van Dendermonde overgebracht naar Charleroi, waar het jarenlang stof heeft vergaard tot niemand er nog iets serieus in kon terugvinden. De verjaringstermijn werd speciaal voor deze zaak van 30 op 40 jaar gebracht, maar meer dan een bezigheidstherapie – waaraan op een gegeven ogenblik zo’n 100 man ‘werkte’- is het nooit geworden. Over drie jaar is alles ‘over and out’.
Natuurlijk volgden er geen aanslagen meer, door de fananten va n de CC nadat deze bende met wortel en tak was …… vastgezet.
Dat er in al die jaren over de Bende van NIJVEL helemaal geen onderzoeks-resultaten werden bekend gemaakt en dat die ad vitam eternam top-secret zullen bleven, staat als een tricolore vlaggenast boven het Koninklijk Paleis in Laken. Daar waar koningszonen wonen vóòr ze Koning worden.
Al kan het natuulijk altijd ook dat er ooit Geschiedenis Schrijvers zullen opstaan die de vele Prinselijke tripjes naar Het Waeme Zuiden zullen willen in kaart brengen..
De vraag is alleen maar, of de cassettes met opnamen van de vele nachtelijke koninklijke stoeipartijtjes nog zullen terug te vinden zijn. Want die liggen waarschijnlijk al lal,g in het hellevuur. Of zelfs, zoals dat via magneetvissers opgevoerde vuurwarpen, als spoorvervalsing, ergens op de bodem van ee Dammse Vaart.
Waarom de Damse Vaart, en niet in het Albertkanaal?
OOK NA 2024WELLICHT GEEN GROTE, EENGEMAAKTE RECHTSE FRACTIE BINNEN HET EP
**
Ursula Von der Leyen (rechts) schudt handjes met Giorgia Meloni.
*
Analyse - 13/01/2023 Filip Michiels
*
Een nieuwe ontmoeting tussen EVP-voorzitter Manfred Weber en ECR-partijvoorzitter én kersvers Italiaans premier Giorgia Meloni in Rome ‘voedt de geruchten’ over een groeiende toenadering tussen christendemocraten en conservatief-rechts binnen het Europees Parlement. Maar zowel Assita Kanko (N-VA, ECR) als Gerolf Annemans (Vlaams belang – ID) relativeren het gespin over mogelijke nieuwe fracties: ‘Dat is meer iets voor de week na de verkiezingen.’
Al ruim twee decennia was er na de Europese verkiezingen één grote zekerheid: de Europese christendemocraten belandden telkens opnieuw netjes in het midden van het bed. Ook in het huidige parlement is de EVP – met 177 zitjes op een totaal van 705 – veruit de grootste fractie. De socialistische fractie telt 145 verkozenen, het liberale Renew Europe heeft er 101. Ter rechterzijde zijn ID – waarvan onder meer het Vlaams Belang deel uitmaakt – en ECR (met onder meer N-VA) aan elkaar gewaagd: 65 tegen 64 zetels.
Binnen het Europees parlement bestaat er geen formele coalitie, maar informeel vormden de christendemocraten, de liberalen en de groenen de voorbije legislatuur wel samen één blok. Hoewel we nog ruim een jaar van de Europese verkiezingen zitten, wordt er al duchtig gespind over mogelijke nieuwe fracties en samenwerkingen. En het lijkt, om meerdere redenen, lang niet meer zo evident dat het huidige blok van chistendemocraten, liberalen en groenen ook na 2024 nog stand zal houden.
Nadrukkelijker rechtse koers
Enerzijds is de positie in eigen land van heel wat centrumrechtse partijen de voorbije jaren immers stevig verzwakt. Dat geldt onder meer voor Duitsland, Frankrijk en Spanje. Het risico is dus reëel dat de EVP stevig gehavend uit de volgende Europese verkiezingen komt. Anderzijds heeft de meer rechtse strekking binnen de EVP het ook steeds lastiger met een aantal groene standpunten, onder meer op vlak van migratie.
Onder impuls van de Maltese parlementsvoorzitter Roberta Metsola ging de EVP-fractie de voorbije maanden dan ook een nadrukkelijker rechtse koers varen
De toenadering tot de Fratelli d’Italia van Giorgia Meloni – die ook al enkele jaren voorzitter is van de rechts-conservatieve ECR-partij – past dus perfect in dat plaatje. Die gesprekken lijken dan weer de kansen te hypothekeren op een nieuw uitgesproken rechts blok, waarbij ECR samen zou gaan met ID. Een aantal parlementsleden uit de ECR-fractie mogen zo’n uitgesproken rechtse fractie dan misschien wel genegen zijn, anderen gruwen dan weer van een samenwerking met wat zij als ‘extreemrechts’ omschrijven. Ook N-VA houdt die boot, officieel althans, nadrukkelijk af. In eigen land weigeren om samen te werken met het Vlaams Belang, maar er binnen het EP wél een fractie mee vormen, dat krijg je immers aan niemand uitgelegd.
**
**
Groene arrogantie
Zowel Assita Kanko als Gerolf Annemans relativeren het belang van de ontmoeting tussen Weber en Meloni, die plaatsvond in de marge van de begrafenis van paus Benedictus. ‘Het is niet abnormaal dat de voorzitter van de grootste fractie binnen het EP een nieuwe premier ontmoet’, klinkt het bij Kanko. ‘Maar het klopt wel dat de verstandhouding tussen onze fractie enerzijds en de EVP anderzijds bijzonder goed is. En er is de voorbije maanden binnen de EVP ook een trend merkbaar is om het vizier wat meer naar rechts te richten, de frustratie over de groenen en soms ook de liberalen neemt absoluut toe.’
Dat is ook Gerolf Annemans opgevallen. ‘Zeker bij de Oost-Europese EVP-parlementsleden groeit er al veel langer ongenoegen over de te groene koers van de EVP. Enerzijds stellen die groenen zich bijzonder arrogant op, anderzijds lonken de eerder rechtse parlementsleden binnen de christendemocratische fractie natuurlijk ook naar de twee uitgesproken conservatieve fracties in het EP, die dat probleem zouden kunnen oplossen. Het is in dat kader dat je die recente toenadering moet zien. Meloni stelt zich vandaag ook een stuk gematigder op dan aanvankelijk verwacht, al was het maar omdat ze zoveel mogelijk Europese centen naar Italië wil doen vloeien. Dat maakt haar, en dus ook de ECR-fractie, nu ook tot een aanvaardbare gesprekspartner voor de EVP.’
Annemans ontkent niet dat ook ID een nauwere samenwerking met de ECR-fractie niet ongenegen zou zijn, maar nuanceert ook. ‘Samenwerken binnen zogenaamde big groups – fracties die samenklitten – is nog iets anders dan echt een formele nieuwe fractie vormen. De ECR kan het zich overigens ook niet veroorloven om al te veel naar het centrum op te schuiven. Heel wat partijen binnen die fractie – denk maar aan het Spaanse Vox – zitten daar immers helemaal niet op te wachten.’
Orban
Het Vlaams belang-kopstuk zelf ziet eerder toekomst in een grotere groep waarin grote stukken van ID én ECR gaan samenwerken. Waarbij hij niet onder stoelen of banken steekt dat voor hem persoonlijk ook N-VA én de partij van de Hongaarse premier Orban zeer welkom zouden zijn. Maar hij toont zich ook realistisch.
‘N-VA zal nog liever samengaan met de EVP dan met ons in een nieuwe fractie te belanden. Tegelijk lijkt een echte samensmelting van ECR en EVP me dan ook weer onmogelijk. Beide groepen zouden dan volledig uit elkaar vallen. Als Vlaams Belang zijn wij voorstander van een zo groot mogelijk raamwerk van Europese patriottische partijen, omdat die ideologisch nu eenmaal bij elkaar horen. Een aantal mensen van de huidige ECR horen daar zeker ook bij, net zoals iemand als Orban. Het is immers uitgesloten dat hij nog in een fractie met de EVP belandt, maar voorlopig kijkt hij rustig de kat uit de boom. Dit gezegd zijnde: mijn ervaring leert me dat, alle gespin vooraf ten spijt, nieuwe fracties pas écht worden gevormd in de dagen na de verkiezingen. Maar dat de kaarten aan de rechterzijde grondig opnieuw geschud zullen worden, dat lijkt me evident.’
Oekraïne
Voor Assita Kanko is de kans op een uitgesproken rechtse fractie waarin ID en ECR elkaar zouden vinden haast nihil. ‘Vox is daar wellicht wél voor te vinden, maar de Spanjaarden staan zowat alleen. De Polen bijvoorbeeld hebben hun lesje wel geleerd sinds de inval in Oekraïne, en gruwen van een aantal ID-parlementsleden die tot voor kort hun bewondering voor Poetin niet onder stoelen of banken staken. Tegelijk heeft ECR zelf ook weinig baat bij een gemeenschappelijke fractie met de EVP: waarom zouden we ook? Als losse fractie staan we veel sterker wanneer ze ons nodig hebben.’ De kans dat Orban zou aansluiten bij de ECR-fractie lijkt haar al even klein. ‘Mocht dat gebeuren, dan stappen heel wat andere parlementsleden meteen op uit onze fractie. Daar hebben we dus niets bij te winnnen
*
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Fratelli d’Italia: het hoge woord is er uit en hopelijk zullen we het in de komende maanden en jaren nog heel dikwijls mogen horen.. Zo dat het stilaan ook doordringt tot in de financiële Hoofdkwartien van de eigen Regime Media.
Met in het Europees Parlement in het Zuiden de steun van It lië, en van Hongarije in het Oosten, zitten onze mensen van He Vlaams Belang op rozen…
De coomplotten tegen Vlaanderen Vrijstaat worden gewoon op het Hoogste Niveau verder gesmeed, zoals het hoort bij alle complotten die het lchet licht niet mogen zien.
De Regeimemedia zwijgen in allle talen maar de Man in de Straat leest tussen de lijntjes en ziet Het Licht..
Nog even geduld, dat weten ze. En dan vallen de marskers….
09-01-2023
DE KLOOF
*
In mijn blog van zaterdag meldde ik nog dat het aantal werklozen in Wallonië in 2022 nog lichtjes gestegen is, terwijl men in Vlaanderen nog steeds volk tekort komt. Ondertussen blijkt dat voor Vlaanderen het tegenovergestelde te zijn. Bij ons is in 2022 het aantal werklozen gedaald. Het is zelfs nooit zo laag geweest. Dat betekent dat de kloof tussen noord en zuid steeds groter wordt, alle zgz ‘Marshall plannen’ ten spijt.
We zouden in Vlaanderen gek zijn, mochten we van de verkiezingen van 2024 geen gebruik maken om eindelijk eens paal en perk te stellen aan al die oeverloze Belgische verkwistingen en dat kan alleen vanuit een versterkte positie van alle Vlaamsnationalisten in eigen parlement en deelregering. We hebben geen behoefte meer aan traditionele partijen die decennia lang steeds maar één ding hebben gedaan: toegeven om de Belgische constructie – een land dat nooit meer zou uitgevonden als het niet bestond - in stand te houden.
10-01-2023
.OMNIUM GALLORUM *
*
*‘Omnium Gallorum Belgae fortissimi sunt’ (Van alle Galliërs zijn de Belgen de dappersten / Julius Caesar).
*
Het was deze laatste die de term ‘Belgica’ eerst vernoemde. Hij bedoelde daarmee het grondgebied tussen Gallië, grosso modo het huidige Frankrijk, de Noordzee en de Rijn. De huidige Belgen hebben met die van toen niets te maken. Die laatsten waren Kelten, wij stammen eerder af van Germaanse Franken.
Zondag waren we toe aan de tweede aflevering van ‘Het verhaal van Vlaanderen’. De eerste was een groot succes: meer dan 1.100.000 Vlamingen hebben ernaar gekeken en daar zijn dan nog niet de kijkers bij die het uitgesteld hebben bekeken of via VRT Max. Het blijft nog steeds te vroeg om er een definitief oordeel over te vormen, maar het wordt wetenschappelijk ondersteund en ziet er goed uit. Dat het veel geld heeft gekost, had ik zelf al gesteld in mijn blog van 1 januari, maar misschien loont het toch de moeite. De Vlaamse regering is er tenslotte om Vlaanderen te promoten en dat mag wat kosten, zeker in aanloop naar de voor ons zo belangrijke verkiezingen van 2024. Het zal in elk geval beter besteed zijn dan de miljoenen die worden uitgegeven voor koning voetbal. Of, om het even bij de geschiedenis te houden: de renovatie van het Rubenshuis in Antwerpen: 4,7 miljoen euro, om nog te zwijgen over wat we zijn kwijtgespeeld aan ‘El keukenribbedie’... Alles is relatief.
Met mijn interesse voor geschiedenis en mijn slecht karakter als gevolg van mijn jarenlang abonnement op ’t Pallieterke, toch enkele kleine opmerkingen in het voor de rest letterlijk geweldig verhaal van de Romeinse overheersing:
Nadat Caesar de Keltische Eburonen verslagen had, liet hij de streek over aan de Tongeren, een Germaanse stam die van de overkant van de Rijn kwam en die zijn naam gaf aan de huidige stad met dezelfde naam. Ambiorix kregen ze niet te pakken. Die vluchtte met enkele getrouwen de Rijn over en liet niets meer van zich horen. Hij kwam er waarschijnlijk beter vanaf dan Hannibal, die tenslotte uit het leven stapte om te ontsnappen aan de Romeinen, die hem achtervolgden tot in het Midden-Oosten.
In 476 na Christus eindigde voor onze streken niet het Romeinse Rijk tout court, maar alleen het West-Romeinse Rijk. Het Oost-Romeinse Rijk hield het uit tot 1453 toen Constantinopel werd ingenomen door de Turken.
Het vastgrijpen van de wereld
Als bezinning, een wandeling van Ierland naar Constantinopel: een poging om de wereld te vatten. Zo ontstaat een boeiend verhaal, een persoonlijke kaart van Europa.
'Ik was alleen, alleen met een miljoenen jaren al tegen de rotsen botsende, klotsende hotsende watermassa, basis van alles, van de eerste eencelligen en van heel wat gedichten, alleen ook met de wind en met mijn eigen blik op de verte; over de oceaan hing dunne nevel, als flarden karnemelk, maar voorts bleef de lucht helder, waardoor ik in het zuidwesten nagenoeg perfect de vormen van de op zo’n vijftien kilometer afstand gelegen eilanden kon waarnemen, het kleinere en ontoegankelijke Little Skellig, grillig en gekarteld, met een hoogste top op 132 meter boven de zeespiegel, en ten zuiden daarvan het grotere Skellig Michael of Great Skellig, met twee puntige toppen, waarvan de zuidelijkste 217 meter bereikt.'
Zo begint Ik = cartograaf, een onweerstaanbaar reisverhaal van Jeroen Theunissen. Een verslag van een wandeltocht: een onhandige poging om onze snel veranderende wereld vast te grijpen. Een verhaal over een man die halsoverkop wegvlucht van zijn verantwoordelijkheden, terugkomt en probeert een woonplek voor zijn kinderen te creëren.
Al wandelend en observerend als een ware cartograaf probeert hij de overtollige literaire en persoonlijke ballast in 185 wandeldagen van zich af te schudden. En dat lukt hem wonderwel.
Nooit is hij alleen. 'Een schep gezonde bosgrond telt evenveel organismen als de planeet mensen, nooit dus was ik in het bos alleen. Hoe zou ik? Veertig triljoen microben droeg ik op en in mijn lijf met mij mee.'
De verhalen, schrijft Theunissen, maken het landschap, het is in de verhalen dat Europa vorm krijgt.
Ik = cartograaf prijkt ondertussen op de longlist van de Boon Literatuurprijs. En dat is meer dan terecht, vindt onze medewerker Frank Hellemans. 'Theunissen laat zich tijdens zijn grande randonnée op sleeptouw nemen door verhalen over buitenstaanders die hij overal te velde oppikt. Gaandeweg vindt hij een nieuwe gezondheid. Slow living heet zoiets tegenwoordig. Theunissen demonstreert zonder poeha maar met des te meer authenticiteit hoe die er zou kunnen uitzien.’
Jeroen Theunissen, ‘wiens oeuvre almaar relevanter, overtuigender en onweerstaanbaarder wordt’ (dixit De Standaard) tekent in Ik = cartograaf een persoonlijke kaart van Europa, het continent dat hij graag zijn thuis wil noemen, aldus de flaptekst van het boek.
Deze week ons warm aanbevolen 'boek van de week'.
Bestel hier uw exemplaar
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Even uitblazen om, deze keer samen met DS, terug te vallen op ons Oude vetrouwde Avondlad, dat nu elk moment dreigt in de muil te vallen van het Immigratie Monster…
DS dus eindelijk als mede verantwoordelijke voor de heropstaning van Het Eigen Volk Eerst?
894 - KAK OF GEEN KAK, DAT VERRADERLIJK CHINEES GRIEPKE, EDE OMI CJROM VARIANT IS MEE MEET ALLE VLUCHTEN TER WERELD
*
nsdag 10 januari 2023
*
894 - KAK OF GEEN KAK, DAT VERRADERLIJK CHINEES GRIEPKE, EDE OMI CJROM VARIANT IS MEE MEET ALLE VLUCHTEN TER WERELD
*
I N H O U D
Neen, dart kan niet. Nog meer ranzige berichten over Ayatholia-land waar het wakkeer gezschoten !!!!! Volk voor zijn Leiders een galg als parachute verwacht, of gaan we over tot de orde van de dag, namelijk het opnieuw verplicht dragen – zelfs op de toioletten, van onze muilbanden?
**
**
Ik weet het niet. In ieder geval zou het nuttig zijn, om goed op tijd van de Chunezzen over re nemen wat goed is voor het Algemeen Welzijn. Nameelijk na het bdteugelen van de sprak- en speekssel spieren, ook onze sluitspieren – achter en vooraan - te leren beheersen.
Hdet is dat, of straks gaan kiezen voor een onafhankelijk Vlaanderen Vrijstaat. Ik mag er niet aan denken, iedereen, man of vrouw of besneden genderloze, met afgewend hooffd en saemngeknepen lippen op straa te zien omver vallen. Om op die manier af te raken van de huidige aan de anddre kant van de plaaeet levende kak-dictatoren die alleen nog maar leven om de EU richtlijnen voor de verdelging grvplgd door de omvolking van het Eigen Volk na te rkomen.
Het is niet WIJ, maae die Slinxe Europa dat de por op moet. Het is de enige manier om zal die uitwerpselen, immigratie en zon de wereld iit te helpen….
9-01-2023
.WIN FOR LIVE
Over Brussel heb ik al heel wat papier vuil gemaakt, zopas nog n.a.v. de rellen en het gebrek aan organisatie vanwege de te versnipperde politiezones. Brussel heeft 18 burgemeesters teveel en evenveel schepencolleges, gemeenteraden en OCMW’s. Daarenboven zou men gewest en stad beter samenvoegen tot één soort stadsgewest en zou men ook daarmee massa’s geld kunnen uitsparen. En dan komt daar nog de ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’ bovenop, een – nota bene – ongrondwettelijke constructie met nogmaals een minister-president, ministers, ministeries en kabinetten, waarvan Brussel zowat de helft levert.
En zelfs daarmee houdt het nóg niet op. Uitgerekend in dat Brussel met al zijn honderden overbodige dik betaalde postjes, blijken statutaire topambtenaren met tien jaar dienst hun riant salaris te behouden tot aan hun pensioen. Zoiets zoals de beroepsdoppers in het hele land – oververtegenwoordigd buiten Vlaanderen - maar die moeten het wel met veel minder stellen. Wat die topambtenaren in Brussel betreft, is het een ‘Win for Life’.
VOORBEELDEN VAN HET VLAAMSE GEZEGDE ‘ZIJN KAK INHOUDEN’
**
Iets voor Verloren Maandag
Acta Sanctorum - 09/01/2023 Johan Sanctorum
De corona-epidemie is drie jaar geleden uitgebroken in China, we hebben haar na veel miserie min of meer onder controle, en daar zijn ze terug met hun virussen: vanaf 8 januari, gisteren dus, heft de Chinese overheid alle reisbeperkingen op.
Tegen de te verwachten horde van potentieel besmette toeristen neemt elk EU-land zowat zijn eigen beveiligings maatregelen. Eerst was er sprake van de meest drastische en effectieve maatregel: elke Chinees de toegang tot ons grondgebied ontzeggen. Wat Peking hoogst discriminerend vond en indruisend tegen het vrije verkeer van mensen en goederen. Oeps.
Sommige landen zoals Italië (landplaats van het virus in 2019), Spanje, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk onderwerpen alle Chinese bezoekers aan een coronatest in de luchthaven. België vraagt alleen een testcertificaat, maar wil bijkomend ook onderzoek doen naar de echte besmettings graad binnen de Chinese populatie, en neemt daarbij zijn toevlucht tot een wetenschappelijk geavanceerde methode: men onderzoekt het sanitair afvalwater van het vliegtuig in kwestie. Dat is slim bekeken. En ook al geeft het geen uitsluitsel over de afzonderlijke passagiers, we komen via de riool-inspectie toch iets te weten over de globale viruslading van onze gasten, en zelfs van heel hun thuisland. Dixit opperkakistocraat Frank Vandenbroucke.
Anale training
Zo gezegd zo gedaan. Een vat rioolsubstantie van het vliegtuig werd voor analyse overgebracht van Brussels Airport naar het Rega-instituut, het labo van de KUL waar ook ene Marc Van Ranst werkzaam is. Maar de resultaten vielen tegen, aldus een teleurgestelde onderzoekster Elke Wollants aan de VRT: ‘We hadden eigenlijk een staal met meer stoelgang verwacht, maar we hebben nu afvalwater gekregen’. Hoe hard Elke ook roerde in het Chinese soepje, het bleek alleen spoelwater te bevatten en geen, nu ja, vaste bestanddelen.
De Communistische Partij beschouwt ook de ontlasting van haar onderdanen ten alle tijde als staatsbezit én staatsgeheim. Een regime dat zijn burgers zelfs tot anale retentie kan bewegen, hoe mooi is dat
Daar valt maar één wetenschappelijke conclusie uit te trekken: tijdens de negenenhalf uur durende vlucht van Peking naar Brussel deden die toeristen niet één keer een grote boodschap, wat ik een straf staaltje vind. De waarom-vraag stellen is ze beantwoorden: omdat hen daartoe de dwingende aanmaning van de Chinese overheid was gegeven. De Communistische Partij beschouwt ook de ontlasting van haar onderdanen ten alle tijde als staatsbezit én staatsgeheim. Een regime dat zijn burgers zelfs tot anale retentie kan bewegen, hoe mooi is dat.
Dat brengt ons op het Antwerpse gezegde, ‘zijn kak inhouden’, zeer toepasselijk op deze verloren maandag. We hebben namelijk geleerd dat we ons gevoeg moeten doen op de juiste plaats en het juiste moment. Volgens die goeie ouwe Sigmund Freud is ‘leren op het potje gaan’ zelfs de hoeksteen van elke maatschappelijke orde. Op een zeker ogenblik is het gedaan met wildkakken en moet er onder lichte dwang geoefend worden om het op te houden. Sorry voor deze uitweiding, maar hier komt de clou: door die sluitspieren te trainen leren we ook onze mond houden, en leven met censuur en zelfcensuur. En laten Chinezen hierin nu al wat verder staan dan wij.
Charlie doet het weer
**
Twitter -
Geselecteerde cartoon van Sanaz Bagheri
Dus, Elke en Marc, het is poepsimpel: als er geen kakje in het staal rioolwater drijft, wijst dit gewoon op Chinese burgerzin en staatsgeheimen die Peking met u zeker niet zal delen. Negenenhalf uur inhouden, neen, daar moeten wij nog wel wat voor oefenen. Toch wordt de anale retentie ook bij ons al beoefend, en de mainstream media wijzen de weg hoe dat moet: geen of gedoseerde informatie doorgeven, de essentie of de clou weglaten, alleen wat afvalwater laten lopen. Een voorbeeld van de laatste dagen.
In Iran is het, zoals u weet, hommeles. Het islamitische regime, 44 jaar geleden met vreugde begroet door de huidige boomers die de ayatollahs per referendum alle macht gaven: de jongere generaties hebben er hun buik van vol. Maar het regime zit stevig in het zadel, betogingen worden hardhandig neergeslagen en dissidenten koudweg opgehangen. Om het verzet een hart onder de riem te steken, organiseerde het Franse schandaalblad Charlie Hebdo een cartoonwedstrijd #MullahsGetOut, waarvan het onlangs de bekroonde inzendingen publiceerde.
**
**
De cartoonwedstrijd was het perfecte middel om de mullahs te steken waar het pijn doet: een bewijs dat goeie humor werkt
Het blad heeft daarin een traditie. Na de Mohammed cartoons en de IS-razzia op de redactielokalen waar twaalf mensen nu net acht jaar geleden het leven lieten, bleef Charlie machthebbers en regimes schofferen, met een onbetwistbare voorliefde voor religieus geïnspireerde dictaturen. De cartoonwedstrijd was het perfecte middel om de mullahs te steken waar het pijn doet: een bewijs dat goeie humor werkt. Uiteraard was Teheran not amused met een vrouw op hoge hakken die ayatollah Khamenei bepist, of een prent waarin deze geestelijke in een bloedbad dreigt te verdrinken en naar een galg als reddingsboei grijpt. Frankrijk werd officieel de wacht aangezegd en verwittigd dat het ‘de verkeerde weg’ heeft gekozen.
Maand zonder mening
Gezien in januari 2015 iedereen Charlie was, benieuwde het ons hoe de Westerse media hierover zouden berichten. Zouden ze het wagen die cartoons ook te tonen, wat informatief toch hoogst relevant is? Helaas.
Nederlandse kranten zoals Het Parool,Trouw en NRC publiceren het nieuws over de banvloek van Iran mét een of meer van de geselecteerde spotprenten, maar in Vlaanderen spelen alle mainstream media op ‘veilig’, de VRT-webstek incluis
Om het met de woorden van Elke Wollants te zeggen: ‘we hebben geen ontlasting gevonden’. Ook De Standaard, de krant die naar eigen zeggen mikt op kritische, mondige en bewuste lezers, past hoger vermeld Vlaams gezegde toe en doet aan (zelf)censuur: de lezer krijgt wel het verhaal, maar mag niet weten hoe die cartoons eruit zien. Waarom? Omdat, nu ja, de krant de lezer wil behoeden voor onsmakelijke drollen én, wellicht belangrijker nog, omdat ze daar op de redactie geen fatwa’s op zich willen zien afkomen. Ik word nóg gelukkiger als schrijver van boeken die door DS op de index werden geplaatst.
Ziezo, getrainde sluitspieren, afvalwater zonder drollen, propere journalistiek, en cartoonverhalen zonder cartoons. Noteer dat hoger vernoemde Freud nu net humor beschouwde als een ontsnappingsroute uit de censuur en de ‘zindelijkheidstraining’. Maar gelukkig zijn er de media. Na allerlei campagnes en maanden zonder dit of dat, laat het weekblad Knack nu een filosoof aan het woord die voorstelt om een maand zonder mening te leven, een opiniedieet waarin alleen Knack zelf de waarheid mag verkondigen. Dat is een maand waarin u dus niet mag zeggen ‘fuck de ayatollahs’ of ‘geloof de mainstream media niet zomaar’. Dat ze in Iran nooit op dat idee gekomen zijn.
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*
Verloren dromen? Verloren Maandag…. Mij om het even.
Ach ja, we wisten niet wat we misten die dg, maar net als met de uitvinding van ons Zonnestelsel door een zeker Chi Long Ago, komt de wijsheid, samen met het nuttig grbriiik van de ebmenselijke poep, ùits het volgeen van de juiste meridianen, uit het Verre Oosten. The place to be, waar er zelfs fortuinen betaald worden vooor gemalen en gerijpte vogelpoep. Daar waarvandaan naar Bethlehem de ons bekende Drie wijzen kwamen met goud, myrhhe en veel goede voornemens. Want ze waren – met platte batterijen, op het einde van hun krachten.
En zo komen we heden ten dage opnieuw terecht daar waar het allemaal begon. I,n een herrezen Aards Papadijs waar we geen tweemaal over dezelfde steen der Hoogmorf om Gode gelijk te zijn, zouden mogen vallen.
893 - WIJ HEBBEN IN DIT KLOTELAND SEDERT HET UITBREKEN VAN DE VREDE IN 1945, ’ N STAATSMECHANISME NOG ERGER DAN DAT VAN DE PRE-HISTORICHE CJiNESE CHINESE MADARIJNEN….
*
Z
ondag 8 januari 2023
*
893 - WIJ HEBBEN IN DIT KLOTELAND SEDERT HET UITBREKEN VAN DE VREDE IN 1945, ’ N STAATSMECHANISME NOG ERGER DAN DAT VAN DE PRE-HISTORICHE CJiNESE CHINESE MADARIJNEN….
*
I N H O U D
Via de Luisterboeken van de Braille Bibliotheek ben ik sedert kort terecht gekomen in dd MING DINASTIE in het authenteike verre China uit een onmogelijk lang geleden verlden. Die zijn de antieke verre vooroudren van de hedendaagse afgod Xi Jinping
die vandaag de dag op z’n eentje niet alleen alle Chinezen –ook den dezen - de hele wereld doet beven. En wij maar bliven lachen met al die Larchi Pe Tsjans die vcerre van hun reorioductie apparaat werkelijk te lazen slingren, het dubbel rn dik inzetten om de rest van de Vrije weeld met blord, zweet en traen te komen inpalmen.. Om van uit die meeslepnde lectuur voor… blinden, bij Galileo, Vasco di Gama, Magelhaen die ’n Vlaming was, en
Leornaro da Vinci
terecht te komen. Met in het achterhoofd de opgedane kennis van de Chinese Geschiedenis, is die collectie beroemde Europese vaandel- dragers heel wat in mijn achting gedaald. Want veel meer dan na- apers en achterdoeners zijn ze niet geweest. Wang Lee Sjoe weet wel beter; en dat, gezien de wereld evolutie, vertel ik gaarne verder. Stel U voor: dat Chinees klein jong eeuuwen voor onze tijdrekening zelf speelgoed konden ineen te frutselen, gemaakt van bamboestokjes die ze met ’n touwtje in beweging konden trekken, zodat die dingen de lucht ingingen…. Had Hitler dat gekend, dan was wo II totzzl znders afgelopen. Met o.a. SSërs die op de rig liggend op hin dooie gemak de Engese kust onder vuur namen!
Die reeds in de jaren 1400 naast alle bestaande (bijkomstige?) nautische en astronimische wetenschappen, ook de helicopter naast de Renaissance, de Kunsten en de olygammie naar Firenze brachten. Veel impoanter dan het Verhaaal van Adam & Eva, ja zelfs van De Zondvloed en de Overspelige Vroedvrouw.
Het Oude Avondland – nota bene in 1433, ontwaakte op staande voet, omdat de Spleetogen hen, juist lijk nu, aan de tenen kwamen trekken om samen zaken te doen… Zij verkochten hele scheepsladingen speceijen en ppermuntjes en de Frenezen haaan edelstenen en bergen goud…
Dit alles op compiter gezert, zodat niemand voortaan dus mag denken dat dezelfde Spleetogen ’n achterlijk volkje zouden zijn. Kijk naar de huiddige wereldhandel en onthou daarbij, bovenop de handicap van het diabolische Bolsjevisme die Confucius heeft onttroond, de echtheid der statistieken op het Internet.
Besluit. Naast het uitwinden van dat ‘Chinees Grepke’ als een middel om de overtollige miljaren aan een weeldbevolking aan te pakken, danken we de Chinees onze moderne welvart. Wat straks met Den Donald aan het roer misschien zou kunnen ten goede veranderen.
-
Guvaaal dan weer heeft het hieronder anderzijds over de Brusselse criminele hier geboren en getogen Mandarijnen en is daarin zeer duidelijk. Geboren voor galg en rad, eenmaal Vlanderen Vrijstaat goed en wel op poten zal staan.
Blijft over om de bestaandde vervloekingen die de Vlaming op termijn, fe das zullrn omdoen: het vroegtijdig verheerlijkenen be-eindidgen: de opzttelijke stikstof zelfmoord en de hoogspanningslijn om ONZE zeewater winderige elecrctricitieit door de lUcht en boven onze kop naar Het Homo Rijk van Oloo di Poeppo te brengen.
Veel eenvoudiger ter bescherming van onze gezondheid, zou zijn het teveel aan uitlaat- gassen veroozaakt door de massa-immigratie, terug te schroeven, door het grootst mogrlijke aantal geluknvinders te repatriëren. Heim ins Reich…..
Vlamingen houden nu eenmaal van schone lucht, maar vooral van propere handen….
08-01-2023
WIN FOR LIVE
*
Over Brussel heb ik al heel wat papier vuil gemaakt, zopas nog n.a.v. de rellen en het gebrek aan organisatie vanwege de te versnipperde politiezones. Brussel heeft 18 burgemeesters teveel en evenveel schepencolleges, gemeenteraden en OCMW’s. Daarenboven zou men gewest en stad beter samenvoegen tot één soort stadsgewest en zou men ook daarmee massa’s geld kunnen uitsparen. En dan komt daar nog de ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’ bovenop, een – nota bene – ongrondwettelijke constructie met nogmaals een minister-president, ministers, ministeries en kabinetten, waarvan Brussel zowat de helft levert.
En zelfs daarmee houdt het nóg niet op. Uitgerekend in dat Brussel met al zijn honderden overbodige dik betaalde postjes, blijken statutaire topambtenaren met tien jaar dienst hun riant salaris te behouden tot aan hun pensioen. Zoiets zoals de beroepsdoppers in het hele land – oververtegenwoordigd buiten Vlaanderen - maar die moeten het wel met veel minder stellen. Wat die topambtenaren in Brussel betreft, is het een ‘Win for Life
Eindejaars interview - 07/01/2023
Bart Baeyens: 'Mijn bedrijf wordt negatief beoordeeld op basis van cijfers van 7 jaar geleden!'
Boer Bart Baeyens: ‘Wat ze boeren nu aandoen, kunnen ze straks met elk bedrijf dat onderhevig is aan vergunningen’
Onhaalbare normen lijken een excuus voor iets anders...
*
In 2022 deed het Stikstofdecreet van Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) alle alarmbellen afgaan bij landbouwers. Boeren die actief zijn in de buurt van een Natura2000-gebied kregen plots het bericht dat hun vergunningen op de helling staan. Zo ook landbouwer en kippenkweker Bart Baeyens van de Lakshoeve, in het Turnhouts Vennengebied. Als lid van de Stuurgroep Vennen gebied Turnhout is hij een van de gezichten van de actie Red je Boer. Een initiatief om de onzekerheid die het Stikstofdecreet met zich meebrengt, aan te klagen en op te roepen tot constructieve dialoog.
‘Begin april viel bij ons een brief van de Vlaamse landmaatschappij (VLM) in de bus’, begint Baeyens. ‘De VLM deelde ons mee dat dat we behoren tot de piekbelasters met een impactscore van meer dan 50% en dat we dus een “rood’ bedrijf zijn, met sluiting bedreigd. Maar uit die brief blijkt dat de VLM zich baseert op verouderde en dus irrelevante gegevens. Zo gaan ze terug op de situatie zoals die was in 2015. Hij was ook gericht aan mijn vader, Ronny Baeyens, niet aan de vennootschap die sinds 2020 de exploitatie voert. Wij vielen compleet uit de lucht.’
Vergunningen
Hier gaat een hele geschiedenis aan vooraf. Leg eens uit?
‘In 2014 kreeg mijn vader een zogenaamde rode PAS-brief (PAS staat voor Programmatische Aanpak Stikstof, nvdr.). Daarin stond dat zijn bedrijf een impact had van 5,3% van de ammoniak depositie op de habitat van natuurgebied De Liereman en 111,6% van een potentiële habitat op 120 meter afstand van onze locatie.’
‘Wij zijn daarmee aan de slag gegaan, want ik had toen al het plan om mee in het bedrijf te stappen om het op termijn over te nemen. In 2016 heeft een studiebureau in opdracht van de VLM een rapport opgemaakt waarin de kritische punten stonden voor de natuurwaarden. Daarnaast stonden ook de voorstellen voor investeringen in ammoniakemissie-arme stalsystemen. Op basis van dat rapport hebben we dan een project uitgewerkt om het bedrijf uit te breiden, zodat zowel mijn ouders als ikzelf er een broodwinning uit konden halen, conform de geldende normen en regelgeving.’
‘Die uitbreiding zou bestaan uit de bouw van 2 extra ammoniakemissie-arme stallen, samen met het emissie-arm maken van 1 van de 3 oude stallen. Daarvoor lieten we een Milieu Effecten Rapport (MER) opmaken. Ondanks een forse uitbreiding naar in totaal 155.000 slachtkuikens verlaagde onze impact tot 4.93% voor de habitat in De Liereman en 21,74% voor de potentiële habitat, waarmee we onder de opgelegde waarden gingen. Op basis van dat gunstige MER hebben we dan een vergunningsaanvraag ingediend bij de provincie. Die vergunning werd, na een gunstig advies van alle betrokken administraties, voor onbepaalde duur afgeleverd op 5 december 2019.’
‘In 2020 zijn we dan begonnen met de bouw van de nieuwe stallen en de renovatie van een bestaande stal. We werken met warmtewisselaars die de ammoniakemissie reduceren. Die zorgen ook voor een grote besparing op de stookkosten, waardoor ook de CO2-uitstoot door verwarming sterk vermindert. In november van dat jaar was het project klaar en konden we beginnen met de exploitatie. Nog geen twee jaar later valt dan plots die brief in de bus van de VLM, die geen enkele rekening houdt met de huidige toestand van het bedrijf.’
Julie hebben dus een vergunning op basis van de huidige toestand die ze zouden willen intrekken op basis van gegevens uit het verleden. Dat komt absurd over.
‘Inderdaad. Wij dachten dat we met alles in orde waren, dat wij door onze inspanningen en investeringen uit de gevarenzone waren. Toch kregen we die brief, waarin ze teruggrijpen naar de toestand in 2015, afgaand op berekeningen over het jaar 2014. Sindsdien hadden we overigens al aangetoond dat die gegevens destijds al fout waren. Daardoor waren we een oranje bedrijf geworden, zodat een uitbreiding mogelijk was, mits we niet meer zouden uitstoten. De vergunning van de provincie is op basis van die nieuwe en correcte gegevens afgeleverd.’
Maar als je op basis van oude en foute gegevens vergunningen kan intrekken is het niet moeilijk om als overheid bedrijven te sluiten
‘Maar als je op basis van oude en foute gegevens vergunningen kan intrekken is het niet moeilijk om als overheid bedrijven te sluiten. Op die manier zijn we nu plots terug een rood bedrijf. Maar op zich maakt het eigenlijk niets uit. Of je nu groen, oranje of rood bent, vanaf dat je een impactscore hebt van meer dan 0,025% zit kan je bedrijf niet hervergund worden, zodra dit Stikstofdecreet in werking treedt. Dat betekent dat geen enkele professionele boer kan blijven bestaan.’
Persoonlijk faillissement
Wat betekent een sluiting voor jullie?
‘Dat komt neer op een persoonlijk faillissement. Wij hebben honderdduizenden euro’s geïnvesteerd om dit project te realiseren. Het startkapitaal van de nieuwe vennootschap bestaat uit het spaargeld van mijn ouders en mezelf. Al ons privé-geld zit daar in, samen met de borg voor de leningen die we hebben moeten afsluiten. Wij gaan dus niet alleen als zaak maar ook persoonlijk failliet.’
‘Ze zeggen nu dat we gecompenseerd gaan worden als we moeten stoppen. Maar dat zal nooit kunnen. Een collega heeft eens laten uitrekenen wat de afbraak van zijn infrastructuur zou kosten. Met de afbraakpremie die daartegenover staat kom je nog niet aan de helft van de effectieve kostprijs van zo’n operatie. Ze hebben ooit het bedrag genoemd van 40 miljoen euro om de 41 rode bedrijven hier uit te kopen. Dat zou neerkomen op 975.000 euro per bedrijf. Daarmee wordt zelfs de prijs van één nieuwe stal niet gecompenseerd.’
‘Niemand heeft tot op dit moment al iets vernomen over effectieve bedragen. Er doen geruchten de ronde dat de VLM al een bod zou hebben gedaan op ons bedrijf, maar wij weten van niets. Er is nog niemand aan de deur geweest sinds we die rode PAS-brief hebben ontvangen. Een brief die zelfs niet aangetekend werd verstuurd. Ze hebben wel een telefoontje gepleegd, zonder meer info te geven.’
Als ze het bedrijf gaan uitkopen, betekent dat dan ook onteigening van alle gronden? Daar moet de overheid dan toch ook geld voor uittrekken?
‘Geen idee. Wij hebben die vragen gesteld aan intendant Piet Vanthemsche, die is aangesteld om de problemen hier in kaart te brengen en aan een oplossing te werken. Wat gebeurt als we worden uitgekocht? Blijven de gronden dan van ons? Dat wist hij niet. Blijven de stallen dan van ons of moeten die afgebroken worden? Dat wist hij ook niet. Mogen we hier nog blijven wonen, want zonder landbouwbedrijf zitten we in een zonevreemde woning? Dat wist hij evenmin.’
‘We krijgen dus geen antwoorden. Meer zelfs, Vanthemsche pareerde onze vragen door te stellen dat wij ook geen antwoord hadden op zijn vragen. Hij wou weten wie er geen toekomst meer zag en wou stoppen. Als hij een antwoord heeft op die vraag kan hij een budget gaan bepalen. Maar zo werkt het niet, hé.’
Pas wanneer je als bedrijfsleider weet wat er tegenover staat kan je beslissen of je op een bod ingaat
‘Als ze als overheid van alles willen, moeten ze eerst met een budget afkomen, zodat je concreet een bod kan doen. Pas wanneer je als bedrijfsleider weet wat er tegenover staat kan je beslissen of je op een bod ingaat. Één van de collega’s vroeg of hij, indien hij zich nu zou opgeven als iemand die wil stoppen, zich zou kunnen terugtrekken indien het uiteindelijke bod ontoereikend was. Daarop kwam geen antwoord. Niemand stapt mee in dit verhaal zolang ze niet weten wat een overgave concreet met zich meebrengt. Dat kan je toch ook niet verwachten?’
WM
Vele boeren zitten in een situatie van totale onzekerheid, zeker ook die in het Turnhoutse vennengebied.
Rechtsonzekerheid
Het blijft verbazen dat uitgereikte vergunningen nu terug in vraag worden gesteld. Dit gaat toch om contractbreuk? Een vergunning geeft blijkbaar geen rechtszekerheid.
‘Exact. Er is geen rechtszekerheid. De banken zijn destijds in ons verhaal – en dat van vele anderen – mee gestapt op basis van die vergunningen. Door de huidige toestand waarin alleen maar onzekerheid bestaat, hebben de banken trouwens een volledige stop afgekondigd voor investeringen in dit gebied. Ook boeren die volgens de huidige regels door kunnen werken, krijgen niets meer los. Zij kunnen dus ook niet investeren in zonnepanelen of windmolens om de energiekosten te drukken. Op die manier wordt iedereen hier met de rug tegen de muur gezet.’
Wanneer de overheid wegkomt met dit verhaal is eigenlijk elke ondernemer die onderworpen is aan vergunningen en potentiële vogel voor de kat
‘Ik wil toch benadrukken dat dat gebrek aan rechtszekerheid niet enkel geldt voor ons als landbouwers. Wanneer de overheid wegkomt met dit verhaal is eigenlijk elke ondernemer die onderworpen is aan vergunningen en potentiële vogel voor de kat. Dan ziet het er niet goed uit voor ons ondernemersklimaat. Want nu nemen ze de boeren in het vizier. Een groep die ze makkelijk wegzetten als vervuilers en dierenbeulen, zodat er weinig sympathie voor bestaat.’
‘Wanneer we bij minister Demir pleiten dat we geldige vergunningen hebben, wimpelt ze dat weg door te zeggen dat die van de provincies komen en dat zij en haar Vlaamse administratie daar eigenlijk niets mee te maken hebben. Dat is toch totaal van de pot gerukt? Dat is toch gewoon Kafka?
‘Als ze nu kunnen terugkomen op vergunningen, kunnen ze dat later in andere gevallen ook. Of het nu gaat om een bouwvergunning, een vergunning voor industriële activiteiten, een zwembad, een winkel… Het is hoog tijd dat de mensen de reikwijdte van dit verhaal beginnen te beseffen. Het gaat om veel meer dan het voortbestaan van enkel landbouwers in de buurt van natuurgebieden.Ik begrijp niet dat niemand daar bij stilstaat.’
Het gaat om grond
Jullie hebben gevraagd om de data te krijgen op basis waarvan het Stikstofdecreet tot stand is gekomen. Die data wil de overheid niet geven. Waarom niet?
‘Geen idee. Nochtans menen wij recht te hebben op die gegevens in het kader van openbaarheid van bestuur. Het feit dat ze weigeren die data te delen, doet het vermoeden dat hun dossier met haken en ogen aan elkaar hangt alleen maar toenemen. Wat hebben ze anders te verbergen? Als ze recht in hun schoenen staan is er geen enkele reden om ons de toegang tot die data te weigeren.’
Wat zit hier achter? Moeten de boeren gewoon verdwijnen?
‘Ik denk dat het hen enkel om de grond te doen is en dat heel het stikstofverhaal daarvoor gebruikt wordt. Stikstof dient alleen maar om ons als boeren van ons land te drijven. Maar wat gaan ze dan met die grond doen? Er allemaal natuurgebied van maken? Ze komen nu al handen tekort om wat ze hebben degelijk te beheren. Is het misschien hun plan om de boeren die ze alles hebben afgepakt nadien in te zetten in loondienst om het natuurbeheer van hun vroegere gronden uit te voeren?’
‘Heel het stikstofverhaal klopt niet. Nieuwe technieken om stikstof te reduceren worden niet goedgekeurd. Er zijn bedrijven die hebben aangetoond dat ze binnenkort luchtwassers kunnen maken die de stikstof 100% reduceren. Ze keuren dat niet goed. Het ILVO (Instituut voor Landbouw-, Visserij en Voedingsonderzoek, nvdr.) heeft onderzoek gedaan dat een reductie van eiwit in het kippenvoer van 1,5% zorgt voor 50% minder uitstoot. Ze keuren dat niet goed.’
Ze willen geen oplossing. De boeren moeten gewoon weg want ze willen de grond hebben
‘Ze willen geen oplossing. De boeren moeten gewoon weg want ze willen de grond hebben. Zelfs al wordt er 100% minder stikstof uitgestoten, dan nog moeten wij verdwijnen. Piet Vanthemsche heeft een onderzoek laten uitvoeren naar de haalbaarheid van de opgelegde stikstofnormen in het Turnhouts Vennengebied. Daaruit blijkt dat het gewoon niet haalbaar is.’
‘Als ze hun plannen willen realiseren moeten hier alle wegen, boeren en huizen verdwijnen en moet alles terug wild worden. En zelfs dan halen ze hun normen niet. Dat heeft Vanthemsche zelf toegegeven. Het gaat hier om een illusie.’
Buitenlandse “kwaliteit”
Geen boeren meer betekent ook geen voedselproductie meer op eigen bodem. Wat betekent dat voor de bevolking?
‘Heel simpel: dat we afhankelijk worden van buitenlandse producenten. Die moeten zich niet houden aan de strenge Vlaamse regels rond milieu , hygiëne en dierenwelzijn. Daar hebben we geen controle over.’
‘Recentelijk werd onze markt overspoeld dor goedkoop kippenvlees uit Polen. Daar hadden ze een voedselcrisis die je kan vergelijken met de dioxinecrisis die we hier destijds hebben meegemaakt. Het ging ook over geknoei met dierenvoeder. Zij kregen hun vlees lokaal niet meer verkocht. Door de Europese regels konden ze dat hier goedkoop dumpen, tot groot plezier van de supermarkten. Al dat vlees is hier verkocht en geconsumeerd. Tegen een prijs die ver onder de onze lag: onze prijs stond aan 1,25 euro per kilo, terwijl de Polen hier dumpten voor zo’n 80 cent per kilo. Daar heb ik niets van zien verschijnen in de pers.’
‘Voor varkensvlees kunnen we gaan kijken naar China. Daar bouwen ze nu stallen voor 600.000 dieren, met 26 verdiepingen. Je kan niet geloven hoe ze daar bezig zijn. Het personeel gaat daar voor een week binnen en wordt dan afgewisseld door een nieuwe ploeg. Die komen zelfs tijdens de pauzes niet buiten. Allemaal om ziektes te voorkomen. Maar dat is ver weg en de mensen beseffen hier niet wat daar allemaal gebeurt. Er is totaal geen appreciatie voor wat wij hier doen qua verbeteringen in het kader van dierenwelzijn en voedselkwaliteit. Maar we zullen wel zien waar het heen gaat. We leren hier blijkbaar nooit onze les. Kijk naar de energiecrisis: we zouden nu toch stilaan moeten beseffen dat het belangrijk is zelfvoorzienend te zijn en de controle in eigen handen te houden…’
Wilt u nog verder blijven boeren?
‘Ik zou niet liever doen! Ik sta met hart en ziel in ons bedrijf. Dat is hard werken, iedere dag, maar voor mij is er niets mooier. Maar echt een voorspelling doen, of zeggen wat ik wil, dat kan ik niet. Ik leef in totale onzekerheid.’
‘Je bent daar constant mee bezig, nadenken over hoe je nog verder kan. Maar uiteindelijk denk je jezelf zo de depressie in. Ik heb ondertussen geleerd om niet meer na te denken over de toekomst. Ik weet op dit moment totaal niet waar het naar toe gaat. Nadenken over mijn toekomst als boer heeft dus geen zin.’
Winny Matheeussen
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Het is even slikken als we huerboven kennis moeten nemen, dat de Spleetogen vakanshokken in gan gezet hebben die tot 600.000 dueren i eenlaak vetmesten.Zulalleke de Mier moet hiervan de zure ous krijgen. Tenzij haar stiksof-operaie precies op derglijke voorkennis zou gebaseerd zijn.
“n Dode maar perect breide kotelet: who cares aangaandee de tzzl van dat beest!
892 - ALLE BEETJES HELPEN, ZEI DE MUIS EN ZE PLASTE IN ZEE
*
Zaterdag 7 januari 2023
*
892 - ALLE BEETJES HELPEN, ZEI DE MUIS EN ZE PLASTE IN ZEE
*
I N H O U D
Het opschrift hierboven slaat niet zozeer op de bijdeage van GUVAAL – wel in tegendeel, want het is een warme oproep richting het ware DNA om Vlaanderen – met de wind in de zeilen - eindelijk weer op te stoten in de vaart der volkeren.
Maar als ik aanneem dat de commentaar die U verder leest over
Het Verhaal van Vlaanderen dat op de TeeVee in een eeuwig draaiende cirkel iedere Zondag op ons wordt losgelaten, dan heb ik wle de nodige bedenkingen over de betrippen satire en meeloprij…..
Binnen een eeuwigheid van nog enkele weken zal ‘des Pudes Kern’ wel bloot komen te liggen. En die KERN zal ROOD zijn als bloed. Want net llijk in alle revoluties ter wereld zal Vlaanderen Vrijstaat ook op bloedvergieten aankomen, anders verdwijnt zowel Tom Waes als de VRT voor altojd in de nevelen ter tijden.
Al kan het natuurliijk ook altijd, dat de soonsor achter de schermen niemand minder is dan Filip DeWinter van het VB die op die manier de rush naar de top wil voltooien….
Maar laten we niet vooruit lopen op de feiten. Wie dan leeft, zal dan zien. Dode mussen zijn nog minder goed dan in zee plassende muizen..
7-01-2023
HANZE OF CLUB MED ?
*
Eén van de excuses die Bart De Wever aanhaalt om straks niét met het Vlaams Belang samen te werken – ook niet als beide Vlaamsnationale partijen een meerderheid zouden halen bij de gewestverkiezingen van 2024 – is dat hij vindt dat die partij zich eerst zou moeten ontdoen van enkele – volgens hem – extreemrechtse figuren. Daarmee bedoelt hij in de eerste plaats Dries van Langendonk, maar ook Filip De Winter en Sam Van Rooy.
Diezelfde De Wever vindt er echter geen graten in om over zijn confederalisme te gaan onderhandelen met Paul Magnette, die misschien in diens PS zélf geen extreemlinkse figuren heeft zitten, maar wiens hele politiek wordt gedicteerd door het politieke opbod van de nóg linksere communistische PTB en door de leiding van het Waalse ABVV die bijna uitsluitend in handen is van diezelfde PTB.
De toekomst van Vlaanderen mag niet ondergeschikt worden aan een zoveelste Belgische koehandel, maar zal moeten onderhandeld worden door een sterk, gezamenlijk optreden van een Vlaamsnationale meerderheid. Met haar zee- en luchthavens, geografische ligging en werkzame bevolking, is Vlaanderen op zich in staat om uit te groeien tot een Hanze-land als hét logische centrum van Noordwest Europa. Met Wallonië erbij zakken we straks naar het niveau van de Club Med, zeker nu zopas nog bekend is geraakt dat het aantal werklozen bij onze zuiderburen vorig jaar nog lichtjes gestegen is. Als België de 80% werkzaamheidsgraad wil halen, betekent dit dat de Vlamingen nóg harder zullen moeten werken, want aan dit tempo haalt Wallonië zelfs de 70% niet...
HOE EN WAAR VINDEN WE DE GOEDE KANT VAN DE GESCHIEDENIS?
De eerste aflevering van de VRT-reeks Het Verhaal van Vlaanderen is gepasseerd, en qua publieke belangstelling is het alleszins een voltreffer. Dit verhaal gaat over de tongen in krantenwinkels en bedrijfsrefters, chapeau.
De makers kozen dan ook voor een ‘laagdrempelige’ benadering met visueel sterke scènes, zoals de ontmoeting tussen de homo sapiens (neergestreken als Afrikaanse migrant, wordt ook zo gezegd) en de autochtone Neanderthaler. In de enscenering geen clash: er zou een soort vreedzame coëxistentie geweest zijn tussen de twee mensachtigen maar het mysterie van de verdwenen Neanderthaler blijft. De tussentaal waarin Tom Waes een en ander aan elkaar praat, zullen we er maar bij nemen als bijkomende poging om iedereen mee te krijgen.
Dat dit géén propagandashow is van de Vlaamse regering, ondanks het gepruttel van Marc Reynebeau in De Standaard, laat staan een Vlaams-nationalistische opmaat tot het uitroepen van de Vlaamse republiek, is ondertussen al wel duidelijk gemaakt. Het idee kwam van productiehuis De Mensen, dat het format uit Denemarken haalde en aan de VRT kon slijten. Waarna verschillende instanties op de kar sprongen om het project financieel rond te krijgen. Met als resultaat een zeer professioneel gemaakt, genietbaar én wetenschappelijk genuanceerd eindproduct.
Bezette Stad
Spaanse Furie (Antwerpen, november 1576).
De actuele polemiek rond deze serie, die al op gang kwam voor er ook maar iets op het scherm te zien was, is zo interessant als de serie zelf, en zegt evenzeer iets over de Vlaamse identiteit: we zijn een volk van kankeraars en ruziemakers
De actuele polemiek rond deze serie, die al op gang kwam voor er ook maar iets op het scherm te zien was, is zo interessant als de serie zelf, en zegt evenzeer iets over de Vlaamse identiteit: we zijn een volk van kankeraars en ruziemakers die bij voorkeur elkaars werk afbreken en verdiensten relativeren.
Dat op zich is een merkwaardig gevolg van een laag collectief zelfbeeld, op zijn beurt wortelend in het feit dat onze contreien al te dikwijls door vreemde heersers onder de voet werden gelopen. We zijn niet solidair maar verdeeld. Het wantrouwen, eigen aan de bezette stad, primeert. Vlaanderen is een wingewest waar de overheid per definitie de vijand is, en iedereen een potentiële verklikker.
De Spaanse bezetting van de Zuidelijke Nederlanden in de 16de eeuw mag daarbij als een beslissende trigger gelden: de elite week uit naar het Noorden en droeg bij tot de Hollandse Gouden Eeuw, de rest verdroeg het juk, collaboreerde (P.P. Rubens is de bekendste), of wantrouwde zijn buur. Vandaag wordt België door vele Vlamingen ervaren als een bezettingsmacht, vandaar de zuurtegraad waar links niet mee om kan: ironisch genoeg zijn zij vandaag de collaborateurs.
Belgitude
Schrijfster-filosofe Alicja Gescinska ontvangt het ereteken van Commandeur in de Leopoldsorde.
Vandaag, in de polemiek rond de VRT-serie, tonen bepaalde opiniemakers ter linkerzijde zich van hun kleinste kant. Traditioneel bekijkt deze strekking heel het fenomeen van de Vlaamse beweging vanuit het collaboratie verleden, en onderwerpt alles wat zich als Vlaams-republikeins aandient, aan een reductio ad Hitlerum. Dat leidt soms tot een zuiverheids-denken waarin ons collectief zwart letterlijk moet afgewassen worden door javelculturo’s.
Opmerkelijk overigens ook hoeveel leden van het linkse cultuur- en media-universum in Vlaanderen uit een ‘foute’ familie blijken te komen
Vandaar het fenomeen van ‘collaboratie roman’ die zo ongeveer elke weldenkend-linkse Vlaamse schrijver moet afgeleverd hebben als een bewijs van goed gedrag en zeden, en om het er nog eens in te duwen hoe ongeneeslijk besmet die Vlaamse beweging wel is. Het jongste product van dat reinigings ritueel is De draaischijf van Tom Lanoye. Opmerkelijk overigens ook hoeveel leden van het linkse cultuur- en media-universum in Vlaanderen uit een ‘foute’ familie blijken te komen.
Op de webstek Apache deed nu ook Karl van den Broeck (ex De Morgen en Knack) zijn duit in het zakje. Niettegenstaande hij de professionaliteit van ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ prijst en niet twijfelt aan de goede bedoelingen van de makers, zit hij in hetzelfde schuitje van de linkse Belgitude en haar lachwekkende pogingen tot demonisering: ‘Dat de Vlaamse beweging geen al te goede reputatie heeft, heeft ze natuurlijk alleen maar aan zichzelf te danken. Twee keer ging een deel van de Vlaamse intellectuele elite “aan de verkeerde kant van de geschiedenis” staan’.
Alsof er zomaar een goede en een slechte kant van de geschiedenis is: het zijn uiteraard de overwinnaars die de geschiedenis schrijven en ‘kanten’ bepalen. Historici die zich daaraan wagen, zijn regime-ideologen
Alsof er zomaar een goede en een slechte kant van de geschiedenis is: het zijn uiteraard de overwinnaars die de geschiedenis schrijven en ‘kanten’ bepalen. Historici die zich daaraan wagen, zijn regime-ideologen.
Pastoorspraat
Jos Geysels, gangmaker van de politiek correcte censuur.
Links Vlaanderen verdrinkt in zijn eigen weldenkendheid en rateert compleet de grondstroom. Vandaar de paniekreactie op de VRT-reeks die, o ramp, de kleine Vlaming blijkt te boeien
De paradox dat progressieven zich bekennen tot de achterhaalde Belgische constructie, en zelfs dwepen met het pluchen universum van de monarchie, is minstens even ridicuul als de neonazi-folklore waar ze zich zo druk om maken. Links Vlaanderen verdrinkt in zijn eigen weldenkendheid en rateert compleet de grondstroom. Vandaar de paniekreactie op de VRT-reeks die, o ramp, de kleine Vlaming blijkt te boeien.
De actuele piek van het VB is overigens veel minder een zaak van Vlaams-nationalisme, dan wel een rechtse visie rond asiel, migratie en (vooral) de islamisering, waar vele Vlamingen wel degelijk blijken van wakker te liggen. Daarover rept Van den Broeck met geen woord, tenzij het allemaal onder de noemer ‘racisme’ zou vallen.
Dat een columnist in De Morgen erin slaagt om zijn verontwaardiging de vrije loop te laten over het ‘crapuul’ dat hulpverleners met vuurpijlen bekogelt, zonder ook maar één keer de etnisch-culturele dimensie daarbij te betrekken, illustreert al evenzeer de gezichtsvernauwing van progressieven. Kon het er nu echt niet af om te zeggen dat het grootstedelijk vandalisme vooral een allochtonenprobleem is, meer bepaald zelfs verbonden met de Marokkaanse subcultuur?
Een van de weinigen in het Vlaamse culturele wereldje die wél snapt wat er aan de hand is, is schrijver Marnix Peeters. In Doorbraak is hij onverbiddelijk voor de ‘pastoorspraat’ van de wokes, maar ook voor linksgroene fascisten zoals Jos Geysels (Agalev), waarmee de ‘schrapcultuur’ is begonnen. Inderdaad Marnix, in Politiek incorrect (2020) ga ik uitvoerig in op de rol van deze bedenker van het cordon, die onder meer bepaalde wie in de Antwerpse Boekenbeurs zijn waren mocht uitstallen.
Allo Allo!
Allo Allo.
Hoe langer de cultuursector zich hult in deze politiek correcte waan, hoe meer de mainstream media daarin meegaan, des te succesrijker zal Filip Dewinter zijn met zijn omvolkingstheorie. Iets ontkennen is de beste manier om het op te roepen.
Voor de rest, en om terug te keren naar Het Verhaal van Vlaanderen: hopelijk kan deze serie tot enige intellectuele volwassenheid leiden, en links én rechts doen inzien dat er geen goede kant van de geschiedenis bestaat, en dat mensen altijd keuzes maken die achteraf door eigenaars van de waarheid kunnen bekritiseerd worden.
Er is geen betere manier om met het verleden af te rekenen dan via humor en satire. Dat geldt zowel voor elk van ons, als collectief. De geschiedenis is wat ze is, haar kennen is nodig, erdoor geobsedeerd worden is ongezond. We moeten vooruit kijken en zien welke toekomst we kunnen opbouwen. Er is geen betere manier om met het verleden af te rekenen dan via humor en satire. Dat geldt zowel voor elk van ons, als collectief. Daarom vind ik oorlogs-komedies zo boeiend, en iconische series zoals ‘Allo allo’ zo louterend.
Na het didactische Verhaal van Vlaanderen moet er misschien eens een parodie komen waarin de Vlaming zijn historische trauma’s relativeert, niet à la Philippe Geubels maar meer iets Monty Python-achtig, grotesk, met veel aandacht bijvoorbeeld voor de Limburgers die twee dagen te laat op de Slag der Gulden Sporen verschenen en zegevierend naar huis trokken met een zak onderbroeken en kousenbanden. Conscience voorbij, die overigens een Belgische patriot was.
Leestip: Vom Nutzen und Nachteil der Historie für das Leben (Friedrich Nietzsche, 1874) – ‘Over het nut en het nadeel van de geschiedenis
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Zo dus. Het kan vriezen en het kan doooien, moeten xe besluiten.
Maar wat het ook wordt, er komt schot in de zaak.
Zodanig dat er misschien zelfs niet eens nog Verkiezingen moeten zijn.
Wat voor de Staatskas ‘n flinke slok op de borrel scheelt….
891 - DE REGIME-MEDIA – OF TOCH TENMINSTE “DETIJD” – STAAN OP HET PUNT DE KIEZER TE VOLGEN WANT NIETS WERKT NOG BRHOORLIJK
Vrijdag 6 januari 2023
*
891 - DE REGIME-MEDIA – OF TOCH TENMINSTE “DETIJD” – STAAN OP HET PUNT DE KIEZER TE VOLGEN WANT NIETS WERKT NOG BRHOORLIJK
*
I N H O U D
Om de Christelijke Bijbel zeer oneerbieig te parafraseren: net als wijlen de 3 Koingen, die we vandaag herdenken, loopt deze Regime Media de feiten gewoon achterna.
Pas na de naakte fieten van de Menswording, in casu hier de Macgswieel, kwamen die, na ’n grote omweg, en met dagen vertaging, op het idee om hun Meederen, de Kiezer in dit geval, te erkennen en deze op de juiste manier ttz met het nodige respect, te behandelen.
Ideaal weer en ideale tijd dus om de trossen klaar te houden voor het aanmren van de Vlaamse Vrijstaat. Het te plettr slaan van de totaal vrtmolmde Belgica zal niet veel lkijkts meer lokken. Want geen TV-reportages meer daarover…. Ten ondder gaan doet men inderdaad lrefst zaleen.
Alle hens aan dekn dus want er komt geen tweede kans.
De Vroegere Dictaturen? Die gaan, samen met Magniette, bij het Klein Grof Gevaarlijk Afval. Daar waar heden ten dage ook de pis en de kak terecht komen van de ons bezoekende Spleetogen die een gevaar voor onze gezondheid vormen.
Bij De Slinxe Mini Ster Utendenbroecke, altijd klaar om het hoge woord te voeren, staan de valiezen proppensvol mret cash, reeds klaaar.
Als onzen Tom nu maar de Triomf Trein nit mist; waarmee den Donald Trump er zit aan te stormen.
-
En ach ja, hieeronder hamert Doorbraak nogmaals op dezezelfde verroeste nagel.
Eigen Volk eerst, staat gelijk met Vreemd Volk laatst. Of zefs helemaal niet, want ‘wat we zelf doen, geeft altijd beter resultaat’.
Denk aarbij alleen nog maar een het verhoogd kindergeld, eenmaal de Francofone en vooral de imimport-gelukvinders mee-zuigers op zichzelf zouden aagewezen zijn.
6-01-2023
GEVRAAGD: VLAAMSE REVEIL
Op de voorlaatste bladzijde van ’t Pallieterke van deze week staat een interessante uitspraak van Paul Becue. Voor wie hem nog niet zou kennen: Becue is de voorzitter van het overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV). De man verwijt Crootje dat die ‘niet durft doen waar hij als liberaal voor zou moeten staan’. Hij verwijt hem meer specifiek, dat diens regering ervoor gezorgd heeft dat werken niet meer loont. ‘U beloont hen die er de kantjes aflopen’, zegt hij en noemt Crootje ‘de schaduwpremier van Magnette’. Hiermee zit hij op één lijn met wat ik reeds schreef in mijn blog van 2 dezer (‘Nieuw jaar, oude problemen’).
Carl Van Camp, de vroegere hoofdredacteur van mijn lijfblad, nu verbannen naar de dezelfde voorlaatste bladzijde waarop de uitspraak van Becue staat, schrijft daar dat teveel Vlaamsgezinde schepenen en burgemeesters de Vlaamse onafhankelijkheid te weinig steunen. In één adem geeft Van Camp, die ik persoonlijk nog steeds erg waardeer, dezelfde kritiek aan het adres van Vlaanderens rijke verenigingsleven, niet alleen het OVV, maar ook het Davidsfonds, Marnixkring, ANZ, Tak, Voorpost, VVB, VNJ en ga zo maar verder, en vraagt hij zich af of die wel ernstig bezig zijn met die voor ons (én voor hen) zo belangrijke verkiezingen van 2024.
Het wordt inderdaad hoog tijd voor Vlaanderen om wakker te worden en te zorgen voor een Vlaams front dat kan zorgen voor meer dan een nipte meerderheid bij de gewestelijke verkiezingen van 2024, zonder enig onderscheid van linkser of rechtser. Ook in een zelfstandiger democratisch Vlaanderen zullen die verschillen er straks zijn. Nu komt het er echter op aan sámen er iets aan te doen.
DE PROFEET EN HET EUROPESE MANNA: TWEE HANDEN OP ÉÉN BUIK
Hoe Europese subsidies het islamistische gedachtegoed dienen
Analyse 01/01/2023
*
Dit artikel verscheen eerder in Doorbraak Magazine van juni 2022. Vier keer per jaar verschijnt Doorbraak namelijk ook op papier met uitgebreide interviews, reportages en columns. De recentste Doorbraak Magazine ligt nu in de krantenwinkel. Vraag ernaar.
*
Een Europese affiche campagne waarin gesluierde vrouwen symbool staan voor de vrijheid? Te gek voor woorden, zou je denken, maar pas na zwaar protest vanuit Frankrijk verdwenen de affiches. De campagne was niet zomaar een Europees accident de parcours, zo blijkt uit nader onderzoek. Onder het mom van de strijd tegen discriminatie of islamofobie, rijven lobby groepen, ngo’s en activistische verenigingen met een soms onverbloemd islamistische agenda, jaarlijks voor miljoenen euro’s aan Europese subsidies binnen.
Raad van Europa
‘Echte schoonheid vind je enkel terug in verscheidenheid, net zoals je de vrijheid terugvindt in
de hijab
De slogan zou zo uit de koker van een reclamebureau in pakweg Koeweit of Qatar kunnen komen, maar niet is minder waar: het was de Raad van Europa die er in november 2021 mee uitpakte. De slogan maakte deel uit van een campagne tegen de discriminatie van moslims én voor de vrijheid om een hoofddoek te dragen. Die Raad van Europa is een mensenrechtenorganisatie die vanuit Straatsburg rond integratie en antidiscriminatie werkt en waarvan zowat alle Europese landen lid zijn.
Terwijl het in de rest van Europa aanvankelijk oorverdovend stil bleef, schoten heel wat Franse politici prompt in een Franse colère. Hoe was het mogelijk dat er in Europa een hoofddoek werd opgevoerd in een campagne voor de vrijheid, terwijl die hijab in heel wat landen net symbool staat voor de onderdrukking van vrouwen? Kort nadien nam de Raad van Europa zelf ook uitdrukkelijk afstand van de campagne, en werd ze offline gehaald.
‘De mate waarin het islamistische gedachtengoed effectief geïnfiltreerd is in de coulissen van de Brusselse en de Europese politiek valt moeilijk precies af te meten’, erkent Florence Bergeaud-Blackler. De Franse onderzoekster is al jarenlang actief bij het befaamde Franse onderzoeksinstituut CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique) en schreef onder meer een boek over de spectaculaire opgang van de halal-cultuur en van de islamitische normen de voorbije jaren. ‘Op basis van eigen onderzoek bij onder meer verenigingen, politieke partijen en in het economische weefsel, kan ik alleen maar vaststellen dat er absoluut sprake is van almaar meer en almaar strengere eisen en voorschriften die puur religieus geïnspireerd zijn. Die trend blijft uiteraard niet beperkt tot Brussel, maar de massale aanwezigheid van heel wat Europese instellingen en lobbygroepen blijkt ook een ideale voedingsbodem voor een klimaat waarin het communautarisme en het religieuze fundamentalisme steeds beter gedijen.’
Observatorium
Mede om die reden was Bergeaud-Blackler vorig jaar in Brussel ook betrokken bij de oprichting van het Observatoire des Fondamentalismes. Een soort waakhond tegen verschillende vormen van religieus fundamentalisme, zeg maar. ‘Dat observatorium hebben we in het leven geroepen vanuit de vaststelling dat een open debat over de groei van het islamisme in Brussel, toch de hoofdstad van Europa, blijkbaar niet langer mogelijk is’, legt directrice Fadila Maaroufi uit. Als gewezen straathoekwerkster en antropologe spreekt zij ook uit eigen ervaring: ze werd al meermaals met de dood bedreigd. ‘We wilden de burger beter informeren over het verschil tussen moslims, islamisten en jihadisten, zodat niet iedereen over eenzelfde kam wordt geschoren.’
De moslimstem is electoraal zo belangrijk geworden dat haast geen enkele partij het islamisme nog openlijk durft te veroordelen
Maaroufi ontkent niet dat het observatorium zich vooral op het islamisme focust, maar dat is ook niet onlogisch, vindt ze. ‘Als we het over de gevaren van godsdienstig fundamentalisme hebben, vormt het islamisme anno 2022 veruit de grootste bedreiging. Mensen met islamistische ideeën zijn hier vandaag geïnfiltreerd in zowat alle lagen van het verenigingsleven én in zowat alle politiek partijen. Wanneer we bijvoorbeeld politieke partijen hier in Brussel onze expertise willen aanbieden, wordt dat aanbod ook systematisch afgeslagen. De moslimstem is electoraal zo belangrijk geworden dat haast geen enkele partij het islamisme nog openlijk durft te veroordelen.’
Moslimbroeders
Dé spin in het web van streng religieuze en vaak ronduit islamistische verenigingen en lobbygroepen in Europa zijn de Moslimbroeders. Deze transnationale organisatie werd bijna honderd jaar geleden in Egypte opgericht. Vooral in de jaren ’80 en ’90 won de beweging sterk aan invloed, onder meer dankzij financiële steun vanuit Qatar. Toen steeds meer Arabische landen de organisatie in het vizier namen, niet in het minst omwille van haar groeiende politieke invloed, focusten de Moslimbroeders ook steeds meer op de grote moslimgemeenschappen in Europa. Hierbij genoten ze ook de steun van de Turkse regering.
De Moslimbroeders werpen zich op als voortrekkers in de sociale en intellectuele emancipatie van de moslims in Europa, en zitten vaak diep vertakt in het verenigingsleven en niet zelden ook in de politiek en in het onderwijs. Tegelijk houden ze intern vast aan een onverbloemd fundamentalistische agenda en zijn ze voorstander van de invoering van de sharia.
Florence Bergeaud-Blackler: ‘Allerlei onderzoeksinstellingen en zelfs universiteiten spelen een sleutelrol in de opgang van het zogenaamde frérisme (de ideologie van les frères musulmans, nvdr). Ze maken daarbij dankbaar gebruik van de woke-ideologie en het dekolonialisme, die in deze kringen doorgaans ook behoorlijk wijdverspreid en populair zijn. Onder het mom van de strijd tegen racisme en discriminatie slagen ze er moeiteloos in om heel wat geld en subsidies los te weken voor zogenaamd onderzoek of voor projecten die de “oprukkende islamofobie” moeten aanpakken. Een rechtstreekse link met de Moslimbroeders is vaak moeilijk aan te tonen, maar hun invloed reikt bijzonder ver, ook hier in Brussel. Ze kunnen daarbij ook terugvallen op een zeer gedegen kennis van het Europese recht en van de Brusselse én Europese politieke structuren.’
ENAR
Een van de speerpunten in de lobbymachine tegen de zogenaamde islamofobie en het racisme op het niveau van de Europese instellingen is het ENAR (European Network Against Racism). Dit netwerk verenigt een honderdtal Europese ngo’s en noemt zichzelf ‘het enige pan-Europese netwerk tegen racisme’. In ons land vallen 13 verenigingen onder de ENAR-koepel, onder meer KifKif, Hand in Hand tegen Racisme, LEVL (het vroegere Minderhedenforum), de vzw Orbit en BePax. ENAR steekt niet onder stoelen of banken dat het financieel gesteund wordt door het Europese Rights, Equality and Citizenship-programma, dat onder de bevoegdheid van Europees Commissaris Helena Dalli valt. Het heeft tot doel ‘de in de EU-Verdragen verankerde rechten en waarden te beschermen en te bevorderen’. Met name door steun te verlenen aan maatschappelijke organisaties die actief zijn op lokaal, regionaal, nationaal en transnationaal niveau. Gesneden koek dus voor verenigingen en lobby-organisaties die de strijd tegen discriminatie en racisme hoog in het vaandel beweren te voeren.
In de periode 2014-2020 ging er in totaal zomaar eventjes 426,8 miljoen euro naar dat programma. 35 procent van dat budget, 149,6 miljoen euro, was bestemd voor projecten die specifiek mikten op de strijd tegen discriminatie en op de bestrijding van racisme en vreemdelinghaat. ENAR is een schoolvoorbeeld van een lobbymachine die de weg naar het Europese manna moeiteloos wist te vinden. Zomaar eventjes 69,3 procent van hun totale jaarbudget is afkomstig van het Europese Rights, Equality and Citizenship-programma, zo blijkt uit het meest recente jaarverslag. Ook Open Society Foundations (OSF), de stichting die in het leven werd geroepen door de Hongaarse miljardair George Soros, is al sinds 2002 een finananciële partner van het ENAR. In 2008 werd Open Society Foundations ook een structurele financier (‘core-founder’). Dat is ook bittere noodzaak: de Europese Commissie financiert immers enkel verenigingen die ook elders aanspraak kunnen maken op subsidies. Anders gesteld: zonder die Europese subsidies zou het ENAR geen dag kunnen overleven.
Wat online-speurwerk toont evenwel aan dat de strijd tegen racisme en discriminatie door ENAR nogal voluntaristisch en eenzijdig wordt ingevuld. Wie de zoektermen ‘ENAR en ‘islamophobia’ intikt, krijgt al meteen 24.100 resultaten voorgeschoteld. Gaande van een ENAR-rapport dat schetst hoe de Europese strijd tegen terrorisme tot vooroordelen tegen moslims leidt (over de impact van het islamitisch geïnspireerde terrorisme op niet-moslims waren wellicht geen cijfers te vinden) tot een rapport dat moet aantonen hoe zelfs Covid19 bijdroeg tot nog meer discriminatie van moslims.
Franse presidentsverkiezingen
Toch blijft het hoogst merkwaardig dat een man die ooit deel uitmaakte van een vereniging die al openlijk pleitte voor het vermoorden van homoseksuelen, het blijkbaar zomaar tot directeur kan schoppen van een groot pan-Europees netwerk dat opkomt tegen discriminatie
Duiken we wat dieper in de twintig ‘anti-racistische organisaties’ die volgens een persbericht van 11 mei 2020 op hun beurt samen 200.000 euro kregen toegekend van de aanverwante ENAR Foundation, dan blijken er zomaar eventjes negen daarvan zich te focussen op de discriminatie van moslims. Al minstens even veelzeggend is dat het ENAR in de periode 2014-2020 in de figuur van Michael Privot een algemeen directeur had van wie de geloofsbrieven toch stevig in vraag kunnen worden gesteld. Niet in het minst voor een organisatie die beweert alle vormen van discriminatie te willen bestrijden. Privot is een bekende academicus aan de overkant van de taalgrens, die zich jaren geleden al tot de islam bekeerde. Daarna was hij ook enkele jaren lid van, jawel, de Moslimbroeders, iets wat hijzelf overigens ook grif toegeeft. Naar eigen zeggen zou hij die vereniging evenwel al jaren geleden de rug hebben toegekeerd. Sindsdien zet hij zichzelf graag in de etalage als een fervent voorvechter van de ‘verlichte islam’. Toch blijft het hoogst merkwaardig dat een man die ooit deel uitmaakte van een vereniging die al openlijk pleitte voor het vermoorden van homoseksuelen, het blijkbaar zomaar tot directeur kan schoppen van een groot pan-Europees netwerk dat opkomt tegen discriminatie.
Ook in de aanloop naar de recente Franse presidentsverkiezingen liet ENAR zich allerminst onbetuigd. Zo was Julie Pascoet, senior advocacy officer bij ENAR, op maandag 9 mei te gast in de ontbijtshow van de Britse zender Voice of Islam. Ze mocht daar haar licht laten schijnen over islamofobie, in het bijzonder over de kwesties van genderdiscriminatie en de zogenaamde voortdurende stigmatisering van moslimvrouwen die de hijab dragen in Frankrijk. Eind vorig jaar had ENAR zich, samen met enkele tientallen andere burgerrechtenorganisties, al openlijk solidair verklaard met Femyso. Deze pan-Europese ngo, die enkele tientallen Europese jongerenorganisaties vertegenwoordigt, had zich immers uitgesproken tegen de ‘islamofobe heksenjacht’ bij onze zuiderburen. ‘De afgelopen maanden heeft de Franse regering talloze administratieve procedures opgestart om door moslims geleide organisaties, moskeeën, scholen en zelfs door moslims gerunde snackbars te sluiten’, schreef Femyso in november 2021 in een persbericht. ‘Ondanks een totaal gebrek aan bewijs of gerechtelijke procedures heeft zij dit gedaan door zich te beroepen op banden met de Moslimbroederschap.’
Die focus op Frankrijk is allerminst toevallig: door strikt vast te houden aan de scheiding tussen kerk en staat, heeft Frankrijk zich de voorbije jaren niet alleen ontpopt tot het favoriete doelwit van islamitisch geïnspireerd terrorisme. Ook allerlei ngo’s en moslimorganisaties viseren de Franse overheid, vanuit het besef dat het Franse voorbeeld om de islam zoveel mogelijk uit het openbare leven te weren, elders in Europa wel eens navolging zou kunnen krijgen.
Wijdvertakt netwerk
‘Wanneer we nader onderzoek doen naar verenigingen die tegen islamofobie strijden, dan belanden we haast altijd bij de Moslimbroeders’, bevestigt ook Florence Bergeaud-Blackler. ‘Zij zijn er de voorbije jaren in geslaagd om geruisloos een voet tussen de deur te krijgen bij de meest uiteenlopende verenigingen en lobbygroepen, vooral dan in Brussel. Die groepen pleiten dan bijvoorbeeld voor het toelaten van een burkini in openbare zwembaden, zoals onlangs in Grenoble. Of ze spannen gerechtelijke procedures aan tegen het hoofddoekenverbod op school.’
‘Maar we moeten dit in een breder kader zien dan de Moslimbroeders zelf’, vervolgt Bergeaud-Blackler. ‘Le frérisme, zoals ik het omschrijf, is een ideologie die zich perfect heeft ingepast in de Europese politiek en sociale context. We maken in het Westen nog te vaak de fout om in hiërarchische structuren te blijven denken, zoals de meeste politieke partijen bij ons nog altijd zijn opgebouwd. Het gaat in dit geval veeleer om een zeer breed en wijdvertakt netwerk, met als centrale drijvende kracht de islam. Die islam is veel meer dan een ideologie, het is een dagdagelijkse praktijk en manier van leven. Dat aspect, en de invloed die daarvan uitgaat, onderschatten wij hier in Europa.’
Het probleem is dat deze bevolking almaar meer wordt gecontroleerd door een relatief kleine minderheid van harde islamisten en activisten
‘Het netwerk onder de ideologie is er de voorbije jaren ook meesterlijk in geslaagd om de moslims in Europa in de rol van slachtoffer te wringen. Ze hebben een identitair slachtofferdiscours gefabriceerd dat bijzonder goed aanslaat.’ Last but not least, zo onderstreept Bergeaud-Blackler, komt daar het electorale belang van de moslimstem bovenop. In een stad als Brussel kan geen enkele politieke partij het zich vandaag nog veroorloven om de ‘moslimstem’ links te laten liggen. ‘De MR is wellicht nog de enige uitzondering, maar de demografische evolutie in Brussel draagt er almaar sterker toe bij dat je niet meer aan de macht raakt als je niet minstens op de steun van een deel van de moslimbevolking kan rekenen. Het probleem is dat deze bevolking almaar meer wordt gecontroleerd door een relatief kleine minderheid van harde islamisten en activisten, die voor hun wervende communautaristische projecten ook flink wat financiële steun vanuit het buitenland, denk maar aan Qatar en Turijke, ontvangen. Ook daar komen de Moslimbroeders opnieuw in beeld.’
‘Waardevolle partners van Europese instellingen’
Hamvraag is dan uiteraard: hoe is het mogelijk dat een militante organisatie zoals de Moslimbroeders, die in een aantal Arabische landen maar ook in Oostenrijk als terroristische organiatie werd bestempeld, blijkbaar moeiteloos kan infiltreren in tal van ngo’s en zelfverklaarde burgerrechtenorganisaties? Vragen in die zin stelde onder meer Europees parlementslid Filip De Man (Vlaams Belang) al enkele keren aan de Europese Commissie. Zo legde hij eind vorig jaar, samen met een aantal andere Europese parlementsleden, Europees commissaris Ylva Johansson, bevoegd voor Binnenlandse Aangelegenheden, de vraag voor naar de aanwezigheid van Femyso op het Europees Jongerenevenement in Straatsburg. Die organisatie zou volgens de betrokken parlementsleden immers ook nauwe banden onderhouden met het Collectif contre l’islamophobie Belgique, dat op zijn beurt weer gelieerd is aan het Collectif contre l’islamophobie France. Die organisatie werd in Frankrijk ontbonden na de gruwelijke moord op Samuel Paty.
Het antwoord van Johansson riep meer vragen op dan het antwoorden opleverde. Volgens haar zijn niet-gouvernementele organisaties waardevolle partners van de Europese instellingen bij hun inspanningen om jongeren te bereiken en sociale uitsluiting, marginalisering en alle vormen van discriminatie tegen te gaan. ‘In dat verband is het mogelijk dat Femyso werd uitgenodigd op een evenement dat antiracisme, antidiscriminatie en uitsluiting promoot, zoals het Europees Jongerenevenement’, klonk het. Johansson erkende ook dat Femyso eerder al partner was voor twee projecten binnen het Europese “We can for human rights speech”-programma. ‘Die projecten gingen respectievelijk in 2013 en 2019 van start en ontvingen in totaal een EU-bijdrage van bijna 45.000 euro. Daarnaast ontving het ook nog eens ongeveer 125.000 euro financiering uit EU-onderwijsprogramma’s.’
Dat Femyso net gelinkt wordt aan religieus extremisme was daarbij blijkbaar geen punt. Onder de Femyso-paraplu valt bijvoorbeeld ook Milli Görüs. Deze van oorsprong Turkse vereniging die in heel Europa actief is, wordt door sommige westerse inlichtingendiensten als antidemocratisch en staatsgevaarlijk gekwalificeerd. Een van de doelstellingen van Femyso is, zo blijkt uit de statuten, het aanmoedigen van de verdere ontwikkeling van een Europese moslimidentiteit. Een aantal Franse onderzoekers geven ook aan dat het niet meer is dan de jonge en transnationale uitloper van de Unie van Islamitische Organisaties in Europa. Die structuur leunt op zijn beurt dan weer nauw aan bij de Moslimbroederschap.
Hoofdstad van vooroordelen
Begin november vorig jaar, na het zware Franse protest tegen de hijab-campagne, haalde Femyso-topvrouw Hande Taner, zelf gewezen voorzitster van de studentenafdeling van Milli Görüs, op haar Twitter-account nog zwaar uit naar Frankrijk. ‘Parijs is momenteel de hoofdstad van de westerse vooroordelen, en racisme is het belangrijkste exportproduct van Frankrijk’, klonk het. U leest het goed, dit uit de mond van een organisatie die gefinancierd wordt met EU-subsidies.
Haar uithaal illustreerde beter dan wat ook hoe de Moslimbroeders vandaag zowel het officieuze woke-jargon als de officiële Europese instellingen feilloos voor hun kar weten te spannen in een soft power-strategie die er op gericht is om de weerstand in Europa tegen islamisme weg te nemen. Ook financieel plukken allerlei min of meer aanverwante organisaties daar de vruchten van. Specifiek rond de financiering van ENAR bevestigde Europees commissaris Didier Reynders in maart vorig jaar dan weer aan Filip De Man dat die organisatie in de periode 2015-2017 en de periode 2018-2021in totaal zomaar eventjes 4,1 miljoen aan Europese financiering ontving. Hoofdzakelijk in de vorm van exploitatiesubsidies in het kader van het programma Rechten, Gelijkheid en Burgerschap.
Op een nieuwe vraag van De Man aan de Europese Commissie welke controlemechanismen ze dan precies hanteert om te voorkomen dat EU-belastinggeld naar organisaties gaat die de islamisering van Europa voorstaan, volgde een al even administratief als ontwijkend antwoord. ‘Om de financiële belangen van de unie te beschermen, past de commissie de mechanismen toe waarin het financieel regelement en contractuele documenten voorzien (…). Bij de ontvangers van EU-financiering moet elke uitsluitingsgrond zoals omschreven in het financieel reglement ontbreken. De controles op de uitsluitingscriteria zijn gebaseerd op een verklaring op erewoord van de entiteit, aangevuld met relevante bewijsstukken.’ Of zo’n verklaring op erewoord veel indruk maakt op organisaties met dubieuze connecties én een uitdrukkelijk activistische agenda kan sterk worden betwijfeld.
Ecolo-lijst
Ook in eigen land lijken de tentakels van de Moslimbroeders almaar verder te reiken. Op 23 en 24 juni 2018 organiseerde het Collectif Contre l’Islamophobie en Belgique (CCIB) een online-infosessie over het respect voor de mensenrechten. ‘In het kader van onze permanente educatie en in de strijd tegen de onverdraagzaamheid en islamofobie’, klonk het in de uitnodiging. Deze activiteit kreeg de financiële steun van de Fédération Wallonie-Bruxelles binnen een project ‘om de interculturaliteit en het burgerschap te ondersteunen’.
Het CCIB werd in 2014 opgericht, en stelt zich op de eigen website voor als een ‘anti-racistische, pluralistische en niet-confessionele organisatie’. Hoe dit te rijmen valt met een voorzitter als Mustapha Chairi is een meer dan terechte vraag. Van Chairi, die ooit nog op een Ecolo-lijst figureerde, circuleren er op sociale media tal van foto’s waarop hij fier het Rabia-handgebaar maakte. Dit gebaar – vier vingers opgestoken en de duim tegen de handpalm geklemd – symboliseert al jarenlang de verbondenheid met de Moslimbroeders. Datzelfde CCIB was overigens ook betrokken bij een project waar ook het gelijkekansencentrum Unia mee de schouders onder zette, ter gelegenheid van de Brusselse Week van de Acties tegen Haat en Islamofobie in het najaar van 2020. Unia hield toen mee de pen vast voor de ontwikkeling van 25 aanbevelingen ter bestrijding van islamofobie jegens moslimmeisjes en -vrouwen, in het kader van alweer een Europees project: MEET, More Equal Europe Together. Een van de partners daarbij was het CCIB. Of hoe dus ook een onafhankelijke openbare instelling zich al dan niet onbewust voor de kar laat spannen van initiatieven waar ook organisaties met een ronduit islamistische agenda bij betrokken zijn
Strijd tegen terrorisme
‘Het probleem is dat Europa geen vragen stelt bij bepaalde geldstromen, zolang de begunstigde verenigingen geen rechtstreekse steun verlenen aan terroristische of jihadistische activiteiten’, geeft Bergeaud-Blackler aan. ‘Dat doen ze uiteraard niet: ze kennen perfect de Europese wetgeving en kleuren altijd netjes binnen de lijntjes. Ze beperken zich tot het beïnvloeden van de moslimbevolking in Europa. Ze houden hen voor dat ze superieur zijn aan de verderfelijke Europese cultuur en proberen hen er tegelijk van te overtuigen dat ze net omwille van hun geloof constant gediscrimineerd en achtergesteld worden. Zo voeden ze wel gevoelens van wrok bij een gedeelte van de moslimbevolking én creëren ze een vruchtbare voedingsbodem voor hun discours en hun acties, maar dit is uiteraard niet strafbaar.
Ze laten uitschijnen dat de strijd tegen het terrorisme in de EU ook tot meer discriminatie van moslims leidt
Tegelijk spelen ze ook perfect in op het schuldgevoel van heel wat Europeanen: kijk eens wat jullie kolonisatie heeft veroorzaakt! Sterker nog: nadat uitgerekend het moslimterrorisme de voorbije jaren honderden slachtoffers maakte in Europa draaien zij de zaak nu om. Ze laten uitschijnen dat de strijd tegen het terrorisme in de EU ook tot meer discriminatie van moslims leidt. En dus wordt de jihadistische strijd eigenlijk een gevolg van de Europese onverdraagzaamheid en van het discours van radicaal-rechts in Europa.’
‘Het is een pervers mechanisme: het islamisme ten dienste van de emancipatie. Maar het werkt perfect. En het maakt al decennialang deel uit van de strategie van onder meer de Moslimbroeders. In de meeste Europese grootsteden zijn de moslimvrouwen almaar vaker gesluierd. Persoonlijk beschouw ik een hoofddoek of een lang kleed bij 28 graden niet bepaald als een teken van emancipatie, maar zo stellen zij het wel voor. En helaas vinden ze daarvoor dus steeds vlotter gehoor voor bij allerlei Europese én nationale instellingen.’
Volgens Bergeaud-Blackler moeten we ook de hand in eigen boezem steken. Enerzijds omdat heel wat Europese comités en instellingen die vandaag de criteria voor nieuwe projectoproepen of subsidieregelingen bepalen, de voorbije jaren succesvol geïnfiltreerd zijn door academici, lobbyisten en onderzoekers die dit discours en deze ideologie genegen zijn. ‘Deze evolutie is al minstens twintig jaar bezig’, klinkt het. Het is een ons-kent-ons-clubje, dat elkaars onderzoeken legitimeert én financiert. Anderzijds kunnen we ook niet om de vaststelling heen dat heel wat politici van rechtse signatuur een heilige schrik hebben om het etiket “extreemrechts” of “racistisch” opgekleefd te krijgen. Willen we het tij keren, dan zie ik maar één oplossing: we moeten ophouden de strijd tegen de zogenaamde islamofobie te financieren, en net veel meer inzetten op onderzoek naar de sluipende voortgang van het islamisme in Europa. Maar het huidige woke-klimaat op heel wat Europese universiteiten maakt dit soort onderzoek vandaag bijna onmogelijk. Ikzelf heb het grote geluk dat ik in Parijs echt voltijds met onderzoekswerk kan bezig zijn. Maar hierover ook nog les geven, is anno 2022 haast een utopie
Filip Michiels
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*De gedroomde aanleiding om te beginnen met schoon schip te maken met het ons door een corrupte Overheid opgedrongen uitschot der manna-vreters die onze politie lirfst zien verdwijnen om vervangen te worden door de sharia, is – pm lorfst zonder veel omhaal en in alle stilte, de hele clan op te laden om deze per ditect tewerk te stellen, in de zoutmijnen van Siberië, diep in de ondergrond.
Na hooguit 100 ingrepen zal iedereen het wel begrepen heben en volgen de juiste consequenties als vanzelf.
Deze handelswijze verschilt geen haar met hoe ongewenste ‘vrienden’ buitenshuis worden gehouden.
Het klinkt ’n beetje Hitleriaans, maar wat is daar mis mee? ’n Goed verstaander heeft maar ’n half woordje nodig.
• 890 - VLAANDEREN VRIJSTAT MAAKT ZICH KLAAR OM AAN TE MEREN
*
Donderdag 5 januari 2023
*
890 - VLAANDEREN VRIJSTAT MAAKT ZICH KLAAR OM AAN TE MEREN
*
I N H O U D
*
Toeval bestaat niet, zegtt U? Is moeijlijk te geloeven, want hie anders is het uit te leggen, dat Bart Sticnkman in DS, ja ja in DS –zie hieronder – mag schrijven wat er staat?
Het leest bijna als een voldonggen feit dat de Familie Leyssen straks nog het voortouw zal nemen in de Vlaamse Ontvoogdingsstrijd….
Och, dat soort mensen maakt er een gewoonte van om grof geld te verdienen door bijtijds kzaak te keren. Van Hitler Junge en mits de juiste relaties, naar succesrijke ondernrmer… Van AGFA-GEVAERT naar De Schandaard. Want met geld kooptmen de boter. ’n Klei,ne stap voor de Mmesheid maar en eormesprong voorwaarts voor mensen zonder procipes, maar met het juiste gevoel voor bankzaken.
05-01-2023
De flits discriminatie
*
Zopas werd bekend dat Franstalige landgenoten die in Vlaanderen geflitst worden, een verkeersboete krijgen en – als ze daarvoor voor de rechter moeten verschijnen - kunnen aanvragen dat laatste in Franstalig België te doen. Het resultaat daarvan is wel dat de hele procedure telkens wordt uitgesteld en soms zelfs geseponeerd. Deze rechtspraak geldt voor heel België, dus ook voor Vlamingen die in Franstalig België beboet worden. Het aantal Vlamingen dat beboet wordt in Wallonië en vraagt dat in Vlaanderen over te doen is echter zo goed als onbestaande.
---
Een ander discriminerend schandaal ter zake, is dat van de flitscontroles. In Vlaanderen staan er momenteel 155 flitspalen, in Wallonië ...25! Daar houdt het niet bij op, want men plant er dit jaar in Vlaanderen 172 bij te plaatsen, in Wallonië ...30. Wallonië mag dan al minder bebouwd zijn, een verhouding van zo’n 8 op 10 is wel des Guten zuviel, maar een typisch Belgische discriminatie, die men ook terug vindt in de politiek, waar de Franstaligen op alle niveaus oververtegenwoordigd zijn in verhouding tot hun percentage van de bevolking.
In 2024 krijgen we de kans aan die discriminaties een einde te maken. Laat ons dat in 2023 niet vergeten
DE PENNENVRIENDJES EN HET VERHAAL VAN VUURKE-STOOK VAN VLAANDEREN
Blijkbaar zag Vlaanderen er 38.000 jaar geleden uit zoals Het Verdronken Land van Saefthinge nu, minus de Antwerpse haven op de achtergrond.
Elke week nemen ze zich voor om mekaar eens te wijzen op iets positiefs in de media. Elke week mislukt hun poging jammerlijk. De pennen riendjes bieden u dan ook in alle piëteit hun excuses aan voor wat u nu weer dreigt te gaan lezen.
*
Beste Erwinderthaler Vanmol,
Op zondag 1 januari keken 1.104.000 mensen geweldig lineair naar aflevering 1 van Het Verhaal Van Vlaanderen. Linerair of ‘analoog’ kijken, wil zeggen: niet uitgesteld. Dus gewoon op ouderwetse wijze naar een programma kijken terwijl het uitgezonden wordt. Zoiets was heel gewoon in de jaren ’80, maar het komt vandaag steeds minder voor. Ongeveer zoals een puber zonder depressie of gender crisis. Maar dat geheel terzijde. Zoveel kijkers scoren – met een marktaandeel van meer dan 40%! – is niet vanzelfsprekend. Vraag dat maar aan Conner Rousseau die voor 2 man en een paardenkop doodsangsten uitstond met zijn hoofd in een bak sprinkhanen bij Fear Factor.
Reeds vooraf heerste er enige commotie in de gazetten omtrent de diverse subsidies voor Het Verhaal van Vlaanderen, waarbij enerzijds de kranten van Mediahuis vonden dat het ging om schandalige Vlaamse reactionaire nazi-propaganda en anderzijds de kranten van DPG Media meenden dat het goed besteed geld was voor een zinnig en leerzaam programma. Zelf ben ik ook eerder geneigd tot die laatste visie.
Aflevering 1 begon al meteen heel slim. Vanuit Limburg reisde Tom Waes 38.000 jaar terug in de tijd. Waarom vanuit Limburg, hoor ik u vragen? Denk toch eens na. Op zo’n lange tijdreis scheelt dat toch al gauw een paar decennia, slimmeke!
Toen kwam Tom terecht in een soort Zwin/Verdronken land van Saefthinge/Hedwigepolderproject, noem het voor mijn part: ‘het land van Waes’, waar hij de homo sapiens, alias de ‘moderne mens’ verwelkomde. Zo modern vond ik die nu ook weer niet. Ze hadden zelfs nog geen Nokia 3310.
Er volgde een spannend moment toen de homo sapiens plots oog in oog kwam te staan met de neanderthaler. Ik dacht: nu komt het: de allereerste kaakslag voor Vlaanderen ooit! Maar helaas, dat liep af met een sisser.
Blijft de vraag: was de toenmalige homo sapiens een Vlaming? Hij stookte in ieder geval een houtvuurtje, wat hem inderdaad typisch Vlaams maakt. Sterker nog: Tom Waes had net benadrukt dat er in het landschap geen bomen waren, dus ondanks een stookverbod van de natuur zelve, stak onze oer-Vlaming toch zijn kachel aan. Hoe Vlaams wil je het hebben?
Iets later vertelde Tomtesterom dan weer dat de homo sapiens – in tegenstelling tot de neanderthaler – het vermogen bezat om samen te werken. Wellicht waren het dus toch geen echte Vlamingen.
Ik kijk alvast uit naar de volgende afleveringen met het antwoord op vele historische vragen. Wanneer maakte Ambiorix zijn eerste schoen? Waarom trok Karel De Kale nooit naar Turkije voor een goedkope haartransplantatie? Om hoe laat begonnen de Brugse Metten? Zat er oorspronkelijk al kaas op een Habsburger? En welke programma’s waren er zoal te zien op het Kanaal Gent-Terneuzen?
Beste homo Stefrectis
Dat het hele opzet van Het Verhaal van Vlaanderen meer zure oprispingen ging veroorzaken dan een reeks Koken met batterijzuur stond in de sterren geschreven. En sterren zijn behoorlijk groot, dus er kan heel wat in geschreven worden. Nooit hebben we enig protest gehoord bij programma’s als ‘The voice van Vlaanderen’, ‘Vlaanderen vakantieland’, ‘De bossen van Vlaanderen’, ‘Vlaamse Hollywoodvrouwen’ of ‘Bake-off Vlaanderen’.
Maar voor het eerst is er nu een programma met inhoud én de naam ‘Vlaanderen’ in de titel. ‘Dat is sluikse indoctrinatie’, volgens onweldenkend links. Blijkbaar hebben ze daar ervaring in de materie want bij mij was die gedachte niet meteen opgekomen. Dat op aanschouwelijke wijze in beeld brengen van een geschiedenis die de bewoners op deze lap grond delen, zou wel eens kunnen uitmonden in gevoelens van eigenwaarde en trots op de handelingen der vroede voorvaderen. De gruwel!
Stel u voor Stef dat de burger zich plots al te goed begint te voelen.
Zoals de burger die de energie-saga aan zich voorbij liet gaan en gewoon investeerde in een gezellige houtstoof. Wel die burger is een massamoordenaar als je De Standaard moet geloven.
Niet alleen zijn houtkachels een ramp voor het klimaat, ze verstikken en vergiftigen onze huizen en onze bewoners. Ze werken mee aan ‘ecologische destructie’ en ze produceren 750 keer meer fijne stofdeeltjes dan een zware vrachtwagen. En alsof dat nog niet genoeg is, duwt zo’n kachel ook nog eens benzeen, methanal en polyaromatische koolwaterstof door de neus van de onverlaat die de deur van zijn knetterend kacheltje durft te openen.
Het mag duidelijk zijn Stef. Zo’n kachel is des duivels en de bezitters ervan dienen te branden in een uitstootneutraal hellevuur. Tenzij je de staat bent. Dan mag je hout opfikken zoveel je wil. Je noemt het dan niet ‘monsterachtige megakachel’ maar ‘biomassa-centrale’ en dan mag het! Dan is het duurzame energie.
Dat ze ons duurzaam bij de kloten hebben, dàt weet ik Stef!
Beste burger Vanmol,
Ergens tussen de neanderthaler en de homo sapiens moet nog een derde mensensoort ontstaan zijn. De zogenaamde ‘Brinckman’. De Brinckman bevindt zich weliswaar op aarde, maar leeft toch in een heel eigen tijd/ruimtecontinuüm dat niets gemeen heeft met dat van de homo sapiens. Toch heeft de Brinckman een mening over de homo sapiens en diens politieke gedrag. Sterker nog: één van die Brinckmannen, luisterend naar de naam Bart, schrijft er geregeld over in De Standaard, zoals vorige zaterdag over het succes van Vlaams Belang.
Ik citeer letterlijk, maar ga even zitten want anders kan je niet van je stoel vallen: ‘Over de oorzaken van dat succes zijn al boeken volgeschreven. Aan de kloof met de burger ligt het zeker niet. Die versmalde met de jaren en lijkt vandaag soms onbestaande.’
Hallo, Erwin? Je hebt je niet te hard bezeerd, hoop ik? Je las het nochtans goed: volgens Brinckman Bart is er geen kloof met de burger. Toen ik dat las, begon ik toch te twijfelen of de Brinckman wel echt op dezelfde planeet rondloopt als de burger. Of ligt het aan een grapje van de genetische evolutie waardoor Brinckmanhersenen de realiteit sterk verwrongen – ja zelfs omgekeerd – waarnemen?
Geen kloof met de burger? Dus de burger wil graag minder energie bevoorradings zekerheid, meer belastingen, meer migratie, minder koopkracht, minder zeggenschap, een verbod op diesel- en benzinewagens en bemoeienissen met al zijn privé-keuzes over verwarming, reizen en wat er op zijn bord ligt?
Ik begrijp dat men de Brinckman omzichtig moet benaderen. Men kan hem wellicht niet zomaar weghonen of op staande voet ontslaan wegens het schrijven van de meest pertinent onzin sinds ‘De Blauwbilgorgel‘ van Cees Buddingh. Men kent immers zijn kracht niet. De evolutie haalt soms wrede grappen uit met onze soort, Erwin. Wij zullen ons dus maar beperken tot het droef schudden van ons zwaar beproefde hoofd.
Beste hallucinogene vriend,
Wanneer ik zo’n Brinckman zie, dan moet ik denken aan zijn evenknie ( dat rijmt ): Bart Eeckhout. Wanneer het erop aankomt stukken te schrijven die meer lijken op een LSD-trip dan op een analyse, zijn ze aan mekaar gewaagd. Bart & Bart, de ‘chemical twins’ van de landelijke pers.
Op 29 december, oké het is al even geleden, twitterde de Eeckhout Bart dat hij haast ter plekke astma opliep, toen hij die dag onder een deken van houtsmog door de straten moest ploeteren omdat de luchtvochtigheid samen met de windstilheid hem het ademen onmogelijk maakte.
Menig twitteraar – die wél nog leeft in het ding dat wij ‘realiteit’ noemen – keek met volle verbazing door het vensterraam waar hij zag dat alles wat niet verankerd was het luchtruim koos, opgeschept door een net-niet-orkaan. Geen kat (het dier) die zich nog buiten waagde en de vogels klemden zich aan boomkruinen als waren ze het slachtoffer van de ondertussen verboden vogellijm. Oké, ik overdrijf een weinig om humor-technische redenen, maar windstoten tot 60 km/u kun je bezwaarlijk ‘windstil’ noemen.
Weet je wat het is Stef? ‘Vuurke-stook doen’ geeft veel teveel autonomie aan de burger. Wie een klein bosje heeft zou zomaar met zijn snoeihout in zijn verwarming kunnen voorzien en aldus kunnen ontsnappen aan de roofoverval die wij energiebeleid noemen. Dat màg natuurlijk niet gebeuren! Daarom proberen Bart & Bart en alle andere overheidsschalmeien u een schuldgevoel aan te praten over alles wat de overheid on-welgevallig is.
Stoken tegen de kachel. Die mannen kunnen dat. Maar hout snijden, ho maar
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Om op een zo veilig mogelijke manier aan te leggen, heeft men vooral een goede sttuurman nodig. Maar die is al een paar jaar aan boord, en weet zich omringd door de beste medewerkers ter wereld.
Het wachten is alleen nog op de veije Volkswil die eindelijk begint in te zien dat het voor iedereen, vriend of vijand, beter is het slavenjuk af te werpen.
889 - DE LIEFDE VOOR VLAA?DEREN BEGINT VAN I IN DE WIEG
dag
*
**
889 - DE LIEFDE VOOR VLAA?DEREN BEGINT VAN I IN DE WIEG
*
I N H O U D
*
Het zit in het bloed ingebakken. Maar de uitzonderingen bevestugen de algemene reegel. Zo zijn er altijd individueren die – vooral als er veel geld mee gemoeid is – die de wereld consequent willen veranderen naar hun eigen goesting.
Als U hirronder verder Filip DeWinter zult gelezen hebbrn, zult U dat beter begrijpen. Hij noemt ze, voor komend als die altijd is, Linxe Extremisten. Het klinkt innemend, ,ùaar is in feite bedoeld als ee schop onder hun kont.
Gewoon omdat die weet dat vroeg of laat onkruid altijd zichzelf vernietigt.
Ikzelf heb de Vlaamse reflex mee van huis uit. Dat niettegenstaande er ns ons vaderloos gezin – om de juiste rden – er een taboe heerste over politeke meningen die toen nergens nartoe leidden. De overgebnleven vriendenking vqn onze begin 1943 overlden Pa was anders diidelijk genoeg.
Zonder ptretetie spreek ik Maarten Luther na: hier sta ik en kan niet anders.
04-01-2023
*
HET VERHAAL VAN
VLAANDEREN
*
Ik kom nog even terug op ‘Het verhaal van Vlaanderen’, waarvan de eerste reeks zondagavond werd uitgezonden. Het is nog te vroeg om daarover een oordeel te vellen. In totaal gaat het om tien afleveringen en dit was nog maar de eerste aflevering, die begon in de ijstijd, zo’n 38.000 jaar geleden.
Toch zie ik er al naar uit in hoever ik dat zal kunnen toetsen aan wat ik er al van wist. In mijn zoektocht naar bv de afkomst van Ludwig Van Beethoven, was ik er zelf al achter gekomen, dat – als achterkleinzoon van een bakker uit Mechelen – men hem de dag van vandaag een Vlaming van afkomst zou kunnen noemen, maar niet in zijn tijd, want Vlaanderen bestond toen nog alleen min of meer uit de hedendaagse provincies van Oost- en West-Vlaanderen, wat er overbleef van het Graafschap Vlaanderen. Mechelen behoorde toen nog tot het Hertogdom Brabant, dat bestond uit de huidige provincies Brabant, Brussel inbegrepen, de Nederlandse provincie Noord-Brabant en die van Antwerpen. Dat maakte, dat toen ook onze grote schilders Bruegel, Rubens en Co in hun tijd in de eerste plaats Brabanders waren, of Zuid-Nederlanders, als je wilt..
Ik hoop dan ook meer uitleg ter zake te krijgen in een van de volgende afleveringen van ‘ons’ verhaal van Vlaanderen, dat o.m. ook meetelde in de zgz ‘Vlaamse canon’.
‘Afrika en Azië moeten aan geboortebeperking doen. Europa moet meer kinderen krijgen’
Interview
Dit is een sterk ingekorte versie van het ‘omvolkingsinterview’ dat u uitgebreid kan lezen in het nieuwe Doorbraak Magazine. Vraag ernaar in uw krantenwinkel.
*
In zijn controversiële boek ‘Omvolking. De grote vervanging’ beschrijft Vlaams Belang-coryfee en
ondervoorzitter van het Vlaams parlement Filip Dewinter hoe de autochtone bevolking door het dalende geboortecijfer en de immigratie een minderheid wordt. Met een flinke portie apocalyptiek. Maar ook met cijfers. ‘Als u de conclusie trekt dat ik pleit voor een autoritair regime, dan gaat u te ver.’
Weinigen willen zich verbranden aan de Franse homoseksuele schrijver Renaud Camus, die de term ‘Le Grand Remplacement’ in 2010 bedacht. Behalve Filip Dewinter. Die vertaalt Camus’ term als ‘omvolking’. En geeft er in eigen beheer een boek over uit. Zo (her)introduceert Dewinter de term ‘omvolking’ in de Lage Landen. Dewinters boek is grotendeels gebaseerd op een lang interview met
**
RenaudCamus.
Deze stoffeerd met cijfers over de demografische evolutie in het Westen. Het verkoopt goed, ondanks de media boycot.
Dewinter geniet van zijn rol als herboren politiek ideoloog. ‘Ik begrijp dat de zaken tegenwoordig snel en praktisch moeten voorgesteld worden. Maar eigenlijk vind ik dat jammer. Ik ben meer de man van de oude stempel, die graag iets uitlegt. Zeker als het controversieel is en een flinke dosis theorie vereist.’ Over de oplossingen die Dewinter aanreikt, kan en moet gedebatteerd worden. ‘Prima. Ik ga dat nooit uit de weg. Zelfs het debat met extreemlinks niet.’
Over de analyse rond ‘omvolking’ bestaat weinig twijfel. Progressief links verfoeit de term, maar objectief gezien valt niet te ontkennen dat de bevolking in Vlaanderen de voorbije decennia structureel is vervreemd. Om het gesprek meteen op het juiste niveau te brengen: als u in uw boek een hoofdstuk de titel ‘Arbeid, familie, vaderland’ geeft, dan lijkt u zo de weg naar een autoritairdere en meer identitaire samenleving te openen. Net zoals het Franse Vichy-regime tijdens WOII, van wie u die slogan leent.
Filip Dewinter: ‘Die slogan is de essentie van mijn politiek denken. Het volstaat niet meer om te pleiten voor een immigratie stop. Vandaag gaat het erover dat onze eigen autochtone bevolking vergrijst en uitsterft. Demografie is de toekomst. Tot spijt van wie het benijdt. Als we als autochtone Europeanen willen blijven bestaan, dan moeten we onze bevolking in stand houden. Ze liefst ook opnieuw natuurlijk laten groeien. Alleen zo zullen we de migratie niet meer nodig hebben. Want immigratie is de oplossing van progressief-links en van de liberalen om het tekort aan jonge werkkrachten en aan jonge mensen tout court tegen te gaan.’
‘Hoe doe je dat? Wel, door een ander familie-beleid te voeren. Een beleid dat kinderen krijgen aanmoedigt. Het gezin moet opnieuw de hoeksteen van de samenleving worden. Weg van de verdomhoek waarin het nu zit. Dat beleid moet man én vrouw opnieuw centraal stellen De LGBTQ-ideologie ondermijnt het traditionele gezin.’
Rechts in Europa – en daarmee heb ik ook kritiek op mezelf – heeft te lang gefocust op migratie
‘Dat is één. Twee: arbeid is een ander fundament voor iedere gezonde samenleving. Arbeid moet lonen. Dat is gezond voor een samenleving. Vaderland, tenslotte, dat spreekt voor zich. Elke samenleving die wil overleven moet geloven in haar eigen kunnen, haar eigen cultuur. Arbeid, familie en vaderland zijn voor mij essentieel. Rechts in Europa – en daarmee heb ik ook kritiek op mezelf – heeft te lang gefocust op migratie. Nu dreigt Europa een etnisch en cultureel sterfhuis te worden, met nostalgie terugdenkend aan de gloriedagen. Maar daarmee hou je geen samenleving in stand.’
We kunnen wachten tot mensen als vanzelf uw oplossing gaan omarmen. Maar u als politicus wil er natuurlijk vaart achter zetten en van bovenaf opnieuw strengere maatschappelijke normen afdwingen. Daarom opnieuw de vraag: wat u voorstelt, is niet vrijblijvend, maar autoritairder dan wat we nu kennen?
‘Tja. Ik kan boeken schrijven en waarschuwen dat die vrijblijvendheid ertoe leidt dat etnische Europeanen in onze steden geminoriseerd worden. Progressief-links heeft dankzij de migratie een levenslijn uitgeworpen om relevant te blijven. Rechts is niet aan de macht. Ik stel als schrijver en politicus vast dat Vlamingen nu al vaak geen demografische meerderheid meer zijn in onze grote steden. Die situatie zal zich bestendigen, en zich ook uitbreiden buiten de steden.’
‘Maar als u daaruit de conclusie trekt dat ik daarom pleit voor een autoritair regime dat dat allemaal gaat omgooien, dan gaat u te ver. De democratie is nog steeds in staat om het verschil te maken. Al besef ik dat dit niet heel lang zal duren. Eén man is gelijk aan één stem, dat is het democratische principe van onze samenleving. Als we nu niets doen, dan worden we op demografische én dus op democratische wijze geminoriseerd.’
Met de islam is er misschien geen akkoord mogelijk. Maar: de diversiteit in onze steden is meer dan de islam alleen. Polen, Armeniërs en christelijke Afrikanen vallen nu buiten uw boodschap. Misschien zijn het bondgenoten?
Laat er geen onduidelijkheid over bestaan: het gaat niet over huidskleur. Het gaat over een gemeenschappelijke sokkel om samen te leven
‘Mijn boodschap is cultureel, gebaseerd op een gemeenschappelijk westers en Europees-christelijk project. Daar kan iedereen toe behoren die zich daarmee wil en kan vereenzelvigen. Alle mogelijke minderheden die hier terecht zijn gekomen. Vaak trouwens omdat zij bescherming zochten tegen de radicale islam. Laat er geen onduidelijkheid over bestaan: het gaat niet over huidskleur. Het gaat over een gemeenschappelijke sokkel om samen te leven. Al wil ik ook niet te euforisch zijn over het vermogen van minderheden om aan de islamitische gemeenschap tegengewicht te bieden. De islam groeit veel sneller.’
Fort Europa
Het enige alternatief dat u voorziet, is om Europa af te sluiten van de rest van de wereld?
‘Dat zal niet volstaan. We zijn met te veel op deze planeet: 8 miljard mensen! Toen ik werd geboren, waren dat er meer dan de helft minder. Binnen dertig jaar zijn we met 10 miljard. 80% daarvan zal in Afrika en Azië leven. Dat zal niet leefbaar zijn. Dus zullen die mensen naar hier proberen komen.’
‘Ik geloof niet dat Afrikanen binnen dertig jaar allemaal in perfect geïndustrialiseerde en welvarende landen zullen leven, een elektrische auto, huis en smartphone zullen hebben.’
‘Dat gaat niet gebeuren. Niet binnen die korte tijdspanne. Ook de Vlaamse ingenieur en ecologist Fons Jena zegt dat (wijst naar diens boek dat op zijn bureau ligt, “We zijn met te veel. Pleidooi voor een herbergzame wereld”, red.). Ik ga een stuk mee in het discours dat we voor het klimaat moeten zorgen. Maar met dien verstande dat het eigenlijke probleem de overbevolking is en niet het klimaat of het tekort aan grondstoffen.’
In de jaren ’70 dacht men ook dat de olie op zou zijn tegen het jaar 2000. Dat bleek niet te kloppen. Technologische vooruitgang kunnen we niet voorzien. Het is vaak niet wat men belooft, maar het is vaak ook niet zo erg als men denkt.
‘Naar mijn bescheiden mening gaan we naar apocalyptische situaties. En hoe lossen we die op? Door aan geboortebeperking in de derde wereld te doen. Dat is niet onmogelijk. Zelfs een moslimland als Bangladesh is er succesvol in geslaagd het aantal geboortes te beperken. Die richting moet het in meer landen in Azië en Afrika uit. Vooral in landen als Nigeria, Pakistan en Ethiopië. Samen zullen die drie landen binnen enkele decennia veel meer inwoners dan Europa tellen.’
Een conservatieve denker als de bekende Canadese psycholoog Jordan Peterson vindt voor geboortebeperking pleiten, indruisen tegen een primair recht van alle mensen: kinderen krijgen. Wat u voorstelt, is in feite hetzelfde als wat de ecologisten degrowth noemen: de mensheid moet krimpen, op alle gebied, of het nu op energievlak is, de grootte van gezinnen, mobiliteit,… Het zal met minder moeten?
‘De derde wereld moet dat, niet Europa. Dát is mijn boodschap voor de mensheid. In plaats van alsmaar te groeien, zal de wereldsamenleving moeten krimpen. Mijn horizon reikt verder dan het IKEA-plan tegen migratie van mijn partij. Ik ben grootvader van vier. Ik denk vooral na over de wereld van mijn kleinkinderen. De wereld waarin zij kleinkinderen zullen hebben, omstreeks 2070. Mijn partij moet daarover een langetermijnvisie ontwikkelen. Maar ik leg graag de fundamenten voor die tijd. Door bijvoorbeeld controversiële boeken te schrijven over taboe-onderwerpen. Boeken die de media liever dood zwijgen.’
Om af te ronden: u bent geen voorstander van machtsdeelname van uw partij in Vlaanderen?
Als het Vlaams Belang aan de macht deelneemt, laat het dan zijn vanuit een positie van electorale en morele sterkte. Niet als extra coalitiepartner
‘Als het Vlaams Belang aan de macht deelneemt, laat het dan zijn vanuit een positie van electorale en morele sterkte. Niet als extra coalitiepartner. We moeten ooit regeren, daar ben ik het mee eens. Maar niet eender wanneer, om alleen maar deel te nemen aan de macht. Want dat kan een sirenenzang zijn. Al besef ik dat wij ons nu moeten voorbereiden op machtsdeelname. We moeten inhoudelijk en strategisch klaarstaan. Want het moment zou wel eens sneller daar kunnen zijn dan men denkt.’
Maar niet in 2024, of net wel?
‘2024 is het moment. We zullen tegengewerkt worden op alle fronten, van de vakbonden tot de administraties en de media. Maar als we niet de ambitie hebben om ons daar op voor te bereiden, dan zal het nooit lukken. Ik denk dat Vlaanderen er klaar voor is. Ikzelf zal daar geen grote rol meer in spelen, want ik ben van de oppositiegeneratie. De jonge generatie is beter voorbereid op die taak. En Tom Van Grieken zit op dezelfde ideologische lijn. Al is hij pragmatischer in de uitvoering. Zijn grote test moet nog komen.’
Christophe Degreef
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Een gedegen politicus die geen dictator is, spreekt zijn eigen zekerheid over wat er in de toekomst staat te gebeuren – en waarover er waarschijnlijk reeds voor-akkoorden getekend zijn, met zeer veel omzichtigheid uit. Omfloerst, dat wel, maar tetzelfdertijd zeer duidelijk voor elke goed verstander.
Het is dus duidelijk dat elke recht geaarde Vlaming de kant kest der zekerheid. Vlaanderen Vrijstaat in een vernieuwde Europese Unie die staat warvoor ze geconcipëerd werd. Namelijk de Vrede bevorcderen. Zonder deelanme aan andere buitenlandse conflicteen.
Met schotse, scheve en Slinxe zakkenvullrs aan de stuurknuppel lukt dat nnoit!!!!!
889- HET KALF LEEFT NIG, MAAR IS AL HAAST KOPPEKE ONDER
ISLAMOFOBIE…..
778
Dinsdag 3 januari 2023
889- HET KALF LEEFT NIG, MAAR IS AL HAAST KOPPEKE ONDER
*
I N H O U D
Hier volgt ’n hele – onverteerbare uitgedroogde boterham over de teloorgang van one Besvhaving, teloorgang in hoofdzaak gefinancierd door deze ons opgedrongen en averrechts verkeerd draairne Europse kwakkelgang van beroepsptofiteurs.
Hierover geen verdere woorden meer vuil maken. In Mei 2024 ten laatste wordt de resolute rechtsomkeer ingezt. Hopelijk zonder al te veel bloedverles….*
02-01-2023
NIEUW JAAR, OUDE PROBLEMEN
*
Zo, één januari 2023 is voorbij. Bij mijn weten is er de laatste dagen van december niets meer politiek beslist. De problemen van 2022 zullen dan ook die van 2023 worden (en misschien wel die van 2024).
De automatische indexering zadelt onze bedrijven op met een concurrentieverlies van 5/6% t.o.v. het buitenland, de buurlanden in de eerste plaats. Daarbovenop zal er bij veel bedrijven die wél concurrentieel blijven, een tekort zijn aan geschikt personeel. Het koopkrachtbeleid duwt heel wat mensen in de inactiviteit als het sociaal energietarief blijft voor wie niét werkt. Wijlen Juul Kabas krijgt postuum gelijk met zijn ‘’t Zijn zotten die werken’.
Daar er tegen Kerstmis en Nieuwjaar, zoals verwacht, geen politieke knopen werden doorgehakt, wordt de volgende streefdatum Pasen. Als het dan vijgen na Pasen zouden worden, zullen we waarschijnlijk opgezadeld raken met een kabinet dat in werkelijkheid een van lopende zaken wordt. Want geen enkele van de partijen van de federale meerderheid verwacht winst bij vervroegde verkiezingen, in tegendeel. Het wordt dan gewoon een uitstel van executie tot aan de verkiezingen van 2024.
MULTICULTUUR & SAMENLEVEN
De profeet en het Europese manna: twee handen op één buik
*
Hoe Europese subsidies het islamistische gedachtegoed dienen
Analyse - 01/01/2023 Filip Michiels
Dit artikel verscheen eerder in Doorbraak Magazine van juni 2022. Vier keer per jaar verschijnt Doorbraak namelijk ook op papier met uitgebreide interviews, reportages en columns. De recentste Doorbraak Magazine ligt nu in de krantenwinkel. Vraag ernaar.
Een Europese affichecampagne waarin gesluierde vrouwen symbool staan voor de vrijheid? Te gek voor woorden, zou je denken, maar pas na zwaar protest vanuit Frankrijk verdwenen de affiches. De campagne was niet zomaar een Europees accident de parcours, zo blijkt uit nader onderzoek. Onder het mom van de strijd tegen discriminatie of islamofobie, rijven lobby groepen, ngo’s en activistische verenigingen met een soms onverbloemd islamistische agenda, jaarlijks voor miljoenen euro’s aan Europese subsidies binnen.
Raad van Europa
‘Echte schoonheid vind je enkel terug in verscheidenheid, net zoals je de vrijheid terugvindt in de hijab.’ De slogan zou zo uit de koker van een reclamebureau in pakweg Koeweit of Qatar kunnen komen, maar niet is minder waar: het was de Raad van Europa die er in november 2021 mee uitpakte. De slogan maakte deel uit van een campagne tegen de discriminatie van moslims én voor de vrijheid om een hoofddoek te dragen. Die Raad van Europa is een mensenrechten organisatie die vanuit Straatsburg rond integratie en antidiscriminatie werkt en waarvan zowat alle Europese landen lid zijn.
Terwijl het in de rest van Europa aanvankelijk oorverdovend stil bleef, schoten heel wat Franse politici prompt in een Franse colère. Hoe was het mogelijk dat er in Europa een hoofddoek werd opgevoerd in een campagne voor de vrijheid, terwijl die hijab in heel wat landen net symbool staat voor de onderdrukking van vrouwen? Kort nadien nam de Raad van Europa zelf ook uitdrukkelijk afstand van de campagne, en werd ze offline gehaald.
‘De mate waarin het islamistische gedachtengoed effectief geïnfiltreerd is in de coulissen van de Brusselse en de Europese politiek valt moeilijk precies af te meten’, erkent Florence Bergeaud-Blackler. De Franse onderzoekster is al jarenlang actief bij het befaamde Franse onderzoeksinstituut CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique) en schreef onder meer een boek over de spectaculaire opgang van de halal-cultuur en van de islamitische normen de voorbije jaren. ‘Op basis van eigen onderzoek bij onder meer verenigingen, politieke partijen en in het economische weefsel, kan ik alleen maar vaststellen dat er absoluut sprake is van almaar meer en almaar strengere eisen en voorschriften die puur religieus geïnspireerd zijn. Die trend blijft uiteraard niet beperkt tot Brussel, maar de massale aanwezigheid van heel wat Europese instellingen en lobbygroepen blijkt ook een ideale voedingsbodem voor een klimaat waarin het communautarisme en het religieuze fundamentalisme steeds beter gedijen.’
Observatorium
Mede om die reden was Bergeaud-Blackler vorig jaar in Brussel ook betrokken bij de oprichting van het Observatoire des Fondamentalismes. Een soort waakhond tegen verschillende vormen van religieus fundamentalisme, zeg maar. ‘Dat observatorium hebben we in het leven geroepen vanuit de vaststelling dat een open debat over de groei van het islamisme in Brussel, toch de hoofdstad van Europa, blijkbaar niet langer mogelijk is’, legt directrice Fadila Maaroufi uit. Als gewezen straathoekwerkster en antropologe spreekt zij ook uit eigen ervaring: ze werd al meermaals met de dood bedreigd. ‘We wilden de burger beter informeren over het verschil tussen moslims, islamisten en jihadisten, zodat niet iedereen over eenzelfde kam wordt geschoren.’
De moslimstem is electoraal zo belangrijk geworden dat haast geen enkele partij het islamisme nog openlijk durft te veroordelen
Maaroufi ontkent niet dat het observatorium zich vooral op het islamisme focust, maar dat is ook niet onlogisch, vindt ze. ‘Als we het over de gevaren van godsdienstig fundamentalisme hebben, vormt het islamisme anno 2022 veruit de grootste bedreiging. Mensen met islamistische ideeën zijn hier vandaag geïnfiltreerd in zowat alle lagen van het verenigingsleven én in zowat alle politiek partijen. Wanneer we bijvoorbeeld politieke partijen hier in Brussel onze expertise willen aanbieden, wordt dat aanbod ook systematisch afgeslagen. De moslimstem is electoraal zo belangrijk geworden dat haast geen enkele partij het islamisme nog openlijk durft te veroordelen.’
Moslimbroeders
Dé spin in het web van streng religieuze en vaak ronduit islamistische verenigingen en lobbygroepen in Europa zijn de Moslimbroeders. Deze transnationale organisatie werd bijna honderd jaar geleden in Egypte opgericht. Vooral in de jaren ’80 en ’90 won de beweging sterk aan invloed, onder meer dankzij financiële steun vanuit Qatar. Toen steeds meer Arabische landen de organisatie in het vizier namen, niet in het minst omwille van haar groeiende politieke invloed, focusten de Moslimbroeders ook steeds meer op de grote moslimgemeenschappen in Europa. Hierbij genoten ze ook de steun van de Turkse regering.
De Moslimbroeders werpen zich op als voortrekkers in de sociale en intellectuele emancipatie van de moslims in Europa, en zitten vaak diep vertakt in het verenigingsleven en niet zelden ook in de politiek en in het onderwijs. Tegelijk houden ze intern vast aan een onverbloemd fundamentalistische agenda en zijn ze voorstander van de invoering van de sharia.
Florence Bergeaud-Blackler: ‘Allerlei onderzoeksinstellingen en zelfs universiteiten spelen een sleutelrol in de opgang van het zogenaamde frérisme (de ideologie van les frères musulmans, nvdr). Ze maken daarbij dankbaar gebruik van de woke-ideologie en het dekolonialisme, die in deze kringen doorgaans ook behoorlijk wijdverspreid en populair zijn. Onder het mom van de strijd tegen racisme en discriminatie slagen ze er moeiteloos in om heel wat geld en subsidies los te weken voor zogenaamd onderzoek of voor projecten die de “oprukkende islamofobie” moeten aanpakken. Een rechtstreekse link met de Moslimbroeders is vaak moeilijk aan te tonen, maar hun invloed reikt bijzonder ver, ook hier in Brussel. Ze kunnen daarbij ook terugvallen op een zeer gedegen kennis van het Europese recht en van de Brusselse én Europese politieke structuren.’
ENAR
Een van de speerpunten in de lobbymachine tegen de zogenaamde islamofobie en het racisme op het niveau van de Europese instellingen is het ENAR (European Network Against Racism). Dit netwerk verenigt een honderdtal Europese ngo’s en noemt zichzelf ‘het enige pan-Europese netwerk tegen racisme’. In ons land vallen 13 verenigingen onder de ENAR-koepel, onder meer KifKif, Hand in Hand tegen Racisme, LEVL (het vroegere Minderhedenforum), de vzw Orbit en BePax. ENAR steekt niet onder stoelen of banken dat het financieel gesteund wordt door het Europese Rights, Equality and Citizenship-programma, dat onder de bevoegdheid van Europees Commissaris
Helena Dalli
*
valt. Het heeft tot doel ‘de in de EU-Verdragen verankerde rechten en waarden te beschermen en te bevorderen’. Met name door steun te verlenen aan maatschappelijke organisaties die actief zijn op lokaal, regionaal, nationaal en transnationaal niveau. Gesneden koek dus voor verenigingen en lobby-organisaties die de strijd tegen discriminatie en racisme hoog in het vaandel beweren te voeren.
In de periode 2014-2020 ging er in totaal zomaar eventjes 426,8 miljoen euro naar dat programma. 35 procent van dat budget, 149,6 miljoen euro, was bestemd voor projecten die specifiek mikten op de strijd tegen discriminatie en op de bestrijding van racisme en vreemdelinghaat. ENAR is een schoolvoorbeeld van een lobbymachine die de weg naar het Europese manna moeiteloos wist te vinden. Zomaar eventjes 69,3 procent van hun totale jaarbudget is afkomstig van het Europese Rights, Equality and Citizenship-programma, zo blijkt uit het meest recente jaarverslag. Ook Open Society Foundations (OSF), de stichting die in het leven werd geroepen door de Hongaarse miljardair George Soros, is al sinds 2002 een finananciële partner van het ENAR. In 2008 werd Open Society Foundations ook een structurele financier (‘core-founder’). Dat is ook bittere noodzaak: de Europese Commissie financiert immers enkel verenigingen die ook elders aanspraak kunnen maken op subsidies. Anders gesteld: zonder die Europese subsidies zou het ENAR geen dag kunnen overleven.
Wat online-speurwerk toont evenwel aan dat de strijd tegen racisme en discriminatie door ENAR nogal voluntaristisch en eenzijdig wordt ingevuld. Wie de zoektermen ‘ENAR en ‘islamophobia’ intikt, krijgt al meteen 24.100 resultaten voorgeschoteld. Gaande van een ENAR-rapport dat schetst hoe de Europese strijd tegen terrorisme tot vooroordelen tegen moslims leidt (over de impact van het islamitisch geïnspireerde terrorisme op niet-moslims waren wellicht geen cijfers te vinden) tot een rapport dat moet aantonen hoe zelfs Covid19 bijdroeg tot nog meer discriminatie van moslims.
Franse presidentsverkiezingen
Toch blijft het hoogst merkwaardig dat een man die ooit deel uitmaakte van een vereniging die al openlijk pleitte voor het vermoorden van homoseksuelen, het blijkbaar zomaar tot directeur kan schoppen van een groot pan-Europees netwerk dat opkomt tegen discriminatie
Duiken we wat dieper in de twintig ‘anti-racistische organisaties’ die volgens een persbericht van 11 mei 2020 op hun beurt samen 200.000 euro kregen toegekend van de aanverwante ENAR Foundation, dan blijken er zomaar eventjes negen daarvan zich te focussen op de discriminatie van moslims. Al minstens even veelzeggend is dat het ENAR in de periode 2014-2020 in de figuur van Michael Privot een algemeen directeur had van wie de geloofsbrieven toch stevig in vraag kunnen worden gesteld. Niet in het minst voor een organisatie die beweert alle vormen van discriminatie te willen bestrijden. Privot is een bekende academicus aan de overkant van de taalgrens, die zich jaren geleden al tot de islam bekeerde. Daarna was hij ook enkele jaren lid van, jawel, de Moslimbroeders, iets wat hijzelf overigens ook grif toegeeft. Naar eigen zeggen zou hij die vereniging evenwel al jaren geleden de rug hebben toegekeerd. Sindsdien zet hij zichzelf graag in de etalage als een fervent voorvechter van de ‘verlichte islam’. Toch blijft het hoogst merkwaardig dat een man die ooit deel uitmaakte van een vereniging die al openlijk pleitte voor het vermoorden van homoseksuelen, het blijkbaar zomaar tot directeur kan schoppen van een groot pan-Europees netwerk dat opkomt tegen discriminatie.
Ook in de aanloop naar de recente Franse presidentsverkiezingen liet ENAR zich allerminst onbetuigd. Zo was Julie Pascoet, senior advocacy officer bij ENAR, op maandag 9 mei te gast in de ontbijtshow van de Britse zender Voice of Islam. Ze mocht daar haar licht laten schijnen over islamofobie, in het bijzonder over de kwesties van genderdiscriminatie en de zogenaamde voortdurende stigmatisering van moslimvrouwen die de hijab dragen in Frankrijk. Eind vorig jaar had ENAR zich, samen met enkele tientallen andere burgerrechtenorganisties, al openlijk solidair verklaard met Femyso. Deze pan-Europese ngo, die enkele tientallen Europese jongerenorganisaties vertegenwoordigt, had zich immers uitgesproken tegen de ‘islamofobe heksenjacht’ bij onze zuiderburen. ‘De afgelopen maanden heeft de Franse regering talloze administratieve procedures opgestart om door moslims geleide organisaties, moskeeën, scholen en zelfs door moslims gerunde snackbars te sluiten’, schreef Femyso in november 2021 in een persbericht. ‘Ondanks een totaal gebrek aan bewijs of gerechtelijke procedures heeft zij dit gedaan door zich te beroepen op banden met de Moslimbroederschap.’
Die focus op Frankrijk is allerminst toevallig: door strikt vast te houden aan de scheiding tussen kerk en staat, heeft Frankrijk zich de voorbije jaren niet alleen ontpopt tot het favoriete doelwit van islamitisch geïnspireerd terrorisme. Ook allerlei ngo’s en moslimorganisaties viseren de Franse overheid, vanuit het besef dat het Franse voorbeeld om de islam zoveel mogelijk uit het openbare leven te weren, elders in Europa wel eens navolging zou kunnen krijgen.
Wijdvertakt netwerk
‘Wanneer we nader onderzoek doen naar verenigingen die tegen islamofobie strijden, dan belanden we haast altijd bij de Moslimbroeders’, bevestigt ook Florence Bergeaud-Blackler. ‘Zij zijn er de voorbije jaren in geslaagd om geruisloos een voet tussen de deur te krijgen bij de meest uiteenlopende verenigingen en lobbygroepen, vooral dan in Brussel. Die groepen pleiten dan bijvoorbeeld voor het toelaten van een burkini in openbare zwembaden, zoals onlangs in Grenoble. Of ze spannen gerechtelijke procedures aan tegen het hoofddoekenverbod op school.’
‘Maar we moeten dit in een breder kader zien dan de Moslimbroeders zelf’, vervolgt Bergeaud-Blackler. ‘Le frérisme, zoals ik het omschrijf, is een ideologie die zich perfect heeft ingepast in de Europese politiek en sociale context. We maken in het Westen nog te vaak de fout om in hiërarchische structuren te blijven denken, zoals de meeste politieke partijen bij ons nog altijd zijn opgebouwd. Het gaat in dit geval veeleer om een zeer breed en wijdvertakt netwerk, met als centrale drijvende kracht de islam. Die islam is veel meer dan een ideologie, het is een dagdagelijkse praktijk en manier van leven. Dat aspect, en de invloed die daarvan uitgaat, onderschatten wij hier in Europa.’
Het probleem is dat deze bevolking almaar meer wordt gecontroleerd door een relatief kleine minderheid van harde islamisten en activisten
‘Het netwerk onder de ideologie is er de voorbije jaren ook meesterlijk in geslaagd om de moslims in Europa in de rol van slachtoffer te wringen. Ze hebben een identitair slachtoffer discours gefabriceerd dat bijzonder goed aanslaat.’ Last but not least, zo onderstreept Bergeaud-Blackler, komt daar het electorale belang van de moslim-stem bovenop. In een stad als Brussel kan geen enkele politieke partij het zich vandaag nog veroorloven om de ‘moslimstem’ links te laten liggen. ‘De MR is wellicht nog de enige uitzondering, maar de demografische evolutie in Brussel draagt er almaar sterker toe bij dat je niet meer aan de macht raakt als je niet minstens op de steun van een deel van de moslimbevolking kan rekenen. Het probleem is dat deze bevolking almaar meer wordt gecontroleerd door een relatief kleine minderheid van harde islamisten en activisten, die voor hun wervende communautaristische projecten ook flink wat financiële steun vanuit het buitenland, denk maar aan Qatar en Turijke, ontvangen. Ook daar komen de Moslimbroeders opnieuw in beeld.’
‘Waardevolle partners van Europese instellingen’
Hamvraag is dan uiteraard: hoe is het mogelijk dat een militante organisatie zoals de Moslimbroeders, die in een aantal Arabische landen maar ook in Oostenrijk als terroristische organiatie werd bestempeld, blijkbaar moeiteloos kan infiltreren in tal van ngo’s en zelfverklaarde burgerrechtenorganisaties? Vragen in die zin stelde onder meer Europees parlementslid Filip De Man (Vlaams Belang) al enkele keren aan de Europese Commissie. Zo legde hij eind vorig jaar, samen met een aantal andere Europese parlementsleden, Europees commissaris Ylva Johansson, bevoegd voor Binnenlandse Aangelegenheden, de vraag voor naar de aanwezigheid van Femyso op het Europees Jongerenevenement in Straatsburg. Die organisatie zou volgens de betrokken parlementsleden immers ook nauwe banden onderhouden met het Collectif contre l’islamophobie Belgique, dat op zijn beurt weer gelieerd is aan het Collectif contre l’islamophobie France. Die organisatie werd in Frankrijk ontbonden na de gruwelijke moord op Samuel Paty.
Het antwoord van Johansson riep meer vragen op dan het antwoorden opleverde. Volgens haar zijn niet-gouvernementele organisaties waardevolle partners van de Europese instellingen bij hun inspanningen om jongeren te bereiken en sociale uitsluiting, marginalisering en alle vormen van discriminatie tegen te gaan. ‘In dat verband is het mogelijk dat Femyso werd uitgenodigd op een evenement dat antiracisme, antidiscriminatie en uitsluiting promoot, zoals het Europees Jongerenevenement’, klonk het. Johansson erkende ook dat Femyso eerder al partner was voor twee projecten binnen het Europese “We can for human rights speech”-programma. ‘Die projecten gingen respectievelijk in 2013 en 2019 van start en ontvingen in totaal een EU-bijdrage van bijna 45.000 euro. Daarnaast ontving het ook nog eens ongeveer 125.000 euro financiering uit EU-onderwijsprogramma’s.’
Dat Femyso net gelinkt wordt aan religieus extremisme was daarbij blijkbaar geen punt. Onder de Femyso-paraplu valt bijvoorbeeld ook Milli Görüs. Deze van oorsprong Turkse vereniging die in heel Europa actief is, wordt door sommige westerse inlichtingendiensten als antidemocratisch en staatsgevaarlijk gekwalificeerd. Een van de doelstellingen van Femyso is, zo blijkt uit de statuten, het aanmoedigen van de verdere ontwikkeling van een Europese moslimidentiteit. Een aantal Franse onderzoekers geven ook aan dat het niet meer is dan de jonge en transnationale uitloper van de Unie van Islamitische Organisaties in Europa. Die structuur leunt op zijn beurt dan weer nauw aan bij de Moslimbroederschap.
Hoofdstad van vooroordelen
Begin november vorig jaar, na het zware Franse protest tegen de hijab-campagne, haalde Femyso-topvrouw Hande Taner, zelf gewezen voorzitster van de studentenafdeling van Milli Görüs, op haar Twitter-account nog zwaar uit naar Frankrijk. ‘Parijs is momenteel de hoofdstad van de westerse vooroordelen, en racisme is het belangrijkste exportproduct van Frankrijk’, klonk het. U leest het goed, dit uit de mond van een organisatie die gefinancierd wordt met EU-subsidies.
Haar uithaal illustreerde beter dan wat ook hoe de Moslimbroeders vandaag zowel het officieuze woke-jargon als de officiële Europese instellingen feilloos voor hun kar weten te spannen in een soft power-strategie die er op gericht is om de weerstand in Europa tegen islamisme weg te nemen. Ook financieel plukken allerlei min of meer aanverwante organisaties daar de vruchten van. Specifiek rond de financiering van ENAR bevestigde Europees commissaris Didier Reynders in maart vorig jaar dan weer aan Filip De Man dat die organisatie in de periode 2015-2017 en de periode 2018-2021in totaal zomaar eventjes 4,1 miljoen aan Europese financiering ontving. Hoofdzakelijk in de vorm van exploitatiesubsidies in het kader van het programma Rechten, Gelijkheid en Burgerschap.
Op een nieuwe vraag van De Man aan de Europese Commissie welke controlemechanismen ze dan precies hanteert om te voorkomen dat EU-belastinggeld naar organisaties gaat die de islamisering van Europa voorstaan, volgde een al even administratief als ontwijkend antwoord. ‘Om de financiële belangen van de unie te beschermen, past de commissie de mechanismen toe waarin het financieel regelement en contractuele documenten voorzien (…). Bij de ontvangers van EU-financiering moet elke uitsluitingsgrond zoals omschreven in het financieel reglement ontbreken. De controles op de uitsluitingscriteria zijn gebaseerd op een verklaring op erewoord van de entiteit, aangevuld met relevante bewijsstukken.’ Of zo’n verklaring op erewoord veel indruk maakt op organisaties met dubieuze connecties én een uitdrukkelijk activistische agenda kan sterk worden betwijfeld.
Ecolo-lijst
Ook in eigen land lijken de tentakels van de Moslimbroeders almaar verder te reiken. Op 23 en 24 juni 2018 organiseerde het Collectif Contre l’Islamophobie en Belgique (CCIB) een online-infosessie over het respect voor de mensenrechten. ‘In het kader van onze permanente educatie en in de strijd tegen de onverdraagzaamheid en islamofobie’, klonk het in de uitnodiging. Deze activiteit kreeg de financiële steun van de Fédération Wallonie-Bruxelles binnen een project ‘om de interculturaliteit en het burgerschap te ondersteunen’.
Het CCIB werd in 2014 opgericht, en stelt zich op de eigen website voor als een ‘anti-racistische, pluralistische en niet-confessionele organisatie’. Hoe dit te rijmen valt met een voorzitter als Mustapha Chairi is een meer dan terechte vraag. Van Chairi, die ooit nog op een Ecolo-lijst figureerde, circuleren er op sociale media tal van foto’s waarop hij fier het Rabia-handgebaar maakte. Dit gebaar – vier vingers opgestoken en de duim tegen de handpalm geklemd – symboliseert al jarenlang de verbondenheid met de Moslimbroeders. Datzelfde CCIB was overigens ook betrokken bij een project waar ook het gelijkekansencentrum Unia mee de schouders onder zette, ter gelegenheid van de Brusselse Week van de Acties tegen Haat en Islamofobie in het najaar van 2020. Unia hield toen mee de pen vast voor de ontwikkeling van 25 aanbevelingen ter bestrijding van islamofobie jegens moslimmeisjes en -vrouwen, in het kader van alweer een Europees project: MEET, More Equal Europe Together. Een van de partners daarbij was het CCIB. Of hoe dus ook een onafhankelijke openbare instelling zich al dan niet onbewust voor de kar laat spannen van initiatieven waar ook organisaties met een ronduit islamistische agenda bij betrokken zijn
Strijd tegen terrorisme
‘Het probleem is dat Europa geen vragen stelt bij bepaalde geldstromen, zolang de begunstigde verenigingen geen rechtstreekse steun verlenen aan terroristische of jihadistische activiteiten’, geeft Bergeaud-Blackler aan. ‘Dat doen ze uiteraard niet: ze kennen perfect de Europese wetgeving en kleuren altijd netjes binnen de lijntjes. Ze beperken zich tot het beïnvloeden van de moslimbevolking in Europa. Ze houden hen voor dat ze superieur zijn aan de verderfelijke Europese cultuur en proberen hen er tegelijk van te overtuigen dat ze net omwille van hun geloof constant gediscrimineerd en achtergesteld worden. Zo voeden ze wel gevoelens van wrok bij een gedeelte van de moslimbevolking én creëren ze een vruchtbare voedingsbodem voor hun discours en hun acties, maar dit is uiteraard niet strafbaar.
Ze laten uitschijnen dat de strijd tegen het terrorisme in de EU ook tot meer discriminatie van moslims leidt
Tegelijk spelen ze ook perfect in op het schuldgevoel van heel wat Europeanen: kijk eens wat jullie kolonisatie heeft veroorzaakt! Sterker nog: nadat uitgerekend het moslimterrorisme de voorbije jaren honderden slachtoffers maakte in Europa draaien zij de zaak nu om. Ze laten uitschijnen dat de strijd tegen het terrorisme in de EU ook tot meer discriminatie van moslims leidt. En dus wordt de jihadistische strijd eigenlijk een gevolg van de Europese onverdraagzaamheid en van het discours van radicaal-rechts in Europa.’
‘Het is een pervers mechanisme: het islamisme ten dienste van de emancipatie. Maar het werkt perfect. En het maakt al decennialang deel uit van de strategie van onder meer de Moslimbroeders. In de meeste Europese grootsteden zijn de moslimvrouwen almaar vaker gesluierd. Persoonlijk beschouw ik een hoofddoek of een lang kleed bij 28 graden niet bepaald als een teken van emancipatie, maar zo stellen zij het wel voor. En helaas vinden ze daarvoor dus steeds vlotter gehoor voor bij allerlei Europese én nationale instellingen.’
Volgens Bergeaud-Blackler moeten we ook de hand in eigen boezem steken. Enerzijds omdat heel wat Europese comités en instellingen die vandaag de criteria voor nieuwe projectoproepen of subsidieregelingen bepalen, de voorbije jaren succesvol geïnfiltreerd zijn door academici, lobbyisten en onderzoekers die dit discours en deze ideologie genegen zijn. ‘Deze evolutie is al minstens twintig jaar bezig’, klinkt het. Het is een ons-kent-ons-clubje, dat elkaars onderzoeken legitimeert én financiert. Anderzijds kunnen we ook niet om de vaststelling heen dat heel wat politici van rechtse signatuur een heilige schrik hebben om het etiket “extreemrechts” of “racistisch” opgekleefd te krijgen. Willen we het tij keren, dan zie ik maar één oplossing: we moeten ophouden de strijd tegen de zogenaamde islamofobie te financieren, en net veel meer inzetten op onderzoek naar de sluipende voortgang van het islamisme in Europa. Maar het huidige woke-klimaat op heel wat Europese universiteiten maakt dit soort onderzoek vandaag bijna onmogelijk. Ikzelf heb het grote geluk dat ik in Parijs echt voltijds met onderzoekswerk kan bezig zijn. Maar hierover ook nog les geven, is anno 2022 haast een utopie
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Gelukkig hebben deze keer, anders dan in de Vroegere Middeleeuwen, met Isam Amateurs Veroveraars te doen die niet bijster slim zijn. Zij pompen gewoonweg de grond van onder hin eigen voeten weg om ide voor grof geld in onze keel te roppen.
Denk daarbij - in ’t klein - wat er met de Groningse gas winning is gebeurd.
Maar er is hoop. Binnenkort hebben wij in het Westen, via de ‘atoom-bleding’, energie te over die als gewoon renenwater via de riolen kan afgevoerd worden. Ja, zelfs misschien verkocht kan worden als herbruik om in Qatar reukloos de geraniums te bewateren.
Alles op zijn tijd in de zekerheid dat het Gezond Verstand beter gedijdt in vruchtbae bodem, dan in dor woestijnzand…
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
*
